Toen ik in het wiekent aan de wiew was, werd ik oer en ik ging keihard miauwen. Daar is dus een filmpje van. Dus nou wil ik iets zeggen over MEWW en geluid.

Oer

Op het filmpje sta ik in de zon en ben ik heel hard aan het miauwen. Dat gebeurde gewoon, het geluid begon ergens diep in mijn lichaam en toen moest het er uit, net als een haarbal maar dan van geluid. Het is oer.
Dat is folgens mij ook te zien.

(ik schrijf door onder de film)

Maar dat kwam dus door de wiew. Als ik al miauw dan doe ik dat altijd veel stiller. En ik miauw als de dag begint zonder geluid en hoe dat kan dat ga ik nu uitleggen.

Overloop

’s Morgens vroeg lig ik meestal boven, in de vensterbank van de overloop. Die vensterbank is laag en er ligt een handdoek in dus daar slaap ik dan op. Dan foel ik dat er steeds meer daglicht komt en ik ben bijna klaar met slapen en ik ga doezelen, dat is dat je niet wakker bent en ook niet slaapt.
Dan hoor ik de wekker uit de slaapkamer komen. Daarna nog een keer.
Dus dan weet ik: de dag is begonnen. Maar ja ik doezel nog.

Geen geluid

Ik spring dan uit de vensterbank en ga de slaapkamer in, eerst even aan de paal hangen om te rekken en te strekken. Daarna kijk ik hoe mijn vrouw ligt.
“Goedemorgen Bertje,” zegt ze.
Ik doe mijn bek open en miauw alleen er komt geen geluid uit mij.
“Is het nog te vroeg?” vraagt mijn vrouw.
Weer doe ik mijn bek open en dicht. Ik heb nog geen geluid.

Stem terug

Soms ga ik dan even op bed voor de goedemorgen-knuffel of we gaan naar beneden, dat kan ook. En later op de ochtend miauw ik opeens tegen een vogel, of een hond in de straat. Dan heb ik dus mijn stem terug. Misschien ben ik gewoon geen ochtend-katerman. Langzaam aan de dag beginnen vind ik ook het beste. Heel erg langzaam.