Tag archieven: kopjes

Over kopjes geven: wanneer geef ik welke kopjes?

kopjes

Kopjes geven is heel persoonlijk, voor mij zeker weten van wel. Het is toch mijn eigen kop en daar heb ik veel gefoel in. Mijn oren zitten er ook op dus dat is ook al gefoelig.

Harde kopjes

Vroeger was ik voorzichtig met kopjes geven. Ik bedoel de echte goede kopjes daar zeg ik dadelijk wat over. Toen ik hier pas woonde, kon ik alleen harde kopjes geven. In mij had ik gefoel en dat moest er meteen uit dus dan deed ik keihard mijn kop tegen mijn vrouw aan, maakte mij niet uit waar.
Als huiskaterman leer je vanzelf dat het ook anders kan, als je de tijd hebt en je krijgt van thuis wat steun. Dus dat je complimenten en knuffels krijgt als je wat nieuws doet.
En dat kreeg ik.

Zachte kopjes

Dus zo leerde ik zachte kopjes te geven, die zijn met gevoel tussen mij en mijn vrouw. Dus dat moet je durven en als je het niet durft is dat helemaal niet erg. Wat ik nou kan en doe dat is:

  • hardzachte kopjes als mijn vrouw thuis komt van als ze weg is geweest. Dan heb ik gefoel en dat moet er ook uit maar echte harde kopjes zijn het niet. Die doe ik niet meer wegens dat ik het nu anders kan
  • hele zachte kopjes, daar doe ik er maar één van tegen haar gezicht tijdens de welterustenknuffel, dus na de snek. Dan ben ik helemaal tevreden en ontspannen en dan is mijn gefoel heel zacht dus zo geef ik ook een kopje
  • gewone kopjes tegen de bank en het kastje, dat is als ik vind het moet weer meer naar mij ruiken. Of als ik een beetje spanning heb.

Het is heel erg persoonlijk, dus iedereen is weer anders met kopjes en hoe dat gaat. Een keer dacht mijn vrouw dat ze mij een kopje moest geven en toen heb ik heel streng gekeken en daarna is het nooit meer gebeurd. Kopjes is alleen voor katten, dat is mijn mening.

Waarom kopjes zo belangrijk zijn

 

kopjes

Gisteren heb ik op mijn feesboek kopjes uitgedeeld aan iedereen die groonies ziek is en vooral aan Loesje. Iedereen vond het fijn. Kopjes zijn belangrijk.

Toen ik hier kwam,  kon ik het nog niet goed. Dus het is niet zo dat omdat je kat bent dat je dan ook meteen alle kat-dingen kunt. Soms moet je iets leren. Ook omdat je dan een vraag krijgt. Mijn vrouw vroeg of ik ook zachte kopjes wilde geven.

Harde kopjes

Eerlijk, ik snapte niet wat ze bedoelde. Ik gaf toch kopjes? Nou weet ik het. Het waren harde kopjes. Dan bonkte ik mijn kop ergens tegenaan en dat was het dan. Tegen een kast. Tegen de bank. Tegen het been van mijn vrouw.  Ik wist niet beter en dus kon ik het ook niet beter, maar ja dat weet ik nou.

Bonk. Dat was een kopje.

Zachte kopjes

Volgens mij heb ik heel erg langzaam geleerd om zachte kopjes te geven. Dat kwam ook omdat ze mijn kop aaide op een superfijne manier. Daar ben ik heel gevoelig. Dus toen met zo’n hand over mijn kop voelde ik opeens meer en ik wist dat ik er veel meer gevoel had als het langzaam en zacht was.  Langzame kopjes kan ik niet. Maar zachte nou wel. Ik heb dus best veel geoefend. Soms lukte het niet maar nou kan ik het.

Belangrijk

Kopjes geven zit in me dat is de natuur. Maar hoe je kopjes geeft dat is je karakter en wat je durft en hoe het thuis voor je is. Dat is weer voor iedereen anders.

Ik heb nou ook ontdekt dat mijn vrouw heel goed reageert als ik kopjes geef. Vooral als ze moe of ziek is. Dus dan doe ik het.

En weer heel veel later, maar toen had ik al lang computertijd en Feesboek, toen ben ik het ook via de computer gaan proberen en dat kan ik nou dus ook.

Kopjes zijn belangrijk voor het goede gevoel aan je kop en voor van binnen,  iedereen heeft er wat aan, maar je moet het wel kunnen en durven, dat is ook waar.