Deze keer gaat mijn blog over het blaasmonster. En nu denken jullie natuurlijk, Minnie noem jij jezelf nou een blaasmonster? Nee, ik heb het niet over mijzelf.

Twee blaasmonsters

In huis zijn twee blaasmonsters. Een kleine en een grote. De kleine die blaast zachtjes. Daar durf ik wel een beetje bij in de buurt te zitten. Ik heb wel eens gemauwd waar die kleine nou voor is. Toen kreeg ik te horen dat het voor kruimels was. En voor mijn rommel. Nou van mijn ja! Alsof ik er wat aan kan doen dat mijn vacht soms wat haren verliest. Enne niet verder vertellen hoor, maar frau verliest ook wel eens haren. Ze denkt dat ik dat niet zie. Maar mauw hihi ik zie alles! En ok, als ik mijn natvoer door de lucht laat vliegen om het te vangen, dan valt er wel eens wat verkeerd. Dat zou ik dan kunnen opruimen maar dat doe ik niet. En daar is dan dus het kleine blaasding voor.

Grote blaasding

Nou en dan is er dus het grote blaasding. Die maakt heel veel geluid. Echt zo eng. Ik heb er zelfs wel eens een keer tegen aan geplast. In de hoop dat het dan stuk zou gaan. Maar nee helaas. Als het aan gaat dan sluip ik snel weg. En dan ga ik van een afstandje zitten kijken. Soms lukt het me om op de bank een beetje verstopt te kunnen wegdoezelen. Maar dat duurt nooit lang. Want dat stomme blaasding gaat door het hele huis heen. Dus dan lig je net weg te dromen of een lekker sappig muisje. En waar eerst het muisje dan nog piep piep zegt gaat het ineens grommen. Eerst zachtjes en steeds harder. Totdat ik dan mijn oogjes opendoe en zie dat hellepie het blaasding komt eraan. Nou dan race ik meteen weg naar een veilig plekje.
Ik heb frau wel eens gemauwd waarom ze dat blaasding heeft. Want ze heeft ook een stok met haartjes, een beesum heet dat. En daar kan je ook mee vieze geit weghalen. Maar het blaasding is een moelijk woord, hiegieeenieser. Dat kreeg ik te horen. Nou ik blijf het een eng ding vinden.

Over de plank

Ook wil ik nog wat vertellen over de plank boven de warme plaat. Die was er eerst niet. Mensenopa vond dat een kat toch niet zonder lekkere vensterbank kan. En omdat hij superhandig is, heeft hij toen er eentje voor mij gemaakt. Ik kan daar op superlekker slapen, liggen, controle doen en gewoon zitten. Hij is wel een beetje hoog en dat is niet altijd even handig. Want soms heb ik een katmerrie. Dan droom ik dat honden achter me aanzitten en dat ik moet rennen voor m’n leven. Nou en als ik dan wakker schrik dan ligt mijn staartje niet altijd goed in positie. En au, dan val ik dus wel eens van de vensterbank af.
Ze zeggen wel eens dat katjes altijd op hun pootjes terecht komen. Nou, ik kan jullie mauwen, dat als je net wakker schrikt uit een katmerrie, dat je dan echt niet altijd meteen op alle vier je pootjes terecht komt. Eerder op twee of drie. Gelukkig vindt frau me dan meestal wel zielig en krijg ik een fijne knuffel. En als ik heel zielig kijk dan soms ook een snoepje.

Dit was dan weer mijn blog voor deze week. Ik wens alle katers en poezen een fijne week en heel veel zachte kopjes.