Tag archieven: huiskater bert

Wat ik erfaar als oudere katerman

ouder worden

“Ben je ziek aan het worden?” vroeg mijn vrouw toen ik miauwde voor de zesde ochtendknuffel. Ze was ongerust. Dus toen kwam er een knuffel met gesprek.

Praten

Als katerman met erfaring in het samenwonen weet ik dat een vrouw soms alleen wil praten. Ze zit ergens mee, ze wil een gesprek maar dat betekent vooral dat  zij praat en dat ik erbij blijf liggen, dus tussendoor een brokje eten dat kan niet.  En nou was dat ook het geval. Gelukkig bleef ze aaien dat maakte het gemakkelijk om stil te liggen.

Veranderd

Ze begon met dat ik veranderd was de laatste tijd. Wegens dat ik meer aaien wilde en langer en ook soms ’s nachts knuffels en dat ik het moeilijker vond als ze twee keer op een dag achter elkaar weg ging. Ja, is allemaal waar. Maar wie krijgt er nou genoeg van superfijn aaien? Of van gezelligheid? Ik niet.

Als je een vrouw laat praten dan ontdekt ze vanzelf de antwoorden. Opeens wist ze het.  Ik was een seeniejor katerman en die hebben meer behoefte aan liefde.

Seeniejor

Ik wist natuurlijk al lang dat ik een seeniejor was.  Daar heb ik niks voor hoeven te doen, eerlijk is eerlijk. De ene dag na de andere gaat vanzelf voorbij en als je geen kitten meer bent dan word je vanzelf een seeniejor. Het betekent vooral dat je meer levenserfaring hebt. Je gefoel is dat je meer moet rusten en rieleksen. Ik bedoel eigenlijk vooral dat je meer gefoel hebt voor van alles. Dus herrie is moeilijker, en rust is belangrijker, en knuffels zijn fijner. En wegens dat ik naar mijn gefoel luister, kom ik dus ook meer knuffels halen.

Dus met ziek zijn heeft het niks te maken. Seeniejor zijn is juist iets moois. Want als je meer gefoel hebt, dan zijn de knuffels fijner. Dus ik heb al helemaal zin in mijn zevende ochtendknuffel.

Waarom ik als katerman alleen vandaag heb

vandaag

Ik weet best wat nieuwjaar is. Dat hebben mensen verzonnen want zij hebben een kalender in de badkamer en dan moet het zo. Maar als katerman zijnde zie ik het anders.

Dag voor dag

Je hebt dus: wat mensen leuk vinden. En je hebt hoe een katerman het doet. Ik zal het meteen zeggen ik doe alles dag voor dag. Ik heb alleen vandaag. Dat snap ik. ’s Morgens wordt het licht, daarna is het overdag, en als het donker word is het avond en dan krijg ik avondeten. Daarna knuffels en al die andere dingen van de avond. Mijn gefoel is groot genoeg voor de hele dag en avond en meer kan er niet bij.
Maar ja, als je samenwoont heb je vanzelf weer mensendingen in je leven. Dat heb ik dus ook.

Het jaar

Mijn vrouw doet aan dat elke dag een andere naam heeft en dat heeft ze aan mij geleerd, ze praat er elke ochtend over. En ze doet aan hoe elke maand heet, ze wil ook dat ik dat weet. Maar aan een nieuw jaar doet ze niet, en toch weet ik dat het er is wegens de herrie van het vuurwerk buiten. Gisteren had ik heel veel valeriaan en knuffels dat wil ik elke avond maar dan zonder herrie.

En toch snap ik wat een nieuw jaar is. Dat de zomer komt. En de zon om in te liggen. En dat elke ochtend dan fijn is want je gaat meteen met de kop in de warmte.  Dus dat is allemaal goed.

Vrienden

Iedereen is nou emo en ik heb nog dat valeriaan in mijn kop dus ik wil zeggen dat ik keiblij ben met al mijn vrienden en ook dat ik het zo gaaf vind altijd die mooie stukken die ik hier mag zetten van Bolle en Dorus en Loes, en eerder van Prinses Katrientje. Dan weet iedereen dat elke kat een persoon is en ook meetelt.  En nou ga ik weer een dutje doen.

Wat je moet doen als je gespannen bent

gespannen

Ik ben een gefoelige katerman en nou zijn er knallen en herries buiten en dan ben ik gespannen. Wat moet je dan doen?

Wat is spanning

Gespannen dat is dat je lichaam raar doet en je kop ook. Je schrikt veel sneller en erger. En je weet niet goed of je nou brokjes moet eten of niet, en waar je moet slapen dat is ook moeilijk om te bedenken. En je gefoel zegt dat je heel erg moet opletten maar ja je weet toch dat je binnen bent en thuis dus dat is ook weer raar. Oja en soms wil ik heel erg intens aaien en soms ook weer helemaal niet. Dat is allemaal spanning.

