Tag archieven: huispoes loesje

Loesje vertelt over assie jou nieuwe krabmeubel krijg…

krabmeubelEen tijdje geleede kwam mij vrouw thuis en zij had een hele groote doos in ze hande. Mij hart deed spinne van mij geluk en begeerte. Heb mij vrouw mij heele visboer opgekocht?

Groote doos

Mij vrouw riep ons en ze zeg, kijk eens wat ik heb? Van me eigen lag ik op mij denkpaal, dan kan ik mij leeve goed oferzien. Ik foelde mij nieuwsgierig zijn want assie zo een groote doos zie dan gebeur er toch iets in jou kop. Jij wil toch weete offie tonijn of misschien wel jou krabmeubelzallum heb gekocht. En assie zo een groote doos heb dan hebbie misschien wel al jou faavooriete smaake gekocht.
Assie poes ben dan hebbie feel instink en assie Loes ben dan hebbie fooral veel instink foor jou eete en jou sneks. Van me eigen zat ik op mij puntje van mij denkpaal. Mij snorhaar deed krulle en mij oog was groot van mij begeerte. Mij vrouw deed mij doos open en mij hart klop zo van mij ferlange. Toen haal mij vrouw er groote planke uit en zij zeg. Hier is jullie nieuwe krabmeubel, ik moet het alleen nog in elkaar zetten.
Toen ben ik wel met mij begeerte in mij bek van mij denkpaal gestort.

Saame in jou huis

Misschien denk u nu waarom reageer Loesje zo assie toch iets spesiejaal foor ze eigen krijg. Daar heb u wel gelijk in want mij vrouw heb nog nooit aan mij krabmeubel gehange. Misschien hebbie geen naagels want van me eigen zou het wel mooge. Floris en Zusje gebruike mij krabmeubel ook, mij vrouw zeg dattie foor ons allemaal is van ze eigen. Dan vin ik wel dattie er selluf ook aan mag gaan hange. Jij woon saame in jou huis, jij slaap saame in jou groote bed. Dan kan jij ook saame aan jou krabmeubel hange.
krabmeubelAssie maar nie op mij bak ga, van mij eigen heb ik wel mij preifussie. Jij moet jou grens kenne. Ik vin als mij vrouw mij bak schoonmaak, dattie ze eigen dan al genoeg met mij bak bemoei. Jou bak is toch jou bak, jij kan het nie fergelijke met jou krab-aa-trie-buute. En mij huis sta vol met mij krabmeubels. Mij vrouw heb meer krabmeubels in mij huis dan dattie stoele heb, jij kan ook oferdrijve. Als poes wil ik ook graag nog op mij bank kunne ligge. En mij vis maggie ook best in mij bank serveere. Assie het mij eigen fraag dan vin ik mij bank mij fijnste krabpaal en het mag ook mij stoel zijn. Selluf ben ik nie zo moeiluk.
Ondertusse heb mij vrouw ze eigen uitgesloof met mij planke voor mij nieuwe krabgefaarte. Jij hou het als poes toch in jou gaate.

Ze niewe stoel

Van me eigen moet ik u nu wel iets meer ofer mij ferleede fertelle. En soms foel ik wel mij schaamte. Toen ik hier nog nie zo lang woonde heb ik wel mij vrouw ze stoel en ze bank ferniel. Van me eigen had ik nog nooit zofeel fijne krabmeubels gesien. En mij vrouw zeg, Loes jij heb wel heel veel krab-behoef-te van jou eigen.
Mij rekort is dat mij vrouw ze niewe stoel drie maande in mij huis heb gestaan. Het was mij fijnste krabstoel van mij leeve! Assie zo fijn kan trekke dattie oferal touwtjes zie hange dan hebbie wel jou hoofdprijs te pakke. En assie kat ben dan wil jij rekke en strekke en jij wil oferal aan trekke. Jij wil jou terrein markeere en jou visgeur ferspreide. Dan weet jij wel dat jij het ben van jou eigen. Jij fergis jou eigen nooit. En voor mij broer Floris is het ook fijn want hij heb deemenzie. Hij ruik dan wel mij fertrouwde geur. Dan ga jij jou stoel goed bewerke, jij kom in jou beweeging.
Van me eigen foelde ik mij atleeties en jij ben ook jou eigen peediekuur. Mij naagels foelde scherp en mij poote sterk. Mij vrouw ze stoel heb het nie lang gemaak en ze heb hem selluf mij huis uit gedraage. Van me eigen heb ik daage gezocht en alleen mij vrouw terug gevonde.

