Hoi Cornelis! Deze mooie kater is naar mij genoemd. Hij zit in het asiel. Heb ik ook meegemaakt. Met hulo van mijn vriend Bram kon ik Cornelis interviewen.
Cornelis, volgens mij heb je best veel meegemaakt al. Je bent nou veilig maar je kijkt nog sip. Wat is er gebeurd?
Nou Bert, ik woonde op straat en deed daar mijn ding toen ik eten rook. Dus hup, ik op dat eten af want dat rook lekker. Volgens mij was er iets raars want toen ik naar dat eten ging zat ik ineens in een kooi. Nou ik vond dat niet zo leuk en was hier best van geschrokken. Zit je daar te eten en ineens ga je ergens heen.
Toen deden ze een kijken of ik iets in mijn nek had en toen zeiden ze nee. Daarna zei een vrouw: ‘Dit wordt Cornelis, vernoemd naar Adelbert Cornelis omdat ik denk dat hij ook een hele dappere huiskater kan zijn!’. Nou dat ben ik dan, Cornelis. Nu ben ik twee jaar en in augustus word ik drie!
Of ik dapper ben, weet ik niet Cornelis. Wel dat ik nou een thuis heb en dat gun ik jou ook. Alleen ik hoor dat je bijt. Waarom doe je dat?
Omdat ik best bang ben. Er gebeurt van alles en ik vindt het helemaal niet leuk. Het is niet veilig. Elke keer komen ze en dan moeten ze in mijn hok zijn en dat wil ik niet. Als ik dus blaas en mep weten de meesten wel dat ze mij met rust moeten laten. Alleen sommige moeten dan toch nog iets met me en dan bijt ik omdat ik bang ben. Toen ze mij uit de kooi haalde, keken ze of ik een meneer was… nou ja! Ik natuurlijk grommen en bijten. Daarna kreeg ik wel vlees dus wat ik nou gedaan heb ik snap ik nog niet.
Volgens mij ben je in treening. Dat had ik ook in het asiel. Dat ze je van alles leren. Wat leer jij allemaal?
Eerst mag ik leren wat binnen zijn is. Dat er meubels zijn en dat er altijd eten en drinken is. Dat is ook even genoeg voor nu. Misschien dat ik later meer wil maar dat weet ik nog niet. Hier hoef ik niet te scharrelen en te stelen. En ik hoef ook niet boos te doen als iemand anders mijn eten wil want hier staan heel veel bakjes met brokjes, elke dag!!
Hoe is dat voor je, Cornelis?
Moeilijk. Ik snap niet waarom dit zo is. Ik vind het lekker maar ook raar. Ik denk dat ik dat moet leren. Er zijn andere dingen dan op straat. We hebben bedjes en dozen en mandjes en speeltjes en we kunnen buiten kijken. Er komen mensen binnen lopen. We krijgen elke keer andere kleedjes en zo. Raar hoor. Dat had ik buiten niet.
Mensen komen ook knuffelen!!
Wat is knuffelen? Spelen kan ik denk ik wel maar dan moet ik in de mood zijn. Ik doe blazen, telt dat ook?
Een beetje. Als je genoeg hebt geleerd, ga je op zoek naar een eigen huis. Wat zou dan ideaal zijn?
Rust en veiligheid. Dat ik niet meer de straat op hoef. En al die drukke dingen wil ik ook niet. Vlees wil ik wel. want dat vind ik gewoon lekker. Maar je mag niet kijken als ik eet, oké, want dat vind ik niet fijn.
Dankjewel voor dit interview, Cornelis. Wat tof dat je zo eerlijk durfde te zijn en het gaat vast in orde komen, je bent nou van alles aan het ontdekken. Dankjewel ook aan mijn katervriend Bram voor de hulp bij het interview.
Oja Cornelis woont nou bij de Hokazo dus als u denkt ik heb straks wel een rustig mandje: klik hier.
En bij ons wonen ook honden en ze hebben me al een paar keer gepakt. Daarom wonen we nu in de tuinen. Dan kunnen de honden ons niet meer pakken. We vinden aaien soms oke, niet zoveel. Freek vind maar een paar mensen okee, ik iets meer maar ik ben liever gewoon buiten met Freek. De mensen zeggen ook dat wij bij Hokazo horen.
Trudy, wist je ervan dat Bram je foto bij de tong-wedstrijd zette en wat ging er door je heen toen je gewonnen had? Steek je vaak je tong uit?
Eh, ik ben heel trots op mijn poesevrouw. Ze kan alles en ze durft alles. Oh nee Bertje, daar ben ik te verlegen voor.
Dit is Boef , hij is net één jaar en hij zit nou al in een asiel. Ik zag zijn foto op de feesboekpagina van mijn katervriend Bram. Hij zei dat Boef kleurstofvrije brokjes nodig had en ze waren bijna op dus of iemand wilde helpen.