Volgens mij ziet iedereen het meteen: die kater heeft wat aan zijn oor. En zo is dat ook. Er is een stukje af. Misschien groeit het aan als ik twaalf jaar wordt dat is dit jaar. Maar misschien blijft het zo dat kan best.

Op straat

Ik heb het niet zelf gedaan. Mensen deden het. Dat was toen ik nog op straat leefde en ik deed  van alles wat een kater dan doet. Volgens mij heb ik ook kittens gemaakt maar dat weet ik niet meer zeker. Kan ook van niet.

Toen hebben mensen van het hospitaal me van straat gehaald en dat met mijn oor gedaan en ze deden nog meer dingen dat ligt nog steeds gevoelig bij mij en toen moest ik weer de straat op.

Een hele tijd later hebben ze me weer opgehaald en toen gingen ze me oplappen. Daarna kwam ik bij mijn vrouw te wonen. Zo is het gegaan.

Veranderingen

Sinds ik hier woon is er veel veranderd, dat voel ik zelf ook wel. Ik zal het opsommen:

• mijn zelfvertrouwen is gegroeid niet heel veel maar toch dat ik meer durf en meer kan dus dat is fijn
• ik heb dit jaar een hele dikke wintervacht die is vanzelf gegroeid misschien komt het omdat ik nou superlekker natuureten heb dat is ook gezond spul
• mijn talent om te genieten is ook gegroeid, ik vind elke dag superfijn en de knuffels vind ik superduperfijn, dus ik geniet intens van alles en vroeger was ik alleen bang

Dus dat zijn best veel veranderingen en ook belangrijke veranderingen.

Groeien

Dus nou had ik gedacht als dat allemaal kan groeien dan kan mijn oor ook weer aangroeien. Dat ik van buiten weer in orde ben. Ik wil er goed uitzien en niet iedereen hoeft te weten wat er door de mensen van het hospitaal met mij is gedaan. Dat is ook iets van praifussie zo zie ik het.

Daarom dus. Nou misschien begint het als ik straks twaalf jaar ben. Het kan best.