Tag archieven: kunnen katten rouwen

Loesje over: Assie jou vriendinnetje verlies en jij moet verder…

verliesDeze week was mij moeilijkste week van mij leeve. Mij allerliefste vriendinnetje van mij hart, prinses Katrientje is mij allermooiste ster geworde.

Op ze brommert

Ik zeg u eerlijk, van me eigen wilde ik het niet. Assie vriendinnetjes ben wil jij voor jou rest van jou leeve saame blijve. Maar jij heb er niks over te zegge want soms is jou tijd ineens op. Dan kan jij tonijn eete sofeel assie wil, jij moet gaan. Mij hart heb gehuild, mij hele weereld brak in mij stukke. Waarom mij soolzusje, mij hartjesdinnetje? Mij hart heb nog oferal gezocht. Op mij pagina van mij Feesboek, op mij Bert ze website.
Katrientje is weg van ze eigen, zij scheur nu op ze brommert over ze Regenboogbrug.

Jou mooiste kombienazie

Mij soolzusje heb mij veel geleerd. Zij was mij andere helft, ken u dat? Dan ben jij anders maar jij pas toch bij elkaar. Katrien durf altijd alles, van me eigen ben ik foorzichtig en ik ben ook verleege. Dan durf jij niet zofeel. Katrien heb er nooit ze boodschap aan gehad. Zij was ze eigen kitten van 17 en zij was prinses en ook dieva. Van me eigen ben ik huispoes, dan hebbie wel jou mooiste kombienazie. Jij ben saame jou prinses huispoes en dan kan jij veel meer. Mij hart voel nu leeg.
Mij visboer zeg Loes jij kan mij tonijn blijve eete, jij kan Katrien nooit verfange. Mij bek was gesnoerd!

Begin met heele

Assie zo een verlies meemaak moet jij rouwe. Jij moet verwerke en jij moet akzepteere. Daar hebbie tijd voor nodig en assie veel erfaring heb met jou emozie dan weet jij, jij kom er ook weer boove op. Jou leeve zal nooit meer hetzellufde zijn maar jij moet verder. Van me eigen probeer ik nu verder te gaan zonder mij soolzusje. Mij eerste daage zat mij oog vol traane. Mij tonijn zwom in mij traane van verdriet.
Maar jij kan zo niet doorgaan en jij maak ook weer mooie dinge mee. Mij groote liefde Huiskater Bert en mij eigen heb nu 3 jaar verkering en mij Bert werd ook 11 jaar. Dan ga jou hart weer leeve en voel jij jou andere emozie. Jou hart begin met heele. Dan kan jij weer jou eerste stapjes zette op jou weg verder. Jij moet leere dattie ook weer jou mooie emozie toelaat in jou leeve.

Twinkel aan ze hemel

Lieve Katterien,  mij hart zeg dank jou wel. Voor jou zinge recht in mij hart, voor jou akzies met jou goede doel, jou brommert, dattie mij meenam op jou meidenwiekent en dattie mij garnaale pelde. En wat hebbie genoote van jou Hoedjes sjoow, jij blijf voor altijd mij Leijon Kwien. Dank jou wel voor jou zijn in mij leeve. Jou pootafdruk sta foorgoed in mij hart. Mij eigen ga jou nooit vergeete.
Assie twinkel aan ze hemel voel ik jou. Ooit kom ze dag Katterien,  dan scheur wij saame over ze Regenboogbrug. Maar nu moet mij eigen hier nog verder. Om onze planne af te maake zo assie het ook zou wille van jou eigen. En dattie jou eigen geen zorge hoef te maake over jou personeel. Mij hart zal jou kopjes doorgeeve, ook aan mij broer Floris.

Dag lief dinnetje, jij zal altijd in mij hart foortleeve. Jij gaf mij hart ze mooiste sool.
Sjeteeeeeeeeeem,

Loesje

Loesje vertelt: over die andere broer en over verdriet

Loesje vertelt
Hier lig ik met Bart

Dit is een verhaal wat ik van me eigen toch wil vertellen. Ik heb met mijn vrouw gesproken want voor haar is het heel moeilijk. Het gaat over Bart, hij is de andere kater die hier woonde.