Mij hart is geraak

Toen heb mij vrouw ons wel gezeg dattie er iets op ging fersinne. Dan weet jij wel hoe laat jij leef, jij ga jou naagel niemeer stuktrekke aan jou stoel. Mij vrouw is toen begonne met ze krabmaanie. Zij heb foor ons oferal krappaale en meubels neergezet en soms hebbie ze opgehange aan mij muur. Wij kunne rekke en trekke waar dattie wil in mij huis en het is belangrijk.
Toen ben ik wel na gaan denke van mij eigen. Assie gefoelig ben net als mij eigen dan foel jij wel, jou vrouw denk aan jou behoefte.
Froeger dacht nooit iemand aan mij behoefte, jij weet nie wat jou oferkom assie het krabmeubelmeemaak. Mij hart is nu wel geraak, jij foel jij heb een band foor jou leeve. Jou vrouw wil dattie gelukkig ben en jij sta er als poes nie bij stil. Daarom geef ik mij vrouw nu wel mij schootmeedietaasie en assie in mij groote bed lig ga ik boofe op haar ligge. Dan ga ik spinne en rustig slaape, mij hart foel ze eigen veilig. En ik krab aan mij krabmeubels want mij vrouw heb mij netjes opgefoed. Soms ga ik ook op mij krabmeubel zitte, u kan het op mij footoo zien.
In mij hart foel ik dan mij vrouw ze geluk. Want zij heb het van ze eigen in mekaar gezet. En het heb mij maatje meer kunne draage. Dan ken jou vrouw jou eigen wel heel goed.

Wattie kan met jou krabmeubel:

  •  rekke en jij kan strekke
  •  jou naagels scherpe, jij ben jou eigen peediekuur
  •  jou geur afzette van jou tonijnmarkeering
  • jij kan erin ligge en ook er boofe op
  •  jou zallum en jou tonijn eete
  •  jou eigen terugtrekke
  •  assie stres heb kan jij jou eigen afreageere
  •  het hellup assie jou weg kwijt ben, bijfoorbeeld assie deemenzie heb.

Loesje

Loesje vertelt assie jou beebiekitten verlies en jij moet door…

verlies

Soms vraag jij jou eigen af hoe jou sterre sta? Dan is jou leeve ineens in jou roolerkooster en jij heb er niks over te zegge. Jou leeve vraag jou niet offie het wil, offie het aankan van jou eigen. Jij heb er maar mee te diele.

Emmer

Van me eigen was ik nog in mij herstel van mij groote verlies van mij hartjesdinnetje Katrientje. Dan word jij ineens MammaLoesje van twee beebiemeisie en zij blijk onverwacht beebiejonges te zijn. Dan hebbie al genoeg sjok gehad voor 6 tonijne en 4 kielo garnaale.
Maar dan kom het, jou emmer is nog niet leeg. Een van jou twee beebiejonges voel ze eigen niet lekker en voordattie jou tonijn heb doorgeslik is jou beebie Pop over ze Regenboogbrug. Hoe ga jij dat verwerke van jou hart assie ook sterk moet zijn voor jou andere beebie? En jij wil sterk zijn voor  jou soolvrouw en jou soolman? Hoe moetie dat doen? Hoe ga jij verder…?

