Tag archieven: huiskater bert

Hoe kan het elke dag zondag zijn?

zondag

Sinds het fierus er is, gaan veel dingen anders. Wat ik het gekste vind is dat het elke dag zondag is. Mijn vrouw zegt van niet. Maar ik weet van wel.

Stil

Als huiskater heb ik verstand van de dagen. Dat komt omdat ik het steeds kreeg uitgelegd toen ik hier kwam wonen. Dus ik wist dat het op maandag drukker is, en dat er op zaterdag weer meer en andere mensen in de straat kwamen en ook dat het op zondag stil is. Van dat rustige. Een auto die voorbij gaat. Mensen die wandelen. De buurhond komt door de straat. Verder gebeurt er niet veel.

Rustig

Dat stille is er nou ook, elke dag. En de buurhond zie ik ook, hij doet rustig aan. Dus dan weet je als huiskater zijnde: het is zondag. Moet gewoon. Kan niet anders.

Is dat gek? Persoonlijk vind ik het gewoon want het is zoals het is, en er zijn heel veel dagen in een week maar daar hoef je niet elke week aan mee te doen. Een dag is zoals een dag is en die dag is nou zondag.

Komt bij dat ik zondag best fijn vind. Dat kalme, lekker hoor.

Thuis

Van mijn vrienden op Feesboek lees ik dat hun man en/of vrouw nou vaak thuis is en dat ze te veel geaaid worden. Dat heb ik niet ik bedoel mijn vrouw werkt altijd thuis, dus we zijn aan elkaar gewend. Ze doet de dingen op een vast moment en als ze te vroeg of te laat is dan miauw ik even om te helpen. Bij mij thuis lijken de dagen dus op elkaar behalve in de straat. Maar nou met het fierus is daar nou ook elke dag hetzelfde, net als op de zondag, dus daarom is het ook zondag.

Weet ik gewoon zeker. Mij maakt het verder niet uit. Hoe het kan, snap ik niet.

Hoe mijn werk nou ekstra moeilijk is

straat

Ik was een asieljongen en nou ben ik een huiskater die thuis eigen werk heeft dat is dat ik de straat controleer. Daarom zit ik in de vensterbank. En pas werd mijn werk moeilijker.

Verandering

Een tijdje terug was er ook al een verandering waarvan ik foelde nou voor mij hoeft dat niet. Dat was toen ik geeneens meer kon ontspannen of slapen omdat er steeds vogels in mijn straat kwamen. Dan zag ik iets bewegen of ik hoorde een geluid en iets in mij moest dan steeds opletten wat er gebeurde. Dan slaap je helemaal niet fijn. Maar daar ben ik nou een beetje aan gewend of de vogels doen weer gewoon dat kan ook. Gisteren gebeurde er iets anders. Weer een verandering.

Raam

Mijn vrouw zette het raam van de huiskamer open. Een stukje. Dus niet dat ik er doorheen kon of dat de vogels binnen konden komen.
Voor mij als controleur vensterbank werd het werk moeilijker:

    • ik kon alles van de straat wel honderd keer beter ruiken, alle geuren kwamen tegelijkertijd in mijn neus en ik moest denken wat wat betekende en daarna was ik moe. Zoveel luchten ruik ik geeneens als ik aan de voordeur snuif dus het was echt heel veel
    • er waren ook veel meer soorten geluid en normaal hoor ik van alles maar nou veel meer
    • ik voelde de wind op mijn vacht en dat was superheerlijk dus ik deed mijn ogen dicht van oooo-wat-fijn maar dat kan natuurlijk niet als je moet opletten!!

Avond

’s Avonds ging het raam gelukkig weer dicht. De verwarming was nog steeds aan dus dat was fijn. Ik heb na het eten een dutje gedaan op de bank en daarna ging ik even in de vensterbank zitten en naar de straat kijken.

Maar toen ontdekte ik dat de huiskamerdeur naar beneden open stond dus ik naar beneden aan de voordeur ruiken. En toen snapte ik het. De zomer is onderweg, voortaan is het zo.

Waarom ik liever op de vensterbank lig

vensterbank

Lekker in de vensterbank als er zon is, daar lig in dan meteen. Vaak krijg ik de vraag: maar Bertje, wil je geen dekentje of een kussen als je daar ligt?

Zacht

Ik snap die vraag. Persoonlijk ben ik een kater die graag zacht en warm ligt, zoals op mijn kussen op de bank, daar lig ik altijd goed. Maar niet in de vensterbank. Dat is een beetje een tegnies verhaal.

Mandje

Een hele tijd terug kreeg ik een mandje. Het was zacht en presies mijn maat, ik kon er goed in liggen en als ik me oprolde voor een dutje dan voelde ik me veilig en tevreden. Het was de eerste keer hier dat ik dacht dit mandje daar kan ik in slapen. Het stond in een hoek van de bank.

Alleen ik draaide me een keer om en toen bewoog het mandje en ik was meteen wakker. En ik sprong meteen uit het mandje. En ik wist toen helemaal zeker dat ik nooit van mijn leven meer in dat mandje wilde.

