Ik durf nog steeds niet op schoot. Stom, hè? Mijn vrouw vraagt het soms aan mij met zo’n zachte stem. “Bertje, kom je?” Maar het gaat niet.
Ik ben hier nou drie jaar en ik ben nog nooit bij haar op schoot geweest.
Vroeger
Voor mij woonde Tim hier, een kleine rode kater. Hij had ook angstklachten, maar hij ging wel op schoot. En soms als mijn vrouw op de bank lag, dan ging hij zomaar op haar liggen en dan sliepen ze samen terwijl ze hem zachtjes vasthield. Dat heeft ze aan me verteld. Toen dacht ik meteen, moet ik dat ook, maar het hoefde niet.
Ik hoef alleen te doen wat ik durf, zei ze. En wat ik fijn vind.
Ze vertelde ook dat als Tim bang was, dat hij dan aanviel met bijten en woest kijken. Als ik bang ben, maak ik me klein en ik hou me stil. Iedere kater is weer anders.
Proberen
Ik heb best geprobeerd om op schoot te gaan. Een keer zat ik op de bank achter haar stoel en toen schoof ze de stoel tegen de bank aan. Zij keek. Ik keek. “Toe maar,” zei ze. Ik zette een pootje vooruit en daarna mijn andere poot en toen moest ik overstappen maar ik kan niet door de lucht lopen dus het ging niet. En ik snap een schoot ook niet, volgens mij sta je dan niet stevig en dat moet wel.
Dus ik zette een stap terug. Ze gaf me knuffels en ze zei dat het niet gaf maar ik voelde me toch raar van binnen. Want ik wist dat ze het graag wilde en ik deed het toch niet dus dat was moeilijk voor mij. Als je samenwoont moet je dingen voor elkaar doen.
Misschien
Drie jaar is best jaar om te oefenen. Misschien lukt het wel nooit. Ze zegt dat het niet geeft. Ik wil het wel en ik wil het niet. Raar hè?
Hoi bertje
Sjo…wat een moeilijk en verdrietig onderwerp.
Ik heb hetzelfde bert. Ook ik ga nooit op schoot en ook mijn personeel zegt er nooit wat over. Catoo,mijn zusje op een wolk,durfde alleen bij vrouw op schoot. Maar dat ging ook niet zomaar hoor,ze durfde alleen als vrouw een klein dekentje over haar benen heen legde. Ik durf alleen naast haar,op mijn wolletjedeken. Of ik moet perongeluk op haar ploffen als ik mijn sprong verkeerd heb uitgerekend.
Mijn vrouw is al 16 jaar geduldig met mij. Ze weet dat ik het niet doe,ook niet met een klein dekentje. Ze zegt dat ze al heel blij is dat ik naast haar lig. Wat ik eigenlijk heel zielig vind….ik lig vrijwel nooit bij mijn man. Ik kom alleen bij hem als ik eten van hem wil. Ik sta/zit wel naast hem op de vloer. Dan krijg ik aaitjes. Oeh….zo lekker. Maar ook daar heb ik soms moeite mee,want soms duik ik ineen als beiden dat doen. Dan hoor ik we moeten maar stoppen,ze(ikjes dus) wil het niet. En plop….ik kom weer gewoon omhoog.
Bij mij is de reden bekend bert. Ik ben namelijk extreem bang. Bang voor alles,maar het meest voor mannetjesmensenkinderen vanaf 2 jaar.
Ik ben,toen ik nog bij mijn kattenmama woonde,enorm gepest door zo’n mensenkind. Wij werden geboren om een kindje stil te houden. We waren speelgoed. En wij niet alleen want voordat ik geboren was had mijn mama al heel veel nestjes gehad. En vlak voordat wij weggingen was mama alweer zwanger. Mijn vrouw ging toen heel erg tekeer nadat ze ons(catoo en ik) veilig had gesteld tegen de vrouw waar ik toen woonde. Ooooh bert,ik mag geen stoute woordjes gebruiken,maar geloof me….ze waren heel erg. Ze werd gelijk daardoor op msn(dat was voor feestboek) geblokt door de vrouw waar ik geboren was.
Bert….misschien ga je nooit,net als ik,op schoot bij jouw vrouw….misschien wel een keertje. Voel je er niet schuldig om. Jouw vrouw vind het echt niet erg. Hooguit jammer. Maar naast je vrouw liggen is net zo fijn als op haar schoot hoor. Want je krijgt toch wel extra knuffels ????
hoi Katrien wat erg om zo bang te zijn, dat voel je dan zo diep van binnen. Ik snap het best want vroeger op straat heb ik veels te veel meegemaakt en heel soms voel ik daar weer wat van. Het beste is toch een huis te hebben waar je je veilig voelt en waar ze van je houden precies wat jij en ik nou hebben!
