Deze week ben ik weer begonnen met mijn werk als controleur vensterbank.  Op de foto kijk ik naar de camera maar normaal kijk ik in de straat. Wat zie ik dan?

Wat voor straat

Ik zal eerst zeggen wat voor straat het is. Helemaal niet groot, ik kan aan de ene kant het begin zien en aan de andere kant het einde van de straat maar dan moet ik wel heen en weer lopen in de vensterbank. Aan de ene kant is een brede verkeersweg daar zie ik de hele dag bussen en auto’s doorheen gaan. ’s Nachts is dat heel mooi om te zien al die lichten. Aan de andere kant van mijn straat zijn ze nu een garage aan het bouwen dus daarvan hoor ik geluiden en die zijn soms eng.

Rust

Dus ik zit tussen twee grote dingen in en dat is precies goed. Want mijn straat moet rust hebben. Rust is dat er niks gebeurt of alleen dingen zonder geluid. Dat kan zijn:

• er is niemand in mijn straat dat is eigenlijk mijn ideaal
• er lopen mensen doorheen en ze lopen door, dus dan zie ik waar ze vandaan komen en waar ze naartoe gaan, dat snap ik en dan heb ik rust van binnen
• soms zitten er vogels op het dak aan de overkant dat is eigenlijk ook mijn straat, die vogels zijn groot en eng maar ik moet van binnen toch de hele tijd naar ze kijken

Ik zit vooral in de vensterbank omdat ik moet weten wat er in de straat gebeurt. En als er iemand oplet, dan is alles beter.

Moeilijk

Het kan ook dat er iets gebeurt dat gewoon te moeilijk voor me is. Als er een hele grote auto onder het raam staat en er komen mannen uit met harde stemmen. Of de glazenwasser spuit water tegen het raam. Dat soort dingen, dan voel ik me bang. Dan neemt mijn vrouw even mijn werk over. Ze kijkt, zegt wat er is en dan wacht ik tot ik weer terug aan het werk kan.

Behalve natuurlijk als ik in slaap ben gevallen, dan wordt het later. Maar het is en blijft mijn werk, dat ik de straat controleer.