“Kijk eens Bertje, ik heb kraakpapier gekocht,” zei mijn vrouw. Ik dacht wat nou weer. Toen legde ze het op het tapijt en ik zag dat er iets onder het papier bewoog. Wat?

Lap

Vroeger speelde ik vaak lintje onder de lap. Dat was zonder geluid en ik snapte hoe het moest en ik won altijd. Het was ook voor mijn zelfvertrouwen, dat ik daar mee van kreeg. Na een poosje had ik er niet zo’n zin meer in, toen ontdekte ik hoe fijn het rieleksen is. Dat je op de bank ligt en je wordt over je buik geaaid. Dus dat wilde ik de hele tijd.

Papier

Ik heb nou ander eten en volgens mij doet dat ook iets met me. Ik wil dingen. Ik wil spelen. Toen ik iets onder het papier zag bewegen, voelde ik me oer en wild. Hrrr!!! Van de spanning moest ik zelfs even spinnen.

Ik dook erop. Dan weer eronder. Ik scheurde stukken uit het papier. Ik stond, ik lag ik rolde ik kon opeens van alles met het papier. Op Feesboek zette ik een korte film maar deze is langer en het spelen ging nog een hele tijd door na de film.

Spelen is leuk. Vooral als je samen speelt.

Bank

Erna sprong ik op de bank om op mijn kussen uit te rusten. Toen was ik toch een beetje onzeker of het wel in orde was geweest. Want ik had iets stuk gemaakt, dat papier had scheuren. En ik was best wild geweest misschien hoorde dat niet. Ik wist het even niet meer.

Mijn vrouw aaide me zachtjes en ze gaf me complimenten en ze zei dat ik het juist heel goed had gedaan en dat we nog veel vaker gingen spelen als ik zin had, en dat ik een stoere, sportieve kater was en dat Loesje vast trots op mij was.
Toen kon ik slapen en volgens mij heb ik ook gesnurkt.

Ik had een superfijne dag.