Tag archieven: Loesje vertelt

Loesje vertelt ofer mij week

week

Vandaag wil ik u fertelle ofer mij week. Meestal maak ik mij letters ofer mij onnerwerp. Maar soms liggie op jou denkpaal en jou makkareele ligge zwaar in jou buik. Dan hebbie eefe geen onnerwerp. Dan bennie blij dattie al jou energie kan gebruike foor jou makkareele. En jij wil jou folgende dag wel uit jou denkpaal kunne koome foor jou onbijt.

Erfaring

weekMij vrouw zeg Loes misschien kan jij iets fertelle ofer jou sneeew-erfaring? Mij sneeew-erfaring? Dan ben ik zo klaar van mij eigen. Ik vin er niks aan! Mij vrouw heb geprobeer om mij eigen te ferleide dat ik op mij balkon zou gaan kijke. Zij heb mij balkondeur oope gezet en zij zeg lieve woordjes. Toen ben ik wel naar mij drempel geloope en ik heb mij kop foorsichtig naar buite gestooke. Jij weet nie wat jij zie, het doe zeer aan jou oog. Mij heele balkon was anders. Toen ben ik hard naar binnen geloope, mij vrouw zeg dat ik dee renne. Assie seeniejorpoes ben moet jij jou eigen niemeer op jou gladde eis begeefe. Dan willie vaste grond onder jou poote. En jij wil zoomer en dat jou zon schein. Toen heb ik op mij denkpaal, achter mij raam naar mij weereld zitte kijke. Jou weereld is wit, wat moetie ermee? Mij poote befriese al assie eraan denk…

Mij Sjaan

weekToen zei mij vrouw dattie met mij eigen wilde praate. En zij had ze traan in ze oog. Dan foel jij in jou buik jou makkareele fersuure. Mij vrouw zeg Loes jou dinnetje Chanel is ziek. Zij foel ze eigen nie fijn in ze lijf. Dan schrik jij wel. Sjaan is mij peetpoes want zij woon bij mij peettantes. Dan bennie peetpoes. Van mij eigen ben ik mantelpoes maar ik woon nie bij mij mantel. Soms is dat zo en kannie jou naam nie ferklaare. Maar daar ga het nu nie ofer want het ga ofer Sjaan. Zij is mij peetpoes zolang ik van mij leefe bij mij vrouw woon. En mij peettantes zijn mij belangrijke tantes. Zij breng alteit lekkere snek mee foor mij buik. Jij kan er jou hesses ofer breeke maar jij kan alleen maar hoope dat Sjaan beeter wor. Lieve Sjaan, jij ben in mij hart. En mij peettantes krijg mij sterkzijn kopjes.

Faaletijn

Dan denkie dattie alles heb gehad. Fraag jou vrouw inees, Loes wat ga jij doen met jou Faaletijn? Jij schrik want soms hoef jou vrouw nie alles te weete. Als poes mag jij ook jou gehijm, hebbe. Toen heb ik mij oog dicht gehouwe want soms moet jij inees denke in jou kop. U weet van mij eigen ben ik poes van liefde en ik ben ook roomanties. Dan ferwacht iedereen dattie met jou doos visbonsbons op jou balkon ga zitte. Ferwachte is moeiluk want jij kan het nie alteit waarmaake. En u weet van mij eigen ben ik alteit eerluk. Mij Bert weekmag mij visbonsbons nie hebbe weeges ze gefoelige maag. Dan hebbie geen reede om jou bonsbons nie selluf op te eete. Van mij eigen mag ik alles hebbe, alleen mij dokter denk daar anders ofer! Toch vin ik wel assie Faaletijn heb kan jij geen reekening houwe met jou dokter. Assie alteit maar aan jou dokter denk sterf jou gedachte aan jou Faaletijn in ze eigen schoonheid. Dat moetie nie wille.

 

Onse eigen gehijm

Nu heb mij Bert en mij eigen onse eigen gehijm van onse ferrassing. Daar ga ik van mij eigen niks ofer fertelle want wij heb het Faaletijn beloof. Maar assie iets mooi foor u hart wil meemaake, kom u dan op onse Faaletijndag om elluf uur ’s morgens naar mij Bert ze website of mij eigen Feesboek. Dan kom alles goed en u hart ga spinne. Van mij eigen vin ik het ook spannend want als ik aan mij Bert denk klop mij hart mij ferstand foorbij…

Loesje

Loesje vertelt: als me peettantes voor ons zorgen

Loesje

Als me vrouw fakanzie heeft gaat ze weleens weg. Van me eigen hoeft dat niet. Ik vind het fijn als ze thuis is, bij ons. Dan voel ik me veilig en ook gelukkig. Dan weet ik dat ik te eten krijg en knuffels. Hoe me dag eruit ziet en dat is belangrijk. Dat alles gewoon is, dat ik me leven begrijp. En dat ik op me kompjuuter kan voor me Bert.

Sensietief

Als me vrouw weg gaat voel ik wanneer ze gaat want ik ben sensietief. Dan komt de grote tas uit de kast en voel ik me eigen niet blij. Dan krijg ik moeilijke gevoelens, me buik doet rare geluiden maken. Alsof ik tonijn gegeten heb die van ze eigen te oud is. Dat is als me tonijn bejaard is, ik raak dan in een tonijndeepressie. Dan weet U wel van Uw eigen dat ik me hartje moet beschermen.

Hoedje

Maar ik krijg toch eten en ook knuffels want me peettantes komen voor ons zorgen. Me huispoes loesjetante Liesbeth en me tante Marian. In het begin ben ik dan wel op me hoedje. Maar als ze me blikje tonijn openmaken vind ik het best wel oké. Dan ren ik naar beneden en soms blijf ik dan met me nagels aan de trap hangen. Zo graag wil ik me tonijn. En ik vind het ook fijn dat me peettantes er zijn. Ik eet altijd goed want ik ben een maatje meer. Daar moet ik wel goed voor zorgen, dat ik me eigen blijf. Dat vind ik wel belangrijk.

Bofpoes

Me peettantes zijn heel lief en ze komen ook twee keer op me dag. We krijgen ontbijt en ook nog ander eten. Oooh soms is Zusje boos, zij vindt het nóg moeilijker. En ze heeft een keer in de bank geplast bij tante Liesbeth. Ik schrok er best van maar me tante ruimde alles op. Ik vond dat zo lief en ik voelde dankbaarheid. En ik gun me vrouw ook haar fakanzie en als me peettantes er niet waren kon ze niet gaan. Dat is best heel veel liefde vind ik wel. Daarom schrijf ik nu van me peettantes en ook omdat ik een bofpoes ben dat ik me peettantes heb. Want ook al zijn zij niet me vrouw, ik vind ze wel heel lief. Dan moet ik ze nu ook in een zonnetje zetten en zeggen dank je wel lieve tante Liesbeth en andere tante Marian.

veel liefs van

Loesje

Loesje vertelt: toen Bert zijn operazie had

Loesje vertelt
Ik ben de hele nacht en dag wakker gebleven voor me Bertje

Vorige week moest me Bert naar de dierendokter. Voor ze bek en de dokter zou gaan kijken. Ik was op van de zeenuuw,  ik zeg het u eerlijk. Me Bert, me steun en toeverlaat. Me verkering!

Ik vroeg me af, weet de dokter wel dat me Bert controleur vensterbank is? Dat me Bert schrijver is en Huiskater? En dat we verkering hebben? Ik had moeilijke gedachten en gevoelens.

 

Idee van Jip

Op Feesboek had Berts grote vriend Jip samen met me soolzusje Katrientje een goed idee. Iedereen ging die dag wiewen. Dat is met een speciaal kussentje van Mevrouw Bram Mila en dat je dan slap word in je hoofd en poten. Ooooh ik vond het zo lief en ik ben de hele nacht en dag wakker gebleven. Ik deed meediteere voor me Bertje. Ik wilde varen op me ziel. Me vrouw had extra tonijn en ook wiewkussentjes gehaald. Maar ik had geen kontroole, ik ging te ver. Ik kreeg een overdoos.

