Tag archieven: Katrientje

Katrientje over: bijten en in de maaling nemen

Katrientje

Hallooooooo katgenootjes. Hier is ze weer. Had ik wel eens verteld dat ik, samen met Catoo, vrouw een keer in de maaling hebben geneemt?
Laat ik vertel:

de foet van vrouw

Zus en ik waren goede eters. Heule goeie. Oooooh boy… wij hadden eeuwig honger. Zoowals vrouw zegt… een wandelend maagje met een velletje bont er om heen.
Nou hadden wij al eten gehad van man. Smorregens geeft man altijd eet. Vrouw lag nog op een oortje. Om 7 uur ging man weg en we furfeelde ons een beetje heel erg boel. Wat we nooit deden, want we waren eigenlijk best nog bang, we sprong op bed. En we zagen iets waar we onze tanden wel in moesten zetten. We zagen de onderkant van de foet van vrouw. Nou… wij ooverleg wie als eerst zou aanvallen.
We besloot een gesaamlijk aanval te doen. Bekkies open en bijten maar.

Ooooooh vrouw werd me daar toch boos. Ze duuwde ons zellufs weg met haar poot. Maar dat pikte we niet!! Dus ging we nog harder bijt. En toen kwamme ze ooferent. En ze blerde: “hauwe nou oppe met jullie scherp tantjes!!!” Nou ja… echtjes erg zeg. Wij voelde het toch niet? Nou ja… mochten we niet eens in haar stokjes van haar voet bijt!!!

onze leeg etensbakjes

Uitijndeleik kwam ze uit haar slaapmand en ze zag onze leeg etensbakjes. Wij zielig doen. Catoo deed net of ze flauwie fiel. Ooooh ze was zoon goede aktriesse. Ik zat krijsie te doen en naar Catoo te kijk. En ooooh vrouw pakte onse bakjes op en maakte ze eerst schoon en vulde het met whisjekas patee. Wij lachen. En we zaten ons buikje te vul.

Ondertussen belde vrouw naar man. Ze zou hem wel even de oortjes wassen over waarom hij ons geen eten had gegeef. Nou ging dat gesprek ongefeer zo:
–

  • Mette mei, waarom heb jij die katten nauw niet effe eet gegeef?
  • Watte bedoel jij?
  • Die snertkatten zaten mijn tenen af te kluif. Ze barste van de honger. Kon je ze niet even eten geef?
  • Maar datte deed ikjes!!!

een killerloek

Toen zat vrouw ons aan te kijk. SLIK*
We keek elkaar aan en daarna keek we naar vrouw. Oooooh ze had een killerloek in haar Katrientjeoogen. Catoo probeerde weer flauwie te val, maar vrouw zei normaal doen. Ooooh en dat zei ze echt niet lief hoor. Catoo kwam ook weer snel zitten.
Ikjes zal maar niet hier zeg wat ze zei. Daar zouden jullie alleen maar rood oortjes van krijg.
Daarna hebben we dit nooit meer kun flikjes.
Want als Catoo weer deed alsoffe ze flauwie fiel belde vrouw eerst man op. Zo flauw. Ooooh.

een eigen smaakje

Maar soms was man ons fergeet. Vooral als hij zich versliep.
Oooooh en toen belde ze ook naar man. En toen kreeg we wel eet hoor. En dan zei ze ook sorrie. Ooooh onze maagjes deed knorknor en we viel ons bakje aan.
Weet je wat fijn was? We kreeg ieder een eigen smaakje whisjekas. Dus als we het ene niet wilden gingen we de ander wegduw en aten we het andere bakje leeg. Nu krijg ik ook nog steeds 2 smaakjes. Ikjes krijg in gedeelte want anders spuge ik. Eerst krijge ik toonijn en als mijne bakje leeg is krijg ik of kipsmaak offe hartsmaak.

Nou… dit was het weer voor dees keer.
Veel liefs en een kusje

Katrien (hongerlapje van beroep)

Katrientje over: updeet over mijn doof zijn (filmpje)

kat is doof

Hallootjes iedereen.  Vandaag ga ik een updeet geven over mijn doof zijn. Mijn personeel begint er al aan te wen dat ik doofjes ben.

Soms hoor ik nog geluidjes hoor. Vooral als ze hard zijn.
Zoals bijdevoorbeeld een pingeltje als we een berichie krijg van feestboek. Offff gewoon zomaar. Want dat kan ook hoor. En dan is het personeel zo blij.
En floeps, weg is het weer.

Zachtjes wakker

Nou had ik kort geleden een blogje geschreef dat ik dus doof ben en hoe mijn personeel daarop reejaageerde.
En een hoop katgenoten en hun personeel gaven superhandige tips. Zoals hoe mij niet te laten schrikken als ik slaap en eten krijg.
Nou slaap ik eigenlijk vaak op mijn innig geliefde wolletjedeken. Ook omdat ikjes al best hoogbejaard ben, maar geloof me… daar gedraag ik me soms echt niet naar hoor.
Maar mijn wolletje ligt gewoon superzacht en lekker warm.
Nou heeft mijn personeel dus geleerd om eerst bijdevoorbeeld in mijn wolletje te duwen met hun hand als ik daar op lig. En oooooh ik word zachtjes wakker. En dan komt mijn eten en daarna komen superknuffels

Kom maar

Ook heeft het personeel een kom maar zwaaitje met hun arm. Dat doet vrouw het meest. Als man mijn weecee verschoont dan zie ik vrouw een kom maar maken.  En ik snap het. Ook praat ze er bij, maar dat hoor ik meestal niet. En als ze die beweging maakt dan loop ik naar haar toe en dan tilt ze me op.
Ooooh zo koel. Ik miauw dan vrolijk. En oooh mijn pruttelmotortje prrrrt heel hard. (Voor mijn doen dan) Dan “loop” ik over het hele plattoo.

Tikken

Het nieuweste wat ik geleerd heb is het tikken op de vloer. Dat was ook een tipje van mijn katgenoten. Als ze me willen aai als ik op de vloer ben en ikjes met mijn rug naar hun toezit dan tikken ze op de vloer. En dan gebeurd het… ik voel trillingen. En dan draai ik mijn hoofdje om. Oooooh en dan zijn ze zo trots op mij.
Stampen op de vloer met hun pooten doen ze niet. Wij hebben beneedenbuurtjes. En dan zouden ze boos kun worden als het personeel stampt.
Ook kom ik als vrouw mij aankijk. Ooooh ze heeft dan haar speesjaale loek.

Trillingen

Ze moeten alleen nog iets verzinnen als ik niet zichtbaar aanwezig ben. Soms gaat het personeel wel eens weg. Meestal slaap ik dan op mijn wolletje als ze weggaan. Maar ik word wel eens wakker en loop dan in een kamertje. En dan komt het personeel thuis en dan zien ze me niet op mijn wolletje.
Ooooh dan roept vrouw. Maar ja… ikke reejaageer niet hè. Dus ze gaan me zoek. En dan voel ik dus trillingen en kom ik kletsend naar hun toegeloopt.
En dan krijg ik knuffels. Zo fijn.

Praten met onze pootjes

Het doof zijn is alleen vervelend. Maar als we alle gebaren weten dan praten we gewoon met onze pootjes.
Nou… dit was het weer voor deze week.
Veel liefs en een kusje

Katrientje (dove kwartel van beroep) (en ook prinses)

Katrientje over: waarom ik foto’s nemen haat

foto's nemen

Hallo iedereen, daar is ik weer. Vandaag ga ik het hebben over foto’s. Oooooh echt zo erg. Zit je net lekker… klik.  Zit je je prieeefee schoon te maak… klik.

Teerapieee

Echt… ik haat de kaameraa. Kijk… ik vind blogjes schrijf heel leuk, want dan kan je dingen van je afschrijf. Het is hele goeie teerapieee. Maar bij die blogjes komen de fowtoos. En ooooh wat is dat irrie.

het sirkus

Dan gaat het personeel voor me staan. Vrouw staat/zit bij mij. En dan roept vrouw Katrien…kijk even naar mij. NEE!!! Kom op, Katrien. Kijk nou even, dan is het klaar!! NEEHEE…welk gedeelte snap je niet van nee roep ik dan. De ennn offe de eeee. En dan gaat vrouw het groffe geschut er bij halen. Man!! Oooooh zo erg. Twee tegen één. Durven jullie wel? Tegen een klein katje? Echies?
Nou…dan is het sirkus kompjepleet hoor.

