Tag archieven: kerstblog

Basil over de aksie (Kerstblog 5-5)

kerstblog

Loesje en Katrien hebben mij gevraagd om ook wat te schrijven. Ik ben namelijk een zogenaamde ervaringsdeskundige. Die ziekenboeg van DOA ken ik van binnen en van buiten.

In het asiel

Toen ik in het asiel belandde was ik heel ziek. Er liep allemaal pus uit mijn oor en ik moest heel erg niezen en hoesten. Ook had ik heel veel vlooien en wormen en mijn gebit was verrot. Mijn oude baasje was heel lief maar ook in de war en heel arm. Daarom kon hij mij en mijn andere kattenvriendjes niet goed verzorgen. Gelukkig zijn we daar weggehaald en bij DOA beland. We waren met meer dan 20 katten en we waren allemaal ziek.

De verzorgers en dierenartsen stroopten hun mouwen op en gingen aan de slag. We werden van onze vlooien en wormen verlost, ingeënt en onze gebitten werden gedaan. Ook werden we ‘geholpen’ ..daar wil ik verder niet over praten want ik moest mijn edele klokkenspel inleveren, nou ja!

Warm en schoon

Waar ik wel echt superblij van werd is dat we in een warme en schone kennel logeerden, iedere dag lekker te eten kregen, en speelgoed en zachte mandjes hadden. Dat waren we niet gewend en we voelden ons de koning te rijk! Ik liep al heel lang met niesziekte rond en omdat die niet was behandeld bij mijn oude baasje had ik komplikaasies ofzo gekregen. Ik had poliepen in mijn ene oor en een oorontsteking in mijn andere oor die maar niet over wilde gaan.

Gelukkig ben ik een hele lieve kerel en liet ik me braaf iedere dag mijn ontstoken oor zalven. Na maaaaanden was het eindelijk goed! Ik was zo blij!

Ook werden de poliepen uit mijn oren gepulkt (toen was ik wel onder narcose hoor!), maar die krengen groeiden steeds terug. Maar gelukkig….nu zijn ze definitief weg. Ik heb eigenlijk aan al die ellende alleen astma overgehouden, maar dat behandelt mijn baasje braaf iedere dag.

Vriendin

Het gaat nu heel goed met mij! Ik woon samen met mijn vriendinnetje Summer. Zij woonde ook bij mijn oude baasje en wij zijn samen naar ons nieuwe baasje verhuisd. We worden erg verwend, worden naar de dokter gesleept als we maar even te hard boeren, we kunnen fijn spelen en worden heel veel geknuffeld!

Bij de DOA zijn ze echt maanden met mij bezig geweest, ze hebben daar echt mijn leven gered. Ik heb nu een fijn levenen en zou het geweldig vinden als jullie de dieren die nu in de ziekenboeg van DOA verblijven ook die kans zouden willen geven. Want zonder jullie hulp redden ze het niet bij DOA.

Knuffel van Basil

Helpen: wilt u Katrien en Loesje helpen om te helpen? Steunt u katten als Basil en Summer?

Als u  direct wat geld wilt storten dan kan dat op: NL 49 INGB 0000252696

U kunt ook via de site doneren, dan komt echt bij de zieke dieren terecht en wordt het nergens anders voor gebruikt: klik hier en kijk https://www.doamsterdam.nl/steun_doa_/medisch-fonds/

 

Loesje vertelt over de inzamelings-aksie… (Kerstblog 4-5)

kerstblog

Het voelde best spannend in ze asiel, van de honden gingen we naar de katten. Katrien en me eigen hadden veel emoozie want waarom wonen er zoveel katten in ze asiel.

Ik kreeg best veel moeilijke gevoelens en Katrien sloeg haar pootjes om mij eigen heen.

Op de bank

  • Oooh Loesje, ik vind het zo zielig dat de katten niet in een huisje wonen.
  • Ik vind het ook moeilijk Katrien. Zouden ze wel tonijn krijgen voor ze eigen? Misschien alleen harde brokke!
  • Ooooh wat zielig. Maar wat ikjes wel goed vind, het lijkt wel of ze in een huis wonen. Zullen we die bank eens uitproberen Loes?
  • Bank? Ik ben best moe Katrien. Oooh ik moet gaape en slaape, prrr prr
  • Loes? Loehoessss!!! Wakker worden!!
  • Wat? Ontbijt? Oooh ik ben in ze asiel…

Ik moest mij oogjes opendoen en ik moest mij eigen ook wassen. Anders voelde ik mij niet fris voor ze andere katten. Katrien rende al door de gangen en toen kwamen we langs een heel groot veld. Ooh weer grote honden en veel honden, ik voelde mij eigen best onzeker maar ze waren best wel blij aan het spelen. Maar ze zaten niet in een hok.

