Tag archieven: haarbal

Ik had een haarbal en die was raar

haarbal

Heel erg soms heb ik een haarbal en gisteren was het soms. Ik spuugde het ding uit. Het was geen bal maar een langer ding. En ik snapte de kleur niet.

Van mezelf ben ik een kater met een rode vacht en daarin zitten witte stukken. Of ik ben een witte katerman die rode stukken in zijn vacht heeft, daar ben ik nog niet achter. Dus mijn vacht is rood en wit.

Haarbal

Over mijn vacht gaat het dus. Ik verhaar nog steeds en dat is echt ontzettend stom. Het is helemaal niet warm meer. Als het raam in de huiskamer open staat dan foel ik dat er koude lucht naar binnen komt. En als ik ’s morgens aan de voordeur ruik, dan weet ik het gewoon: nou is de zomer voorbij en het warme is weg. Dus ik heb een wintervacht nodig en helemaal niet dat ik verhaar.

Tegen het verharen krijg ik nou meer aaien. En ik was me vaker. En als je je vaak wast dan krijg je haren binnen, dat gaat vanzelf, en die haren moeten er ook weer uit.
Dus toen had ik opeens een haarbal.

Rare kleur

“Bertje toch,” zei mijn vrouw en ze kwam naar me toe om me te aaien. Dat had ik best nodig, om me weer fijn in mijn lichaam te voelen. Dat zachte aaien en dan een lief woordje, echt, het helpt.
Maar ze had ook gezien wat ik had gezien. Dat de haarbal alleen een beetje rood was. Dus zonder witte stukken. De haarbal mocht van mij niet op de foto, dat is privee. Maar ik wil er eerlijk over zijn dat ik ook haarballen doe ook al was deze raar wegens de kleur.

Netjes

Want als een roodwitte katerman een rode haarbal doet, dan moet u niet denken dat ik alleen de rode stukken in mijn vacht was. Ik doe ook de witte stukken. Ik was me helemaal, ook achter mijn oren dat doe ik met mijn voorpoten. Dus ik ben netjes op mezelf dat wilde ik zeggen.

Wanneer je een haarbal neerlegt

haarbal

Ik lag net lekker in de vensterbank toen ik het voelde. Er was iets in mijn lichaam dat eruit wilde. Met een sprong was ik op het tapijt en daar kwam het. Een haarbal.

Vroeger had ik nooit haarballen. Ik weet niet waarom niet. Dan hoorde ik van vrienden die dat wel hadden maar bij mij gebeurde het nooit. En nou opeens wel. Dat is best gek. Misschien komt het doordat ik ouder word of doordat ik een dikkere vacht heb.

Zielig

Overgeven is best akelig. Je krijgt een vieze smaak in je bek en je lichaam gaat schokken en dan komt er iets uit dat ruikt naar en toch wil je ernaar kijken. Zo ging het. Gelukkig had mijn vrouw het gehoord en toen ik opkeek zat ze bij me op het tapijt en ze zei: “Ach Bertje toch.” Toen voelde ik me helemaal zielig natuurlijk.

“Zullen we gaan aaien?” vroeg ze daarna en dat wilde ik want aaien helpt tegen alles.

Aaien

Ik lag op mijn kussen op de bank, helemaal gestrekt. Het aaien ging van mijn kop tot een beetje over mijn staart en het was heel zacht. Na een poosje voelde ik me beter in mijn lichaam. Het overgeefgevoel verdween. Na nog een poosje kwam ik dieper in het ontspannen zijn en ik kon spinnen en daarna ben ik geloof ik in slaap gevallen. Toen ik wakker werd, voelde ik me weer mezelf. Dus heb ik wat brokjes gegeten.

Spullen

Op feesboek hoorde ik dat vrienden van mij speciale spullen hebben voor de haarballen. Gras eten. Of planten uit de tuin. Of iets van Whiskas. Of weer wat anders. Dat lijkt me niks want misschien krijg ik dan wel meer haarballen en dan moet ik vaker overgeven. Zo is het al moeilijk genoeg.

Oja die haarballen kon ik later nergens meer vinden.