Kever heeft een mening over koorts

Ongefeer een week geleeden moest ik net nadat ik had gegeeten overgeefen, dat gebeurde in het gangetje, ik at gewoon de brokjes die nog helemaal heel waren weer op, totdat ik mijn vrouw hoorde zeggen Ah Keef, wat ben jij nou aan het doen?, ik dacht Wat denk je?, maar liep wel snel naar binnen omdat ze nieuwe brokjes in mijn bakje deed, en die find ik toch lekkerder.

Aaien

Weer een paar daagen later moest ik in de ochtend overgeefen, daarna foelde ik me prima en ging naar buiten, een paar uur later kwam wéér alles uit mijn buik naar buiten, er zat een grote spriet gras in, mijn vrouw belde de dokter en die zei dat ze mij in de gaaten moest hauden, maar ik foelde me heel normaal.
Pas aan het einde van de middag, toen ik nog een keer en nóg een keer en nóg een keer over moest geefen foelde ik me niet fijn meer, ik kroop in mijn mand en had pijn in mijn buik, ik bewoog me niet meer en ik wilde niets eeten, ik wilde ook geen knuffels of aandagt, ik was alleen nog maar ziek, mijn vrouw aaide me, ik moest er van kreunen, en draaide me van haar weg.
Ik merkte wel dat mijn mensen heel druk deeden en dat er paniek was, maar ik kon niet eens meer prootesteeren toen ik in mijn reistas werd gezet, daarvoor foelde ik me te ellendig, maar onderweg heb ik de hele tijd getetterd dat ik het er niet mee eens was.

We kwamen bij een gebouw dat ik wel ken (ik fond er forige keer ook al niks aan om daar te zijn) en na een tijd mochten we naar een dokter, hij foelde aan mijn buik, ik gromde en piepte van de pijn, daarna kreeg ik zomaar een of ander ding in mijn bips, nau ja!!, de dokter zei dat ik koorts had, hoe hij dat wist snap ik niet, en ik kreeg een prik, gelukkig mocht ik toen weer in mijn tas, want anders was ik echt van die taafel gesprongen en zelf naar huis geloopen!

Weer thuis

Toen we na een hele lange tijd in de trem weer thuis waren klom ik uit mijn tas en ging languit op de grond liggen, ik moest keihard spinnen, zo blij was ik dat ik weer thuis was, ik kreeg heeeeeeeel veel knuffels en kusjes, mijn man kamde me zachtjes en ik bleef maar brom…brom…brom… doen, ik was zo opgelugt!, mijn mensen legden me uit dat ik nu moest gaan eeten en niet meer over mocht geefen, als ik weer moest spuugen moest ik terug naar dat ziekenhuis voor dieren, dat snapte ik wel maar ik had echt geen honger, mijn buik deed nog steeds pijn en ik was keimoe van alles wat ik had meegemaakt.

Ik heb de rest van de afond geslaapen, mijn mensen kwamen steeds naar me kijken, en ik kreeg allerlei lekkers voor mijn neus gezet, het rook allemaal heerlijk en toch had ik er geen zin in, pas om twee uur in de nacht dacht ik dat ik wel weer iets zau lusten en heb ik natvoer en brokjes gegeeten, zooo heee en dat ging gewoon!, ik had geen pijn in mijn buik en ik was niet meer misselijk!, ik heb een paar keer een paar hapjes gegeeten terwijl mijn mensen zeiden dat ik zo een grote tijger was, en toen zijn we met zijn drietjes gaan slaapen, we waren alledrie helemaal moe.

Gelukkig hoefde ik niet meer te spuugen en foelde ik me elke dag weer wat beeter, ik had nog wel veel ekstra knuffels noodig en mijn mensen hadden ekstra aandagt van mij noodig, dat merkte ik wel, als ik sliep kwamen ze steeds kijken, en als ik at stonden ze ook te kijken, ikzelf liep mijn mensen steeds achterna en zo waren we alledrie op elkaar aan het passen, dat foelde feilig.

Eeten

Ik lust alles weer!!

Mijn vrouw moest vaak heel erg zuchten als ze mij knuffelde en ze legde me uit dat dat kwam omdat Bolle een ster was geworden nadat hij zo moest overgeefen, en mijn mensen waren bang dat ik hetzelfde had, ja dat snapte ik, maar gelukkig ben ik weer gewoon Kever die rent in de tuin, die keigoed veeren kan fangen, die altijd meer eeten wil en die fijf keer per nacht muziek maakt voor knuffels, daar mopperen mijn mensen soms over maar ze zijn fooral blij dat ik me weer goed foel en dat we met zijn drietjes zijn, ik ook natuurlijk, want daarom maak ik zoveel muziek: om te fieren dat alles weer goed is.

****

Ik zwaai naar een nieuw sterretje, het is ⭐️ Mio, en ik stuur mevrouw Kim heeeeeel veel zachte kopjes.
En ik blijf ook doortetteren voor vreede!!

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *