Tag archieven: huiskater bert

Interview: Kat zoekt thuis en de kittens

kat zoekt thuisHet is nou lente en wegens de lente heb je nou overal kittens. In België ook. En daar zit een klup die heet KatZoektThuis en ze zorgen voor kittens. Ik vroeg om een interview maar ze gaven hele korte antwoorden.

Ik zag op jullie Facebook dat er mensen gevraagd werden om peter (dat is als je man bent) of meter (voor vrouwen) van kittens te zijn. Wat is dat?

Een meter of peter draagt financieel bij tot de zorg van een kitten door 25 euro te betalen.

O dus je steunt een kitten. En als je geld geeft, krijg je dan ook iets terug?

Ja, Je krijgt, tot het kitten geadopteerd is, op regelmatige basis een update van het kitten aan de hand van foto’s en filmpjes. Het geld gaat naar de verzorging en basis-benodigdheden voor het kitten.

Ik vind het een goed idee. Als kitten heb je van alles nodig, je begint net aan je leven dus als je geen thuis hebt dan is dat moeilijk. De klup zoekt ook een thuis voor kittens en voor katten die geen kitten meer zijn. Dat zie je ook aan hun naam en website: https://www.katzoektthuis.be

Ik heb nog een vraag. Hoeveel kittens krijgen jullie dit voorjaar en waar komen ze vandaan?

kat zoekt thuis
Ze hebben vorig jaar 867 katten een thuis gegeven, wat goed!!

We hebben helaas geen glazen bol maar nu zijn er al zestig kittens in de opvang. Al onze kittens worden gevonden op straat, tuinen, parken, kledingcontainers, recyclageparken, gedumpt in een zak… Vaak zonder moeder of met een verwilderde moeder. Deze verwilderde moeders krijgen bij ons wel een kans en ze blijven zo lang mogelijk bij hun kroost. In België worden de kittens ter adoptie gezet vanaf de leeftijd van 3 maanden en zijn ze gesteriliseerd en gechipt. Ook zijn ze in orde met vaccins.

Ja ik snap dat het geld kost dus als mensen willen helpen is dat fijn. Met mijn verkering Loes heb ik het weleens gehad over kittens maar ja we hebben alletwee die ene operazie gehad dus dan kan het niet meer. En Loes zei nog van dat alles anders gelopen was ze graag met mij kittens had gehad. Dat gefoel respecteer ik. Zelf heb ik mijn rust nodig.

Er is nou overal dat fierus. Merken jullie dat ook?

We werken met opvanggezinnen en we hebben hun zelf de keuze gegeven of ze al dan niet bezoek wilden ontvangen. Onze vangacties gingen gewoon door. Alles met de nodige voorzorgsmaatregelen en respect voor anderen.
Doordat stadsdiensten en het officieel asiel niet werkten, werd er wel extra druk op ons gezet.

Dat is best moeilijk!! Wat hebben jullie nou het meeste nodig?

Nieuwe kattenbakken en mousse van Royal Canin (mother and babycat).

Dankjulliewel voor dit interview. Wie wil helpen, kan naar de website of naar Feesboek:
www.katzoektthuis.be
www.facebook.com/Katzoektthuis

Als je een seeniejor-momentje hebt

senior

Dus ik zat op de bank en er was iets, maar wat ook alweer? Zonet wilde ik iets gaan doen en nu was het helemaal uit mijn kop. “Dat was een seeniejor-momentje, Bert,” zei mijn vrouw.

In de kracht

Het is waar dat ik een oudere katerman ben, dus ik vind dat ik in de kracht van mijn leven ben. Wegens dat ik veel meer snap als toen ik een kitten was en ik kan gewoon meer doen dan wanneer ik echt superoud zal zijn. Ik weet nou al dat ik me dan sneks laat brengen naar net waar ik dan lig, omdat als je echt oud bent dan mag je meer.
Maar seeniejor-momentjes?

Wat ik heb

Pas toen ik er een dutje over had gedaan, snapte ik er meer van. Misschien heb ik het wel, eigenlijk:

  •  als ik naar de keuken ga om de boodschappentas te controleren en als ik in de keuken ben dan heb ik toch liever een knuffel en daarna ga ik weer terug naar de huiskamer, maar ik ben niet dement dat zeg ik meteen
  •  soms ga ik naar boven om te kijken wat mijn vrouw daar doet en als ik er ben dan weet ik het even niet meer
  •  voor mij persoonlijk is samenzijn heel erg belangrijk, daar krijg ik echt waar steeds meer gefoel voor, mijn vrouw zegt dat zoiets hoort bij de ouderdom
  •  in spelen heb ik steeds minder zin, ik lig liever op mijn tapijtje en dat ik dan een buikknuffel krijg

Gewend

Persoonlijk vind ik het helemaal niet erg of raar omdat ik aan mezelf gewend ben en ik ben dus gewoon zoals ik ben. Misschien is het anders als je artroos krijgt of dat je nieren ziek zijn, dat kan iedereen gebeuren en mij ook, dus dan zie ik wel verder. Voor nou is seeniejor zijn misschien wel anders maar eerlijk waar best fijn.

