Tag archieven: Bram

Bram over toen hij misschien floojen had

floojen
Hoi allemaal, afgelopen week, ik weet niet meer welke dag, kreeg ik best wel een sjok van mijn vrouw. Ze kwam terug van sjoppen voor eten toen ze ineens aan mij vroeg of ik floojen heb? Ik keek haar raar aan want wat zijn in hemelsnaam floojen? Kan je dat eten?

Seeriejeus

Koken doe ik niet meer. Dat hebben we al besproken. Zij kookt, ik proef. Maar goed, nu moest ik nog te weten komen wat Floojen zijn. En mijn vrouw keek me best strak aan voor een paar tellen en dan weet ik dat het seeriejeus is. Dan kijkt ze echt alleen maar in mijn oog. Haar gezicht doet verder niks. Geen lach of tanden of zo. Alleen twee grote ogen die staren. Best eng kan ik je zeggen.

Zullen we eens even kijken of je floojen hebt zegt ze tegen mij. Nou ja, mij best, zolang ze geen rare dingen doet.
Mijn vrouw ging naast me zitten en vertelde mij dat zij een heel klein zwart kriebel beestje op haar huid had gevonden. Een floo.
Zo heten ze. Het zijn kleine zwarte kriebel beestjes die eigenlijk alleen maar op de huid van een dier leven en bloed drinken. En niet op mensen horen te zitten. Nou raar hoor, zij is toch ook een dier? Ik vind van wel. Zij geeft mij ook kopjes en neusjes. En soms probeert ze ook te spinnen. Het klinkt bijna hetzelfde maar toch ook weer niet. Hoe dan ook, ik denk dat ze zich beter moet wassen. Maar nu is het zo dat ik dan wel de sjaak ben. Probeer nu maar eens haar op andere gedachten te brengen.

In bad

Het enige waar ik op dat moment aan kon denken was dat ik het bad in moest. Nu voelde ik dus helemaal niks voor de tjek, he. Dat snap je wel.  Katermansen horen niet in bad te gaan. Ik zat waar ik zat en ik bleef gewoon zitten. Ik ging nergens heen, ook niet naar dat bad van haar. Als zij wil dat ik in bad ga, dan tilt ze mij maar op en draagt ze me maar. En ik zal heel erg gaan verzetten. Want in bad wil ik niet.

Gekriebel

floojenEens even kijken, zegt ze terwijl haar hand naar mijn kop gaat. Met haar vingers gaat ze door mijn kopvacht. De duwt de haartjes apart en maakt ze in de war. Nu staan mijn kopharen recht-op. Ik weet niet wat ze van plan is maar dit voelt wel fijn. Het is gekriebel. Haar gekriebel vind ik wel lekker, van die floojen weet ik het niet. Ik denk niet dat ik floojen fijn vindt. Misschien wel als ze de borstkroel doen. Van mijn kop gaat ze naar mijn oor toe.
Ik voel eigenlijk nooit gekriebel anders dan die van mijn vrouw. Folgens mij heb ik geen floojen. Maar dit is wel erg lekker. Met haar hand gaat in ze rond om mijn oren voelen. Haar vingertoppen duwen steeds de haartjes uit elkaar zodat ze mijn huid kan zien.
Hier geniet ik van. Mijn kop van binnen wordt kei-rielekst, bijna zen. Ik kan bijna nergens meer aan denken omdat ik het gekriebel zo super fijn vindt. Mijn lijf strekt zich een beetje uit zodat ik iets makkelijker lig. Zo kan ze overal goed bij.

Mijn lijf

floojenWanneer ze klaar is met mijn kop, gaat ze door naar mijn borst. Man oh man, dit is echt lekker. Dit soort gefriemel maakt me lam. Dat mijn lijf ook niks meer wil doen. Van binnen in mijn kop en lijf ben ik helemaal slap. Als ze zo mijn hele lijf doet, val ik in slaap. Stiekem hoop ik dat ze dat doet. Mijn vacht op mijn kop en borst staan helemaal door elkaar. Alles is in de war maar dat poets ik straks wel recht. En folgens mij zijn die floojen kei-snel want ze heeft er nog geen één gezien of gefangen anders zou ze dat wel zeggen. Van mijn borst gaat ze naar mijn rug en zo gaat ze mijn hele lijf af.