Aanwijsing

Vrouw gaat voor me zitten. En dan geeft ze man aanwijsing. Soms is het echt te laggiewekkend voor woord.
Man… wat moet ik doen?
Vrouw… zwaaien met je armen.
Man zwaait. Nee hoor ik dan. Je moet wachten tot ik het zeg Flappie.
Man… je zei toch zwaaien? Nou dan.
Vrouw… maar ik moet eerst de kaamera aanzetten. Pfffff luister nou eerst.
Man… doe het anders lekker zelf.
Vrouw… $&#$€ DOE HET!!!
Man… zal ik rosbief pakken?
Vrouw… JA!!!
Nou… dan staat man achter vrouw met rosjebief te zwaai. Naar links en naar boof en beneden. Nou… dan kijk je hoor.

Klik klik klik klik

En dan na tig keer klikkerdeklik zegt ze eindelijk van jezzzz we hebben het!!! Oooooh en dan krijg ik mijn zo verdiende rosjebief.

En als jullie denk dat het gedaan was met fowtoos neem, nou… nee. want er zijn ook nog de daagelijks fowtoos. Oooooooh nou….dan schiet ze maar zoals ik het wil hoor. En als ik slaap dan slaap ik.
En dit is iedertjes week hoor.

Flubbertje

Soms lach ik me een bultje, zo erg zijn ze hier. De enigste foowtoowshoet die ik trouwens leuk vond was op mijn innig geliefde trapjeshuis. Maar ja…daar was mijn flubbertje heel goed op te zien.

Nou… dit was het voor dees week.
Veel liefs en een kusje
Katrientje (fowtoowmodel van beroep)

Katrientje over: mijn doof zijn

doof
Hallo, daar is ikjes weer. Vandaag ga ik het hebben over mijn doof zijn.

Mijn personeel is er 31 december 2018 achter gekoom dat ik doof ben. Om 10 uur in de avond. Toen waren er al namelijk gekkies bezig met vuurwerk aan de overkant van ons huis. En één zo’n vuurpijl kwam tegen ons raam aan.

Ikjes was gewoon wakker. Ik kreeg knuffels tegen die tijd. En ik schrok niet eens van die vuurpijl. Ik zag het personeel praat tegen elkaar. Ze pakte een knisperpapiertje en begon achter mij te ritselen daarmee. Ik reejaageerde dus niet. Normaal betekend ritselen een snek.
Ikjes reejaageerde ook niet toen man mij riep.

Hand

Nou… toen kreeg ik me toch een partij knuffels. En een snek. Zo fijn gewoon.
Het rare was… toen maakte vrouw een beweging met haar hand van kom eens. En ik kwam.
Ooooh ik begreep haar gewoon.
En nu roepen ze mij steeds met een handgebaar. Maar ook met hun stem hoor, dat is voor hun eigen gevoel beter denk ik.

Naar Floor

Maar opeens begon ikjes bang te word. Want ik moest dus misschien weer naar Floor toe. Oooooh nee!!
Maar omdat ik mond kan lees zag ik vrouw tegen man zeggen van we kunnen wel Floor bellen, maar wat voor nut zou dat hebben? Dan maken we ons meisje onnodig bang om te horen te krijg dat ik dus doof ben. En dan komt er ook nog 30 euro kosten bij.
Sjoooohey… ik opgelucht. Want we zouden dus niet gaan. Ik hoef dus niet eerder dan juni. En dan zal ik gelijk dus voor mijn oortjes nagekeek worden.

Zingen

Maar nu snappen ze ook waarom ik, al een tijd, zo hard zing. Ik was en ben bang dat zij ook doof zijn geword. Daarom zong ik zo hard. Dat zou erg zijn zeg!!
Maar wat dus wel mooi is, ik kan dus gewoon blijf zingen. Ooooh daar ben ik superblij om hoor. Want zingen is toch echt het fijnste wat er is.

En floep…

Maar ik heb wel een voordeel… ik hoor hun gemekker tegen mij niet meer. Koel hè? Ze kunnen mopperen op mij wat ze willen.
Oooh wacht… dat is het rare. Heel soms hoor ik ze. Ooooh want ze blijfen ook gewoon tegen mij praten.
En heel af en toe hoor ik ze. Ooooh dan zijn ze zo blij. En floep… twee sekontjes later is het weer weg.

Mond lezen

Mijn personeel vermoed nu dat ik al langer doofjes ben. Al in 2017. Want vorig jaar oudjes en nieuwe was ik ook al zo rustig.
Ik ben er nu wel aan gewend, alleen moet mijn personeel er nog aan wennen dat ikjes merendeel niets meer hoor. Hun weten het pas kort. Maar het personeel kennende zal dat wel gebeur hoor.

Soms zal het lijken of ik in gesprek ben met mijn personeel. Niet vergeten… ik kan hun mondje lezen. Dus de gesprekjes tussen mij en mijn personeel zullen altijd blijf.

Nou….dit was het weer voor deze week.
Tot de volgende keer.
Liefs en kusjes
Katrien (geliefd prinsesje van beroep) (en stokjedoof) (niet altijd)

Katrientje vertelt: mijn terugblik op 2018

terugblik

Halloooo, daar is jullie prinsesje weer.  Vandaag ga ik terugblikken over 2018. Het jaar waarin ik eindelijk mijn feestboekje kreeg. Maar omdat ikjes minderjarig ben moest ik mijn personeel als auwders opgeven. Ooooooh zo erg.

Dokter

Ook moest ik twee keer naar de dokter. Zo belachelijk gewoon. Ik weet toch zelf wel of ik ziekjes of niet ziekjes ben?

Ook werd onze Bertje wel twee keer geopedingest.
Ooooh wat waren dat spannende dagen. Wat super was, was dat iedereen Bertje steunde. Iedereen zat vrolijk mee te wiewen. Soms wist ik niet eens meer op welke planeet ik liep. Zo knettertje stoont was ik. Ik zag alleen maar roze olifantjes. Knap, want ik heb niet eens een roze olifant.
Ook vriendje Jip moest naar de dokter voor een ooperaasie. Ook voor hem zaten we te wiewen. Allememaggies… ikjes wist niets meer. Ik had mijn wiewmuis waarschijnlijk tegen mijn neus aangeplakt, zo knetter was ikjes. Ik leek wel een sjunkje. Ook Vlekje van tante Truke moest naar de dokter. Ooooh het oogje was ziekjes. Maar het is weer goed hoor.

Leefunsverhaal

Ergens in augustje maakte ikjes een grappige opmerking. Wat als iedere katgenoot zijn of haar leefunsverhaal zou opschrijf doen en dat we dat in een heus echtjes papieren boek zouden stoppen. Zou dat niet koel zijn? En opeens ging het van grapje naar een echt haalbaar iets!!
Een hoop katten doken achter de tiepelmasjiene. Ooooh ik had mokken met kattenmelk naast die van mij staan om maar allert te blijf. En nog wat we zijn ermee bezig.

Zomer

Wat was het heet deze zomer zeg. Ooooh en het allergemeenste was dat ik snachts niet eens op mijn balkon mocht slaap. Omdat ik één keer naar beneden was gevallen zestien jaar geleed. Ik kreeg eten op balkon, zo lekker. En ook werd ik een keer aangevallen door een weps.

Vrouw stond toevallig op balkon. Ze zag het gebeuren en beschermde mij. Echtjeswaar…. ik deed die stomme weps niet eens wat.
Want jaren geleden was ik al een keer geprik door een stomme bij, en daar had ik mijn lesje echt van geleerd. Vrouw redde me van die weps door hem een flinke hersenschudding te slaan met een krant.

Blog

Ook mocht ik van Bert elke week een blog gaan schrijf op zijn sijt. Daarin kan ik dingen van mij afschrijf doen. Over hoe ik de wereld zie of de ellendige ellende die ik met mijn personeel beleef.

Tante

Ook werden Loesje en ik tante van bebiepeuterkleuterpoes Kyana.  Ooooh wat waren we blij toen onze Kyana geboren werd. Samen met haar twee broertjes Kiss en Kyan. Ooooh, en toen kwam het verschrikkelijke nieuws. Kleine Kiss werd een prachtig sterretje en niet lang er na kleine Kyan ook.
We zullen ze nooit vergeten. Schijn maar mooi als sterretjes kleine lieverds.

Nou….dit was het weer voor deze week.
Veel liefs en kusjes

Katrientje (schrijfstertje van beroep) (en prinsesje) (en tante)