Tag archieven: loesje

Loesje vertelt over assie zofeel ferwen wor…

Loesje Foorige week had ik mij drukke week, misschien hebbie het wel gefolgt. Mij Doorie en mij eigen had onse zoomerfaakanzieverhaal en het was fijf daage.

Aansterke

Geloof u mij eigen als ik u zeg dattie dan daarna zofeel moet bijkoome dattie bijna jou seefe makkareele nie meer weg kan krijge. Gelukkig had mij vrouw ook mij kibbeldinge en mij saardiene bewaar, dan kan jij weer een beetje aansterke van jou faakanzie. Assie net als mij eigen seeniejorpoes ben dan moetie wel goed foor jou eigen zorrege. Jij kannie leeve van faakanzie alleen. En wij heb het goed gehad van mij eete en drinke, u hoor mij eigen nie klaage maar misschien herken u het wel.

Ferjaardag

Er ga nies boofe jou eigen eete en jou eigen vrouw. Jij kan zo ver weg gaan assie selluf wil, mij erfaring is er ga nies boofe jou eigen thuis. Jij ken iedere geur en jij ken al jou geluide. Jij ben er mee fertrouw en jij weet hoe het werrek in jou huis. Dat is belangrijk want assie alles ken foel jij jou eigen veilig. Assie veilig ben kan jij weer tot jou eigen koome. Van mij eigen wilde ik seefe en feertig uur slaape maar jij geloof het nie. Dan bennie ook nog inees jaarig van jou ferjaardag.

Zinge

Mij vrouw heb mij wakker gemaak, zij knuffel heel zacht in mij oor en zij geef mij kusjes. Jij denk zij heb vast mij ferkeerde vis gekocht en jij ben al op jou hoedje. Toen begon mij vrouw inees te zinge foor mij eigen: “Lang zal Loesje leefe in mij glooriejaa” En jij ben nog zo moe en jou vrouw zing maar door. Misschien ken u het wel, jij wil van jou eigen alleen maar dattie jou met jou rus laat. Maar jij ben jaarig, dan hebbie er niks ofer te zegge. Dan kan jij niks anners doen dan jou vrouw laate zinge en hoope dattie daarna jou visbuufet oope zet.

Seeniejor

Ik zeg u eerluk, zij heb mij heel lief nog meer knuffels gegeeve en zij zeg, Loes, mij lieve Loes vandaag wor jij dertien jaar van jou leeftijd. Dan wil jij graag weete offie nou nog stees seeniejor ben assie dertien ben. Mij vrouw zeg Loes jij blijf nu de rest van jou leeve seeniejor. Dan weet jij wel waar jij aan toe ben en dattie nie inees weer kitten wor. Van mij eigen ben ik nu gewend aan mij seeniejor zijn. Het geef rust assie weet waar jij aan toe ben. Toen ben ik weer in mij slaap gevalle want jij wor er wel moe van assie ferjaarig ben.

Kaadoos

Van mij eigen moes ik ook zofeel ferwerke. U weet mij hart is gefoelig en assie zofeel meemaak in jou eene week dan moet jij ferwerke. Assie ferwerk kom jij weer tot jou eigen en jij geef alles weer jou plekje. Dat is belangrijk want assie maar door raas in jou leefe weet jij straks niemeer wie jij ben van jou eigen.
Loesje Mij vrouw kwam bij mij zitte en zij zeg, Loes kijk jij eens goed. Mij hart floog op, mij staart dee trille van mij geluk. Mij Bert heb mij zo een mooie kaart gestuur en hij zeg dattie nog jaare verkering wil met mij eigen. Dan kan jou ferjaardag echt beginne want jij weet jou verkering denk aan jou in ze hart en meer hebbie nie noodig foor jou geluk. Maar mij vrouw zeg Loes, jou posduif is ook gekoome en op jou Feesboek doe iedereen jou feliesieteere. Ik zeg u eerluk, van mij eigen foelde ik mij ferleege want assie zofeel in jou zonnetje wor gezet dan moet jij bijna jou zonnebril opzette van jou geluk. Mij Doorie en ze Jiekie heb ze posduif in ze frachtwaage gestuur, zofeel kaadoos. Toen heb ik wel mij heele uur in mij sjok geleege want jij kan het nie bevatte.