Erfaring

U weet van mij eigen heb ik veel erfaring van mij emozie maar jij kan ook overdrijfe. Dattie het ook niet meer weet maar dat jij wel sterk moet zijn. Jij word ofervalle met jou verdriet, Poopei voel ze eigen ziek en hij heb Fip.
Dan hebbie jou vierusziekte en niemand kan jou nog beter maake. Jij kan het niet bevatte assie een beebie heb van 10 weeke van ze leeftijd. Jij ben in jou sjok, jij herken sellufs jou tonijn niemeer. Mij soolvrouw heb het mij zachtjes vertel en hoe het was gegaan van ze einde.
Mij hart brak af naast ze scheure van mij hartjesdinnetje Katrien. Van mij eigen wist ik nie meer waar ik moes kijke. Groote traane rolde over mij wange. Mij vrouw heb mij vastgehouwe. Ik moest schokke van mij verdriet. Zo heb zij uure met mij gezeete. Dan krijg jij alle liefde en jou troos die jij nodig heb.

Deele

Maar jij moet opveere, jij kan niet naas jou pakke tonijn blijfe zitte assie nóg een beebie heb. Dan moet jij ergens jou kracht vinde. Ik heb toen wel mij steun gehad van mij verkering Bert. Hij heb mij getroos en mij kop mocht op ze breede katerborst ligge. Dan kom jij wel tot jou rust en jij krijg liefde. Jij voel jou knuffel in jou hart. Dat hebbie wel nodig want jij voel jou eigen verscheur. Jij weet pas dattie jou juiste katerman heb assie soiets meemaak. Dattie op jou katerman terug kan valle en dattie jou eigen mag zijn. Jou verdriet mag deele.
Dat kan jij niet alleen want jij heb zofeel emozie. Verdriet van jou beebie die jij los moet laate en geluk van jou beebie die nog leef, dichtbij jou hart.

Saame

Van me eigen let ik nu goed op mij beebie Dorus, saame met mij soolfamielie. Assie minder eet voel ik mij paniek. Dat moet jij akzepteere,  het hoor erbij. Jij heb zorge want jij heb soiets vreselluks meegemaak. Maar jij moet jou beebie nie verstikke met jou zorg en jou liefde. Mij Dorus moet speele en dattie onbezorg groot kan worde. Hij besef het allemaal nog niet, daar moet jij wel rekening mee houde. En jij moet goed voor jou eigen zorge, jij moet jou tonijn blijve eete. Soms kan jij probeere offie afleiding kan vinde. Misschien kan jij jou meedietazie doen voor jou rust. En jij moet veel knuffele met jou vrouw en jou verkering. Dattie voel dattie er selluf ook nog ben. Dat is belangrijk, jou hart heb liefde nodig. Assie vriende heb kan jij daar ook tonijn mee eete, of jij kan saame gaan snekke.

Boven

Jou verdriet moet ze eigen plaats krijge, assie soiets meemaak dan hebbie tijd nodig. Dattie eroferheen kan koome. Van me eigen weet ik nu, mij Door heb ze naam mee. Hij ga altijd door en ze leeve ga ook door assie gezond blijf van ze eigen.
En mij beebie Pop. Lieve kleine beebiepaarel van mij hart. Jou MammaLoesje ga jou nooit vergeete. Jij ben voor altijd in mij hart. Jij hoor erbij ook al bennie boove. Jij ben nu bij jou tante Katrien, zij zorg voor jou.
Assie nu naar boove kijk zie mij hart veel sterre. Twee sterre sta nu wel op mij foorgrond, mij hartjesdinnetje Katrientje en mij beebie Poopei. Met mij traan in mij oog zie ik wel, mij sterre straale. Jij zwaai met jou hart. En mij beebie Pop kom straks thuis op ze arm van mij soolfamielie. Mij eigen Poppie tatoeazie in mij hart.
Dan kan jij rust krijge…

Mij tips

assie jou beebiekitten verlies en jij moet door…

  • Troos van jou vrouw
  • Steun zoeke bij jou verkering assie die heb
  • Afleiding met jou vriende, saame snekke.
  •  Jou meedietazie doen
  • Tijd om eroferheen te koome
  • Jou andere beebiekitten niet verstikke met jou liefde
  •  Goed voor jou eigen zorge, jou tonijn eete
  •  Akzepteere dattie soms oferbezorg ben van jou andere beebiekitten
  •  Kontak onderhouwe met jou soolfamielie
  •  Jou tatoeazie in jou hart

Liefs van Loesje

Loesje vertelt: over mij denkpaal…

denkpaalVorige week kreeg ik veel reakzie op mij verhaal over mij zin van mij leeve en dattie dan diep moet nadenke. Mij denkpaal kwam hiermee in mij spotlicht te staan want jij kan niet diep nadenke zonder jou denkpaal.