Dat heb ik ook niet gedaan. Het mandje heeft overal gestaan en ik kreeg heel veel knuffels om mij moed in te aaien en ook gesprekken over in een mandje liggen maar ik dacht en ik voelde nee. Wegens dat mijn vertrouwen weg was.

Zeker

Dat gefoel heb ik nog. Dat ik heel erg zeker wil weten dat ik goed lig en blijf liggen dus ik wil niks dat verschuift. Als ik op de vensterbank lig, dan wil ik de vensterbank foelen en niks ertussen. Je weet maar nooit, dat heb ik geleerd.

Soms vraagt mijn vrouw het toch. En ze legde een keer een dekentje klaar. Nou daar ging ik niet op, toen wilde ik helemaal niet meer in de vensterbank.

Ik ben gewoon een katerman die zijn zekerheid nodig heeft. Dat is het.

Je weet maar nooit waar een snoepje kan liggen

snoepje

Ik heb nou al ik weet niet hoe lang dat ik gezond eet en toch heb ik soms het gefoel: en nou heb ik een snoepje nodig. Meteen. Nu. Dus wat doe ik dan?

Gezond

Aan mijn vrouw vragen lukt haast nooit. Zij heeft het bedacht dat ik gezond moest eten wegens dat ik dan geen diejaabeetkater werd en toen werd ik slanker en daarna kwam de dokter zeggen dat ik gezonder was. Dus snoep aan mijn vrouw vragen dat doe ik soms maar ik krijg haast nooit wat. En dat is moeilijk als je opeens lekkere trek hebt.

Oerkater

Wat ik dan doe is op zoek gaan. Het is net of ik dan beter ruik en dat is vast iets van oer. Dat je de oerkater in je wakker voelt worden en die zegt Bert nou de jungle in. En dat is dan mijn huis. Ik ga overal kijken en ruiken want je weet nooit waar een snoepje ligt.

Ik krijg elke avond een snek en dat zijn vaak een paar snoepjes. Dus ze zijn in huis. Dan kan ik er misschien wel eentje vinden. Van die kleine lekkere kraakdingen zijn het. Superlekker.

Brokjes

Gisteren zag mijn vrouw me zoeken en ze zei dat ik moest komen. Snoep!! dacht ik. Maar het was voor een gesprek over mijn gezond en dat ze me snapte maar dat ze alleen ’s avonds sneks gaf maar ze had wel wat anders.  Brokjes voor moeilijk etende katten. Niks voor mij dacht ik, want ik eet alles, als het maar lekker is.

Ze deed wat van die brokjes door mijn sportbrokken. Ik ruiken. Eerlijk waar, het rook goed. Ik nam een hapje. Lekkerrr. Geur en smaak en alles was helemaal in orde. Ik wist wel dat ik zo mijn gewone brokken ook at maar die smaakten naar die andere brokken. En toen ik klaar was met eten, ging ik op de bank uitbuiken en ik had geeneens meer zin in snoep.

PS De brokjes zijn van royal canin en ze heten savour exigent

Mijn tong doet wat mijn tong wil doen

tong

“Bert, je tong!” riep mijn vrouw. Ik hoorde haar wel maar ik zat in de zon en  van binnen had ik het gefoel alles is in orde. Dus dan hoef je niets te doen, dat weet ik zeker.

Praten

Later lag ik op mijn kussen voor de knuffel en toen wilde ze erover praten. Ik wilde slapen maar ja als huiskater weet je dat er dan gepraat gaat worden. Over mijn tong. De zon, Droog worden, gezondheid en waarom zus en zo. Dat je denkt, mag ik nu mijn knuffel. Die kwam gelukkig wel. Maar het is zoals het is, mijn tong doet wat mijn tong wil doen.
Net als mijn staart maar daar gaat het nou niet over.

Uit mijn bek

Ik merk het soms wat mijn tong doet maar eerlijk waar ik let er niet echt op. Wat ik wel weet:

  • soms na het wassen blijft mijn tong even buiten mijn bek, dat is vooral zo als ik opeens gestoord wordt dus door vogels in de straat of omdat mijn vrouw wat zegt
  • als ik even nasmak van lekker eten of een goede snek en ik lig te liggen kan het zijn dat mijn tong te zien is
  • zit ik helemaal ontspannen in de zon te rieleksen dan heb ik het ook
  • en ook als ik een tijdje heel diep over iets heb nagedacht

Nou en misschien nog wel vaker dat kan best.

Gewoon

Ik wil dus even zeggen dat er dan niks aan de hand is. Ik ben niet in gevaar ofzo, dat weet ik als eerste altijd. Dus ik hoef ook geen opmerkingen over mijn tong te horen, die doet gewoon tong-dingen. Soms zet mijn vrouw een foto van mij op feesboek dat ik mijn tong even buiten de bek heb. Vooral andere vrouwen vinden dat leuk. Ik snap niet waarom, serieus waar niet.