“Wat kijk je moeilijk Bert,” zei mijn vrouw. “Is er iets?” Ik viel net bijna in slaap dus er was niks, alleen ik was ontspannen. Maar moeilijk kijken kan ik óók.

Emozies

Als katerman zijnde kijk ik niet altijd hetzelfde en dat is omdat ik me niet altijd hetzelfde foel. Van binnen heb ik allerlei emozies net als mensen, dat kan wegens dat een mens een persoon is en ik als dier zijnde ben ook een persoon.
Het is best eenvoudig maar ik zal het toch uitleggen.

Gefoelsleefe

Wanneer er iets fijns in mijn leefe is, dan voel ik me tevreden of blij of gelukkig. Of ik weet het even niet, beifoorbeeld als mijn vrouw lang weg is en ze is weer terug, dan moet ik eerst keihard miauwen wegens dat er spanning uit mezelf moet en pas daarna heb ik de rust om het fijn te vinden en dan krijg ik een knuffel en dan ben ik blij.
Ik heb dus een gefoelsleefe.
Van binnen gebeurt er van alles.
Vanzelf.

In het donker

Ik heb geleerd dat ik altijd op zoek moet naar iets fijns in mijn gefoelsleefe. Ook ’s nachts. Want ik heb het nou al een paar keer meegemaakt dat ik dan op bed lag en ik werd wakker en ik was bang. Waarom wist ik niet. Maar het was zo. Dat is moeilijk, hoor. Lig je daar als oudere katerman bang te zijn in het donker.
Toen ben ik over het bed naar mijn vrouw gelopen, zij lag te slapen maar ik maakte haar wakker. En ze aaide me en zei liefe woordjes en zo werd ik rustiger van binnen en we konden daarna alletwee verder slapen. In mijn gefoelsleefe was alles weer goed.
Voordat we gaan slapen zegt ze vaak: “Bert, als er iets is, gewoon mij wakker maken hoor” dus ik wist dat het mocht.

Gefoel

Hoe ik me foel, is te zien aan hoe ik kijk. Als ik gelukkig ben dan is dat ook te zien. Als ik ontspannen ben ook, maar dan moet je goed kijken en niet zeggen dat ik moeilijk kijk want dat is gewoon echt niet zo. Ik sliep bijna, had ik dat al gezegd?