Van meediesijnen hou ik niet, eerlijk waar niet, maar het is wel zo dat ik nou druppels neem. Ze zijn hoomeeoo. Ze smaken naar niks. Hoe foel ik me daarmee?

Nou raar.
Echt waar.

Ochtendsnek

Ik krijg in mijn ochtendsnek elke dag dus druppels. Eerst kreeg ik een superlekkere snek dat was Gourmet tonijn met veel saus. Dus ik eten en verder nergens aan denken.
Dat was de allereerste dag met de druppels. Ik voelde me best goed. Na de ochtendsnek kreeg ik een knuffel dus als altijd en daarna ging ik op de bank dus ook als altijd en toen ik wakker werd, had ik opeens zin in het leefe. Meer zin dan ik een poos eerder had.
“Het kan niet door de druppels komen Bert,” zei mijn vrouw, “die hebben tijd nodig, dat zeiden je vrienden op Feesboek.”
Maar misschien was ik er wel aan toe, dacht ik.

Bijkomen

Gisterochtend kreeg ik weer druppels maar toen was de ochtend heel anders. Wegens dat ik ’s morgens vroeg lekker lag te slapen en we waren net aan de dag begonnen en toen opeens kwam de glazenwasser BENG BENG tegen de ramen. Ik schrok heel erg en ik ben meteen onder de tafel gaan zitten. Dus die ochtend was meteen heel anders. Als gefoelige katerman heb ik tijd nodig om weer bij te komen, ik ben geen kitten meer.
Later kreeg ik mijn gewone ochtendsnek uit een staafje Miamor en na een paar hapjes was er in mij een gefoel van nee. Dus ik at de rest van de vingertoppen van mijn vrouw en daarna likte ik toch maar voor de zekerheid het schaaltje leeg. Toen sprong ik op de bank voor mijn dutje.

Poosietief

Nieuwe meediesijn is best spannend, wegens dat je moet beslissen neem ik het of niet en hoe dan, en het is ook zo dat mijn vrouw soms lang naar me kijkt en vraagt hoe ik me foel. Nou, gewoon. En als de glazenwasser weg blijft dan heb ik best zin in het leefe dus dat is poosietief.