Twee mokke

Van mij eigen wil ik u graag ies laate zien wat mij hart zo heb geraak. U kan het zien op mij footoo en het is mij kaadoo. Maar foor mij eigen is het méér dan mij kaadoo, het is mij herinnerding aan mij faakanzie in Amserdam. Mij Doorie en Jiekie heb mij zo ferras met mij Loesje twee mokke met mij footoos uit Amserdam.
Assie poes ben gebruikie geen mok maar jij kan er wel naar kijke. Jij kijk erna en jij foel jou geluk van jou faakanzie en dattie saame was met jou jonge. Jij zie jou heppieburger en jij foel jou begeerte. Jij heb er ook plesier om. Het is jou herinnerding aan iets heel mooi, jij ga het nooit meer fergeete. Jou hart zit fol met jou emoozie van soies mooi. En toen zeg mij vrouw, Loes hier hebbie jou laaste ferrassing en het is van Bolle.

Met jou hart

Loesje Toen was mij ferjaardag kompleet want Bolle stuur mij eigen zo een biesondere zonnebril. Van mij eigen wis ik nie dattie bestond, mij bril heb een hart. U kan het zien op mij footoo. Hij zeg, Loes jij bekijk alles met jou hart dan kan jij jou bril wel gebruike. En assie erofer nadenk dan foel jij in jou hart, Bolle heb gelijk. Soms kijk jij met jou oog, soms kijk jij met jou hart. Assie zofeel ferwen wor als ik van mij ferjaardag dan kan jij alleen nog maar kijke met jou hart.
Dank u wel allemaal dattie mij eigen zo heb ferwen. Mij erfaring is ferwenne is ze eigen kaadoo. Dattie allemaal aan mij eigen heb gedacht is mij grooste ferwennerij.

Loesje

Dorus en Loesje in Amsterdam (zomerblog 4-5)

zomerblog

Ikke kjeeg weer geen ijsje. We stapte oppe boot en weg ginge we. Op naar de Dam. Toen sag ik opeens een coole winkel. Er stond T A T T O O op. Oooh ik wau dat sien. We ginge naar de kant. Mamsie wau dat eigeluk niet.

Tattoo

– Doorie wat moetie daar van jou eigen. Jij ga nie teekeninge maake in jou vacht. Jij ben geen Piekasso.
Maar mamsie… we kun tog evve kijke?
-Jij ga jou eigen wel gedraage Doorie! En jij moet jou poote onsmette en jou kapje foor.
We besloot naar binne te gaan. Ooh wat sag het er vetgaaf uit seg. Ikke wau ook gjaag een taatoe heppe. Ikke sog een plaatje uit en nam plaats oppe stoel.
– Doorie, hebbie geen oorie! Jij ga daar somaar zitte op zo een groote tattoewaage-taafel bij de tattoewaage-meneer.
– Maar mahammm…
– Doorie, jij ben nog nie droog achter jou oorie. Jij ga jou eigen nie fersiere in jou vacht. Jij krijg het er nooit meer uit!
Nau… jullie snapte het al. Ik werd aan mijn oortjes de sjop uitgetrokke. Mamsie begon te vertel oofer tattoeweere.
– Doorie jij weet het nie maar jou tattoewaage stam af van zo een moeiluk woord. Mamsie ga het probeere uit te spreeke. Luister jij wel Doorie. Jij zeg eigenluk Taatuu en het beteeken streepe. Het is al zofeel jaare geleede, jij kan het nie befatte Doorie. Feertienduisend jaar foor Kristus. Froeger liep alleen slaafe en kriemieneele met zo een Taatuu. Daar wil jij toch nie bijhoore van jou eigen!

