Tag archieven: Hallowien

Toen ik in het asiel een biesondere droom had

droom

Gisteren schreef Bram een heel goed stuk over Hallowien en dat de vrienden aan de andere kant van de Regenboogbrug dichterbij zijn. Dat heb ik erfaare en ik snapte het later pas.

Kriebelen

Het gebeurde toen ik nog in het asiel zat en wachtte tot er iemand voor mij zou komen. Of eigenlijk wachtte ik niet meer want mensen hebben liefer een kitten of een kat waar niks mee is. En ik was al zeven jaar en ik had angstklachten dus niemand wilde mij. Zelf dacht ik ook laat mij maar hier bij de liefe vrouwen die achter mijn oor kriebelen.

Droom

Maar toen opeens had ik een droom. Er kwam een kleine rode kater naar me toe die heel intens naar me keek, dat was best eng. Ik dacht hij doet me iets. Maar hij zei dat hij daarvoor niet kwam en dat ik goed naar hem moest luisteren. Hij vertelde dat er voor mij een vrouw zou komen die me mee zou nemen naar haar huis. Dat ze me zou friemelen en dat ze dan zou huilen, dus dat was best raar maar daar moest ik maar niet op letten. Want ik zou bij haar een echt thuis krijgen. Hij zei ook dat hij het wist uit erfaring en dat hij nou klaar op aarde was.
Daarna was hij opeens weg.

Tim

Het gebeurde presies zoals de kleine rode kater had gezegd. Toen ik hier in het begin was, vertelde mijn vrouw over wie er voor mij bij haar had gewoond. Ze zei: “Hij heette Tim en net als jij had hij iets aan zijn oortje Bert, en zo wist ik eigenlijk zeker dat wij bij elkaar horen.”
En toen snapte ik wie die kleine rode kater uit mijn droom was.
Hij had ervoor gezorgd wegens dat hij niet wilde dat zijn vrouw alleen was en hij foelde dat ik daar thuis kon zijn. Pas veel later, toen mijn vrouw en ik aan elkaar gewend waren, snapte ik waarom hij dat geregeld had, want we passen goed bij elkaar. Dat wist Tim dus al. Het was geeneens Hallowien maar als er iets dringends is dan kun je toch iets doen vanaf de andere kant van de Regenboogbrug.

Bram over zijn beleefing van Hallowien

Hallowien

Hoi allemaal, ik hoop dat jullie al een beetje gewend zijn aan de nieuwe klok. Eerlijk gezegd heb ik daar best last van.

Want eerst moest ik om 6 uur in de avond binnen zijn en nu is dat 5 uur in de avond. Ik heb wel flink gezeurd bij mijn vrouw want dit snapte ik niet. Ze vertelde me dat dit al kei-lang zo is en dat we straks ook weer terug gaan naar de eerste tijd. Dan is het weer 6 uur in de avond. Wie dit nog folgt weet folgens mij alles. De klok vind ik lastig. Maar deze tijd brengt ook iets moois mee. Fandaag is het namelijk Hallowien.

Snoepjes

Wat is Hallowien? Voor deze vraag ben ik even het internet opgeweest want ik wist het niet precies. Ik zie wel altijd mensen furkleed gaan als spookjes of als een skelet. En dan gaan ze bij de buren aanbellen voor snoepjes. Ik mag de tuin niet uit anders ga ik naar de buren voor snoepjes.
Misschien hebben ze wel kipsmaak voor mij. En dan zou ik ook furkleed gaan. Als heksenkater. Dat lijkt me echt heel koel. Maar Hallowien is niet alleen furkleed gaan en schooien om snoepjes, want ik zou schooien. Daarna zou ik alle snoepjes opschrokken. Dat alles in één keer in je bek zit en dat je dan lekker met je kiezen kan kraken. Heerlijk!

Twee werelden

HallowienDe Hallowien avond waar ik het over wil hebben is best speesjaal. Want er is al kei-lang een geloof over dat, wanneer het Hallowien is, er een hele dunne lijn is tussen twee werelden. Dit klinkt kei-moeilijk maar dat is het niet. Ik zal het uitleggen.
Je hebt deze wereld, waar wij zijn en waar we om sneks vragen en zo, en die van de regenboogbrug. Dat is waar sommige vriendjes van ons zijn. Wanneer het Hallowien is, kun je makkelijker door de wolken heen naar regenboogland. Net zoals zij naar ons toe kunnen. Dat vind ik heel speesjaal. Ik weet dat er de laatste tijd heel veel vriendjes van ons daar heen zijn gegaan. Zelfs mijn vorige woef vriend Basje is daar. Ik weet alleen nog niet hoe dat precies gaat maar folgens mij hoefde je alleen maar aan je regenboogbrug vriendje te denken en dan zou je hem of haar nog één keertje kunnen zien.

Woef

Vorig jaar deden we namelijk ook mee aan Hallowien. Dat was mijn eerste Hallowien. Ik vond het kei-spannend want ik wist niet wat er zou gaan gebeuren. We hadden in de avond kaarsjes aangemaakt en mijn vrouw had een schaaltje met sneks op tafel gezet. Samen gingen we aan tafel zitten. Ik ging ook op tafel zitten maar dan langs de sneks. Er stonden op deze tafel geen kaarsjes want die vind ik eng. Mijn vrouw begon te praten over de avond en hoe het al snel donker wordt.
Tijdens ons gesprek deed mijn vrouw mij kriebelen en kroelen over mijn lijfje. Ze vertelde me dat ze met Hallowien altijd moet denken aan onze Regenboogbrug vriendjes. We hadden het over onze vorige woef Basje en zijn gekke streken. Hij deed altijd heel sniekie naar je toe lopen en dan ineens een blaf geven. En daarna rende hij door de kamer weg. Stiekem moest ik wel lachen want welke woef doet zoiets nou? Van mijn vrouw mocht ik een snek van het schaaltje pakken toen ik ineens een blaf hoorde! WOEF! Ging het. Kei-hard. Ik schrok. Ik keek naar mijn vrouw en zij naar mij en toen dachten we allebei, dat is Basje! Toby lag te slapen dus hij was het niet. Of toch wel? Ik weet het niet zeker maar ik ben toen wel geschrokken.

HallowienLiefde foelen

Fanavond doen mijn vrouw en ik weer mee met Hallowien. We maken ons huisje gezellig met kaarsjes en we zetten wat kipsmaak snoepjes klaar op een schaaltje op de tafel. Als er dan een vriendje even gedag wil komen zeggen dan mag dat. Zelf wil ik fanavond liefde sturen naar Regenboogland.
Ik heb op mijn krabpaal geoefend met denken. Ik wil aan iedereen denken. Zodat iedereen liefde foelt fanavond. Ik ben wel benieuwd naar hoe het zal gaan fanavond. Doen jullie ook aan hallowien? En denk je dan ook aan iemand speesjaals? Ik lees jullie antwoorden heel graag. Fijne Hallowien allemaal!