Zeenuuw

En ik had ook tonijn geschrokt. Me Bert kon niet eten dus ik at voor twee. Ik wilde sterk zijn maar ik was slap. Van de wiew lag ik tussen me kaarsen voor Bertje en ik moest spugen. Ik wil het U eerlijk vertellen, ik voel nu heel veel schaamte. Ik had zoveel zeenuuw en ik voelde Bertje in me hart. Dat hij misschien pijn had kon ik niet verdragen. Ik kende het niet, zoveel moeilijke gevoelens. Ik wilde vluchten en ik had wiew. Me tonijn had ik al opgeschrokt.
Ik was van me kaart.

Loesje vertelt
Ik lag tussen me kaarsen voor Bert en ik was slap van de wiew

Eigenonderzoek

Alle vriendjes van Feesboek hebben geholpen. Iedereen deed wiewen voor me Bert. Ik dacht waarom kan ik me eigen dan niet beheersen? Waarom wil ik vluchten? Ik deed eigenonderzoek. Om te leren van me eigen gedrag. Ik wil als poes toch verder ontplooien, ik wil niet afglijden in me eigen. Ik leerde dat soms zeenuuw sterker is als ik niks kan doen. Dat ik de andere helft van me verkering ben en dat je dan dingen van elkaar voelt. Bert is me alles en me liefde is waardig van ze eigen.

Gezond blijven

Nu is Bert weer thuis, hij is nou misschien ook diejebeet. Maar ze schildklier is goed en ze hebben al ze tanden schoongemaakt. Nou is me Bert nog knapper, dat heb ik al gezien. Ik moet nu wel voor hem zorgen want hij was ook een maatje éxtra meer. Dan kan je diejebeet worden van je eigen en me Bert moet gezond blijven. Maar ik blijf toch altijd zijn verkering en Bert weet dat.

Liefs Loesje

Loesje vertelt: nu ik minder tandjes heb

minder tandjes
Ik ben best trots op me ene tandje

Mensen vragen me weleens hoe ik nou kan eten met minder tandjes? Bert vroeg het me ook al en ik kreeg vlindertjes in me hart. Ik vond het zo lief al die zorgen, ik moest erover na gaan denken.

 

Mijn vrouw zei dat ik nog 4 tandjes en 1 kiesje heb van me eigen. Ik weet niet hoeveel dat precies is maar ik wil geen proteesie. En ik kan best goed eten. Dat ga ik nu vertellen.

Geen riesieko

Een tijdje geleden moest ik 4 kiesjes laten trekken. Ik vond er niks aan maar me vrouw zei dat het moest. Ik was ook best bang, ik zeg het U eerlijk. Dat ik niet meer goed zou kunnen eten en hoe moet ik dan blijven leven? Of hoe moet het dan met mijn maatje meer? En vindt Bert me nog wel mooi als ik Loesje tandloos word? Gelukkig ben ik ook een emo eter van me eigen. Dat is dat je emozies deelt met tonijn of zalm en soms ook kip. Ik was onzeker, ik wist het niet meer. Ik heb toen wel extra gegeten, ik wilde geen riesieko nemen.

Brokken

Na de operazie had mijn vrouw veel tonijn en zalm ingeslagen, maar ik wilde ook harde brokken. Harde brokken horen bij me leven. Als ik harde brokken krijg dan is me dag gewoon en voel ik me veilig. Dan weet ik wat er gaat gebeuren en ook wat ik eet. Me mondje deed zeer maar ik schrokte de brokken gewoon naar binnen. Me vrouw stond erbij en keek ernaar. Ik kon niet meer stoppen, ik verloor me kontroole. Ik had al twee dagen geen brokken gegeten.

Uit me doen

Nu is me mondje weer gezond maar me hartje van slag. Bert vertelde me dat hij een operazie gaat krijgen aan zijn tandjes. Zijn vrouw heeft een foto van Bert naar de dierendokter gestuurd en die vond Bert zo knap dat hij nu moet komen.

Oooh ik schrok, ik heb brokken en witte vissen verslonden. Ik voelde emozies zo diep in me buik, ik was van de kaart. Bert krijgt ook Morfiene, dan gaat hij wiewen van ze eigen en dan gaat de dokter kijken. Maar ik wil niet dat Bert daarna pijn heeft en misschien ook vieze pillen krijgt. Ik ben nu ongerust en uit me doen. Oooh veel erger nog dan me eigen operazie. Dat je niets kunt doen voor je verkering. Dat je machteloosheid voelt.

Steunen

minder tandjes
Bert ik ben bij je

Ik moet nu leren, rustig blijven en afwachten. Me Bertje steunen en flink zijn. Straks kan Bert ook weer beter eten van ze eigen, weer genieten van limonade met zalm. Bert houdt meer van zalm, ook als we samen eten. Misschien moet ik meediteere, dan voel ik meer rust. Ik voel dit is een levensles. Als poes heb ik die ook, dat je ontwikkelt in je ziel. En ik heb verkering met Bert met me hart en ziel.

Ik weet dat ik dinsdag me oogjes dichtknijp en pas weer open doe als Bert veilig thuis is. Dan ben ik bij hem en kan hij ze eigen aan mij vasthouden. En als iedereen aan Bertje denkt dan is hij niet alleen!

Liefs van Loesje

Loesje vertelt: als me vrouw gaat werken

loesje vertelt
De tas van me vrouw als ze gaat werken

Soms vragen mensen mij hoe het er bij me thuis aan toe gaat. Ik woon met een vrouw en met Floris en Zusje.

Ik moest er over nadenken want soms is me leven ook vanzelfsprekend. Dat ik er niet meer bij stil sta, dat ik gewend ben. Dan is me leven gewoon, dat is het fijnst.

Zalm kan ook

Toen ik hier kwam wonen moest ik alles nog leren. Over de regels in huis en ik moest me plaats weten. Floris is de baas, dat voelde ik meteen. Me vrouw denkt dat ze de baas is, maar dat is anders. Ze is heel lief voor ons en ze geeft ons lekker eten. Van me eigen houd ik van tonijn, dat heb ik wel gezegd toen ik hier kwam wonen. Zalm kan ook nog wel. Me vrouw snapt dat.

In de war

Ik was een paar dagen hier, toen op een avond gebeurde het. We kregen een lekkere snack en ik liep de trap op naar boven. Oooh me vrouw riep me terug, ik snapte het niet. Ze had een grote tas op haar rug en ze zei dat ze ging werken? Ik wist niet wat dat was, werken? Ging ze eten maken? Tonijn vangen? Ze gaf ons een knuffel en ze zei dat ze heel veel van ons hield. Toen deed ze de voordeur open en weer dicht. Ik zag haar niet meer. Ik moest hard en veel miaaauwen. Ik was in de war.

Loesje vertelt
Ik moest heel hard en veel miaauwen

De hele nacht heb ik bij de voordeur gelegen, ik voelde zoveel emozies, waarom ging ze weg? Ik snapte het niet, ik voelde pijn in me hartje. Zou ze nog terugkomen? Zou ze ons verlaten hebben? Ik voelde bang en ik kon niet eten. Alles was al op, ik had geschrokt en ik hoefde toch niet te spugen. Ik was gespannen en ook onzeker. Ik kende het niet dat me vrouw als het donker is weg gaat. Me vrouw kwam gelukkig wel weer thuis. Het was al licht. We kregen knuffels en eten en toen ging me vrouw slapen. Ik snapte het niet maar ik ben toch bij haar gaan liggen. Ik woonde toen met Floris en Bart, zij vonden het gewoon. Ik voelde emo en ik was me weg kwijt.

In de nacht

Me vrouw vertelde me later dat ze meestal in de nacht werkt. Bij mensen die het leven moeilijk vinden en hulp nodig hebben. Ze vertelde ook dat ze anders geen eten voor ons kan kopen. Ooooh maar ik kan niet zonder tonijn van me eigen. Maar ik moest toch wennen. Dat ik in twee werelden leef maar het is toch één leven. Het is me eigen leven.

Kompjuutertijd

Nu ben ik gewend en ik doe mezelf ontplooien. Ik heb veel geleerd. Ik zorg ook voor me broer en soms voor me zusje, maar die is heel druk. Ik heb nu ook meer kompjuutertijd gekregen. Oooh soms ga ik s’nachts schrijven, dan ben ik net als me vrouw. Dan ben ik een werkende poes.
Maar het fijnst is toch gewoon. Als me vrouw thuis is en we kunnen knuffelen. Dat ik haar hoor zingen en dat ik weet, het is goed. In de kast staat tonijn, ik ben veilig en ze houdt van mij.

Liefs van Loesje