Tag archieven: lente

Kater Bolle over als je veel losse haren hebt

harenElk jaar is het hetzelfde. Als het lente wordt laten mijn haren los. Niet allemaal gelukkig, het is dus niet zo dat ik kaal word.

Er blijven nog een heleboel haren op mijn lijf zitten, ik denk wel een miljoen. Maar volgens mijn vrouw zitten er ook wel een miljoen haren op het bed en op de vloer en op alles in huis. En ik denk dat ik ook nog wel een miljoen haren in mijn buik heb. Zo voelt het.

Gewicht

Ik ben nou toch al heel lang op diejeet. Maar ik word niet slanker, ik blijf gewoon 6 kieloos.
Ik krijg brokjes voor een kat van 3 kieloos en wat natvoer. Maar ik blijf 6 kieloos. Dat is dus mijn iediejale gewicht, denk ik.
Maar het zou ook kunnen dat ik drie kieloos aan haar in mijn buik heb. En dan weeg ik natuurlijk nooit slank.

Sportbrokken

Ik heb een tijd de sportbrokken gegeten die Jip en Bert eten. Maar dan moet ik na een paar weken steeds spugen. Want ik kauw ze niet goed, en ik heb ook nog dat haar in mijn buik.
Daarom heb ik nu weer spesjale brokken voor als je vaak haren moet spugen. En ik heb nog de spesjale brokken van mijn vriend Vlo, die nu een ster is. Die brokken zorgen dat dat haar niet uit je mond komt, maar uit de andere kant. Dat je wat vaker naar de weecee moet, dus. In mijn buitenweecee liggen allemaal harige dingen, je kan vast wel raden wat dat zijn. Ze zien er biesonder uit, door dat haar. Na een paar weken ligt er alleen nog maar haar en is de rest weg. Mijn vrouw zegt dat we straks kamerbreed tapijt in de tuin hebben als dat zo doorgaat.

Losse haren

harenMijn mensen kammen me af en toe. Niet te vaak, want dat is niet goed zei de dierendokter. Dan gaat je vacht raar doen.
Ik vind het heerlijk als ik gekamd of geborsteld word. Ik ga er altijd goed voor liggen, zodat mijn rug weer helemaal mooi glad wordt. Maar mijn buik en mijn staart, dat hoeft niet van mij. Mijn vrouw doet juist altijd mijn rug en de bovenkant van mijn staart en de achterkant van mijn achterpoten goed kammen. Omdat ik alle losse haren daar naar toe was en daar laat zitten. Dus soms tilt mijn vrouw me onder mijn buik op met haar hand, zodat mijn achterkant een beetje in de lucht hangt. En doet ze heel snel rats rats rats met de kam. En dan zit er een halve kat in de kam, eerlijk waar! Ze laat het me altijd zien en ik kan het haast niet geloven. Ik snuffel er altijd aan, en soms probeer ik er een hap van te nemen. Dat weet mijn vrouw dus ze houdt het haar goed vast.

Spugen

En toch moet ik soms ook nog spugen. Dan spuug ik allemaal haren. Maar het zijn losse plukjes, geen hele klonten. Dat is winst vindt mijn vrouw.
Ik vind het zelf niet erg om te spugen. Ik doe het natuurlijk liever niet, dat is logies. Maar ik voel me ook niet helemaal ziek en ellendig als het toch moet.
Meestal word ik eerst heel onrustig en ga ik heel veel eten. En ik ga steeds gras eten, dat helpt om te spugen. Ik blijf maar ronddribbelen en wil niet gaan liggen. Dan weten mijn mensen al hoe laat het is, zo noemen ze dat.
Meestal spuug ik eerst maar een beetje en slik ik de rest weer in. Dat kan je horen, zeggen mijn mensen. Na een tijdje komt alles uit mijn buik eruit en voel ik me weer helemaal nieuw. Alle haren zijn weg, eindelijk. Volgens mij ben ik ook eventjes heel slank, zonder al dat haar.

Wassen

harenWeet je wat ik dan doe? Ik moet altijd goed rennen, omdat ik blij ben. Ik eet wat, want ineens is mijn buik natuurlijk helemaal leeg geworden.
En ik was me ekstra goed. Want mijn haren zijn door de war geraakt.
Liklikliklik doe ik, dat mijn haren weer netjes zijn.
En dat ik toch weer wat haren in mijn buik heb.

Wat ik als binnenkater merk van de lente

lente

Ik ben dus een binnenkater dat wil zeggen een kater die nooit buiten komt. Is dat erg? Nee. ben ik zielig? Helemaal niet.

Vroeger heb ik buiten geleefd. Op straat. Ik was de hele tijd bang en ik moest op zoek naar eten en ik werd ook ziek toen was ik zielig. En nou heb ik een eigen huis en een vrouw en verkering en vrienden, en elke dag lekker eten en knuffels, dus ik zielig? Ik voel me goed.

Natuur

Maar als binnenkater ben ik toch gevoelig voor de dingen die buiten gebeuren. Als het kouder wordt, dan krijg ik een wintervacht. Dat gaat vanzelf ook al heb ik thuis de verwarming lekker warm aan. Ik kreeg afgelopen winter ook een elektrieke deken en toch bleef mijn wintervacht dik.

Lekker warm dat is het zeker weten.

Luchten

Toen mijn vrouw voor het eerst het raam openzette, sinds ik weet niet hoe lang, schrok ik. Opeens kwamen er allemaal luchten van de straat naar binnen. Alles teglijk. En een raam zomaar open ik wist geeneens of dat wel goed was. Ze aaide me en toen werd ik rustiger. Later deed ze het raam dicht en toen was alles weer gewoon.

Lente

De laatste tijd gaat het raam vaker open. Ik ga dan in de vensterbank zitten, steek mijn neus naar buiten – dat gaat net, het voorste deel van mijn kop kan erdoor – en dan snuif ik heel vaak achter elkaar. Snufsnufsnufsnuf. Dan zit mijn neus vol met de lucht van de lente. Daarna ga ik het diep inademen. De lente ruikt naar zon en naar warme oortjes, en naar knuffels en sneks, en dat alles weer goed komt en in orde, dat iedereen een gemakkelijke dag heeft.

En als ik dat allemaal geroken en gevoeld heb dan ga ik helemaal rielekst slapen.