Er zijn perzoonen die denken dat katten alleen instinkt hebben en geen emozie.  Daar ga ik vandaag wat over zeggen. Wegens dat mijn verkering Loesje vandaag een operazie moet.

Gefoel

Loes en ik hebben al heel erg lang verkering. Ik durfde het te vragen en ze zei ja en toen waren we samen gewoon omdat we toen bij elkaar hoorden. Dat kan best. En waarom kan het dat is omdat het gebeurt. Ik heb gefoel voor Loesje en zij voor mij. En mijn gefoel is vandaag moeilijk omdat ze die operazie moet.

Meer gefoel

Ik zal meer vertellen over gefoel. Wat dat is. Instinkt is anders, dat is iets met oer, dat je soms moet rennen en keihard miauwen of dat je staart dik wordt als er iets spannends is of dat je onder de tafel moet gaan zitten als de glazenwasser komt. Dus dat is iets diep-diep van binnen en dan weet je vanzelf wat je moet doen en dat doe je dan ook meteen. Gefoel, dus emozie, is anders.

Gefoel is, dat je kunt kiezen wat je ermee doet. Dus als ik me helemaal zacht van binnen foel dan weet ik nog niet meteen zal ik op mijn ene of op mijn andere kant gaan liggen. Zal ik mijn vrouw een kopje geven of blijf ik waar ik ben. Ga ik in de vensterbank slapen of toch op mijn tapijtje. Soms weet ik het geeneens.

Nog meer gefoel

Voor Loesje heb ik nog meer gefoel. Ze is altijd schoon en netjes zelfs als heeft ze heel veel witte stukken in haar vacht. En ze ziet er zo lief uit, dan heb ik nog meer gefoel van binnen. Soms is ze ook streng tegen mij als ik klaag en dan heeft ze gelijk, streng zijn is ook dat je elkaar steunt. Loes heeft nog één tand en straks misschien nul tand, maar ik vind haar zeker weten even mooi, want ze is en blijft mijn verkering Loes.  Het belangrijkste is dat ze nou goed door de operazie komt en dat ze bijkomt.