Afgelopen week ben ik druk bezig geweest om het nieuw gelegde achterpad te verkennen. Alle tegels liggen weer netjes, maar allemaal in een andere volgorde dan zoals ik gewend was. Dus er is een hele hoop te snuffelen. Zo ruik ik dat een paar stenen die eerst bij mijn achtertuin lagen nu bij allebei m’n buren liggen, en ik heb een paar tegels voor m’n poort waar de barbecue van de buren op de hoek altijd op gestaan heeft. En die ruiken me toch lekker! Ik lig daar nu elke dag wel even op, zeker als de zon schijnt. Dan is ‘t net alsof ‘t weer even zomer is…
Schutting
Senior heeft ook niet stilgezeten. Samen met de andere buurman heeft hij eindelijk de schutting tussen onze tuinen kunnen plaatsen. En nou moet ik dus he-le-maal omlopen om in hun tuin te komen als ik bij ze naar binnen wil gluren. Want ze hebben een hele verkeerde schutting gekocht, eentje waarvan de planken van boven naar beneden lopen. Of van beneden naar boven, net hoe je ‘t bekijkt. Ik had nog zó gemauwd dat ik een schutting wilde die ik als ladder kon gebruiken, maar luisteren? Ho maar. Dus ik moet het 
hier de komende jaren maar mee doen. Nou ja, het is wel een ideale schutting om m’n nagels overheen te halen, want hij heeft lange planken waar ik helemaal rechtop tegen aan kan staan om de nagels van m’n voorpoten aan te scherpen, dus dat is dan weer wel een voordeel. Al heb ik wel gehoord dat dát niet de bedoeling is, want ik heb volgens m’n personeel meer dan genoeg krabpalen in huis staan, en er hangt zelfs een krabplank buiten naast de achterdeur. Maar ja, ‘t is natuurlijk altijd veel leuker om dingen juist te gebruiken op een manier waar ze volgens tweevoeters eigenlijk niet voor bedoeld zijn. En m’n personeel moet ook niet gaan zeuren dat ik m’n poten veeg op de kokosmat bij de achterdeur voordat ik weer naar binnen ga, want dat doen zij zelf ook. Ik kan ‘t toch ook niet helpen dat zij hun teennagels niet kunnen uitslaan op die mat om ze te scherpen, en ikke wel?
Toezicht
Nou ben ik inmiddels wel gewend aan de nieuwe schutting tussen mijn tuin en die van de buren hoor, maar Senior wilde ook gelijk de schutting aanpakken die hij zelf naast de schuur getimmerd had. Dus hij had de balk waarmee die schutting aan de schuur vast stond alvast weggehaald, want dan kon hij er de volgende dag makkelijker bij, had ‘ie gezegd. Allemaal leuk en aardig, maar de schutting stond toen wel een beetje wankel…
Nou hou ik best van een uitdaging, dus ik was ‘s avonds lekker tegen die schutting omhoog geklommen en heb me boven op de smalle plank tussen alle druiventakken door gewurmd om vanaf ‘t schuurdak te kunnen gluren naar de buren, die op ‘t achterpad aan ‘t barbecuen waren. Per slot van rekening hoort toezicht houden ook bij de achterpad 
inspectie die ik dagelijks uitvoer, en zo kon ik alles goed in de gaten houden zonder de indruk te wekken dat ik met ze wilde mee eten, want m’n eigen avondeten had weer prima gesmaakt en er kon eerlijk gemauwd geen hapje meer bij.
Maar ja, toen ik weer van ‘t dak af wilde bleek dat niet zo gemakkelijk te zijn als er op komen. Ik heb namelijk een enorme hekel aan wiebelende dingen, plus dat ik de druiventakken waar ik me op de heenweg naar ‘t dak tussendoor gewurmd had veel te dun vond om op te gaan staan om via dezelfde weg weer naar beneden te komen. Ik heb nog steeds al m’n negen levens, en daar ben ik heel zuinig op.