Bij de honden

  • Katterien, oooh ik vind het best moeilijk. Ik ben bang voor ze grote honden?

Katrien zat op schoot bij een vreemde mevrouw die hier werkte. Het was ze mevrouw vrijwilligster. Ze vertelde dat de honden hier de hele dag zijn en ook weer naar huis gaan aan het eind van de dag. Ik miste me eigen vrouw zo, maar ik deed me eigen groot houden. Ik deed ook rekke en strekke, dat is belangrijk als je stres heb. Toen gingen we naar het kamertje waar twee katten waren. Ik zeg U eerlijk, dat durf ik wel beter.

Bij de katten

  • Hallo katten wij komen even kijken hoe jullie hier leven.
  • En dat jullie gelukkig zijn van jullie eigen, dat is ook belangrijk Katrien. Krijgen jullie wel genoeg te eten?
  • Ooooh we hopen dat jullie snel een huisje krijgen hoor.
  • Een huisje en een vrouw en lekker eten. Van me eigen houd ik het meest van tonijn.

Katrien trok me eigen mee naar buiten en toen kwamen we langs de fysioafdeling. Ik zag een grote bak met water en water vind ik eng. Katrien had alweer gehoord dat dit voor de honden is om beter te leren lopen van ze eigen. Oooh ik hoop dat ik nooit opnieuw moet leren lopen…

Handdoeken

  • Ooooh waar zouden de zwembroekjes dan liggen?
  • Zwembroekjes? Oooh Katrien ik snap er niks van? Een hond in een zwembroek?
  • Ooooh ze gaan bloot?
  • Misschien kunnen ze ook me meeditaasie doen in ze water. Ze poten leren rekke en strekke.

Ineens begon me buik te rammelen, me neus ging omhoog en me staart ook. Ik voelde mij eigen zo hongerig. Het voelde als tonijn maar ik zag het niet. En we kwamen ook langs de keuken

  • Katrien ik voel me buik, zullen we naar binnen gaan. Ik heb nu best honger.
  • Oooooh nee Loes. Dat is niet voor ons!!
  • Jawel Katterien wij zijn ook katten en ik ruik nu echt me tonijn! En ik voel mij eigen zo hongerig.
  • Ik weet dat je tonijn ziet!! Nee Loes!!
  • Maar het kan best en er is niemand.

Ik kon alleen nog maar aan me tonijn denken en ik zeg U eerlijk, ik heb er een in me bek gestoken. Katrien heb het niet gezien hoop ik? Zij was alweer een deur verder, daar lagen allemaal handdoeken.

  • Oooooh wat veel! Kijk eens Loes!!
  • Me vrouw heb er niet zoveel, denk ik van me eigen.
  • Toen jij net tonijn liep te bietsen zei een vrijwilligster dat ze altijd handdoeken kunnen gebruiken. Dus als je thuis oude hebt mogen ze naar een dierenasiel gebracht worden.
  • Oooh wat weet jij toch veel Katrien, jij ben best een echte prinses

Dankbaar

Toen voelde ik wel veel geluk ineens en dankbaarheid in me hart. Katrien en me eigen heb een goed leve. We hebben toen alle lekkere hapjes en spulletjes aan de mevrouw vrijwilligster gegeven. Voor ze dieren. En toen kregen we knuffels en ik voelde mij eigen blozen. Katrien moest ook ze traantje wegpinken. Mevrouw de vrijwilligster ging wel alles aan de dieren geven, ze heb het niet zelf opgegeten. Dat vind ik wel goed aan ze asiel, alles is voor ze dieren en ik voelde mij hartje geraakt.

Helpen

Daarom willen Katrien en me eigen U iets vragen.
Wij zouden van ons eigen graag geld in willen zamelen voor ze zieke dieren, dat zij geholpen kunnen worden. Dan kunnen we zieke dieren beter maken en Katrien en ik vinden dat heel belangrijk van ons eigen.
Morgen zal er een mevrouw vrijwilligster Marion meer vertellen over ze ziekenboeg. Dat U weet wat het is en waar U geld aan geeft. Dan kunnen we met ons allemaal de dieren helpen.