De Dam

zomerblog Nou… we waar ondertusse weer in de boot. Op naar de Dam.
Mamsie begon weer te fertelle.
– Oooh Doorie jou Dam is ze plein in het midde van jou stad. Jij kan er jou poote breeke van zofeel ongelukkige stoepteegel. Jij ga er nie poinke en jij kijk uit foor jou MammaLoesje want zij breek ze nek. Jij moet er toch nie aan denke dattie ga ligge spartele foor ze koninkluk paleis en jij weet nie wat foor groote gebouwe allemaal. En jij heb ook urne maar daar moetie foorsichtig mee zijn. Jij weet nooit wie erin zit van ze eigen. En jij heb er twaaluf. Luisterie wel Doorie, het is belangrijk! Kom dan maggie een zelfie maake van jou Mamsie en jou eigen. Houwie jou kaamera wel recht Doorie, dattie er van jou eigen ook nog opsta. En mij dam natuurluk. Van mij eigen kom ik hier misschien nooit meer terug. Mij Bert geef er niks om…

Mekdonnalts

Ikke kjeeg honger. Ooh ikke sag mekdonnalts. Oooh mamsie… gaan we een purgertje ete? Magge ik dan een heppiemiel met zoon gaaf kadootje er bij?
– Jij ga nie knoeie en jou heele heppiemiel ofer jou vacht gooie. Gebruikie wel jou serrefetje! En jij moet jou poote onsmette.
Maar waarom moete ik nu weer een serrefetje om!!
– Om dattie jou eigen moet gedraage en jij ben met jou mamsie op stap! Oooh Doorie kijk hoe lekker. Jij weet nie wat jij zie. En jij kannie altijd diejeete van jou niere. Bestel jij maar seefe heppieburgers foor Mamsie in sjelei van meneer mekdonnalt.
Mamsie at en at. Mense stonde verschrikt te kijke hoe se sofeel kon wegwerke.
– Jij ga het nie in jou blog schrijfe Doorie, mamsie heb gewoon honger. Assie alleen maar nierdieet krijg wor jij swakjes.
Toen mamsie klaar was met ete ginge we weg.
We sauwe naar het Scheepvaartmuseum gaan.
De boot lag ies dieper toene we er in saate, maar we hadde lol. We sogte op joeptjoep een liedje op wat oofer fare ging.
We saate alle 2 van:
Faare faare wiede wiede waare, wij kom thuis om ze heppieburger fraage…
En toen sag ik HET!!
Een ijswinkel!! Met mijn fafforriete smaak!! Banaan!! Oooh ik ging poinken en poinken. We maakte beina waater!!
– Oooh mamsie… pliesss mag ik een ijsje?

Bananen

zomerblog – Fooruit dan, jou mamsie kan nie altijd nee zegge. En van mij eigen lus mamsie ook wel ze ijsje. Hoop dattie ook fanieljefla heb….
Ooh ik was sjo bjij. We ginge aanmere en stapte uit de boot. We moese een paar sentjes betalen en mogge aan een taafultje plaas neme. Mamsie keek goed naar de affestand van annerhalfe meeter. Ik kon niet stil sitte.
– Doorie weetie seeker dat wij in jou ijswinkel zijn? Die mevrouw heb zo aparte kleere aan. Hebbie ze eigen wel onsmet?
Evve laater kwame se met de banane. Oooh se sauwe, in ons bijzijn, dus de ijsjes zelf maak.
– Maar… maar… maar mammie, wat doen se nu??
OOOOOOOH
– Doorie, MEE! Jou oog dicht en meekoome. Affestand of nie…

Wordt morgen vervolgd…

Klik en lees hier deel drie van het zomerblog

Dorus en Loesje in Amsterdam (zomerblog 3-5)

zomerblog Mammie sei dat we naar het Anne Frank huis en de Hollandsche Schouwburg sauwe gaan. We ginge eers naar de Hollandsche Schouwburg.

