Nooit geweten dat bloggen zó ontzettend leuk is. Niet alleen het schrijven, maar ook alles daarna. Want wat heb ik een boel lieve reacties gehad vorige week, en ik heb ze allemaal met heel veel plezier voorgelezen gekregen en beantmauwt. Tenminste, ik hoop dat we écht niemand vergeten zijn…
Bewust
Dus, vol goede moed staat hier nu m’n tweede blog voor je neus. Er is zóveel wat ik graag wil delen met je, da’k moet uitkijken om niet tien dingen door elkaar te willen mauwen naar Junior. Dan raakt ze zeker de draad kwijt en dat zou m’n verhaal er niet leesbaarder op maken!
Daarom hou ik ‘t voor vandaag maar even bij één onderwerp: Bewust Enig Kitten zijn.
Soms vragen mensen aan m’n personeel waarom ze maar één kitten in huis hebben gehaald. Want het lijkt een ongeschreven regel te zijn dat één kitten alleen nooit gelukkig kan worden omdat ‘ie een speelmaatje mist, waardoor hij of zij het huis gaat slopen of zich zal gaan vervelen. Met alle gevolgen van dien.
Delen
Nou, misschien ben ik dan een hele rare, maar in mijn geval gaat dat niet op. Ik vind het juist heerlijk om alleen te zijn en moet er écht niet aan denken om m’n leven en m’n huis met een ander te moeten delen dan m’n eigen personeel.
Ik denk dat ik de keuze om enig kitten in huis te willen zijn al gemaakt heb toen ik geboren werd en m’n broertjes en zusjes leerde kennen… Lieve kittens hoor, alleen best wel een beetje druk.
Net voordat ik bij m’n moeder uit huis ging was ik alleen nog met m’n twee broertjes uit het nest over. M’n drie zusjes hadden toen al een eigen woonruimte met personeel gevonden, dus dat scheelde gelijk al een hoop gemauw in huis.
M’n moeder was een strenge poes met veel ervaring, die ook heel erg lief voor ons was. Al bleek dat ze na ruim tien weken duidelijk wel helemaal klaar was met onze opvoeding. Ze liet ons ook steeds vaker en langer alleen. En ik kon dat, zo jong als ik was, toen al best wel begrijpen.
In die tijd heb ik veel van haar geleerd en wist ik al precies hoe ik me later als kitten des huizes zou moeten gaan gedragen als ik eenmaal goed personeel had gevonden.
Ik had al ‘s verhalen gehoord dat kittens vaak met z’n tweetjes of meer een eigen huis krijgen, maar daar moest ik zelf absoluut niet aan denken. Dus ik had m’n zinnen gezet op personeel dat juist op zoek was naar zo’n einzelgänger als ik.
En ik moet zeggen, die heb ik gevonden en ik ben heel tevreden over ze.
Okee, we hebben in het verleden wel ‘s wat onenigheid gehad omdat ik al heel snel naar buiten wilde om m’n nieuwe buurt te verkennen, maar m’n personeel vond me daar nog veels te jong voor.
Bestwil
Pas later begreep ik dat ze dat voor m’n eigen bestwil niet konden doen omdat m’n maandelijkse toelage absoluut niet toereikend zou zijn om al zo jong een eigen gezin met kittens te moeten onderhouden…
Maar voor de rest heb ik vanaf dag één absoluut geen klagen hier als enig kitten. M’n huis is klein maar lekker overzichtelijk, ik heb kleedjes en dekjes gekregen op plekken waar ik het liefste lig, de tijden om te knuffelen, geaaid te worden en te slapen kan ik zelf bepalen, het eten is prima, ik heb een grote mand vol met speelgoed én zes plekken in huis waar ik legaal m’n nagels aan mag scherpen.
Want ik ben natuurlijk niet van plan om m’n eigen meubels in huis naar de gallemiezen te krabben, die liggen veels te lekker.
Sloper
Van nature ben ik namelijk helemaal geen sloper, maar ik zal wel eerlijk toegeven dat ik vorig jaar zomer het horrengaas voor ‘t raam in de slaapkamer een keer aan reepjes heb getrokken.
Daar schaam ik me best wel voor, en ik hoop dat m’n moeder dat nooit te weten komt want dan staat ze in no-time voor m’n deur om me in m’n eigen huis alsnog een flinke draai om m’n oren te geven. Want zó heeft ze me niet opgevoed.
Maar dat gaas hing me gewoon even in de weg toen ik daar op de vensterbank wilde liggen… Wist ik veel dat het van die slappe zooi was die niet tegen nageltjes kon!
Karakter
Natuurlijk is er helemaal niks mis mee als je als kat graag gezelschap wilt hebben van een andere viervoeter omdat je je anders te barsten verveelt. In dat geval kun je zeker je personeel gewoon zo snel mogelijk een speelmaatje in huis laten halen.
Maar wat mij betreft hoeft dat dus écht niet.
Zelf denk ik dat ‘t gewoon met iemands karakter te maken heeft.
Net als bij tweebeners, daar heb je er ook bij die heel erg sociaal zijn maar toch ook heel graag alleen hun eigen gang gaan en daar gelukkig van worden. Terwijl anderen het liefst zoveel mogelijk andere tweebeners om zich heen verzamelen om afleiding te hebben.
En dat is allebei helemaal prima, zolang iedereen zijn of haar eigen keuze daarin maar kan 
en mag maken. Want dat vind ik heel erg belangrijk.