En toen gingen we weer naar huis, maar Katrien zegt ook het is bijna Kerstmis. Dan krijg U allemaal lekker te eten en dat is belangrijk.
Katrien zeg dat ze een kerstwens heb:

  • Ik wil iedereen een fijne en fantastische kerst en een gelukkig nieuwjaar toewensen.
    Mijn kerstwens is dat ieder diertje een fijn huisje mag krijgen. Met veel liefde.
    En voor het nieuwe jaar wens ik dat we allemaal vriendjes blijven en dat in goede gezondheid.
    Loesje, voor ons wens ik een eeuwige liefdevolle vriendschap. SJETEEM.
  • Van me eigen vind ik ook dat U goed moet eten in ze nieuwe jaar en U mag ook best iets anders lekker vinden dan me tonijn.

En ik hoop ook dat U een fijne verkering heb en als U die niet heb dan kan het leven toch mooi zijn. Als we lief zijn voor ze ander en elkaar, dat is dan wel belangrijk. Als alles gewoon is dan heb U rust en kan U rielekst zijn, dat hoop ik wel voor
iedereen.
Katrientje, ik wil ook met jou me liefdevolle vriendschap want jij ben me soolzusje. Sjeteem

Dank U wel
Katrien en Loesje

Katrientje vertelt: toen we naar het asiel gingen (Kerstblog 3-5)

kerstblog

Nou, we werden dus wakker en we besloten om ons uitgebreid te gaan toiletteren. Toen kregen we honger, Loesje zei tegen mij dat haar maagje leeg was. Dus ik liep naar het personeel om om eten te vragen. En we kregen echt lekker eten.

Tonijn

  • Ooooh tonijn. Oooh Loeselien, kijk!!
  • Prrr,prrrr,prrr….oooh Katterien, me tonijn! Ik voel me hart in me buik. Ooooh lekkere kersttonijn.
  • Ooooh nee…ik heb geknoeid op mijn schone pakje Loes.
  • Ooooh ik kan ook niets zonder te knoeien eten zeg.
  • Kom maar bij mij, ik doe jou schoonpoetsen. Smikkelsmak, prrr prrr prrr

Loesje maakte mij schoon. Ze had daar weinig moeite mee hoor, want ze had nog ruimte in haar maagje.We gingen een mooie zak zoeken. Het personeel vond een mooie grote rode zak. Alleen ging het een beetje mis. Loesje was een beetje gehaast.

Kibbelen

  • Oooooh nee, dat moet onderin hoor.
  • Me kip en me garnaaaale moeten onderin Katrien, anders kan ik mij eigen niet beheersen.
  • Neehee, als je dat onderintje legt dan gaat het stuhukk.
  • Jij moet jouw eigen niet met mij eten bemoeien, anders ga ik meediteere in de zak. Ik moet nu voor mij eigen opkomen.
  • Ooooh Loes!!!
  • Katterien, met eten is me leven!

We begonnen zelfs wat te kibbelen. De haartjes vlogen nog net niet in het rond.Mijn personeel zag ons kibbelen en kwam tussenbeide. Er werd geëist dat het weer goed kwam tussen ons.

  • Oooooh Loesje, sorry.
  • Snik, snik, ik voel nu traane van emoozie en verdriet. Ik vind het zo erg Katrien. Ik wil nooit boos op jou zijn van me eigen.
  • Zullen we knuffelen?
  • Prrr prrr prrr oooh ik wil graag knuffelen. En dat we weer soolzusjes zijn Katrien en dat het bijna Kerstmis is

In het asiel

kerstblogHet personeel hielp ons verder en we waren binnen een paar minuten klaar. We dronken nog een watertje en besloten richting asiel te vertrekken. Onderweg zongen we vrolijke kerstliedjes. Na 5 minuten rijden zagen we het groene gebouw van DOA. Daar werden we door de honden Bor en Pippa opgewacht. Pippa legde ons uit dat ze last van haar ruggetje had en dat we daarom zelf even door het asiel mochten lopen.
Daar gingen we.

  • Ooooh Loesje. Moet je kijken!!
  • Ik ben ook best een beetje bang Katrien, van ze honden en als ze woef zeggen.
  • Hier mogen de woefjes spelen Loes.
  • Ik kijk mij oogies uit. Ooh wat zijn ze groot Katrien.
  • Gelukkig zitten ze achter een hek!
  • Misschien krijge ze ook sportbrokke net als me verkering Bert?

We liepen verder. Zo belande we boven, bij de katten. En wat daar gebeurde verteld Loesje in onze laatste blog over onze reis.

Loesje vertelt: over spulletjes kopen (Kerstblog 2-5)

kerstblog
Me soolzusje Katrien stond al ongeduldig in ze startblokken voor Amsterdam maar ik voelde mij eten in me buik.