Hollanse Schouwburg

Daar mogge we gratis in assie maar denk aan jou affestand. Toene we binne kwaam zaag we een hele gjote muur fol met familiename van fermoorfe mense in de tweede zomerblog weereldoorlog. Duisende naame…
– Oooh mamsie… sjijn dees mense er niet meer?
– Lieve Doorie jij moet nu goed luistere naar jou MamaLoesje want jij zie nu zofeel ferdriet.
– Oooh snik snik.
Mamsie begon te fertelle ofer de geschiedenis.
– Oooh ik vin het moeiluk Doorie. Jij ben nou in jou Hollanse Schouwburg en ze heb hier veel Joode fast gehouwe foor dattie na ze konsentraziekamp ging. En er waare ook beebies bij Doorie. Soms heb dappere mense beebies naar buite gesmokkel en toen wer één beebie burgemeeser van Amserdam. Van me eigen ken ik hem nie Doorie maar hij heet Ed van Tijn. Mij hart heb er wel ferdriet van…
We legte madewiefjes neer en we ginge weer naar buite. Toen sei mamsie datte we naar het Anne Fankhuis sauwe gaan.

Anne Frank

– Mammie… naar wie? Wie was sei?
– Wij ga nu naar mevrouw Anne Fank in ze eigen huis. Assie mij eefe laat bijkoome van mij emozie van mij burgemeeser dan fertel mij eigen het zo. Oooh mij buik heb nu zofeel honger.
zomerblog Ikke ging oppe kaart kijke waar ik heen moes rijen. Mammie had ik weer in auto gepjopt. Se pakte een zakje met garnaaale en begon te eet. De hele auwtoo sat onder de garnaaalekjuimels.
We ginge richting pjinsegjacht. Op naar het huis.
We parkeerte in de buurt fanne annehuis. Bij het homomonument. Daar stont een boot voor ons klaar. Maar we gingen eers dus naar het Anne Frank huis.
Ooooh wat een rij mense seg. Het was maar goet datte mamsie geregelt had datte wei so naar binne mogge lope. Anners hat we daar uuuuure staan wagge. Enne niemand die denk aan ze affestand.
We ginge naar binne.
– Mamsie… wat ruik het hier raar?
– Ooooh mij neus Doorie. Mij neus ruik kruide van meneer Otto Fank. Jij mag het nie ferder fertelle maar mij neus ruik liefer mij visboer.
Mamsie begon te vertellen oofer Anne Frank.
– Anne Fank was ze heele bekende Joodse meisje, Door. Zij heb ze eigen dagboek geschreeve. Toen zattie ondergedooke in ze achterhuis in Amserdam met ze zusje Margoo en ze pappa Otto Fank. Hij heb het als enige oferleef Doorie. Margoo en Anne Fank heb vlektiefus gekreege in ze konsentraziekamp. Toen had jij nog geen fierus van mevrouw Cooronaa. Maar assie vlektiefus krijg dan kan jij niemeer ferder leeve. Gelukkig is ze dagboek dattie geschreeve heb Doorie zofeel beroemd geworre. Zij heb zo ze eigen ferhaal kunne fertelle aan heel jou weereld. En het is belangrijk. Iedereen moet van ze eigen weete van Anne Fank en wattie allemaal heb meegemaak. Zij heb het selluf helaas nie oferleef dus wij heb alleen haar dagboek.
– Oooh mamsie… ikke weet niet watte ik moet sjegge. Sniksnik.
– Jij hoef niks te zegge jonge. Kom maar bij jou mamsie…
Ikke kjoop bij mamsie oppe schoot en liet mijn traantjes lopen. Nadat ik uitgesnikt was sei mamsie dat we verder gingen.

