Ik had dus een haarbal. En de week erna weer een haarbal. Niks aan, hoor. Maar de dokter zei dat ik van binnen gefoelig was en dat ik ander eten moest.

Samen

Wat doe je eraan als huiskater? Niks. Je eet wat je krijgt en als je geen zin hebt, dan kijk je moeilijk of je loopt weg en dan krijg je wat anders, zo gaat dat. Ik bedoel zo ging dat bij mij. Want mijn vrouw bedenkt wat ik voor avondeten op mijn bord krijg en ik bedenk dan of ik zin heb om dit op te eten of dat ik liefer wat anders wil. Er is altijd van alles in huis, dus er komt altijd wat anders. Avondeten doe je samen.

Diejeet

Maar nou heb ik dus diejeet. Voor als je maag en je van alles van binnen heel gefoelig zijn, dus dan is het eten voor van binnen gemakkelijker en misschien komt er dan nooit meer een haarbal. Die heb ik ook liefer niet.

Brokjes

Eerst kwamen de brokjes. Mijn vrouw deed op mijn schaaltje aan de ene kant mijn gewone brokjes en aan de andere kant mijn nieuwe diejeet-brokjes.
Ik erheen en ruiken.
Langzaam snuffen zodat ik goed weet: zo ruikt het.
Best lekker, eigenlijk.
Dus ik pakte een brokje en kraakte het weg. De maat was goed, ook al was het kleiner dan de oude brokjes. Ik vond het best te eten. Niet vies en ook niet dat ik de hele tijd meer wil eten, zoals ik wel met sommige sneks heb.
Nou heb ik dus alleen deze brokjes voor gefoelige katers.
Mijn vrouw zegt dat ik nou eenmaal gefoelig ben.

Avondeten

Na de brokjes kwam het avondeten. Daar ben ik nog mee bezig. De zalm vond ik best lekker. Wat ik van het stoofpotje vind, weet ik nog niet. Aan de kip kan ik misschien wennen. Dus daar schrijf ik een andere keer over, als ik het weet.
Misschien vind ik de gefoelige brokjes wel lekkerder dan de andere brokjes.