Na wat heen en weer lopen over de rand van ‘t schuurdak en heel hard mauwen kwam m’n personeel met een ladder aanzetten. Nou ja, ‘t was m’n eer te na om zo van ‘t schuurdak afgehaald te worden, dat snap je natuurlijk wel. Dus ik heb even zachtjes met m’n voorpoot een paar tikken op de hand van m’n personeel gegeven en duidelijk gemaakt dat ‘t me heus wel zelf zou lukken om van de schuur af te komen, zonder hun hulp. Ik ben tenslotte al een grote kater en geen kleine kitten meer.
Donker
Intussen begon ‘t aardig donker te worden. De buren waren al uitgegeten, hadden de barbecue weer opgeruimd en waren naar binnen gegaan. M’n personeel zei dat ‘t nou toch écht wel tijd werd om van dat dak af te komen, omdat ik daar niet de hele nacht kon blijven zitten want ‘t zou écht koud gaan worden. Ik mauwde terug dat ik een prachtig uitzicht had om nog even te zwaaien naar alle sterren die ik zag, en dat ze voor mij niet op hoefden te blijven. Maar diep in m’n hart wilde ik toch eigenlijk ook wel graag naar binnen, want ik begon al aardig koude poten te krijgen op dat dak en de gedachte om op ‘t grote bed tussen m’n personeel in te kunnen dutten werd steeds aantrekkelijker.
Net voordat m’n personeel naar binnen ging heeft Senior de paal, die hij eerder die dag van de schutting had gehaald, schuin tegen ‘t dak van de schuur aangezet. En ik kan je mauwen, toen de achterdeur open ging ben ik nog voordat m’n personeel één voet over de drempel kon zetten keihard naar binnen gerend en ben op ‘t grote bed neergeploft. En dat lag toch een heel stuk lekkerderder dan die kouwe steentjes op ‘t schuurdak.
Stevige poot en zachte kopjes,
Joep
Hoi Joep,
Als je goed oefent kom je ook over de schutting met de planken van boven naar beneden hoor!!!
Onze vrouw had ook zo’n schutting en wij gingen er allemaal overheen…….soms in een keer bovenop de schutting en soms met een tussensprong tegen de schutting aan. Dus oefenen hoor 😸😸😸
Wij zijn ook menig keer door onze vrouw van het staldak afgehaald………of tussen wiebelige takken uit gehaald waar we niet meer op durfden te staan om naar beneden te komen……..niet helemaal onze bedoeling was op die manier maar toch blij dat we “gered” waren 😹😹😹😹
Dikke knuffel van ons allemaal
😽😽😽😽🐔🐔😘
Hoi allemaal,
Tsja, ik ben natuurlijk verwend met die zelfbouwschutting naast de schuur, want daar kon ik heel stoer naar boven klimmen. Ik ga ’s kijken of ’t me lukt om over die lange plankenschutting heen te komen, zoals jullie zeggen is dat gewoon een kwestie van veel oefenen…
Ik ga m’n best doen!
Blij dat ik niet de enige ben die niet van wiebelig hou, maar meestal merk ik pas als ik er op sta dat ik dat toch niet leuk vind. Maar ja, om nou als een hulpeloze beebiekitten van ’t dak af te worden gehaald, dat was m’n eer toch wel een beetje te na! Maar ik was wel heel blij toen ik weer van dat dak af was, want ik weet nou niet wat ik erger vind, een wiebelige schutting of kouwe poten!
Mooi weekend nog, en dikke knuffels terug voor jullie allemaal! 😻🐾
Heee lieve vriend Joep, zooo heee wat had je een afontuur beleefd!, eerst allemaal nieuwe dingen snuffelen, dat is altijd leuk find ik, en toen zo bofen op het dak naar de sterren zwaaien, dat is altijd mooi, maar ik ben toch blij dat je weer van het dak af kon!, weet je hoe Pokon dat hier doet?, hij zakt fia de klimop naar beneeden, maar dat zau ik zelf NOOOOOOIT durfen, en zelfs Mikkie durft dat niet, want het is heel veel gewiebel en je kan zomaar fallen, Pokon is echt miniklein dus hij kan dat, maar ik find het gefaarlijk!, o ja en natuuuuurlijk mag jij aan de schutting krabben!, ik krab hier aan alles wat ik zie, want dat is mijn hobbie, en als kat mag je altijd alles wat je wilt, dat find ik!, lieve Joep ik stuur jau en je mensen heeeeeeeel veel lieve kopjes, ze zijn van je vriend Kever!!, en ik heb spesjaal voor jau een staapeltje snekkies op het grote bed gelegd, dan kan je lekker rieleksen en tegelijk snekken!!