Homomonument

zomerblog We liepe naar het Homomonument. Ook daar wist mamsie wat over te vertellen.
– Doorie nou moetie jou groote oor spitte en jou oog goed gebruike. Assie goed kijk zie jij één groote rose driehoek en het is van graaniet. Het sta simbool foor alle hoomoomanne en hoomoovrouwe die in ze tweede weereldoorlog omgekoome zijn. Zij wer fermoord om dattie hoomoo zijn. Jij snap er toch niks van dattie soiets doe. Wie fersin soiets??
Toen zei mamsie iets waardoor ik opkeek. Ze noemde Jiekie en mijn naam en sei iets:
-Doorie, MammaLoesje ga jou nou iets zegge waar jij goed na moet luistere. Jij ga trots zijn op jou eigen en op jou Jiekie. Assie twee katers ben en jij ben ferlief op elkaar dan bennie hoomoo. Maar jij ben mij jonge, mij beebie, mij Doorie. MammaLoesje is trots van ze hart en foel liefde foor mij jonges. Jij ben goed zo assie ben Doorie, het maak niks uit van wattie ben. Jij ben jou eigen en jij heb jou eigen moonuument.
– Oooh mamsie… ikke ben er tjots op!!
We gingen naar de boot toelopen die klaar stond voor ons. We sauwe langs de westertoren varen richting dam. Mamma wou daar naamelijk ook heen.
Flak voor we opstapte froeg ik wat aan mamsie.
– Mammie… mag ik een ijsje?

Wordt morgen vervolgd…

klik hier voor het vorige deel: de tweede aflevering van het zomerblog

Dorus en Loesje in Amsterdam (zomerblog 2-5)

zomerblog

Nadat mamsie kaarsjes had aangestoken in het kapelletje verlieten we het Begijnhofje. Ik kreeg geen ijsje fan mamsie. Se zei datte we op de markt een moot gebakken vis zouden eten.
– Pakkie jou flauwerpauwerauwtoo en rij jij mij eigen naar jou Albert Kuip naar mij viskraam. Oooh Doorie jij ga geniete van mij ferse vis en paaling…

Albert Cuyp

zomerblog Dus wij naar de Albert Cuyp rijden. Nou zeg, daar was het me toch een partij druk. Denkie om jou affestand jonge…
– Ja Mammie, gaan we ook wat eten? Ikke hep honger.
– MammaLoesje heb ook honger. Zij kan wel zes makkareele en drie lekkerebekke ferslinde!
– Ooh lekker. Mag ik dan kippeling? Met een saussie.
– Assie maar nie knoei op jou mooie vacht. Jij heb jou eigen zo mooi gepoets. Neeme maar jou serrefetje erbij.
– Hoeso een serrefetje? Ikke knoei niet hoor.
– Doorie MammaLoesje ken jou eigen!
– MAMMIEEE!!
– Doooooooooooorie, klaar nu van jou groote lekkerbek. Jij gedraag jou eigen en jij luister. Wij zijn nu op jou Albert Kuip en jij moet weete jij loop op een beroemde markt. Hij heb ze naam van Albert Kuip, van me eigen ken ik hem nie. Maar jij houw jou fasoen.

Maar mamma zou mamsie niet sijn asse ze me niet ies ofer de gesjiedenis zou vertel.
– Albert Kuip dee aan kuns schildere maar hij leef nie meer. Hij heb nu wel ze eigen markt en jij kan er elke dag van jou leeve naar toe. Assie maar jou affestand houw.

André Hazes

We ging loope en we kwame het stantbeeld van André Hazes tege. Mamsie wou een footoow hep van ons en hem.
– Ooooh Doorie foor mij Bert. Mij hart zing: “een beetje ferlief…” Van me eigen ken ik hem nie deze meneer van ze Haas. Maar assie er toch ben…

De schreeuw

zomerblog Nadat we weggingen van de markt kwamen we langs een ander park. Daar zage we een beeld genaamd De Schreeuw.
– Doorie luister eeve naar jou mamsie. Jij moet weete, deze beeld sta hier en het is belangrijk. Iedereen heb een meening en jij mag erfoor uitkoome. Meneer Theo fan Gog wer dood geschoote want hij zeg altijd wattie erfan vin.
– Dus deze meneer isse fermoort ommedat hij zijn mening gaf? Maar je mag toch je mening zegge?
– Jij mag altijd jou meening zegge maar jij gedraag jou eigen wel Doorie. Jij moet rezpekt hebbe foor deze meneer. Hij heb het nie ferdien…

We ginge wat paardeploemen en maadewiefies pjukken en legde het bij het beeld neer.