Snek

Intussen ben ik in slaap gevallen en snurk ik er op los. Dat vertelde mijn vrouw me toen ze me wakker maakte voor een snek. Want die had ik wel verdient. En ze zei kei-blij dat ik geen floojen heb. Nou gelukkig maar.

kater Bram over het vinden van een slaap-pooziezie

slaap

Hoi allemaal, dat koken van afgelopen week was me wat zeg. Ik had de hele dag last van knoflook-geur in mijn neus en van de bloem moest ik alleen maar niessen. Gelukkig heeft mijn vrouw me niet meer gevraagd voor het eten koken.

Bedjes

Voor nu ben ik er ook nog niet aan toe. Vandaag wil ik het hebben over slaap-pooziezies. Omdat het al flink wat kouder is buiten, zoeken we allemaal een warm plekje op. In een van mijn vorige bloggen kun je lezen welke bedjes ik allemaal heb. Misschien zit er wel een bedje bij waarvan je denkt, dat is iets voor mij! Ik zou zeggen, proberen! Misschien is het een kei-fijne slaapplek of misschien ook niet. Dat je denkt, het moet zachter zijn of juist harder. Dat is iets wat alleen jij kan foelen.

Het lam

slaapAls je je slaapplek hebt, dan gaan we kijken hoe je kunt slapen. Of te wel een slaappoozieizie. Dat is de manier waarop jij je lijf neerlegt tijdens het slapen. Ik heb een aantal pooziezies die ik een naam heb gegeven. Ik zal ze noemen en uitleggen. De eerste heet ‘lam’. Eerst ga je gewoon zitten. Daarna val je om. Zomaar. Dat mag naar links of naar rechts. Naar voor of achter mag ook als je dat fijner vindt.
Zelf vind ik rechts het beste. Dat heb ik vaker gedaan dus dit ken ik. Je kop en poote komen neer op je bed. Maakt niet uit hoe. Zo blijf je dan liggen. Het lijkt een beetje op flauwvallen maar dat is het niet. Het heet lam omdat je letterlijk lam ligt. Alles is slap en je verplaatst niks. Ook niet je achterpoote. Dit was de eerste.

De banaan

Nu gaan we naar de tweede pooziezie. Deze heet ‘banaan’. De banaan is wanneer je iets verder doorkrult dan bij de lam. Je laat je ook vallen alleen nu trek je je poote in. Je staart is tussen je achter poote en je achterpoote zijn ingetrokken. Tot bijna aan je knieën. Ook de nagels van je poote zijn in.
Nu gaan we naar je kop. Je kop duw je naar beneden tegen je borst aan. Meestal heb je je voorpoote nodig om je kop te helpen. Met je voorpoote duw je je kop net iets verder. Alsof je bijna gaat furstoppen. Je ligt nu half rond net als een banaan. Dit is lekker als je bij je man of vrouw opschoot kan. Maar het kan ook prima in je eigen bed.

De egel

slaapEn de laatste heet ‘egel’. Folgens mij kennen jullie de egel al. Het is mijn favoriet als het buiten koud is. Er voelt niks veiligers dan de egel. De egel is het aller makkelijkst. Je laat je lijf vallen zoals je dat doet bij lam of banaan. Gewoon omvallen. Nu komt het rek en strek gedeelte van deze pooziezie. Lig je? Goed! Adem diep in en krul je zelf helemaal op. Je achterpoote gaan helemaal naar binnen naar je buik toe. Met je kop en voorpoote gebeurt hetzelfde. Je duwt ze helemaal naar je borst toe. Dat zelfs je buik niet meer zichtbaar is. Iets verder nog. Zo ja.
Nu ben je een bal geworden. Net als een egel. Alleen hebben wij geen stekels. Lig je zo fijn? Als dat dus niet zo is, wiebel dan een beetje met je buikje of je achterwerk zodat je wel lekker ligt. Furgeert vooral niet te gaape. Gaape helpt heel erg bij het slapen en de slaappooziezies. Ik hoop dat jullie ze fijn vinden.