Ik heb dus vlokken in mijn vacht

vlokken

Op deze foto is het goed te zien dat ik vlokken in mijn vacht heb. Dus dat mijn vacht niet dicht zit. En ik weet niet goed of dat erg is of niet.

Wassen en eten

Nou moet ik eerst zeggen dat ik mezelf was, elke dag en goed ook en ik kan overal bij, dus daar gaat het niet om. En ik eet goed spul. Mijn brokjes zijn van Hills en mijn avondeten is natuureten van Almo dus daar krijg je ook geen vlokken van in je vacht. Eerlijk is eerlijk soms heb ik wel sneks die zijn altijd slanksneks maar het zijn wel sneks.
Ik wil het liefste een vacht die helemaal dicht zit. Andere katermannen hebben dat ook. Dan is je vacht echt een vacht, dat bedoel ik.

Raam open

Gisterochtend zette mijn vrouw het raam in de huiskamer open. Ik ging in de vensterbank zitten en ik voelde het meteen: de lucht was koud en het waaide dus meteen kwam er koude wind en die ging meteen helemaal in mijn vacht zitten. Nou ik sprong meteen uit de vensterbank en ik ging lekker op het krukje liggen, dat staat bij haar werktafel en er ligt flies op dus daar lig ik lekker en warm.
Toen ik wakker werd van mijn dutje, stond het raam nog steeds open en ik had helemaal geen zin in de kou.

Vlokken

Ik wil nog meer zeggen over de vlokken in mijn vacht.

  •  op mijn buik heb ik ze niet maar daar is mijn vacht zachter en korter. Ik heb ook heel graag buikknuffels
  • op mijn kop en achter mijn oren is het ook in orde
  • het is vooral rond mijn hals en op mijn borst, dat had ik liever niet, maar  kammen en borstelen wil ik niet, en ik moet het toch zelf kunnen
  • of het iets met mijn leeftijd te maken heeft, dat weet ik niet, volgens mij had ik het als kitten niet

Misschien moet ik het aksepteren maar eerlijk waar dat is best moeilijk als je de wind voelt in je vacht. Dat hoort toch niet!!

interview: hoe is het in Dierentehuis Arnhem?

arnhem

In het Dierentehuis Arnhem wonen allerlei dieren door elkaar heen. Dus ook honden en van alles. Ik dacht hoe gaat dat. Dus ik heb Marleen van het Dierentehuis vragen gesteld.

Ik begin meteen met hoe kan het dat er zoveel verschillende dieren wonen en dat het goed gaat?

We houden de dieren gescheiden. Zowel de verschillende dieren – honden, katten, vogels, konijnen – hebben allemaal eigen ruimtes, als de dieren individueel. Ieder dier krijgt zijn eigen kennel/hok. Ze kunnen wel met elkaar kletsen wanneer in dezelfde ruimte verschillende kennels/hokken in gebruik zijn.

O dat is goed, dan kun je op jezelf zijn en toch samen dat is belangrijk. Ik weet dat dierentehuizen het nou ekstra druk hebben wegens het fierus. Wat hebben jullie nou nodig?

Wij zijn erg blij met de tijd die onze vrijwilligers ons schenken. Wij hebben onze vrijwilligers nodig op meerdere vlakken/rollen/functies die we hier hebben. Denk bijvoorbeeld aan dierverzorging die ’s ochtends de honden uitlaat en de kennels weer netjes en schoon maakt. Maar denk ook aan de baliemedewerkers die helpen met het zoeken van het juiste huisje voor onze verschillende dieren. En de dierenambulance die gewonde dieren ophaalt en al een eerste zorg kunnen bieden. De meldkamer, wat zoveel meer werk is dan alleen de telefoon opnemen.

Ik vind het superlief dat  er mensen zijn die zo graag dieren helpen. Is er nog meer nodig?

Naast de vrijwilligers zijn we altijd erg blij met donaties. Dit kan financieel zijn; we zijn een non-profit organisatie. Maar oude handdoeken zijn we ook dol op. Deze gebruiken we bij de dieren. En dieren die een nieuw huisje hebben gevonden, krijgen deze handdoek ook mee om iets vertrouwds te hebben bij hun nieuwe thuis.