De Jordaan

We liep het park uit en ikke moes mammie weer in de auto pjoppe.
zomerblog – Mammieee hauw je puik in!!
– Oooh mij 6 makkareele fechte met mij kibbeldinge…
Mammie zei dat ze naar de beelden op de Elandsgracht wilde gaan. Dus wij naar de Jordaan rijden.
We ware in de Jordaan aangekomen. Bij de Elandsgracht.
Mamsie begon gelijk te vertelle hierofer.
– Oooh Doorie mij hart zing. Jou oma prinses Katrientje zou hierfan smulle. Assie goed kijk zie jij allemaal beelde van bekende Amserdamse folksangers. Mij eigen is fen van mij tante Leen. Zij is ze vrouw naar mij hart. Oooh Doorie mij eigen maak effe mij Zelfie, voor mij Bert. “Waar liefde woon…”
– Mammie… mag ik een ijsje? Ikke hep er tjek in.

Klik hier en lees deel 1

Morgen: deel drie

Dorus en Loesje in Amsterdam (zomerblog 1-5)

zomerblog Deze jaar heb wij weer onze zoomerblog. Het is foor assie fakanzie heb of gewoon foor assie in jou zon zit. Het is foor iedereen die van zoomer houw en van afontuur. Deze jaar ga wij Amserdam bezoeke zodat iedereen er ies van kan leere. En wij houw ook reekening met het fierus van mevrouw Coorona. Want alles is nu anders. Maar Dorus en ze MammaLoesje zijn toch fijf daage op stap gewees. Wij fertelle u ofer onze erfaring en van ons afontuur in Amserdam.

Aan mijn deurbel

Mijn mamma kwam op een somerse dag opeens aan mijn deurbel bellen. Ze wasse gebracht door haar visboer die toefallig mijn kant oppemoest. En hij bragge haar met de flauwerpauwerauto in zijn oplaader over de weg.
Sellufs nadat se gereede wert kwam se stuiterend aan.

– Oooooh mij hhhart! Wat woonie fer weg. Mij buik is van mij ssslag van mij gehhobbel en gesstuiter ofer mij snelle weg. En jij kan jou huis niemeer ferlaate zonder jou tas met jou bekkapjes want jou weereld is feranderd mij jonge.
Nadat mijn mensen mijn mammie 20 gepelde garnaale en 4 toneinen gaafe kwam mamsie weer bij.
Ze sei dat ik met spoet mijn rijwijs moese haale want ze wau niet agger het stuur kjuipe.
– Doorie hoorie mij, jij moet jou rijwijs haale want jou MammaLoesje ga nie selluf achter jou stuur.
– Maar mamma… waarom?
– Mij buik pas er nie tusse en mij hart durruf het nie. Mij Bert krijg ze hartfersakking assie het hoor!
– Ooh, okee.

Rijwijs

zomerblog Dus ikke leren en de boeke induiken. Ooh dat sag er makkelijk uit seg. Daarna het ekssaame en ja hoor… ikke kjeeg mijn rijwijspapiertje nog deselfde middag. Ikke kjeeg de sleutel van de auwtoo.
We gingen eers naar mijn huis tejug rijen. Want mammie had daar alles laat ligge, en ze souw daar vertelle waarom ze kwam.
-Doorie kom jij eens bij jou MammaLoesje . Wij ga saame Amserdam in. Dattie wat leer van waar jij woon. Jij ben nou groot en jij weeg ses kielo. Maar jij moet weete, wij moet foorzichtig zijn weeges het fierus. Daarom heb mamsie gehamster. Ze heb tonijn, nierbrokke en bekkapjes, dattie veilig blijf.
Jullie moete weten… ikke hep amper wat fan mijn stad gesien. Terwijl ik hier toch al ruim een jaar woon.
Mamma had natuurlijk ook toestemming gefraagt of ikke mee mog aan haar Soolfrauw. Dat isse mijn frauw.
Se moest wel goet op mij lette tijdens onze ondekkingstogt. En affestand houwe, wel annerhalfe meeter.

