Hier is dan mijn tweede blog. Nog veel bedank voor alle reejakties. Ik hep inmiddels iedereen geantwoord op de website van Huiskater Bert waar mijn blog op staat. Heb mijn poote blauw geschreeve! Het is heel leuk om nieuwe frientjes te leren kennen.
Oud zijn
Nu ga ik iets schrijve over oud zijn… niet ouder worden maar gewoon oud zijn, want dat ben ik. Hoe oud ik ben weet niemand, ik ook niet. De dierendokter schat mij op 18 jaar, maar ik zeg dat ik 20 jaar ben. Het is een mooi getal en het foelt goed. Mijn frouwtje zegt ook, daar houden we het op! Mijn furrjaardag weet ik ook niet meer en toen ik bij frouwtje kwam wonen 3 jaar geleden heeft zij een mooie daatum uitgezogt. Ze zei Stokkie, laten we jouw furrjaardag houden op 5 maart. Ik vond het goed. Het is dan al een beetje foorjaar en schijnt de zon. Als ik dan op het balkonnetje kom hoor ik de fogels fluite en ruik ik aan de hyacinten en narcissen die frouwtje buiten heeft staan.
Het laatste jaar ben ik wat achteruit gegaan. Ik hep niet meer zofeel aanimo om tegen een balletje aan te tikken. Fin het nog wel leuk hoor, maar ik ben niet meer zo faanatiek als froeger. Het gaat allemaal wat traager en duurt het eeve foordat ik op gang kom. Maar mijn humeur is goed hoor, ik ben een friendelijke kater, en dankbaar dat ik hier woon. Als je oud bent hep je meer behoefte aan slaap dus dat doe ik nu dan ook meer. Het is tog ook nog winter en niet zofeel te beleeve. Ik lig het liefst in de huiskamer op een grote stoel waar mijn mand ligt. Daar ligge sagte deekes in en sinds kort doet frouwtje een kruik in mijn mand onder de deekes, en dat ligt heerlijk en kei heet. Dat is goed voor mijn oude botjes want aan mijn rechter achterpoot hep ik artrooze en ik loop soms een beetje stijf met die poot.
Eeter
Ik ben altijd een moeilijke eeter geweest, dat is nou eenmaal zo, Stokkie is zoals Stokkie is! Brokjes lus ik nie zo en de kleinste brokkies kan ik ook niet meer zo goed kauwe. Ik eet dus eigenlijk alleen natvoer. Soms ben ik gek op een bepaalt merk en dan opeens hep ik er genoeg van en eet ik het niet meer. Ik wil dan wat nieuws. Frouwtje had een heel overlevings winterpakket natvoer voor mij gekocht. Heb er wel wat van gegeten, maar het ging mij toch tegenstaan.
Frouwtje moest zugte en zei, Stokkie-Stefan wat moet ik nou?! Boos wat ze niet maar ik foelde wel aan dat ze gefrustreerd was dat ik geen zin meer had in het winterpakket. Als je oud bent zoals ik, hep je niet zefeel trek meer en gaat ook de smaak achteruit. Ik eet nu een ander merk natvoer,maar ik eet een stuk minder dan forig jaar en ben ook maagerder geworden. Maar ja lieve frientjes, zo is het leefe en ik leef nog hoor!
Meediesijnen
Jullie weete dat ik schiltklierpasjent ben en ik moet dus schiltklierpille slikken, anders ga ik dood en ik wil nog niet. Eerst was het 1 roze pil per dag. Maar een tijdje geleeden ging ik spuuge iedere keer en werd ik slap. Ik moest naar de dierendokter foor onderzoek. Kreeg zo een naald in mijn hals en namen ze bloed af. Gelukkig ben ik niet zo van de hele bange dus laat ik onderzoeken bij de dierendokter wel toe. Ik ben sagtaardig en hep fertrouwen dat ik iedere keer weer naar huis mag. Maar toen ging het niet goed met mijn schiltklier en moest ik ineens 2 roze pille per dag.