Dat is belangrijk, weet ik zelf. Want toen ik uit het asiel ging en bij mijn vrouw ging wonen, kreeg ik ook mijn handdoek mee. Ik wilde ook vragen of het nou drukker wegens het fierus en hoe doen jullie dat?

Het is niet drukker op het terrein, omdat het terrein nu alleen toegankelijk is op afspraak. Telefonisch is het wel iets drukker, omdat veel mensen nu gelukkig eerst bellen voordat ze hier staan voor een dichte poort. Betreft dieren is het iets rustiger.

Wegens dat ik zelf een kat ben, wilde ik vragen wie van de katten extra aandacht en wat voor tehuis heeft hij of zij nodig?

Al onze dieren verdienen veel aandacht.

Ja dat snap ik natuurlijk. En de katten?

Gelukkig hebben we momenteel geen katten die meer moeite hebben met het vinden van een nieuw huisje. Mensen zijn nu meer thuis en hebben hierdoor meer tijd om hun nieuwe huisgenoot te laten wennen en extra aandacht te geven. Op dit moment zijn alle plaatsbare katten gereserveerd. Dat betekend dat zij binnen een week hier weg zullen zijn, zoals de afspraken er nu staan.

Wat supergoed!! Een eigen thuis is het beste dat weet ik uit erfaring. Wat is het fijnste van het werken in het Dierentehuis?

Mijn eigen motivatie is altijd geweest dat ik graag de dieren een fijn nieuw thuis wil geven, want dat verdienen ze. Ik ben met het dierentehuis in aanraking gekomen toen ik hier mijn eerste kat vandaan haalde. Een geheel blind beestje, wat vanaf het eerste moment een klik was. Helaas was hij al een opaatje en heb ik hem niet heel lang gehad, iets meer als 2 jaar. Mijn tweede kat komt ook hier vandaan. Nadat m’n mannetje was overleden heb ik haar hier gehaald. Beide keren werd er echt gekeken of ik ook echt de juiste persoon was voor deze dieren. En dat sprak mij erg aan. Dat ze niet zomaar ieder dier met ieder willekeurig mens meegeven. En aan dit proces wilde ik gaan bijdragen. En dat is zeer dankbaar werk, om vanuit de dieren te zien dat ze bij de juiste persoon zich goed voelen.

We krijgen ook regelmatig verhalen terug van de geplaatste dieren hoe het gaat in hun nieuwe huisje. Hier zien we ook altijd ontspannen en vrolijke dieren op terug.

Hartelijk dank voor het interview!!

Meer informatie:

Website: Dierentehuis Arnhem en omstreken
Feesboek: https://www.facebook.com/DierentehuisArnhemeo/

Wat er gebeurde toen ik net wilde gaan liggen

liggen

Ik hoop dat dit een netto foto is wegens dat mijn achterkant in beeld is. Het gaat om mijn erfaring toen ik wilde gaan liggen in de vensterbank. Over wat er toen gebeurde.

Warmte

Het was eindelijk weer gewoon in mijn straat. Geen herrie van mensen of van foguls. En de zon scheen, het was zo warm dat het raam open stond dan heb ik buitenlucht die naar binnen komt. Lekker is dat. Iets van buiten terwijl ik gewoon veilig thuis kan blijven. Dus wegens het warme dacht ik: neem het ervan Bert, ga lekker in de warmte liggen. Dus ik hop, op de vensterbank.

Ontspannen

Dus ik lag te liggen. Ergens ver weg hoorde ik mijn vrouw aan de computer op het toetsenbord rammelen. Dat is een goed geluid om bij in slaap te vallen. Zo doezelde ik dus weg. Ik heb ook eerst lekker met mijn bek open gegaapt dat helpt bij het ontspannen, mijn verkering Loesje heeft er een kurzus over gegeven.

Snel

En toen helemaal plotseling WHAM tegen het raam!!
Nou ik meteen weg en dan ben je als seeniejor snel, ik rende even door, toen sprong ik naar het tapijt achter de kastjes en een paar stappen verder zat ik onder de tafel, bijna tegen de benen van mijn vrouw aan.
“De glazenwasser is er, Bert,” zei ze. Nou lekker dat het zo gaat tegenwoordig als je net ligt te slapen als oudere katerman.

Klein geluid

Eigenlijk is mijn mening dat een glazenwasser eerst een klein geluid moet maken dat altijd hetzelfde is zodat je als inwonende kater weet, o het begint. Dan hoef je niet te schrikken en je kunt rustig ergens anders heengaan als het nodig is.

Toen het weer rustig was kreeg ik lang aaien om weer rust in mijn lichaam te krijgen. Maar ik ben die hele middag  niet meer in de vensterbank geweest, voor de zekerheid.