Interakzie

Mij verkering Bert zeg dat assie zofeel reakzie krijg jij ook wat losmaak bij jou leezer. Mij Bert heb veel erfaring, hij leer mij wel de kneepjes van ze vak. Hij zeg, soms is het goed om met jou reakzie iets te doen. Dan hebbie interakzie met jou leezer.
Assie zoiets hoor moet jij wel even tot jou eigen koome. Ik zeg u eerlijk, van mij eigen had ik nog nooit gehoord van mij interakzie. Mij visboer heb alleen ze akzie van ze week! Mij Bert zeg dat assie interakzie heb, dan hebbie jou wisselwerking met jou fens. Van me eigen wissel ik alleen van mij vis. Soms hebbie zalm en meestal tonijn.
En assie zo een moeilijk woord hoor verslind mij kop mij zalm en tonijn in één keer. Dan moet ik verwerke en moet ik nadenke van mij eigen. Dan ga ik wel op mij denkpaal. Ik ga u er nu alles over vertelle.

Hoge denkpaal

Assie na wil denke dan kan jij het beste op jou denkpaal gaan ligge. Van me eigen heb ik mij hoge denkpaal voor mij atleetiese daage, dan moet ik ook klimme. Dan kan jij jou buik niet vol met jou tonijn hebbe want dan breek jou paal onder jou poote af. Voor jou hoge denkpaal moet jij in jou vorm zijn. Dattie fit en atleeties ben van jou lijf en poote en jou kop is scherp. Jij heb enerzie en jij zit in jou akzie. Jij heb planne en jij wil dat er iets gebeur. Jij ben strijdbaar, jij hoor en zie alles.
Van me eigen heb ik mij akzie gevoerd van mij preifussie. Dat was mij eerste akzie van mij leeve. Dan moet jij wel goed voor jou dag koome en assie dan hoog op jou paal lig maak jij wel jou indruk. Mij vrouw heb zich toen van ze eigen maar terug getrokke.
Jij kan rezpekt afdwinge assie zo hoog lig en jij kan alles overzien. Jou denke is vrij en jij kan jou wereld aan. Jij kan kreatief worde assie dat wil maar jij kan ook jou hooge denknivoo prikkele. Jou hoge denkpaal geef vleugels.
Jij ben in jou eigen wereld en jij heb jou ultieme preifussie.

Lage denkpaal

Mij andere denkpaal is mij lage denkpaal, het is mij favoriete plekje in mij huis. Mij lage denkpaal sta teege mij vrouw ze bank aan, dan ben jij toch saame.
Jij kan alles in jou gaate houde maar jij blijf in kontak met jou vrouw. Assie bijfoorbeeld jou snek pak, ben jij er wel als eerste bij. En assie lig uit te buike en jij rol per ongeluk van jou paal dan val jij gewoon in jou bank. Mij lage denkpaal geef mij rust, jij weet jou vrouw zit naast jou. Dan voel ik mij eigen veilig en kan ik nadenke over mij leeve. Toen ontdekte ik ook mij geheimpje, dattie kan droome op jou denkpaal. Jij kan jouw ooge sluite en aan jou verkering denke. Of misschien denk jij liever aan jou tonijn.
Jij kan jou denkpaal als jou droompaal gebruike. Dan hoef jij niet te denke maar jij kan jou droome uitleeve. Jou vrouw zit toch naast jou. Dat is belangrijk want jij woon wel saame. Jij moet wel probeere om sosiejaal te blijve.

