Loslopende katten of aan een tuigje, daar gaat het nou over. Ik vind het een moeilijk iets, ook al ben ik binnenkater. Vroeger leefde ik op straat dus ik weet best wat van het buitenleven, dat bedoel ik dus.
Tuigje
Ik weet van Fietje, een jonge poes, dat ze aan een tuigje wandelt. Heeft ze me zelf verteld in een interview: klik en lees Fietje gaat op avontuur in de grote wereld.
Dus dan moet haar vrouw altijd mee. Dat is gezellig want je bent samen en Fietje is dan veilig. En Fietje wil niet alleen.
Veilig is superduperbelangrijk.
Veilig
Maar ik heb ook een interview gedaan met de kater Doerak: klik en lees hier. Hij gaat graag naar buiten. Lekker in de tuin of over het dak, of gewoon in de buurt rondkijken. Dat doet hij. Verder niks. En Doerak moet toch ook veilig zijn dingen kunnen doen, vind ik. Hij is anders dan Fietje, maar wat hij wil is ook belangrijk.
Tuin
Ik weet dat er ook katten zijn die veel plezier hebben in tuinen en dat mensen daar boos van worden. Die moeten dan iets aan hun tuin doen. Vieze planten in zetten ofzo. Maar het ligt niet aan de katten. Dat is iets oers. Net zoals een tuin iets oers is. Dus daar moeten mensen dan gewoon rekening mee houden.
Opletten
Het allerbelangrijkste vind ik dat mensen lief zijn tegen dieren. Dus dat ze voorzichtig zijn. Ik weet van vroeger dat er mensen zijn die nare dingen doen nou die moeten daarmee ophouden. Maakt niet uit of alle katten in een tuigje lopen of loslopen, het gaat om de mensen die naar doen. Daar moet wat aan gedaan worden, dan zijn katten en honden en alle andere dieren veiliger en daar gaat het om.
Dat is mijn mening.
Hoi Bertje, ik weet van Bram. Bram woonde voor mij in dit huis. Bram MOEST naar buiten vertelde mijn vrouwtje. Uit het asiel moest hij eerst een paar weken binnen om te wennen maar na 2 weken wilde hij écht naar buiten. Vrouwtje liet hem gaan omdat dat beter voor hem was en weg was hij, de wijde wereld in. Gelukkig wist hij waar hij woonde en is het goed gegaan. Bram zou niet gelukkig zijn als hij niet zelf door zijn luikje naar buiten kon wanneer hij dat wilde…. Vrouwtje maakte zich best vaak zorgen, zeker toen Bram ouder werd.
Het huis staat aan een drukke weg en op de hoek is een café waar s’nachts wel eens dronken jongeren op straat liepen. Je weet maar nooit wat ze met een kater doen als ze die tegen komen. Bram ging ook niet op de bak maar was oer en poepte en plaste buiten. Gelukkig heeft het vrouwtje nooit klachten gehad van buren maar dat had wel gekund.
Ik vind af en toe een fris neusje samen met het vrouwtje wel gezellig maar wil dan ook graag weer snel naar mijn huis en naar mijn vertrouwde schone kattenbak! En mijn vrouwtje is blij en maakt zich geen zorgen om mij.
Groetjes van Fietje
hoi Fietje, wat een mooi verhaal over Bram. Ik snap wel dat als je je oer voelt je liever buiten je dingen doet dan op de bak. Zelf ben ik maar een beetje oer, weet ik. Met speelgoedmuizen enzo. Het is ook belangrijk dat ze thuis gerust over je zijn dus dat je niet zomaar buiten bent. Bertje
Lieve Bertje,
Ik denk dat katten en poezen het zelf wel aangeven of ze een tuigje om willen of niet.
Het beste is nl om er zo vroeg mogelijk mee te beginnen,het liefst als ze kitten zijn,dan wennen ze er aan.
Ik denk ook dat het veilig is om als je je kat buiten laat op straat en mee gaat wandelen liever een tuigje om te doen.
Ik vind veilig ook heel belangrijk!! Dus ik ben het liefste binnen.
Hallo Bert,
Wat een verschrikkelijk gedoe weer in het nieuws over een raar iemand in de verkiezingsstrijd. Hij vind dat alle poezen en katten thuis horen te zijn, hij vind ze een last en een plaag. Ja je snapt dat dit spekkie voor het bekkie is voor een hoop mensensnuiten die een hekel hebben aan katten. Ze komen in hun tuin en doen daar ook een plas en een poepje. Kijk Bert vrouwtje zegt dat als je dit niet wilt is er best wat te koop om dat in de tuin te doen, omdat wij daar een hekel aan hebben. Vrouwtje haar eerste kater Jeroen was een echte huis/buiten kater, ik heb je er wel eens over verteld. Maar toen woonde vrouwtje bij een klein dorpje in de polder en was er voor Jeroen heel veel ruimte om op avontuur te gaan. De wat verdere buren waren blij met Jeroen, want hij ging daar ook op muizen jacht. Vrouwtje had ook een grote hond en als het tijd werd dat Jeroen naar huis moest komen dan ging de hond hem halen en netjes op de vensterbank van de kamer zetten, zodat vrouwtje zag dat hij er weer was. Jeroen moest als het donker ging worden of ze moest weg altijd binnen zijn. Vrouwtje vertelde mij een poos geleden eens dat als wij een benedenhuis zouden hebben en het liefst in een dorpje ook wat achteraf, ze een hele grote tuin ren zou maken met van alles erin waar een kat/poes heel gelukkig in zou zijn, met een deurtje zodat je dan zelf mag weten of je binnen of buiten wil zijn. Nou voor mijzelf hoeft dat niet, want jij weet hoe mijn eerste levensjaar is geweest. Ik vind het fijn om in mijn stoel op het grote balkon te zitten/liggen en te spelen daar. Maar vrouwtje weet ook dat er heel veel poezen/katten zijn die het heel fijn vinden om in een veilig tuigje te gaan wandelen en op die manier ook van alles kunnen onderzoeken .