Toen ben ik wel eerst naar de bak geweest want ik vind brommert rijden heel spannend. Ik zeg U eerlijk, ik had het nog nooit gedaan maar Katrien vond dat ik het nu wel moest doen van me eigen. Voor de dieren in ze asiel en voor de spulletjes die we moesten gaan kopen. Maar ik was best heel bang want als poes ga je niet iedere dag op de brommert. Behalve als je Katrientje heet van je eigen.

Inkoopjes doen

  • Ooh Katrien ik voel mij eigen nu best onzeker. Ik heb nog nooit op ze brommert gezeten en we moeten helemaal naar Amsterdam voor de boodschappen en de dieren in ze asiel. Maar ik wil het wel durven. En ik heb ook centjes van mij eigen spaarpot.
  • Ooooh wat lief Loes. En hoeveel dan? Want we zouden ook nog uitgaan dit weekend. De kattendisko is er weer en ik wil uit mijn bolletje gaan.
  • Het is bijna kerst Katrien. Onze centjes zijn voor ze dieren, dat hadden we toch afgesproken toen we garnaale en krab zaten te eten met ons eigen.
  • Oke…oke. Ik blijf wel thuis dit wiekent. Ooooh we kunnen zo inkoopjes doen want ik heb veel centjes meegekregen. Zullen we het bij elkaar leggen? Dan kunnen we moetsjo veel halen.
  • Moetsjo veel is best heel veel. Ik vind een kerstboom ook mooi voor ze asiel. Dan kunnen alle dieren de kerst zien en voelen en dat is belangrijk. Oooh ik voel me Stille Nacht Katrien….

We moesten ook nog een lijstje maken en toen heb ik nog wel snel een stuk tonijn gegeten. Katrien kreeg ook een stuk maar zij heb liever uit de Magnogwat. Ik had best veel zeenuw maar tonijn helpt dan wel.
Toen gingen we op de brommert van Katrien. Vroem, vroem, oooh ik was bang….
en Katrien zong kerstliedjes

  • Oooooh sjingul bel singul bel, sjingul ol ze weeh….oooooh sjingulhalloooo sexy katerman.
  • Oooh Katrien, misschien heb ie wel verkering! Ik ben een nette poes denk ik wel en me Bert vertrouwd mij eigen. Ik vind van het zingen best fijn maar ik ben ook verlegen. Straks loopt ie met ons mee naar ze asiel.
  • Nou ja, ik mag toch wel wat zeggen? Geef toe…hij zag er hot uit toch?
  • Ik heb al verkering met me Bert Katrien. En jou eigen heb een zwak hart! Daar moet ik ook op letten want ik voel nu veel ondeugd. En het is ook bijna kerst!
  • Tsssss we gaan wel verder hoor.
  • oooh Katterien, ooooh je rijdt zo hard!

Meedietaasie

Toen heb ik wel me meedietaasie gedaan op ze brommert. Voor rielekst in me kop en ook omdat ik bang was. Dat moet ik wel eerlijk zeggen. Katrien deed gewoon door zingen en ik had mij oogjes dicht. Toen we bij de grote winkel waren hebben we wel eerst kerstmelk gedronken en ons gekibbel over ze sexy kater uitgepraat. Dat is wel belangrijk als je soolzusjes ben van je eigen. Katrien deed haar pootjes om me heen slaan en ik voelde mij eigen weer veilig. Toen hebben we allemaal lekkere dingen gekocht voor ze dieren in het asiel.

  • Ooooh Loesje,moet je kijken wat veel.
  • Ik voel me tonijn in me buik van geluk Katrien. Zoveel lekkers!
  • Oooooh Loesje, ik word er gewoon emo van.
  • Nu hebben ze dieren een hele fijne en lekkere kerst en ik moet mij eigen ook beheersen. Ooooh Katterien tonijnsnoepjes!
  • Kom Loes, we gaan dit naar mijn huis brengen. Dan kunnen we het morgen brengen.
  • Oooh heb jouw personeel ook eten voor ons eigen in huis gehaald? Misschien wel Kersttonijn?

Spullen

Bij Katrien thuis hebben we alle spullen in ze verboden kamertje gelegd. Ik wist niet dat het bestond. En we deden ook een slotje op de deur want ze personeel mocht niets zien. Ooooh en de volgende dag zouden we naar het asiel gaan en ze twee honden ontmoeten. Bor en Pippa. Gelukkig kregen we veel te snekken en ook gewoon eten uit de Magnogwat. Ik heb toen om nog meer eten gevraagd want ik had best veel zeenuuw. En ik ben ook eerlijk geweest tegen Katrien want ik voelde mij eigen onzeker.