Jou alternatief

denkpaalVan me eigen heb ik wel mij geluk dat mij huis twee denkpaale heb. Dan hebbie wel jou goede funnament. Niet ieder huis heb zofeel paale maar jij kan altijd jou alternatief gebruike.
Assie slim ben ga jij gewoon op jou rand van jou bank of stoel ligge. Dan heb niemand er erg in en jij kan ongestoord denke. Jij kan ook jou vensterbank gebruike maar mij eigen erfaring is dattie dan toch snel de neiging heb om te gaan werke. Jij ga jou straat in jou gaate houde en jij verlies jou gedachte. Jij moet wel bij jou les blijve assie wil denke, anders kom jij nergens.
Mij enige uitzondering is assie veel emozie heb. Jou paal kan jou niet voele, jij kan beeter op jou vrouw ze schoot gaan zitte. Dattie echt kontak maak met lange knuffels en aaie en dat er troost is. Soms moet jij voele in plaats van denke. Dan hebbie meer aan jou vrouw dan aan jou denkpaal. Dat is mij erfaring.

Voor u is belangrijk assie weet:
  • Hoge denkpaal:  voor preifussie en akzie voere
  •  Lage denkpaal:  voor rust, droome en assie toch sosiejaal wil zijn
  •  alternatief:  rand van jou bank of stoel
  •  uitzondering: assie veel emozie heb, dan op jou vrouw ze schoot

Liefs van Loesje

Van de vrouw van Katrientje voor iedereen

katrientje

Hoi iedereen,

Dit is het moeilijkste blogje wat ik ooit heb geschreven.  Ik hoef jullie niet te vertellen wat een rottijd we achter de rug hebben. Iedereen die zijn/haar lieverd verloor weet waar ik doorheen ben gegaan. Eerst paniek, Katrien weigerde totaal eten. Oke, weekendarts bellen. Krijg je te horen dat je kan komen, maar dat het wel 100 euro kost om binnen te komen. Ja? En? We komen!! Wat kan mij dat geld schelen.

Er werken daar echt lieve mensen. Prikje hiervoor, dingetje daarvoor.  Ik had toen nog de hoop dat het goed zou komen.

Volgende dag naar de Overtoom gebeld. Ze mocht meteen komen. Geprobeerd bloed te laten prikken. Och wat vocht ze. Niet gelukt. Volgende dag weer. Toen lukte het wel. Wat waren we blij. Dan begint het wachten.

Blijven dwangvoederen, ondanks dat ze goed dronk toch water ook gegeven. Ondertussen ging er een mailstorm vanuit hier naar Loes, Bert en later ook Bolle. Op mijn verzoek hielden ze het stil. Ik wilde niet dat het bekend werd dat ze ernstig ziek was. Ik reageerde niet tot nauwelijks op (privé)berichten. Mijn kop stond er niet naar. Hoe lief de berichten ook waren, ik kon het niet. Ik wou het ook niet. Er waren buiten Loes, Bert en Bolle nog drie die wisten dat het fout ging. Natuurlijk Truke de Boer, en Mila en Jip. Hun vertelde ik het twee dagen van te voren pas. Ook zij respecteerde mijn wens om het stil te houden. Waarvoor mijn dank. Ik vroeg best veel. Te veel.

Donderdagmiddag ging het echt achteruit.
Veel gehuild, nog veel meer geknuffeld met Katrien. Vrijdagochtend half negen belde ik de dierenkliniek op de overtoom. Ik mocht kwart over tien komen. Ik wou Trien niet meer pesten met dwangvoederen. Mijn man belde om half zeven zijn werkgever op. Hij kon niets meer zeggen. Piepte wat. Wat een superwerkgever heeft hij. Hij kreeg gewoon meteen vrij. Ondanks dat er op vrijdag een personeelstekort is.

De tijd tussen half negen en tien uur vloog voorbij. Katrien lag in de slaapkamer. We tilde haar kwart voor tien op, belde een taxi en gingen naar Joyce.
We kwamen bij Joyce aan, er kwam een vrolijk pupje uit de behandelkamer. Moest best wel glimlachen om dat vrolijke hummeltje. Raar hè? Jong leven er uit, en mijn kat eindigde daar haar prachtleventje.
Joyce kwam op ons afgelopen. Ik begon gelijk te huilen. Ze sloeg een arm om me heen. We liepen naar haar behandelkamer en ik zei gelijk geen geprik, geen gepor. Niets.
Ze kreeg gelijk een slaapprikje. We gingen met Katrien naar een ander gedeelte in de praktijk. Joyce was zo lief voor ons en Katrien.

