Het is dus zo dat ik nou pillen neem voor mijn geestelijk gezond. Dat is een taaboe. Want iedereen denkt dat katers sterke stoere mannen zijn. Dus ik wil eerlijk zeggen wat ik nou beleef.
Van mezelf heb ik al sinds ik weet angstklachten. Dat is van vroeger toen ik nog op straat leefde. In het asiel kreeg ik heel veel zorg en kriebels achter mijn oor en toen ik een thuis vond ook en langzaam kreeg ik zelfvertrouwen.
Gefoelig
Al woon ik hier nou heel erg lang, ik bleef toch gefoelig voor enge dingen, zoals:
- grote geluiden in de straat
- de glazenwasser
- op schoot zitten dat doe ik ook al niet
- in een doos kruipen mij niet gezien
- als ik naar de dokter moet
- als de dokter hier komt
Nou en vast ook veel meer wat ik nou eefe niet weet.
Dus ik ben snel bang.
En nou heb ik al een tijd een gefoelige maag en dat doet ook wat met me. Soms krijg ik mijn avondeten geeneens op. Dat is een eng gefoel. Je wil eten en je wil het niet. Dus toen de dokter hier was zei zei dat ik iets moest voor mijn geestelijk gezond. Dat ik dan weer een sterke katerman kon worden van binnen en dan is het leefe gemakkelijker voor me. En dan slaap ik ook minder omdat ik het dan leuker vind om wakker te zijn.
Hapje
De pil heet: Zylkène.
Het smaakt nergens naar dat weet ik zeker omdat ik de pil in een snekhapje krijg en dat kan ik gewoon eten, en als het fies smaakte dan liet ik het gewoon staan.
En werkt het? De eerste dag had ik meteen een beter gefoel maar dat kan ook zijn omdat het snekhapje superlekker was. Het is nou wel zo dat ik me rustiger van binnen voel, dus dat is poosietief. De dokter zei dat ik het langer moet nemen.
Dus dat wil ik gewoon heel eerlijk zeggen. Dat er ook katermannen zijn als ik, die voor hun geestelijk gezond hulp nodig hebben van de dokter. Daar schaam ik me niet voor en ik hoop dat niemand dat doet.