Het is privee maar soms is iets zo belangrijk dat je zegt: ik ga het er toch over hebben. En dat is nou het gefal. Het gaat over wat je in de bak hebt. Ik heb hout.

In de keuken ligt een hele hoge stapel zakken vol houtkorrels, die zijn voor mij. Want mijn vrouw weet dat ik alleen dit wil en niets anders, en ik zal zeggen waarom. O nee eerst hoe ik dit weet.

Veilig

Toen ik nog in het asiel zat, had ik houtkorrels. Dus ik leerde die geur en dat gefoel aan mijn poten horen bij dat ik veilig ben. Op een dag ging ik bij mijn vrouw wonen en wat gebeurt er: in de bak lag gewoon grind. Ik keek ernaar en toen naar mijn vrouw en zij belde het asiel op: “Wat had Bert in zijn bak?” Toen ze naar de winkel was geweest, kon ik weer naar de bak.

Hout

Waarom ben ik van het hout en niet van het grind? Met hout kan ik meer:

•  ik maak zachte plekken van het hout en die haalt mijn vrouw dan weg
•  ik kan superlekker graven als ik een nieuwe bak heb, dat geluid heb ik nergens anders mee
•  vers hout ruikt lekker, dat is ook belangrijk
•  het is een gewoon gefoel aan mijn poten, grind doet folgens mij pijn omdat het hard is

Gefoelig

Nou ik een gefoelige maag heb, kreeg ik eerst ook nieuw avondeten. Toen kon ik niet meer echt naar de bak. Dus dan sta je daar en je denkt: hè. Dat kan iedereen overkomen. Daarom is het belangrijk dat je goed spul in je bak hebt. Maar nou heb ik weer mijn gewone eten dus de bak gebruik ik weer als eerst.

O ja tuurlijk loop ik soms houtkorrels naar de huiskamer maar wat maakt dat nou uit!!