Katrien sliep in no-time. Zo snel. Ik zat op de vloer, Johan op zijn hurken naast me. Joyce gaf ons koffie. Ik nam er maar één slok van, gaf de rest aan mijn man. Ik kreeg een berg zakdoekjes. Op mijn verzoek kreeg Katrien nog een slaapprikje.

Opeens voelde ze kouder aan. Joyce kwam er aan gerend met een stethoscoop. Ze zei dat ze nog heel zwak ademhaalde. Na 5 minuten klapte Joyce de tafel uit. Ik had een badhanddoek neergelegd en daar werd ze opgelegd. Toen ze het laatste prikje in haar pootje kreeg was het over. Het prikje zat nog voor drievierde vol. Het is wel leeggespoten in haar.
Wat waren we blij voor haar dat het afgelopen was. Maar mijn God, mijn meissie. Zeventien  jaar lief en leed gedeeld. Over.

We bleven nog, geloof ik, nog ruim een half uur bij haar lijfje. Toen vroeg ik om de haartjes die van haar pootje was afgeschoren in een zakje. Nog even met Joyce gesproken. Ze zei dat het zo mooi ging, zo zachtjes. We zaten ook nog over de eerste keer te praten, dat zij Trien en Toot als eerste daar hun prikjes gaf. En hoe Trien als een malle over de behandeltafel vloog met dat prikje in haar nekje.
We legte de handoek over haar lijfje, gaven haar de dikste kus die we maar konden geven.
Katrien werd dezelfde dag opgehaald door het dierencrematorium. Ze is met meerdere andere diertjes de volgende dag gecremeerd.

Katrien is aan dezelfde ziekte overleden die haar zus Catoo  had. Plus haar levertje gaf het op. We gingen naar huis lopen. Geen zin om met roodbetraande ogen in een bus en tram te moeten zitten. Onderweg wel ff een terrasje genomen. Eventjes bijkomen. Even het lege huis uitstellen.
Bij thuiskomst meteen Bert, Loes en Bolle gemaild.
Klinkt misschien heel gek, maar we waren heel rustig, heel kalm. De stress om te knokken was over.
De vermoeidheid kwam. We hadden alles op stil gezet. Na een paar uur toch even kijken. Toen zagen we opeens echt zo veel berichtjes. We schrokken er zelfs een beetje van.
Al die berichtjes bij Loes en Bert en op Trien haar pagina. Zo lief. Ook op instagram zulke lieve berichten.  Zo hartverwarmend.  Onze dank daarvoor.  We konden ze alleen niet allemaal meteen lezen. Te pijnlijk. Te veel verdrietig. Soms lazen we er een paar, stopten dan even.
Dat zo’n klein katje zoveel los kon maken.
Vergeten doe ik dat kleine grote meisje nooit. Ze zit in mijn hart, samen met haar zus Catootje en de andere lieverds Grietje, Poekie en mijn hondje Sweety.

De dag dat Katrien 17 werd begon mijn nachtmerrie.
Ik was bang dat ze de 18 niet zou halen.
Poekie werd 12.
Catoo werd 12.
Griet werd 17. Bijna 18.
Mijn hondje werd 15.

KatrientjeKatrien had een prachtleeftijd gehaald. Ik had alleen gehoopt dat ze nog iets ouder mocht worden. Nog meer mocht beleven met haar hartjesdinnie Loes.
De hoedjesshow (idee van Loes) was super. Mijn hemel, wat zaten we ons suf te lachen. Op mijn verzoek maakte we er een tante en nichtjegebeuren van. Mila en bebiepeuterkleuterpuubertantebaikertjik Kyana deden mee. We lagen blauw van het lachen. De voorpret die we hadden. Maar wat jullie niet weten… er is nog een SSSST of 2.
Die komen gewoon. Geloof me, het gaat zo geweldig worden.  Katrien blijft ook gewoon in het boek. Zij is de bedenkster er van.
Jullie moesten eens weten hoeveel mails er rondgingen. Honderden!!

