Saartje is een jonge poes. Arie is een kater in de kracht van zijn leven. Ze wonen samen. Aan mij vertelden ze hoe ze dat ervaren en ook, hoe het begon. Een dubbelinterview dus!!

Hoe is dat samenwonen begonnen, Arie?

Nou Bert, dat was best wel een beetje vreemd. Ik was toen vier en had net
mijn broer Tommy (ook vier) verloren. Toen kwam zij zomaar opeens van de
Poezenboot, en ze was pas tien maanden.

Dan ben je pas een kitten. Jij was al vier. Hoe ging dat in het begin?

Eerst heeft ze een week in een apart kamertje gezeten, zodat we allebei konden wennen aan de geur en we hoorden elkaar ook wel toen. Zij vond het hier meteen leuk, want zij kwam vanuit een hokje en dan vind je natuurlijk alles fijn. Saartje wilde best wel bij mij zijn,  maar ik ben toch een beetje een rare jongen, ik ben ook best wel lief hoor, maar ik wilde dat gewoon niet. Ik denk dat jij dat wel begrijpt.
We hebben ook best wel veel gevochten, maar we zijn wel veel liever voor elkaar nu, met Feliway en druppeltjes in ons water, het gaat steeds een beetje beter.

We wonen nu bijna 2,5 jaar samen. Maar bij elkaar slapen, en wassen enzo, nou dat doen we niet samen.
Snap ik, Arie. Wat een tijd is dat geweest. Nou ben je gelukkig meer aan elkaar gewend. Wat is het fijnste dat jullie samen doen?

Weet je Bertje, wat leuk is, dat is samen spelen, wij hebben zo veel speeltjes!
Saartje kan heel goed voetballen en zij vindt ook allerlei leuke spelletjes uit. En daar ben ik  heel eerlijk in, dat kan ze echt goed!
Ik kijk dan wat ze allemaal doet, soms ben ik wel eens een beetje jaloers op al die spelletjes die ze bedenkt, maar ik doe ook wel mee hoor… En trouwens, zelf kan ik ook heel goed voetballen! Onze vrouw zou het fijn vinden als wij eens wat samen zouden vrijen, soms liggen we wel naast elkaar op de bank ofzo.
Verder gaan we nog niet hoor!

Nu wil ik Saartje iets vragen. Jij bent de jongste thuis. Kun je iets vertellen over jouw achtergrond?

Dag Bertje, ja, nou ben ik aan de beurt! Ik ben echt de jongste hoor.
De dokter denkt dat ik op 1 december 2013 ben geboren, maar hij weet het niet precies, ik was nog nooit bij een dokter geweest voor ik op die boot kwam, daarvoor had ik het niet zo leuk, die mensen vonden mij ook niet leuk en hebben mij toen weg gedaan. Als kleine poes weet je het dan niet meer.

Misschien ben ik ook wel te vroeg bij mijn poezenmama weggehaald, dan leer je het niet van je moeder. Ik ben blij dat ik bij Arie en mijn nieuwe mensenmoeder woon, ik vind haar wel lief (en Arie soms), maar soms moet ik haar toch even bijten, ik weet dan gewoon niet wat ik doen moet, en daar schrik ik wel van, en dan geef ik vaak likjes daarna om het een beetje goed te maken… Maar ze is gelukkig nooit boos op mij hoor, ze begrijpt het wel.

Ja het is je verleden, je bent pas drie!! Ik weet dat je Arie een luie kater vindt. Dat ga ik even aan hem vragen. Arie, hoe zit dat?

Nou Bert, ik zie dat een beetje anders. Saartje is een echte straatmadelief,
dus gaat ze ook ’s nachts en ’s ochtends heel vroeg op het balkon zitten. Ik
lig dan gewoon op bed te slapen, zoals je dat doet in de nacht.
Verder heeft ze wel een klein beetje gelijk, dat ik een beetje lui ben, maar ik ben dan ook een heel stuk ouder, en een oudere jongen moet gewoon lekker slapen. Dat vind jij toch ook?

Zeker weten, Arie!! Mijn laatste vraag is voor Saartje. Vieren jullie je verjaardag en wat gebeurt er dan?

Bertje, Arie is echt op 28 mei jarig, en ik op 1 december ongeveer, eigenlijk doen we niet echt iets aan onze verjaardagen. We krijgen heel vaak cadeautjes, gewoon zomaar, omdat we lieve poezen zijn ofzo.
Dan komt er opeens een pakje met allerlei leuke speeltjes, vorige week nog, nou dat is dan wel heel gezellig hoor! En de doos is natuurlijk ook altijd leuk, daar zit ik dan vaak in.

Dankjulliewel voor dit gesprek, Arie en Saartje. Nou begrijp ik meer van hoe dat gaat samenwonen. Dat je jezelf moet zijn en dat het fijn is als je samen kunt voetballen.