Tag archieven: kan een kat alleen spelen

Waarom ik het liefste alleen speel

alleen spelen

Waarom ik ook alleen speel dat kan ik uitleggen. Toen ik hier pas was, wilde ik alleen samen met mijn vrouw spelen. Elke dag een paar keer. Tegen de spanning. Dat hielp.

Nou heb ik dat niet meer die spanning. Dat komt omdat veel beter kan rieleksen. Zoiets moet je leren en ontdekken. Ik moest snappen dat ik hier veilig ben en wat liefde is.

Avond

De laatste tijd speel ik alleen als het avond is of wanneer ik naar de bak ben geweest of als het nacht is. Wat ik dan doe dat is:

  • lekker met de krant scheuren, die ligt op het tapijt in de huiskamer  en die blijft daar liggen dus ik kan altijd verder waar ik gebleven ben en dat is nou echt iets wat ik alleen moet doen
  • even met de groene vis tekeer, mijn tanden erin en goed bijten zodat ik dat groene spul erin meteen naar mijn kop voel gaan, soms rol ik er ook mee, en daar kan ik ook niemand bij gebruiken dat moet je als huiskater zelf doen

Soms ga ik ook rollen voordat we ’s avonds naar de slaapkamer gaan, maar dat is meer voor het extra fijne gevoel en niet om te spelen, dus eigenlijk telt het niet mee.

Overdag

Wat ik nou wel heb, is dat mijn vrouw overdag wil spelen. Dan gaat ze op het tapijt zitten en ze wappert met het lintje. Ik heb dan nooit zin. Dus ik kijk even van: nee. Dan houdt ze op.
Eigenlijk is dat best zielig voor haar.
Maar ja, geen zin is geen zin.
Ik kan toch niks tegen mijn zin doen.

Samen

Ik speel het liefste alleen maar ik knuffel het liefste samen. Dat doen we veeeel vaker dan toen ik hier was.  Ik ben dus veranderd van een speelkater in een knuffelkater, of misschen ben ik dat altijd al geweest dan kan natuurlijk ook.

Samen of alleen spelen? (blog)

Elke keer als ik van de bak kom, wil ik iets. Rennen, miauwen, met de krant vechten. Ja, hoe dat komt, weet ik niet zo precies. Het liefste wil ik meteen spelen, alleen of samen, maakt mij niet uit. Maar liever samen.

Zult u zeggen, die Bertje is ook een softie met dat alles samen willen doen. Dat is ook zo. Thuis hoor ik dat ik zachtmoedig ben, dat is dat je lief kunt zijn en stoer. Dus het is iets goeds.

Als ik alleen speel, wil ik iets van papier. De krant of een propje. Dan ga ik erover rollen en ermee scheuren en ook spring ik er graag op. Even lekker wild doen. Oerkater zijn. Dat is dus omdat ik van de bak kom. Maar eerlijk is eerlijk, ik doe het ook omdat ik weet dat mijn vrouw dan naar me kijkt en van mij onder de indruk is. Want als ik ’s nachts naar de bak ben geweest, ga ik gewoon terug naar bed om verder te slapen. Dan hoef ik niet te spelen.

Nou over het samen spelen. Dat is het allerfijnste omdat het spannend is en omdat het echt iets van ons tweetjes is. Zij zit aan de ene kant van het lintje en ik aan de andere kant. We doen alsof het lintje uit zichzelf beweegt. Soms zit het tussen de krant, soms ligt het op de krant, en het kan kruipen of in de lucht dansen of over het tapijt sluipen, van alles. Ik spring er dan plotseling op zo van bam! Dan pak ik het met mijn voorpoten en ga ermee rollen. Mijn vrouw schrikt altijd wanneer ik keihard spring. Dus dan ga ik na het rollen even bij haar staan, dat ze weet dat ik nog steeds zacht kan zijn. Ze aait even. En daarna beweegt het lintje weer dus ik erop af, dat snapt u.

Ik heb best veel speelgoed maar het lintje vind ik het leukste. Om het lintje maar vooral vanwege het samen. En als u nou toch denkt dat ik een softie ben, dan ben ik dat!! Maar wel een gelukkige softie!!

(dit blog staat evenals andere blogs online bij de Vereniging Kattenzorg)