Honden

  • Katrien ik heb nu best moeilijke gevoelens. Van ze honden in het asiel. Ik moet het toch tegen jou zeggen. Ik vind ze groot en sterk en ze ruiken anders. Ik voel mij buik en ik moet steeds naar de bak.
  • Ooooh Loes….maar ze zijn heel lief hoor. Ik ken ze. Echt!!
  • Ik vind jou stoer Katrien. En je ben lief voor alle dieren. Ik wil nu niet meer onzeker zijn maar van me eigen ben ik het wel.

Toen mocht ik wel tussen de pootjes van Katrien slapen, zij is wel me liefste soolzusje. En de volgende dag, ooh ik wilde er nog even niet aan denken van me eigen…

Morgen deel 3: Katrientje vertelt over het asiel en de ontmoeting met Pippa en Bor

Katrientje vertelt: over aksie voeren en Loesje is bang (Kerstblog 1-5)

Ikjes heb een soolzusje. Ze heet Loesje en we hebben elkaar op Feesboek ontmoet.

Bij Bertje en toen kreeg Loesje haar eigen Feesboekpagina en ikjes ging zingen en toen waren we soolzusjes. Ik heb een brommert. En Loesje heeft verkering. En toen ze bij mij thuis zeiden dat er Kerstmis aankwam toen mocht ik aan de telefoon om Loes te bellen.

 

Aan de telefoon

  • Hallo Loesje, met ikjes. Hoe is het met je?
  •  Oooh Katrientje, ik ben aan het uitbuiken van me tonijn. Ik lig op me eigen meedietaasiepaal en ik doe ook oefeningen.
  •  Oooh gaaf maar waar ik voor bel. Ik heb moetsjo zakgeld en ik wil lekkers kopen voor de diertjes in het asiel. Wil je met mij meegaan?
  •  Ik? Ooooh Katrien ik voel nu veel moeilijke gevoelens. Van vroeger toen ik ook in ze asiel zat. Toen voelde ik mij niet gelukkig, ik was ook bang Katrien.
  •  Ooooh daar heb ik helemaal niet aan gedacht.
  •  Wat als ze me weer willen houden? Ik vind het best moeilijk als ik het van me eigen mag zeggen.
  • Neeee natuurlijk houden ze je daar niet.
  •  Oooh Katrien, ik voel me hartje en traantjes. Ik wil niet weg bij me vrouw en ik heb ook verkering met me Bert.
  • Oooooh kom in mijn pootjes lieverd. Weet je, ik ga even met het DOA bellen. Dan weten we meer.
  • Doe je dan wel zeggen dat ik niet wil blijven van me eigen. Dat ik al me huisje heb gevonden. Oooh ik ga nu eerst me tonijn eten.

Aksie voeren

Nou toen heb ik de telefoon nog in mijn pootjes gehouden. Ik naar het DOA bellen. Ik zei dat we aksie wilden voeren en Loesje bang was dat ze ons wilden houden.
Zou echt niet gebeuren hoor zeiden ze. En aksie voeren was goed.
Dus ikjes op mijn brommert naar Loes toe. Ikjes hoefde maar 71 boompjes te rijden.

  • Halloooo Loes.
  •  Oooooh Katrien, je bent er al. Prrr, prrr, prrr, ik moet nu spinnen van geluk.
  •  Ik heb lekkere dingetjes bij mij zodat we kunnen snekken tijdens het ooferleg.
  •  Snekken, ooooh ik ben nu de gelukkigste Loesje. Ik zie garnaale en zalm en kipmootjes, ooooh ik voel mij eigen nu zo fijn. Kom maar snel binnen Katrien dan gaan we in me mand zitten en de Lei-jon King kijken dan kan ik aan Bert denken.  Ja wat gebeurde er: Loesje valt in slaap. En toen ze wakker was, voelde ze zich bang.

Ja wat gebeurde er: Loesje valt in slaap. En toen ze wakker was, voelde ze zich bang.

  • Oooh Katrien, ik voel mij eigen zo verdrietig. Me droom was een nachtmerrie. Dat ik toch in ze asiel moest blijven en ik mocht me Bert niet meer zien op me kompjuuter. Maar ik heb wel verkering van me eigen!
  •  Ooooh lief dinnetje. Kom maar in mijn pootjes hoor. Je hoeft echt niet bang te zijn.

Naar Amsterdam

Nou zo zijn we dus in slaap gevallen dat kan best als je soolzusjes bent. En toen zeg ik nou moeten we naar Amsterdam om spulletjes te gaan kopen voor de dieren in het asiel.

Morgen in deel 2: Loesje vertelt over spullen kopen