Hoi allemaal, ik hoop dat jullie een fijn wiekent hebben. Tante corona is er nog steeds maar dat vind ik niet erg. Mijn vrouw is nu vaker thuis en dat is gewoon fijn.

Mijn huis

Fandaag wil ik jullie meenemen naar mijn huis en waar ik dan slaap. Ik woon namelijk met een woef Toby en een gevonden poesemeisje Mila, dat is mijn zusje nu. Waar ik woon is een gewoon huis met een voortuin en een achtertuin. De voortuin zie ik alleen maar door de raam als ik op de vensterbank zit. De achtertuin is waar ik altijd mijn kontroole doe. Maar nu ga ik je vertellen waar ik allemaal slaap.

Mandje

In de woonkamer waar mijn mensen zitten, daar heb ik een grote krabpaal. Hij is best toegetakeld door Mila en mij maar dat geeft niks. Op een van de plaatoos ligt een oranje mandje. Volgens mij komt dit van Smilla af maar ik weet het niet zeker. Daar dut ik het liefst in. Het mandje heeft een ronde rand waar ik dan als een bal tegen aan kan kruipen. Ik vind het namelijk fijn als ik een rand voel zodat ik me veilig voel. Dat ik weet dat ik er niet uit kan vallen. Want soms lig ik best raar. Ik vind het niet raar maar mijn vrouw zegt dat ik raar lig. Ik lig dan bijvoorbeeld op mijn rug met mijn poten alle kanten uit. Ik lig dan ook een beetje krom zoals een banaan. Dat mandje is mijn favoriet. Daar doe ik ook de gewone dutjes in.

Kamers

Als ik de trap op loop, heb ik drie kamers waar ik kan dutten. Een daarvan heeft een hele fijne stoel. Die is groot, zacht en donker van kleur. Als ik op de stoel spring landen mijn pootjes in een soort wolkje, zo zacht is de stoel. Mijn lijfje wordt dan ook zacht van binnen. Ik wil meteen gaan trappelen en draaien zodat ik een fijn bedje heb.
In mijn kop word het dan heel rustig, ik ga niet meer denken over de beestjes of over de tuin. Ik doe alleen een tjek en dat is: is mijn buik vol? tjek, ben ik op de bak geweest? tjek! Mooi dan kan ik liggen en mijn oog dit doen.

Bed

Ik ga weer even verder want we hebben nog een trap en die gaat nog hoger en daar ben ik het liefst. Daar staat een bed, die van mijn vrouw. Het is een zolder met allemaal spullen. Er staan dozen, wasmanden, kasten, dresswaar en nog wat kastjes. Mijn muisjes liggen hier ook.
Soms vind ik een doos fijn om te slapen maar eerlijk is eerlijk, ik wil gewoon altijd bij mijn vrouw slapen. Zij heeft een mega zacht bed. Als je poten op dat bed staan dan wil je gewoon lam zijn. Dat je niks meer hoeft. Dat je lijf vanzelf gaat liggen. Je hoeft niet eens te trappelen, zo zacht. Meestal ga ik gewoon ergens op haar bed liggen. Soms pak ik haar kussen want dat ruikt nog meer naar mijn vrouw en dat maakt me rustig in mijn kop.
En als het avond is en mijn vrouw gaat slapen dan is er een speesjaal plekje vrij voor mij bij haar buik/borst. Dan zegt ze: Kom maar Brammie, gaan we fijn slapen. Nou dan weet je het wel. Ik loop naar haar toe, laat me vallen en geniet van al dat gefriemel. Ik krijg kusjes op mijn kop en haar handen kriebelen overal. Ze gaat zelfs met haar handen over mijn borst kroelen en dat maakt me zo slaperig. Dat borstkroel heb ik van Bertje geleerd. Dat is mijn avond-maasaasje denk ik. Dan wil ik alleen maar liggen en spinnen. Ik ben dan zo lam dat ik niet eens mijn poot kan optillen. En dat wil ik dan ook niet. Ik vind dit de allerfijnste dut die ik heb.