Gisteren had ik een rare dag. Eerst werd ik wakker en ik voelde meteen dat ik weer wilde gaan slapen. Dus dat heb ik gedaan.  Toen ik wakker werd, ging ik in de vensterbank op de zon wachten.

Ik had heel veel slaap. En er was maar een beetje zon.

Raar

Mijn ideaal is een gewone dag. Dus dat elke dag hetzelfde is. Dan weet ik wat er gebeurt en wat er daarna gaat gebeuren. Saai is fijn. Saai is veilig.

Maar gisteren was ik zelf niet gewoon en de dag wel. Dat was raar. De wekker ging af, mijn vrouw stond op uit bed en ze ging aan haar werktafel. En ik dacht ja wat nou, ik wil slapen maar de dag is al begonnen.

Wachten

Als ik niet wat ik moet doen, dan doe ik niks. Wanneer je nog een kitten bent dan spring je alle kanten op en een dag gaat dan vanzelf. Nou ben ik al wat ouder dus ik doe dat soort gekke dingen niet.

Ik miauwde dat ik knuffels wilde en toen ging ik daarvoor klaarliggen op mijn kussen. Man, wat was dat fijn. Van knuffels voel ik me altijd rustig worden in mijn kop. Dus ik ben vanzelf in slaap gevallen.

Zon

Toen ik weer wakker werd, scheen de zon een beetje. Ik sprong in de vensterbank om te zonnen dat ik lekker warm zou worden. Het lukte gewoon niet goed dat was ook raar. De zon was niet zo warm als anders. Ik ben best een tijdje blijven liggen maar er kwam niet meer. Ik dacht dat het zomer was.

Dus toen ging ik weer op mijn kussen verder slapen.

Raar

Ik wist niet dat zoiets bestond. Dat alles gewoon is maar dat je zelf opeens niet weet wat je moet doen.  Dus dat je zelf raar bent. Raar hè dat dat kan!