Waarom ik ook alleen speel dat kan ik uitleggen. Toen ik hier pas was, wilde ik alleen samen met mijn vrouw spelen. Elke dag een paar keer. Tegen de spanning. Dat hielp.
Nou heb ik dat niet meer die spanning. Dat komt omdat veel beter kan rieleksen. Zoiets moet je leren en ontdekken. Ik moest snappen dat ik hier veilig ben en wat liefde is.
Avond
De laatste tijd speel ik alleen als het avond is of wanneer ik naar de bak ben geweest of als het nacht is. Wat ik dan doe dat is:
- lekker met de krant scheuren, die ligt op het tapijt in de huiskamer en die blijft daar liggen dus ik kan altijd verder waar ik gebleven ben en dat is nou echt iets wat ik alleen moet doen
- even met de groene vis tekeer, mijn tanden erin en goed bijten zodat ik dat groene spul erin meteen naar mijn kop voel gaan, soms rol ik er ook mee, en daar kan ik ook niemand bij gebruiken dat moet je als huiskater zelf doen
Soms ga ik ook rollen voordat we ’s avonds naar de slaapkamer gaan, maar dat is meer voor het extra fijne gevoel en niet om te spelen, dus eigenlijk telt het niet mee.
Overdag
Wat ik nou wel heb, is dat mijn vrouw overdag wil spelen. Dan gaat ze op het tapijt zitten en ze wappert met het lintje. Ik heb dan nooit zin. Dus ik kijk even van: nee. Dan houdt ze op.
Eigenlijk is dat best zielig voor haar.
Maar ja, geen zin is geen zin.
Ik kan toch niks tegen mijn zin doen.
Samen
Ik speel het liefste alleen maar ik knuffel het liefste samen. Dat doen we veeeel vaker dan toen ik hier was. Ik ben dus veranderd van een speelkater in een knuffelkater, of misschen ben ik dat altijd al geweest dan kan natuurlijk ook.