Vondelpark

zomerblog We ginge eerst naar het Vondelpark rije. Datte is flak bij mij omme hoek.
– Doorie luiser jij even naar jou MammaLoesje. Van me eigen weet ik wel dat wij nu in jou Fondelpark zijn. Het is jou grootse en drukke park van Amserdam Doorie. Froeger moesie feel tonijn ferdiene anders moggie hier nie wandele. Nu moetie affestand houwe.
– Ooh dusse eerst mochten er alleen rijke mensen wandelen? Watte raar!!
– MammaLoesje kan er ook niks aan doen van ze eigen.
– Moge we hier ook plassen mammie? Ikke moet nodig en ik sjie dat woefies ook ofural plassies doen.
– Jij ga nie plasse in mij Fondelpark . Straks ga iemand erin sitte en kan jij mee naar jou polizie. En jij moet uitkijke foor jou fierus.
– Maar ik doe het achter een boompie hoor!! Ik moet eggie mamsie!!
– Jij heb er toch ook niks ofer te zegge van jou jeug van teegewoordig!
– Ooh dat lugte op sjeg. Ikke heb ook gelijk een drukkie daan.
– Ooooh mij hart en mij neus… MammaLoesje ga ze kapje ofer ze neus trekke. Hebbie geen rezpekt Doorie…

Moonument

Toen liepe we weer richting uitgang. We zagen een oorlogsmoonument. Mamma fertelde me daar wat oofur.
– Doorie, mij hart foel nu feel ferdriet. Hier werden meneere fermoord, somaar! Jij kan het jou eigen toch nie foorstelle. Oorlog heb zofeel kapot gemaak mij jonge. Nog meer dan mevrouw Cooronaa.
– Ooh watte sjielig voor die meneren.
– MammaLoesje heb fier blikkies tonijn meegenoome van mij huis. Foor iedere meneer één want jij moet altijd goed eete Doorie. Doorie hoorie mij….

Spui

zomerblog Vanuit het Vondelpark gingen we naar het Spui toe rijden. Althans… asse we MammaLoes weer in de auwtoo kreeg. Ikke duwe en pjoppe. Eindelijk zat mamsie weer.
Wei ginge langzaam want mammie was een beetje bang. Watte makkelijk was, was dat er oofural bordjes hinge waar je heen kon gaan. Toen kwamen we na een tijdje op het Spui. Ik parrekeerde de auwtoo op het Spui. Daar stond een klein beeldje genaamd het Lieferdje.
Mamma wis daar wel weer wat ofer te zegge.
– Oooh Doorie jij moet goed kijke. Hier hebbie jou straatschoffie en hij heb ze hart van goud. Maar hij heb ook stoute dinge gedaan van ze eigen. Jij zie dan kan jij nog jou Lieferdje zijn.
– Oooh, dusse hij wasse eigenlijk een stoute jonge maar hij deed wat goeds en kjeeg een standbeeldje.
Dan zal ikke dat ook vast kjijg toch…?
– Jij krijg jou stanbeeldje in jou droome. Dat moetie ferdiene net als mij Bert. Hij heb ook op ze straat geleef en hij is mij eigen Liefertje. Maar jij mag er wel mee op jou footoo, foor mij eigen fersaameling .

Begijn

zomerblog Toen ginge we ofersteken om naar het begijnhofje te gaan.
Mamsie zei datte ik stil moes zijn daar. Iets met repek foor de bewoonsters daar.
-Jij geloof het nie van jou eigen Doorie maar hier woone alleen vrouwe. Assie een menseman ben mag jij alleen op jou bezoek koome. Van me eigen ga ik er nooit nie woone. Maar jou Mamsie ga wel eeve op ze footoo pooseere met ze begeinvrouw. Voor ze fersaameling. En toen kreeg ik trek in iets lekkers.
Mamsie mag ik een ijsje….

Wordt morgen vervolgd….

Saame

Saame is alles fijner