Dutjes

Misschien heb je zelf een pooziezie die ik nog niet ken. Dan hoor ik het heel graag want alleen dan kunnen we samen de beste dutjes hebben.

kater Bram over helpen met eten maken

eten koken

Hoi allemaal, het is al Oktober en ik vind het fijn om elke avond thuis en binnen te zijn. Omdat ik al zo vroeg binnen ben, help ik mijn vrouw met haar taken.

Sokken

Ik vind het gezellig en leuk. Mijn vrouw zegt dat ze het ook gezellig vind. Soms doen we de was en dan tjek ik of ik alle sokken kan vinden. Ik ga dan bij de wasmand zitten en kijk er in. Als ik dan twee dezelfde zie dan til ik mijn voorpoot op en dan ziet mijn vrouw wat ik bedoel. Meestal vind ik de sokken wel.
Maar als er geen sokken in de was zitten, val ik ook wel eens in slaap tijden een tjek. Mijn vrouw verteld me namelijk niet of er sokken inzitten. Dus dan zit ik te wachten en te kijken naar de wasmand en daar word ik heel moe van. Met als reesultaat dat ik in slaap val.

De tjek

Afgelopen week, ik weet niet meer op welke dag het was, had mijn vrouw mijn hulp nodig voor een tjek. Het was nog geeneens avond. Het was in de middag toen ze me riep. Ik was zoals gewoonlijk lekker in mijn tuintje aan het kontrooleeren op beestjes. Want dat kan ik het beste. Maar als mijn vrouw me roept, dan loop ik naar haar toe.
Ik wil altijd weten wat ze wil. Misschien heeft ze een snek en soms krijg ik ook wel eens een knuffel. Het gebeurt ook dat ik gewoon naar binnen moet omdat zij dan van huis gaat. Maar dat was dit keer niet zo. De buitendeur bleef openstaan en mijn zusje Mila was ook nog buiten. Nu had mijn vrouw me nodig voor heel iets anders. Een speesjaale tjek. Eentje die ik nog niet eerder gedaan heb. Kontroole van eten. Van mezelf hou ik van kipsmaak-brokjes, dat weten folgens mij al mijn vrienden wel. Dus toen ik in de keuken stond, wilde ik graag mijn nieuwe kipsmaak-brokjes testen. Alleen kreeg ik ze niet, want die hebben we niet.
Mijn vrouw tilde me op en zette me op het keukenblad neer: “Vandaag ga je me helpen met eten maken.” Thuis doe ik best veel samen maar eten maken is best moeilijk.

Eten maken

Dit is mijn eerste keer. Daar sta ik dan stil te staan. Ik wist niet wat ik moest doen of hoe mijn lijf zich voelde. Mijn kop had echt tijd nodig om te bedenken wat ik ga doen. Op het keukenblad zag ik best veel liggen. Wit zacht spul en een groote voerbak met een deken erop en er stonden ook wat flessen. Mijn vrouw vertelde me dat we deeg gaan maken. Eerlijk is eerlijk. Mijn lijf deed niks en mijn kop snofte wat. Ik leerde dat er bloem lag, dat is witte poederspul waarmee je deeg maakt. Het rook nergens naar, niet eens naar bloemen. Door het opsnoffen van het bloem moest ik ineens kei-hard niessen. Mijn vrouw vroeg aan mij wat ik van de bol deeg vindt. Nou eigenlijk helemaal niks. En op het keukenblad staan vind ik maar raar. Normaal mag ik hier niet opstaan dus mijn lijf en kop waren een beetje in de war.

eten kokenTerug naar buiten

Ik bekeek de bol nog eens goed en ik wist wat ik wilde. Niet op het keukenblad staan. Eten maken is niks voor mij. Ik heb het liefst dat ik gewoon elke dag mijn eigen kipsmaak-brokjes krijg. Dat ken ik en dat vind ik lekker. Misschien durf ik een volgende keer wel meer maar voor nu vindt ik het maar vreemd en genoeg. Ik sprong van het keukenblad af en ging weer terug naar buiten. Naar mijn struik waar ik kontroole doe van de beestjes. Doen jullie wel eens samen eten maken en hoe ging dat? Ik ben heel nieuwsgierig naar wat jullie te vertellen hebben.