Hee lieve Keef,
Dank je wel voor de snekkies, ik heb ze gevonden hoor en ze waren weer heerlijk! Blijf je de volgende keer als je langskomt lekker mee eten? Of misschien mag je wel blijven logeren in ’t weekend, dan kunnen we samen naar de sterren zwaaien!
Ik ging voordat die paal van de schutting af was ook gewoon weer dezelfde weg naar beneden hoor, plank voor plank tot ik weer op de grond stond. Maar dat ging dus ineens niet meer…
Enne, m’n personeel is niet zo blij als ik overal aan ga krabbelen, nou ja, binnen dan. Maar ja, als ik vanuit de slaapkamer heel hard naar de woonkamer race dan moét ik m’n nagels wel in de rugleuning van de bank slaan omdat ik anders de bocht uut vlieg. Gelukkig snapt m’n personeel dat ook wel, dus ze roepen alleen nog maar ‘hé’ omdat dat er nou eenmaal bij lijkt te horen…
Heel veel lieve kopjes en zachte knuffeltjes terug vriend, ook voor jouw personeel van mijn personeel! 😻🐾
Lieve Joep,
Toen ik pas bij mij huidige vrouwtje woonde was ik eens boven op de pergola gesprongen. Ik maakte geen aanstalten om er af te komen en volgens het vrouwtje keek ik ook angstig. Ik bleef er maar heen en weer over lopen. Ze dacht dat ik er niet af durfde en zette tenslotte twee trappen neer. Wat dacht je Joep? Ik sprong er met een sierlijk sprong
zo vanaf. Wat bleek bij mijn vorige vrouwtje liep ik ook altijd over de pergola hoorde ze later. Ik zit nog steeds graag hoog en loop ook graag over het dak van onze blokhut😹😹
Lieve groeten van Figo en zijn vrouwtje ook voor je bedienden🐈⬛
Lieve Figo,
Tsja, hoog heb je nou eenmaal ’t mooiste uitzicht en ’t beste overzicht, maar omdat ik geen pergola in m’n tuin heb klim ik af en toe op ’t schuurdak. Daar is m’n personeel niet zo blij mee, want ik heb geen gras om de schuur heen liggen om zachtjes op te landen…
Ik ben meer een klimmer dan een springer, dus ik wacht wel om de schuur weer op te gaan tot de schutting helemaal af is!
Kopjes terug vriend, en ook groetjes aan je vrouwtje, ook van mijn personeel!
Hoi Joep,
Dat je zomaar op het dak van het schuurtje durfde te komen met al dat gewiebel, vind je zo enorm dapper!
Enne………..dat je er niet af durfde is helemaal geen schande hoor, uiteindelijk is het je toch maar mooi gelukt.
Controleur zijn is een belangrijke taak, goed dat je dat je even gecontroleerd hebt hoe het pad nu is gelegd.
Ik controleer alles in huis want ik kom nooit buiten, en in huis is ook van alles te controleren.
Wens je een fijne avond en een mooi weekend!
Pootje van Tommy!
Hee Tommie,
Tsa, Junior zegt altijd wat ik in m’n kop heb, heb ik niet in m’n kont. Ik snap niet wat ze ermee bedoelt, maar ’t schijnt een oude uitdrukking te zijn die haar ouders altijd tegen haar zeiden…
Controleren is zeker belangrijk en dat doe ik dus buiten, maar ook binnen. Soms hoef ik daar geeneens voor uit m’n krabpaal te komen, want dan zie ik al van een afstandje dat ’t okee is. Maar ’t komt natuurlijk wel ’s voor dat er iets in huis gehaald wordt dat ik niet ken, en dan moet ik er toch m’n neus insteken om te zien wat ’t is…
Mooie avond nog, en maak er nog een heerlijk weekend van!
Wat een kattastisch avontuur, Joep, daar op het dak. Heb je nog 🐭🐭🐭🐭🐭 gespot op die hoogte? Misschien ontdek je er een nieuwe soort voor het assortiment van Muisbezorgd.
Koppie van Japie