Tag archieven: kater Bram

kater Bram over: gratis en voor niks zakjes met wiew

wiew

Hoi allemaal, ik hoop dat iedereen een beetje lief is voor elkaar in deze moeilijke tijd. Het is vreemd want de geluiden van buiten zijn anders. Het is rustiger.

Poort

Als ik in de tuin ben voor mijn kontroole dan kijk ik altijd onder de poort door. Als het normaal is, dan zie ik best veel. Van fietsers tot auto’s tot andere poesen en katers. Maar nu zie ik dat niet. Zoals jullie misschien al weten heeft dit te maken met een fierus die mensen ziek maakt.

Aaien

Mijn vrouw is ook thuis. Ze gaat alleen helpen met de dieren als het echt nodig is. Maar nu wordt het voor mij best saai zo. Ik heb niks om te kijken en soms vind ik het gekriebel van mijn vrouw ook te veel. Ze mag best knuffelen maar niet de hele dag. Dat vind ik niet fijn. Want dan voel ik haar stress. Haar aaien gaat dan snel en niet zachtjes.

Wiewen

Toen ben ik dus gaan bedenken, oké, ik wil niet de heledag mijn vrouw aan me hebben. Dat is niks. Wat kunnen we doen om het weer fijn te maken? En toen ik even aan het denken was, toen kwam het! De wiewzakjes!

Ik zal uitleggen wat dat is. Wiewzakjes zijn zakjes waar je mee kunt wiewen. Bertje bedacht het wiew woordje omdat hij er van ging wiewen. Wiewen is dat je aan een stofje ruikt waarvan je even los word in je kop. Dit stofje heet ketnip of kattenkruid. Daar word je haai van als je dat ruikt. Je spieren worden wat slap en je buik voelt vreemd aan, alsof er vlinders in zitten en dan wil je alleen maar liggen rollebollen. Je bent dan kei rielekst.

Zakjes

Mijn vrouw heeft een kei grote pot van dat spul want zij maakt wiewzakjes. Dat doet ze voor de bange katers en poesen onder ons. Ze worden dan iets rielekster en dan is hun tijd niet zo moeilijk. Sommige kunnen dan zelfs iets meer dan anders. Zoals een kopje durven geven want niet iedereen durft dat. En natuurlijk zit ik er met mijn neus bovenop want ik wil altijd snoffen aan de pot.

Hoe maak ik dat haar duidelijk? Nou ik ga naar de zolder want meestal zit ze daar. En daar staan de spullen ook. Dan ga ik op de tafel zitten met de zakjes en dan ga ik kei hard mauwen. Echt zo’n oer mauw. Dat hele diepe. Want dan komt mijn vrouw vragen wat er is en dan ziet ze mij bij de zakjes en dan weet ze wat ze moet doen. Wat ik ook wel eens fijn vind. Is tussen het stof gaan liggen. Dat is lekker warm en ik kan mijn vrouw beter in de gaten houden. Maar dan moet ik niet in slaap vallen.

Ekstra

Nu hebben mijn vrouw en ik iets gedaan. We hebben er een paar ekstra gemaakt. Voor jullie. Zomaar. Zodat ook de poesen en katers onderons even kunnen wiewen. Als je denkt van ‘nou, dat wil ik wel’ of van ‘dat heb ik zoooo nodig’ dan mag je mij een berichtje sturen via mijn feesboek messenger. Dan gaat mijn vrouw de rest doen. Ik hoop dat jullie allemaal toch een fijne warme tijd hebben.

De zakjes zijn gratis. Omdat we met z’n allen even moeten wiewen in deze tijd.

Kopje van mij, Bram

Bram op Facebook: klik hier 
Anders aan Bert een berichtje sturen dan meelt hij het door.

kater Bram: hoe ik een wastekening maakte

wastekening

Afgelopen week, ik weet niet meer op welke dag dat was, ging mijn vrouw iets maken. Mijn vrouw is kei kreejatief en ze maakt van alles, ook de wiewzakjes om te wiewen. Daar wordt je lekker hai van.

Uitzicht

Maar dit had ik nog niet eerder gezien en ik wist niet wat het was. Ik zal je vertellen wat er gebeurde. Ik zat namelijk op de laptop die op de tafel staat en ik had hierdoor een goed uitzicht over de tafel.

Er kwamen allemaal kleurtjes voorbij maar niet zoals de visjes. Dit waren blokjes in allerlei kleurtjes. Deze zitten in een doosje met een deksel. Ik werd heel nieuwsgierig en ging opletten want ik wilde weten wat ze ging doen. Ze haalde witte vellen uit de kast en legde die op de tafel, net als de blokjes. Ook pakte ze een krant uit de keuken van het oudpapier stapeltje. Die legde ze als eerst neer, daarna legde ze het wit vel daarop. Toen wist ik het bijna zeker, ze gaat verven! Maar, er zijn geen kwasten.

Snuffelen

Ik ging toch maar eens dichterbij zitten en snuffelen aan de blokjes. Ze roken vreemd. Ze roken naar oud zand en geemies, dat is een moeilijk woord voor allemaal ingreediejenten. Mijn vrouw liep weer naar de kast en haalde daar een ijzer ding uit met een snoer er aan. Nu wist ik het niet meer want er zijn geen kwasten. Die heeft ze ook niet gepakt want ze deed de stekker in het stopkontakt en daarna ging ze op de stoel zitten. Opeens vroeg ze, ‘Brammie, doe je mee?’ Dat wil ik wel maar wat gaan we doen dan? Nou ze vertelde mij in deetaj wat dit is.

Papier

Het heet een wastekening maken. Je maakt een oud strijkijzer warm. Als die warm is, zorg je dat jij jouw vel papier voor je hebt liggen. Dan pak je een blokje kleur naar keuze en smeert wat op de strijkijzer. Daarna ga je dus je vel papier strijken en dan komt de was op het velletje papier. Dit moet wel speesjaal papier zijn.

Welke weet ik niet, maar voor de wastekening. De winkel weet het denk ik wel. Als je klaar bent met je eerste kleur, kan je nog een andere pakken als je dat wilt. Mag wel, hoeft niet.

Mijn tekening

Ik vond dit kei spannend en leuk. Ik werd blij en mijn staart ging bibberen. Dat doe ik als ik het kei maar dan ook kei leuk vind. Eerst wilde ik Blauw! Of nee? Of toch Roze? Oh wat moeilijk! En al die mooie kleuren. En ja, ik trappelde een beetje want dit is zo leuk om te doen. Ik vond blauw en roze toch echt de mooiste kleuren. Ik heb ze zelf gekozen met mijn neus want ik rook eraan en deze roken niet geemies.

En zien jullie mijn mooie wastekening?? Die heb ik zelf gemaakt! ( met een beetje hulp van mijn vrouw want ik mag niet met gevaarlijke dingen spelen). Ik hoop dat jullie het mooi vinden. Kopje van mij!