Bram over toen ik naar de herfst gluurde

herfst

Hoi allemaal, het is offiesjeel hersft en nu vallen de blaadjes steeds vaker van de bomen. Zelf vind ik het mooi om te zien.

Blaadjes

Het zijn net veertjes van een vogel die naar beneden dwarrelen. Ze hebben allemaal andere kleuren. Sommige zijn nog een beetje groen maar er zijn ook al blaadjes die al oranje of bruin zijn. Dan weet je gewoon zeker dat het al herfst is. En natuurlijk dat het buiten niet meer zo heel warm is. In mijn tuintje is er nog groen gras op sommige plekken. Maar we hebben ook al bruine grasplekken.

Egels

Er zijn egeltjes die door onze voortuin lopen opzoek naar eten of naar een slaapplekje. Vooral in de avond als ik boven voor de raam zit te kijken zie ik ze door de tuin wandelen. Ik vind ze er gezellig uit zien maar ik durft er in het echt niet heen. Ze hebben allemaal prikkels op hun rugje. Dat vind ik eng.

In de tuin

herfstNu dat het eerder donkerder wordt weten jullie dat mijn avondklok in is gegaan. Dat heeft mijn vrouw zo gedaan omdat ze wil dat ik veilig thuis ben wanneer het echt donker is. Prima voor mij hoor. Ik kan nog steeds in mijn tuinje. Daar doe ik nog steeds alles tjekken.
Zo zie ik wel eens een poepje van een egel liggen. Egel-poepjes zijn keuteltjes. Groter dan die van een muis. Heel veel groter. En die poepjes stinken veel erger dan de mijne omdat ik ze begraaf en de egels niet. Egels mogen in mijn tuinje komen. Die maken niks kapot en die eten alleen insekten op. Dat mag van mij. Misschien kan ik ze vragen om hun poepjes in het zand te doen zodat ze die kunnen begraven.

Naar de poort

Bij mijn andere tjek ga ik naar de poort toe. Dit keer heb ik mijn vrouw gevraagd of ze mee wilde voor de foto’s. Dan kunnen jullie zien wat ik zie als ik doe gluren. Zo noem ik dat.
Ik zit heel laag op de grond voor de poort. Er is ruimte tussen de grond en de poort en daar gluur ik tussendoor. Er komt vanalles langs. Mensen met grote en kleine honden, kleine mensen en mensen op een fiets. Mensen alleen die wandelen.

Vogels

Soms zie ik witte vogels in de lucht die dan op de daken van de achter buren gaan zitten. Ze maken nogal herrie. Ze kunnen namelijk kei-hard schreeuwen. Ik weet niet hoe hun kwetter is maar volgens mij doen ze daar niet aan. Als mijn vrouw brood op het dakje van de schuur legt, dan zijn ze heel eng. Ze vliegen dan kei-snel op het dak af en maken echte schreeuw geluiden. Alsof je staart klem zit. Ik ben dan blij dat ik een katermans ben en dat ik niet zo’n geluid maak. Ik leerde van mijn vrouw dat dit meeuwen zijn. En dat deze vogels eigenlijk bij de zee horen. Waarom weet ik niet. Misschien vinden ze ons brood lekkerder dan die van de zee. Er waren vandaag geen meeuwen op het dak. Dus ik heb geen foto van ze. Ik zag wel een mier over de tegels lopen. Die zijn best snel.

Mieren vind ik ook leuk om te zien. Soms proef ik er een maar die smaken naar niks en mijn vrouw zegt dat ik geen mieren hoor te eten. Wie eet een mier en wat eet die mier dan?

herfstFieloosoofies

Van dat gluren wordt ik soms best fieloosoofies, dat is een moeilijk woord voor diep denken. Je kop gaat een stapje verder met denken. En soms wordt ik er ook zo moe van dat ik gewoon inslaap val bij de poort. Als het tijd is om naar binnen te gaan raapt mijn vrouw me op en brengt me naar binnen. Vandaag was ik niet zo moe en ben ik zelf naar binnen gelopen. Op het tafeltje waar mijn brokken staan, krijg ik mijn avondsnek. Dan weet ik dat alles voor vandaag okee is.