Twee broers

Hij was zeg maar mijn andere broer en ik heb hem nog zes jaar gekend. Hoe lang dat precies is weet ik niet, maar wel een hele tijd. Toen ik hier kwam had ik dus twee broers voor me eigen, Floris en Bart. Dat is best veel, twee broers, maar ik was toch ook nog steeds graag op me eigen.

Bart was een rustige kater, hij deed heel anders dan Floris. Hij bleef altijd in de buurt van mijn vrouw, maar soms wilde ik ook bij mijn vrouw zijn of op haar schoot liggen. En ik was de enige poes in huis dus dan mag dat best.

Zielemannetje

Mijn vrouw noemde Bart haar zielemannetje, dat is dat je zonder woorden of miaauwen weet wat de ander bedoelt. Nu ik verkering heb met Bert weet ik wat ze daarmee bedoelde. Toen snapte ik het niet want ik kreeg nooit zomaar tonijn als ik haar aankeek. Nog steeds moet ik best vaak hard miaauwen en dan krijg ik geeneens tonijn maar zalm.

Ziek

Bart kreeg altijd extra eten want hij was een maatje minder. En hij was vaak ziek, dan lustte hij niets. Ik mocht zijn bord dan niet voor hem leegeten, dat vond ik best moeilijk. Mijn vrouw deed altijd extra voor hem zorgen en ze zorgde ook voor ons. Toen ze een keer best wel hard gevallen was in huis, mocht ze op Bart zijn ruggetje slapen. Floris en ik sliepen bij haar voeten. Ik wilde me eigen niet opdringen.
Op een dag voelde ik in mijn poezebuik dat er iets niet goed was. Ik had hele moeilijke gevoelens. Mijn vrouw moest steeds huilen en ik snapte het niet. Ik wilde er voor haar zijn, maar ik was ook onzeker. Zo kende ik mijn vrouw niet.

Ik zag Bart en ik voelde van alles. Ik wilde tonijn, zalm, garnaale en gekoolde vis. Ik moest emo eten, maar de moeilijke gevoelens gingen niet weg. Bart wilde juist niet meer eten en lag stil op de bank. Mijn vrouw probeerde van alles. Ik lustte zijn eten wel maar ik denk, ik moet mij eigen er nu niet mee bemoeien. Ik voelde dat ik het zo moest doen.

Op schoot

Toen is mijn vrouw naar de dierendokter gegaan en ze moest heel veel huilen. Ze kwam terug. Zonder Bart. Ik zag haar tranen. Ooooh zoveel verdrietige gevoelens en ik had geen tonijn meer voor haar. Mijn vrouw vertelde dat Bart naar de poezenhemel was, dat hij een sterretje was geworden. Het mooiste sterretje. Ze moest steeds huilen, ik ging gauw op haar schoot.
Ik heb nog een tijdje in huis rondgekeken.Iedere dag opnieuw zocht ik naar mijn broer, naar Bart. Ik kon hem niet meer vinden. Zijn geur verdween langzaam uit ons huis.

Mijn vrouw heeft nog heel lang moeilijke gevoelens gehad. Ik had dat als poes heel goed in de gaten want van me eigen ben ik heel gevoelig. Mijn vrouw noemt mij hoog sensietief, dat is als je alles voelt en dat het allemaal prikkelt. Ik vind het dan fijn om te eten, dan wordt ik weer me eigen.

Lijstje

Loesje vertelt
Nou ben ik bij Bart in zijn lijstje

Toen Bart net een sterretje was geworden moest ik heel veel eten. Ik voelde het verdriet van mijn vrouw in me eigen. Ik ben ook bij haar gaan liggen in bed, ik wilde haar toch troosten. Dat doe je als poes, vind ik. Ik maakte me ook zorgen want ik hoorde haar niet meer zingen. Ze was heel lief voor ons maar ik had toch ook vaak een natte vacht als ik mijn vrouw kopjes had gegeven. Ik zag het verdriet uit haar ogen komen en ik voelde me eigen machteloos. Maar ik leerde dat ook moeilijke gevoelens er mogen zijn en dat mijn vrouw dan toch heel veel van ons houdt. En ook van Bart. Want dat gaat nooit over vertelde ze, net als honger.

Nu leeft Bart verder in onze hartjes. Hij hangt aan de muur en staat in een lijstje op de kast, ik snuffel er weleens aan. Dan voel ik me eigen rustig en weet ik weer hoe een écht sterretje ruikt.

Lief pootje van Loesje