Gisteren schreef Bram een heel goed stuk over Hallowien en dat de vrienden aan de andere kant van de Regenboogbrug dichterbij zijn. Dat heb ik erfaare en ik snapte het later pas.

Kriebelen

Het gebeurde toen ik nog in het asiel zat en wachtte tot er iemand voor mij zou komen. Of eigenlijk wachtte ik niet meer want mensen hebben liefer een kitten of een kat waar niks mee is. En ik was al zeven jaar en ik had angstklachten dus niemand wilde mij. Zelf dacht ik ook laat mij maar hier bij de liefe vrouwen die achter mijn oor kriebelen.

Droom

Maar toen opeens had ik een droom. Er kwam een kleine rode kater naar me toe die heel intens naar me keek, dat was best eng. Ik dacht hij doet me iets. Maar hij zei dat hij daarvoor niet kwam en dat ik goed naar hem moest luisteren. Hij vertelde dat er voor mij een vrouw zou komen die me mee zou nemen naar haar huis. Dat ze me zou friemelen en dat ze dan zou huilen, dus dat was best raar maar daar moest ik maar niet op letten. Want ik zou bij haar een echt thuis krijgen. Hij zei ook dat hij het wist uit erfaring en dat hij nou klaar op aarde was.
Daarna was hij opeens weg.

Tim

Het gebeurde presies zoals de kleine rode kater had gezegd. Toen ik hier in het begin was, vertelde mijn vrouw over wie er voor mij bij haar had gewoond. Ze zei: “Hij heette Tim en net als jij had hij iets aan zijn oortje Bert, en zo wist ik eigenlijk zeker dat wij bij elkaar horen.”
En toen snapte ik wie die kleine rode kater uit mijn droom was.
Hij had ervoor gezorgd wegens dat hij niet wilde dat zijn vrouw alleen was en hij foelde dat ik daar thuis kon zijn. Pas veel later, toen mijn vrouw en ik aan elkaar gewend waren, snapte ik waarom hij dat geregeld had, want we passen goed bij elkaar. Dat wist Tim dus al. Het was geeneens Hallowien maar als er iets dringends is dan kun je toch iets doen vanaf de andere kant van de Regenboogbrug.