Frouwtje draaide altijd een balletje van mijn natvoer en verstopte zo mij roze pille, maar ik zag het heus wel hoor, ben egt niet dement. Toen ik het merk natvoer niet meer wilde eete, spuugde ik ook de balletjes met pille uit. Frouwtje zenuwagtig smorgens froeg als ze naar haar werk ging, want ze kreeg bij mij die pille niet goed naar binne. Maar ik werd ook zenuwagtig van haar!
En zo ontstond er een konfikt wat we egt niet wilde. De folgende dag kwam ze thuis met een tube, gekocht bij de dierenwinkel. Het was een soort snek leverpaate. Dus nu eet ik mijn schiltklierpille in een gedraaid balletje leverpaate en slik het ook door hoor, egt waar. Pijnstillers foor de artrooze slik ik niet hoor, daar ga ik zo van kotze en ben ik de hele dag een zombie. Ik hep foor de artrooze een pil uit de natuur, hoomeopaties heet dat. Ofer de natuur dierendokter ga ik een andere keer schrijve in een apart blog, want ik hep dus een gewoone dierendokter en een dierendokter van de natuur.
Nou, dit was de blog foor deze keer. Tot folgende week!
Hoi Stokkie Stefan,
Je lijkt wel een beetje op mij geloof ik, want ook ik ben een moeilijke eter en slaap best veel.
Spelen is leuk voor zo nu en dan, maar slapen is mijn grootste hobby.
Alleen lust ik maar 1 soort brokjes, en wil verder niks anders.
Ik ben al bijna 13 jaar, nog niet zou oud als jij maar volgens de mensen ben ik ook al senior.
Pootje van Tommy!
Haai grote vriendje,
Ouwe rakker!
Hier is OOPAAAAA
Doe joe noow mie nog?
Haai faif kerel.
Hoe gaat ie daar?
Keivet dat mijn vriendje er is.
Loes vertel….
Wat?
Eet de Stok niet goed?
Jongeman luister naar Oopa.
Oopa eet alles.
Wat zeg je Loes?
Precies, de oren van mijn vrouw zunne kop.
Whaaaaaa haaaaaaa
Wat zeg je Loes?
Meediesijnen!
Die hoef ik nie.
Wat nou ben ik ook oud en stram.
Oopa is in de bloei van zijn uhm….
Wat?
Ouderdom!
Jij zegt het!
Hee kerel Saame oud
Saame stout!
Boemsie boem boem
Kopstootjes van je grote vriend.
Haai faif!
Oopa is blij dat jij er bent!
Hoe vet is die…..
Toedels ouwe rakker
Hallo Stokkie Stefan, hier met Gijsje. Ik ben een meisje. Wat heb jij een mooi leeftijd. 18 jaar ben je al. Je moet wel goed blijven eten. Dat is heel belangrijk. Zodat je niet meer afvalt. Ik hoop dat je van 2 roze pilletjes terug mag naar 1 pilletje voor je schildklier.
Ik vind dat je mooi kan schrijven.
Kopjes en knuffels van Gijsje en vrouwtje
Hallo Stokkie-Stefan, Wel goed je pillen blijven slikken, want we kunnen nog niet zonder jou. Er zijn het afgelopen jaar teveel katten over de regenboogbrug vertrokken en willen niet dat jij daarbij hoort. En dat alles wat trager gaat gezien je leeftijd lijkt ons niet meer dan normaal.
Heee lieve Stokkie-Stefan, wat een goede letters heb je gemaakt, over hoe het is als je seeniejor bent en meediesijnen moet hebben, dat is belangrijk om te weten, ook voor andere katten, zo kan je elkaar helpen met auder worden!, ik snap dat je geen zin hebt om pillen te eeten, dat heb ik ook nooit, gelukkig dat je frouwtje die tube heeft gevonden!, want ruusie maken om pillen is niet fijn, mijn vrouw zegt dat Molly die hier froeger woonde ook dat met die schiltklier had, en zij wilde ABSOLUUT geen pillen, en wat Molly niet wilde dat gebeurde niet!, daarom kreeg ze die meediesijnen als zalf in haar ooren, als je vrouw meer wil weeten mag ze altijd aan Bertje fragen om ons meeladres, en wat een gesellige mandjes heb je Stokkie, met deekes erbij, ik ben ook dol op deekes, zoooo lekker warm!, heeeeeeeeel veel lieve kopjes voor jau van Kever!!
Ha die Stokkie-Stefan,
Wij zijn hier ook allemaal senior, maar nog niet zo oud als jij bent. Onze Lisette is bijna 20 geworden en dat vonden wij al heel oud. En als je oud bent, dan komen soms inderdaad de kwaaltjes en daar horen vaak medicijnen bij. En niet iedere poezel wil dat, dat kunnen wij ons heel goed voorstellen. Maar soms is dat gewoon nodig voor je gezondheid, daar weten wij alles van.
Als senior zijn wij ook dol op slapen, maar af en toe hebben wij een wilde bui, dan moet alle energie er even uit.
Maar het is wel belangrijk dat je goed blijft eten. Misschien houd je, net als Ivar. gewoon van variatie. Ivar houdt best van eten, maar opeens lust hij dan bepaald eten niet meer. In het begin was onze vrouw daar ook ongerust door. Maar tegenwoordig heeft ze speciaal voor Ivar voer van allerlei merken gekocht. Als hij het ene merk niet meer hoeft, geeft ze hem gewoon iets anders. Als hij alles heeft gehad , dan begint onze vrouw gewoon weer met het eerste merk. Bij Ivar lukt het nu altijd, maar we weten natuurlijk niet of dat bij iedereen zo is. Cindel en Jillie zijn niet van die moeilijke eters, die lusten alles wel. Gelukkig maar !
Lieve Stokkie-Stefan, wij vinden het leuk om je verhalen te lezen en hoe het is om een oudere kat te zijn. Wij hopen dat je niet te veel last zult hebben van de artrose. Doe maar rustig aan, dat mag wel op jouw leeftijd.
Veel zachte kopjes van Cindel, Jillie en Ivar en veel liefs van onze vrouw.
Hajooooooooo oomoopa stokkie
Uwes moet wel uwes meesiesijntjes inneeme hoor. Want niemant wil dat uwes naar reegenbooglant gaat. Ikke ben tjauwens bijna fier jaar!!! Frauw seg stees dat se fjoeger so bang was dat ikke niet eens 1 jaar sau worre. Net as me kleine bwoertje. Frauw isse altijt eemo as ik jaarig ben. Hihihihi.
Ikke lus aween dwooge bwokkies en geen blik. Fjoeger wel hoor, maar toen broertje poppy wegging luste ik het opmijeens niet meer.
Pootjes ????????
Hoi hoi
Doezel mijn vorige huisgenootje moest ook schildkliermedicijn.
Ik maakte het pilletje fijn en deed het door een vloeibare snack, dat ging gelukkig altijd wel goed. Baasjes worden heel wanhopig als hun poezekind niet wil eten of medicijn wil.
Groetjes van onzzzz
Lieve Stokkie-Stefan. Wat heb je weer een mooi blog geschreven, nu over ouder worden en meedisijntjes slikken. Wat een mooie leeftijd is dat, 18 jaar. Je ziet er nog uit als een jonge katermans . En ja, meestal als je ouder wordt krijg je kwaaltjes, zoals jij aatroozie en schiltklierenklachten. Beloof je dat je nu netjes je meedisijntjes blijft innemen en ook goed blijft eten? We kunnen jou niet missen hoor. Knuffels en kopjes van Ina, Pasa en sterretje Floortje.