Het was de dag met de woens er in. Ik zat voor de deur die naar de tuin toe gaat. Die was nog dicht want het was nog froeg. Maar toch zag ik dat er wat aan de poot was.
De blaadjes waaiden feel harder dan meestal. En die ene stoel in de tuin. Stond die altijd al zo. Miew, folgens mij niet. Dus ik rende snel de trap op. Naar Frau toe. Mauw mauwde ik. Je moet mee naar beneden koome. Het waait heel hard!

Koode

Ja Minnie zei ze. Dat weet ik. Ze furrtelde me dat de weermeneer het oofer koode geel had. En misschien koode oranje. Ik fronsde mijn snorharen. Wat hebben koodes en kleuren nou met wind te maake? Mew, kom nou maar gewoon mee naar beneden!
Toen ze mee naar beneden was gekomen snapte ze waarom ik haar was gaan haale. De windiewoei was sellufs nog wat harder geworden. Miauw ikke denk dat je de stoelen waar jij en mensenoopa op zitten ook maar binnen moet zetten. Nou dat fond ze een goed idee.
Ik ging vanuit de fensterbank kijken of ze het wel goed deed. Eerst ging de ene stoel in de schuur. En toen de andere stoel. Daarna kwam ze naar binnen. Kom eefe mee Min zei ze. Oh mew waarom? Ze lokte me de gang in. De deur ging dicht. Ik ging rustig zitten wachten. Likte ondertussen eefe aan mijn pootje en waste mijn koppie.
Toen ging de deur weer oope en mocht ik de woonkaamer weer in. Ik zag meteen wat ze aan het doen was geweest. Die zwarte box uit de tuin stond nu in de woonkamer. Nou miauw ik je! In de woonkamer! Ik klom er direct boven op omdat ik buiten rook. En dat wilde ik tog ook wel eefe van dicht bij bekijken.

Tsjekken

Ik zat net lekker de doos van boven tot onder te tsjekken toen ik Frau Oh Jee hoorde zeggen. Er klonk angst door in haar stem. Ik klom van de doos en dribbelde naar de bank. Sprong op schoot en gaf haar een lief kopje. Wat is er mieuwde ik. Het is nou koode rood Min. Dat zei ze. Het gaat zo echt suuper hard waaien.
Ik zag aan haar dat ze best wel een beetje bang was. Dus ik bleef op haar schoot zitten en ging keihard spinnen. Ook gaf ik nog een paar kopjes. En ik mauwde dat ik haar wel zou beschermen. Bij mij ben je veilig. Ze glimlachde en zei dat ikke ook altijd veilig bij haar ben.
Nou de weermeneer had niet ooferdreefe. De windiewoei deed echt heel heel hard blaase. Saame gingen we knuffelen, een beetje appen en een beetje geemen. Nou ja zij dan en ik keek mee. Na een paar uurtjes leek alles weer wat rustiger te worden. Foorsichtig dribbelde ik naar de fensterbank en ging naar buiten kijken.
De deur ging weer open. Er was geen storm meer in de tuin. Ik ging foor de hordeur zitten en snoof de frisse lugt eens goed op in mijn neusje. Wat een dag was het geweest zeg. Helemaal moe ging ik liggen en fiel in een diepe slaap.

Dit was het weer foor deese keer. Ik blijf tetteren foor freede. En morgenaafond ga ik swaaie naar de mooie ster van Poppy.
Poot, Minnie