Hallo Bert,
Ik lig wel heel graag op schoot en als we in het grote Jippebed liggen dan lig ik het liefste half over vrouwtje haar benen, alleen van dat laatste wordt vrouwtje dan heel moe in de benen en legt ze mij er naast, zodat ik wel stevig tegen haar aan kan gaan slapen. Ik heb wel een kleine voorwaarde om op schoot te liggen, ik wil graag een dekentje eronder, Net wat jij miauwt, als je staat of zit is het niet stevig en als je ligt zak je zo weg. Met dus dat dekentje vind is het heerlijk en als vrouwtje moe wordt in de benen dan lig ik er heerlijk tussen met natuurlijk wel een bankje eronder. Mijn dekentje heeft ook een voordeel, want als ik het koud heb, ( ja, je weet ik ben een koukleum) dan kruip ik in de opgevouwen deken en in het Jippebed kruip ik onder het dekbed heerlijk warm tegen vrouwtje aan.
Bert er zijn zoveel katten en poezen die voor geen een lekkere vogel of muis op schoot gaan liggen of zelfs ernaast, terwijl ze heel veel van van vrouwtje of baasje houden. Het is niks om je voor te schamen of dat je vrouwtje tekort doet, ze is iemand die jou heel goed begrijpt en jouw respecteert en in je waarde laat met alles wat er in je zit. Bert je hebt al zoveel aan jezelf gewerkt om te overwinnen en alles hoeft echt niet hoor. Jouw vrouwtje is echt blij met alles wat je al bereikt bent en ben daar zelf maar HEEL TROTS op. Je weet wat ik gisteren miauwde, Je bent samen met vrouwtje voor elkaar een Buddy, nou dat is de grootste eer die je kan behalen hoor. Ik vind jou een kanjer en een super grote vriend van mij en mijn vrouwtje en we zijn heel blij dat je in ons leven bent gekomen.
Voor nu ga er ondanks de regen maak een gezellige dag samen en als vrouwtje weg moet alleen. Van vrouwtje heel veel knufjes en kopjes en pootjes van je grote vriend Jip..
hoi Jip, dat dekentje heeft mijn vrouw ook weleens geprobeerd maar ik wist gewoon dat zij eronder zat dus dan telde het niet. Ik lig naast mijn vrouw en dat vindt ze fijn.En het is superwaar wat je zegt van buddy zijn!! poot van je vriend Bert
Dag Bert,
Hier Bolle.
Ik snap heel goed hoe jij je voelt, denk ik.
Ik heb een paar keer op het punt gestaan om bij mijn vrouw op schoot te klimmen, maar dan deed ik het uiteindelijk toch niet.
En mezelf kennende, ga ik ook nooit op schoot zitten.
Ik weet het niet precies waarom niet, maar ik denk dat ik het te dichtbij vind.
Ik ga ook niet in bed liggen als mijn mensen er alletwee in liggen. Als maar één van mijn mensen in bed ligt, klim ik er wel bij. Maar als er twee mensen liggen, ook al zijn het dan míjn mensen, dan vind ik het eng. Straks schoppen ze me per ongeluk, of gaan ze bovenop me ligggen en stik ik. Nee, dat moeten we niet hebben.
Zoals je al zegt, is elke kat anders. Misschien is op schoot zitten meer iets voor katten die veel zelfvertrouwen hebben?
Ik ben een beetje verlegen, en ik durf het gewoon niet.
Ik wil graag stevig op mijn pootjes staan, en niet wiebelig op schoot moeten klimmen.
Straks laten ze me vallen, of val ik uit mezelf!
Ik hoef ook niet op schoot te komen van mijn mensen, en ook niet op bed.
Mijn vrouw vindt het wel een beetje jammer, maar ze begrijpt dat ik het niet wil.
En ze komt tenslotte ook niet bij mij op schoot! Dat zou ik wel durven, denk ik.
En ze mag ook wel bij mij in mijn mand of in mijn doos.
Dat vindt ze vast ook leuk!
Misschien kun jij dat ook aan je vrouw voorstellen?
Lieve kopjes van
Bolle.
hoi Bolle, dat soort dingen daar moet je ook voorzichtig mee zijn vind ik. Ergens bij op op liggen, je kunt gewoon nooit weten wat mensen doen. Mijn vrouw mag naast me op mijn kussen maar alleen op een hoek anders heb ik zelf geen ruimte. Mijn doos is voor mij, daar kan niemand meer bij, maar ik ga wel op bed liggen daar heb ik een eigen plek. Ik vind je moet weten wat je plek is en de plek van je mensen, dat is samenwonen. kopje van Bertje
De eerste paar maanden kwam Roos wel op schoot liggen, maar nu niet meer. Wel ligt ze ‘s nachts bij me, een beetje op jet voeteneind. Ik zou het wel gezellig vinden als ze weer op schoot komt liggen, is denk toch wel een mensending.
veel katten vinden het ook gezellig en Roos weet al dat het fijn is. Dus ze kan best van mening veranderen dat ze weer komt schoothangen.