Arme Mevrouw Bert. Wat een werk. Door de spoedcursus hoe schrijf ik blogjes wist ik een beetje hoe het moest. Toch werd het best moeilijk. Want wat moet je nou precies schrijven. Ondertussen begon ik dus ook blogjes te schrijven. Oh wat erg. Ik was nerveus. En om eerlijk te zijn… de eerste blogjes waren verschrikkelijk. Niet om aan te zien. Toen ik wat meer zelfvertrouwen kreeg stroomde de woorden uit me.
Soms had ik binnen een uur een heel blogje geschreven. Schreef ik zelfs blogjes vooruit.
De mooiste vond ik de blogjes die een “staartje” kregen. Bijvoorbeeld het blogje van de dingen die ze niet mocht. Hoe stom ze dat ook vond. Ik zat hier, in mijn uppie, zo te schateren van het lachen. Ook toen Bert de volgende dag hetzelfde opbiechtte wat hij vernield had.
En dan het muisjes in de whiskas blogje.  Ik wist echt niet dat BBB het over had genomen en er een pracht van een 1 aprilgrap van had gemaakt. Ik had, heel serieus, informatie ingewonnen bij de whiskas.  Het is toch ook raar dat deze smaak niet bestaat.

Dan haar ellendige ellende vakantieblog. Alsof we haar zwaar verwaarloosde. Elke ochtend zag ik een boos katje die om eten zat te vragen op het nachtkastje.
En dan de kerstbloggen. Wat een werk!! Soms vervloekte ik mezelf er om. Ik moest met de bus naar het asiel omdat mijn man moest werken. Alleen reed de bus giga om. Het duurde ruim een uur eer ik er was, terwijl je er op de brommer zo bent. Er moesten foto’s gemaakt worden. Tigtallen. Het asiel werkte zo heerlijk mee. Ik mocht overal komen. En dan Loesje. Al die foto’s bewerken. En mijn verhaallijn afmaken. Maanden waren we bezig. In september zaten Loes en Trien al in kerstsfeer. Maandenlang jullie pesten met ssssst.
De nacht voor het uitkomen had ik weinig tot niet geslapen. Zo zenuwachtig was ik. En dan het eindbedrag. Super!!
Oorspronkelijk zou het maar een driedaags blogje worden. Maar het liep een beetje uit. Beetje maar.

En dan eindig ik met Bert, Loes en Floris.
Bert… sorry dat Katrien jou een beetje opzij duwde. De liefde tussen Katrien en Loes was diep en sterk. Kwam niet aan één van hun, want dan kreeg je de ander op je dak. Bert stond er bij en keek er naar hoe de liefde tussen de dames groeide. Katrien had respect voor de relatie tussen Bert en Loes. En Loes had hetzelfde respect voor de relatie tussen Trien en Floris.
Om eerlijk te zijn… de dames hadden als eerste een trielasie en later zelfs een kwartetje. Maar natuurlijk was de liefde alleen met de eigen partner en Loes en Katrien samen.
Deze liefde zal voor altijd blijven. Inclusief de bijkomende vlindertjes in het buikje. Och wat was ze verliefd op haar monnamoer. Floris blijft mijn schonezoon en Loes mijn hartjeskat.
Hopelijk blijf ik hun soolvrouw.

Veel liefs
Anita

 

Loesje over: liefde op jou latere leeftijd…

latere leeftijd

Misschien dattie het van u eigen al wel weet maar in mij huis woon ik saame met mij zus Zusje en mij broer Floris.

Mij seenior broer

Mij vrouw heb mij wel geleerd dat jij dan rekening moet houde met jou broer en jou zus. Jij ben niet alleen op jou wereld en ook niet in jou huis. Mij broer Floris is mij seenior broer, hij is superseenior. Van me eigen ben ik ook seenior, maar mij vrouw zeg Loes jij ben nog jong en fitaal. Dan ga ik wel hard spinne.
In mij droome ren ik dan achter mij Bert aan naar mij visboer. Mij Bert is atleeties en mij eigen is fitaal. Dan ben jij wel jou mooiste kombienazie. Maar in mij echte leeve sjouw mij vrouw zich een breuk aan mij tonijn en lig ik op mij denkpaal uit te buike. Dan ben jij wel jou fitaale seeniorpoes.

