We zijn het eens over de brokjesbal. Dat heeft best lang geduurd want ik woon hier nou drie jaar en tien dagen en die brokjesbal kreeg ik al heel snel.

Wat was het probleem? Zij wilde dat ik de brokjes eruit haalde. Ik wilde dat zij het deed.  Dan heb je gedoe in huis, hoor.

Ochtend

Het is pas sinds kort dat we het eens zijn geworden. Nou doen we het zo, dat ’s morgens na het opstaan zij de brokjes eruit schudt. We hangen dan samen op het tapijt. Ik eet een brokje of wat. Zij wijst aan: daar ligt nog. Weet ik natuurlijk maar wijzen is voor de gezelligheid. Ik kraak dat brokje weg. Daarna komt de ochtendknuffel dus dan gaan we bankhangen. Thuis beginnen we altijd heel voorzichtig aan een nieuwe dag.

Sneller

Voordat we gaan avondeten, wil ik ook een brokje uit de bal. Dat moet ik zelf doen. En als ik ’s nachts trek heb, moet ik het ook zelf doen. Geen klap aan, eerlijk waar niet. Zij kan het veel sneller. Maar ja dat is nou eenmaal de oplossing, dat zij het ’s morgens doet en ik de rest van de dag.

Want zij wilde dat ik beweging had en ik wilde meer lekkere brokjes. Die zitten in de bal. Het zijn brokjes voor katten die heel veel moeite met eten hebben. Dus het ruikt superlekker, het smaakt heerlijk en het kraakt ideaal en de maat is precies goed, kan niet beter. Het is spul van Royal Canin. Ik kan zo een hele zak op maar dat krijg ik nooit.

Thuis

Dus zo is het met de brokjesbal. Ik heb er geloof ik vrede mee gesloten dat ik het soms zelf moet doen. Maar ik probeer het wel. Dan til ik een voorpoot in de lucht en ik kijk haar aan. En dan miauw ik zonder geluid. Dat werkt best vaak, je snapt als kater niet dat ze erin tuint. Maar uitleggen doe ik het niet.