Bram over: ik kan iets nieuws

nieuws

Hoi allemaal, ik hoop dat jullie toch een fijn wiekent hebben en gelukkig is het weer weer een beetje normaal. Van mezelf ben ik al 11 jaar.

Seeniejoor

De een zegt dat het seeniejoor is, de ander niet. Nou ik vind van niet. Het kan best zijn dat ik daar morgen weer anders over denk hoor. Misschien ligt het er aan over hoe ik me die dag voel. Soms wordt je wakker en ben je kei-fit, en soms wordt je wakker en heb je totaal nergens geen zin in. Dat gebeurt ook wel eens.

Iets nieuws

Vandaag ga ik jullie vertellen dat ik kei-fit wakker geworden ben en dat ik zin heb in iets nieuws. Ik weet nog niet wat precies. Ik heb ergens een nieuw speeltje liggen maar daar heb ik geen zin in. Het is geloof ik een muis met ketnip. Vandaag heb ik geen zin in wiewen. Ik foel me dapperder dan wiewen. Op de eerste verdieping van ons huis zijn vaak wel nieuwe dingen te vinden. Soms vind ik wel eens een bol van sokken. Dat is kei-gaaf! Daar kan je lekker mee pootballen en de kamers rond gaan. Ook kan je er in bijten want het is zacht spul. Mijn vrouw noemt het wel eens de sinteetiese schaap. Van me eigen weet ik het niet. Ik weet wel dat het super zacht spul is.

Kast

Er liggen best veel sokken boven. Vooral in de manspersoon bak van de kast. Dat is een schuifding die in en uit de kast kan. Dat ding zelf is een grote kast met allemaal vakken. Daar liggen zijn vachtjes allemaal in. Voor mij is de kast best groot want ik kan er niet zomaar boven op springen. De kast is wel bijna 2 meter de lucht in. Dat is best hoog. Ik ben net iets langer dan een lieniejaal.

Tweede plank

nieuwsEn toen kwam het, bam! Een idee. Kan ik ook in de kast? Dat heb ik nog nooit gedaan. Niet in deze kast. Ja, dit ga ik doen. Ik foel me heel dapper en ik wil de kast in.
Ik denk dat de tweede plank het beste is. Daar liggen ook wat vachtjes in maar niet zoveel. Er is nog ruimte voor mij. Eerst doe ik me even voorbereiden. Dat is wanneer ik voor de kast ga zitten en ga denken over hoe ik moet springen. Als ik voor de kast zit waggel ik met mijn billen. Ze gaan van links naar rechts en weer terug naar links. Zo foel ik of ik de juiste balans heb om te springen. Als mijn waggel goed is, spring ik. Mijn achter poote zetten af en hoppa!, ze duwen me zo omhoog de kast in. Met mijn voor poote grijp ik de vachtjes vast zodat mijn achterpoote ook zacht landen.

Gelukt

nieuwsDaar ben ik dan, in de kast! Het is me gelukt. Ooo, maar dit is een prima dut-plek. Het is klein, donker en er liggen zachte vachtjes in. Heerlijk. Misschien doe ik straks hier wel dutten. Even kijken hoe het is vanuit de kast. Nou zie ik veel meer. Ik zie een raam en door de raam zie ik een grote boom en ik zie wolken in de lucht. Mijn lijf reejageert meteen. Ik ben kei-blij! Mijn staartje bibbert en mijn poote trappelen zachtjes. Er komt zelfs een oer mauw. Deze klinkt diep en kort. Dat je weet, Bram is dapper. Dit is leuk. Ik kan iets nieuws. Het is me gelukt om zelf de kast in te springen. Op het tweede plankje nog wel. En die is best hoog.

Oer

Ik foel iets. Er komt nog een oermauw, en nog één. ‘Maauuuw’. Mijn binnenkant doet nog steeds een beetje bibberen omdat ik nog steeds kei-blij ben. Waar is mijn vrouw? Dat ze kan zien wat ik heb gedaan. Helemaal alleen.