Hoe gaat het weg

Spanning wegens het vuurwerk gaat weg als het vuurwerk weg is en tot dan doe ik wel dingen om minder spanning te foelen, ook met hulp van thuis:

  • het belangrijkste is dat ik niet alleen ben, dus mijn vrouw blijft de hele tijd bij me ook blijft ze heel lang wakker ekspres voor mij, daar heb ik steun aan, en ze doet normaal, daar let ik heel erg op
  • ik krijg  verse valeriaan in een kussentje het is van dat keisterke spul het hele huis ruikt ernaar dus dat is lekker en het ontspant ook, dit is het beste spul dat ik ken ook om van te wiewen
  • ik heb een veilige plek waar ik even kan bijkomen dat is voor mij onder de tafel, daar is het een beetje donker en ik kan ook goed de kamer zien dan weet ik wat er gebeurt

Het belangrijkste is dus steun van thuis. Dat heb ik nou al wegens dat het ’s nachts soms moeilijk is met herrie en dan spring ik op bed voor aaien en liefe woordjes.

Wat doe ik erna

Als de herrie weg is dan ga ik bijkomen. Hangen en slapen en dan krijg ik vast een ekstra snek wegens dat het weer weg is en dat alles weer gewoon is, want dat is het beste.

Waarom het vandaag maandag is

maandag

Ik weet zeker dat het vandaag maandag is, want eerst is het zondag en dan maandag en gisteren was het zondag. Maakt niet uit wat mijn vrouw zegt.

Zondag

Kerstmis ging precies zoals ik dacht. Rustig aan. Alleen gewone dingen. En ik heb wel extra knuffls gehad maar dat kwam ook omdat mijn vrouw meer thuis was dus daarom. De eerste dag was mijn gefoel zondag en de tweede dag ook wegens dat het stil was in de straat en de mannen van de garage om de hoek waren er niet en alles was zoals het hoort op zondag. Dus dan is het zo.

Als huiskater moet je weten wat voor dag het is. Dan snap je beter wat er gebeurt. En wat je vrouw doet en waarom. Dus verstand hebben van mensendingen, dat hoort ook bij je leven, zo zie ik dat. Daarom heb ik ook de dagen van de week geleerd. En daar heb ik nou gefoel voor gekregen.

Maandag

Dus ik weet zeker: eerst heb je zondag en daarna heb je maandag. Dat is al zo sinds ik hier woon en ik woon hier al jaren. Dat kan toch niet opeens veranderen? Dat je zondag hebt en dan is het opeens vrijdag? Ik geloof er niks van, ook al zegt mijn vrouw het.

Altijd wanneer er iets is waarvan ik denk wat is dat nou, dan ga ik een dutje doen. Een lang stevig dutje waarin ik op mijn ene zij lig en daarna op mijn andere zij en dan misschien weer terug. Soms word ik even wakker voor een brokje. Daarna ga ik weer verder slapen.

En als ik weer wakker word, dan weet ik voor mezelf wat ik moet doen. Dat is mijn eigen katermangefoel folgen en mijn vrouw haar eigen gefoel laten. Zij mag best vrijdag zeggen en ik mag best maandag zeggen. We zijn verschillend maar als je samenwoont dan aksepteer je elkaar.

Wat ik doe met Kerstmis

feestdagen

Je hebt katten die een kerstboom krijgen. Of waar ze thuis druk zijn met dienees en kadoos.  Of feesten. En dan krijg ik de vraag wat ik doe met de feestdagen.

Ik doe niks.
Ik doe gewoon.

Kerst

Mijn vrouw heeft me uitgelegd wat Kerstmis betekent en ze heeft ook voorgelezen uit een dik boek. Ik had het gefoel dat het heel belangrijk was maar ik snapte het niet goed en ze zei dat het niet erg was en toen kreeg ik een knuffel en daarna ging ik slapen.

Ik heb geen boom. Nooit gehad. Ik hoef het ook niet want dan komt er iets nieuws in huis en dat is moeilijk wegens dat ik dan moet wennen. Het fijnste is dat alles blijft zoals het is. Dus dat we aan de dag beginnen  op de gewone tijd, en dat we de ochtendknuffel doen en dan nog een paar en daarna dat ik in slaap geaaid wordt en dat mijn vrouw de hele tijd aan haar werktafel zit en dat het rustig is en dat er niks gebeurt. Dat is het fijnste want dan snap ik de dag.

Thuis heb ik gehoord dat we dat doen met Kerstmis. Gewone dagen. Eerst de ene dag en dan de andere dag.

Thuis

Toen ik uit het asiel kwam, kreeg ik een brief mee dat het voor mij rustig moest zijn wegens dat ik angstklachten had. En ik mocht alleen hier komen wonen omdat mijn vrouw had uitgelegd hoe haar leven was. Dus dat ze nooit lawaai maakte en veel boeken had en altijd aan haar werktafel zat en dat ze soms weg was. Toen zeiden de mensen van het asiel dat het veilig voor me was.  En dat gefoel heb ik nog steeds. Dus persoonlijk voor mij is een gewone dag thuis het beste ook al weet ik dat het Kerstmis is. Gewoon is dat ik foel dat ik een thuis heb met liefde.