Vrouwtje heeft wel een hele grote wens en dat is dat alle mensen hun dier laten chippen en neutraliseren, op die manier hoeven niet die poesjes ongevraagd moeder te worden en als je per ongeluk te ver van je huis zou gaan en de weg niet meer terug kan vinden, dat ze dan kunnen zien waar je woont en je weer fijn thuis komt. Moeten de mensen het wel goed blijven controleren of je nog goed geregistreerd staat. Doet mijn vrouwtje zeker 2 X per jaar.
Nou Bert weer een heel epistel en nu wordt het hoog tijd voor mijn middagdutje. Hopelijk is de grote doos met de stofzuiger al een beetje vertrouwd voor jou.
Fijne dag en knufje van vrouwtje.
Poot en kopje van mij.
Je vriend Jip.
hoi Jip, wat mooi dat de hond vroeger zo goed voor Jeroen zorgde en dat Jeroen dat dus ook gewoon toeliet. Dan ben je wel verschillend als dier maar je helpt elkaar toch. Dat vond ik fijn!! Ik hoop dat de monteur gisteren snel weg is en dat hij niet meer terug hoeft te komen!! pootje van Bert
Hoi Bert,
Hier Bolle.
Ik schrijf je nu op een IPad die we hebben gekregen van de broer van mijn man!
Hij is natuurlijk eigenlijk van mij, maar ik ben dan ook wel weer zo dat mijn mensen hem van mij ook wel mogen gebruiken.
Over naar buiten gaan of niet: ik denk dat dat per kat verschilt.
En ik denk dat het er ook van afhangt wáár je als kat naar buiten kunt gaan.
Mijn mensen en ik wonen in een afgesloten blok huizen met achtertuinen.
Ik kan dus wél door allerlei tuinen wandelen, maar ik kan niet de straat op. Dat lijkt me ook eng, met allerlei mensen en auto’s enzo!
Ik heb jaren in dit blok gewoond, in de tuinen. Ik was zó bang voor mensen dat ik geeneens binnen wílde wonen!
Popje, Beer en Molly ( die hier voor mij woonden) kwamen ook vanuit de tuinen aangelopen.
Er zijn hier best veel mensen die hun kat zomaar achterlaten als ze verhuizen, kun je je dat voorstellen?!
Ik heb mijn eigen deurtje in de tuindeur, dus ik kan naar buiten en naar binnen als ik wil.
Pop, Beer en Mol moesten alleen binnenblijven als het stormde, of als er dat vervelende geknal en geflits was wat pasgeleden was. Ik moet dan ook binnenblijven.
Als Pop, Beer en Mol binnen moesten blijven, werden ze heel bang. Dan waren ze bang dat ze opgesloten werden. Ik heb dat ook.
Dus daarom mag ik (bijna) altijd naar buiten als ik dat wil.
Mijn mensen hebben weleens geprobeerd om met Mol en Pop aan een tuigje te wandelen, maar die wilden dat absoluut niet! Mol ging heel erg grommen, en Pop ging op zijn rug op de grond liggen!
Dus dat hebben mijn mensen maar niet meer geprobeerd.
Wat wel weer handig is: ik poep en plas alleen in onze eigen tuin, en soms op de bak.
Daar kunnen mensen dus geen last van hebben ( behalve dan mijn eigen mensen……).
En ik ben het helemaal met je eens dat mensen lief tegen dieren moeten zijn!
Soms kunnen mensen heel vervelend tegen dieren doen en dat mag niet, vind ik!
We kunnen toch allemaal vrienden zijn?
Dat is toch het beste en fijnste voor ons allemaal !
Lieve kopjes van
Bolle.
hoi Bolle, ja wat jij zegt wil ik ook, dat mensen en dieren gewoon vrienden zijn. Ik vind het goed dat Mol en Pop zo duidelijk lieten merken dat ze geen zin hadden in een tuigje. Je moet als huisdier dat overbrengen aan je mensen dat ze het meteen snappen. Dus dat jij je gauw opgesloten voelt, snappen jouw mensen ook, dat heb he goed gedaan!! Bertje