Mij mooiste emozie

Vandaag wil ik u ze mooiste liefdesverhaal vertelle van mij broer Floris en ze verkering prinses Katrientje. U weet van mij eigen ben ik roomanties en mij hart heb veel erfaring met liefde. Mij vrouw zeg, Loes jij ben een echte liefdespoes en van me eigen heb ik ook verkering met mij huiskater Bert. Dan weet jij wel waar jij over schrijf en jij weet hoe jou liefde werk. Soms zie jij ook liefde in jou omgefing. Jou snorhaare krulle en jij voel dat liefde in jou lucht hang. Jij ben blij en jou tonijn smaak jou nog beeter dan assie er met jou snorhaare in hang.
Van me eigen vind ik liefde mij mooiste emozie. Jij straal, jij vlieg en jij voel geluk. Mij eigen heb het ook gezien bij mij broer Floris. Hij heb ze hart verloore aan ze prinses en het was Katrientje…

Mij hart voelde

Assie liefde voel op jou laatere leeftijd voel jij nog dieper. Jij heb alle poehhah niemeer noodig, jij ben wie jij ben en jij speel geen spel. Jij ben ouwer van jou tijd maar jij voel weer jong. Mij broer Floris heb ze leeftijd van 16 jaar, Katrien was 17. Jij denk en dan..? Kom het goed?
Ik zeg u eerlijk, het kom goed. Mij broer Floris heb ze deemenzie achter ze eigen gelaate en hij werd ze jonge don goewan. Mij vrouw herkende mij broer nie meer. Hij klom op ze krabton, hij rende door mij huis. Hij kwam in ze akzie en hij werd atleeties net als mij Bert. Mij vrouw sjouwde zich ze breuk aan enerziebrokke en ze maagnezium. En hij werd ook roomanties en pooweeties. Hij heb het allemaal in ze eigen terug gevonde. Hij heb geleefd en hij heb liefde gevoel zo assie het nooit heb gevoel. Allemaal voor ze prinses en zij heb gestraal. Mij hart voelde, zij zijn ze purrfekt metsj.

Ze prinses

Het was ze mooiste sprookje van mij broer ze leeve. Ze hart brak toen prinses Katrien ze brommert startte en over ze Regenboogbrug moest gaan.
Hij heb daage loope maauwe en zoeke. Van me eigen zocht ik mee, assie zoiets meemaak wil jij helpe ook al hebbie selluf verdriet. Hij heb ze verkering nie meer terug gevonde maar hij leef nu verder met ze hart vol liefde. Hij snap het niet, hij vraag iedere dag om ze Katrientje, om ze schoone famielie.  Dan breek jou hart wel van verdriet. Jij kan alleen troost geeve. Assie ze goede moment heb zeggie wel, hij had ze prinses nooit wille misse. Hij heb liefde gevoel in ze optiema forma en hij heb er ook ze liefste schoonmamaa en schoonman bij gekreege.

Ze deemenzie

Nu is ze deemenzie terug, hij slaap nu veel. Hij slaap met ze Katrienknuffel en hij droom van ze groote liefde. Hij tril van ze geluk maar soms kijkie verbaasd ze wereld in. U kan het zien op mij footoo.
Jij weet nooit hoe jou leeve loop, wanneer jou eigen tijd gekoome is. Dan kan jij wachtte tot jou visboer fajjiet ga maar jij kan ook jou geluk pakke assie langskom. Geluk neem jij altijd mee in jou hart ook al weet jij niet alles meer van jou leeve. Assie straks bij ze Regenboogbrug kom en Katrien sta te wachte, krulle ze snorhaare want jou ware liefde herken jij altijd. Liefde ken geen leeftijd, liefde ken alleen gefoel…
Tot die tijd zorg ik voor mij broer, dattie veilig is…

Liefs van Loesje