Al met al heb je nu inmiddels vast wel begrepen dat ik zelf dus heel gelukkig ben, als enig kitten in huis. Alleen maar niet eenzaam, want ik heb Senior, die bijna altijd thuis is en Junior, die heel vaak langskomt. Dus als ik dat wil kan ik alle aandacht van die twee krijgen. Maar ik kan door die vrijheid ook juist heel erg genieten van alle rustige plekjes in huis. Dat geeft me de mogelijkheid om heerlijk te dutten zonder gestoord te worden. En ik kan dan ook lekker nadenken, over alles wat ik voorgelezen krijg, zie of hoor.
Dan heb ik daarna weer wat om over te mauwen met m’n personeel en met jullie.
Heel veel kopjes en neusjes,
Joep.
Geweldig Joep. Niks mis met enigst kitten in het huis. Veel geluk met Senior en Junior.
Dank je wel, Charlotte. Zowel Senior, Junior en ik zijn van plan om samen heel erg oud te worden…
Miauw jolige Joep,
Ik snap je helemaal, jochie. Ik had heel graag enigpoes in dit huis willen zijn. Toen ik hier negen jaar in pleegzorg kwam na een naar avontuur vond ik alle mensen doodeng, behalve mijn pleegmam. Ik was haar schaduw. Er was één minpunt. Nou ja, eigenlijk twee. Want er woonden al twee katers in dit huis die mijn pleegmam hun mens miauwden.
Mijn pleegmam en ik hebben veel overleg gehad. Ik mocht voor de rest van mijn leven bij haar blijven wonen (iets dat ik heel graag wilde), maar dan moest ik die twee katers voor lief nemen.
Dat heb ik toen maar gedaan.
Maar diep in mijn hart …
Purrrs van Catootje, de tante van Japie
Tsja Catootje, soms moet je moeilijke keuzes maken als er al andere katten in huis zijn…
Maar ik denk dat je de enige juiste hebt gemaakt, en er zijn vast wel plekjes in huis te vinden om even lekker alleen te zijn… Je pleegmam snapt dat vast wel!
Dikke purrrs terug, en de groeten aan Japie!
Hoi Joep,
Nou je verhaal komt mij heel bekend voor hoor, ik ben ook een alleen zijn kater en vind het prima.
Maar ik ben al 14 jaar en dus ook al 14 jaar alleen samen met mijn baasje, en dat vind ik geweldig fijn.
Net als jij heb ik alles wat mijn hartje begeert, echt…………..superfijne plekjes om te slapen, eten, drinken, krijg sneckkies op zijn tijd en knuffels horen daar uiteraard ook bij.
Dus ik snap jou heel goed, een alleen zijn kater is zo erg nog niet vind ik.
Pootje van Tommy!
Fijn om te horen dat je ook een B.E.K. bent Tommy, en daar ook heerlijk van kunt genieten!
Pootje terug!
Lieve Joep zoals je weet ben ik niet altijd een alleen-thuis-kater geweest. Ik vond het niet fijn dat mijn tweevoeter haar aandacht verdeelde tussen mij en mijn broertje. Mijn broertje moest dat dan ontgelden wat achteraf gezien niet fraai van me was. Ik ben blij dat ik nu alleen woon met een andere tweevoeter waar ik het ontzettend goed heb. Ik heb een fijn huis en een mooie tuin en wat ook belangrijk is geen herrie van de F35 vliegtuigen die vaak over mijn vorige huis vlogen waar ik doodsbangvan was.
Liefs van mijn vrouwtje en mij????????????⬛
Ohh Joep, ik had wel graag met je willen ruilen. Ik was heel graag BEK willen zijn ????
Het ’s echt niet altijd gezellig om de aandacht te moeten delen met andere poezen en al helemaal niet met 2 van die lomperikken.
Je hebt goed personeel uitgekozen!
Jee Spotje, ik zie je bericht nu pas, dacht dat ik iedereen al beantwoord had…
Ik was blij dat toen ik op mezelf ging wonen bleek dat ik enigst kitten was en zou blijven. Ik heb het gewoon getroffen met m’n personeel.
Maar soms gaan die een paar uur weg en dan is ’t best wel stil in huis, ook al staat de radio in de woonkamer vaak nog zachtjes aan.
En ik ben veel sneller dan m’n personeel, dus achter hun aanrennen gaat niet en ze rennen ook niet achter mij aan. We spelen wel vaak samen, maar ze winnen altijd met stoeien omdat ze groter zijn dan ik.
Maar zeg ’s eerlijk, zou je die twee lomperikken bij jou in huis willen missen? Nee toch? En aandacht delen, tsja… Dat herken ik wel hoor, want Junior komt ook vaak langs en dan moet ik Senior met haar delen. En het erge is, hij mag wel met haar mee in de auto en ik niet! Behalve dan die enkele keer dat ik naar de dierendoktermeneer ben geweest.
Ik denk dat BEK zijn en met andere dieren samenwonen allebei wel voor- en nadelen hebben.
Maar zolang je ergens in huis een plekje voor jezelf alleen kunt vinden kan je misschien net doen of je enigst kat in huis bent. Want nieuw personeel zoeken is moeilijk, en waarschijnlijk ga je die lomperds nog missen ook! ????????
Tsja, daar was ik ook een beetje bang voor Figo, dat ik niet altijd even aardig zou kunnen zijn tegen andere katten… Ik was dan ook heel blij toen ik hoorde dat ik alleen met m’n personeel naar huis mocht en m’n twee broertjes ergens anders samen gingen wonen…
Ik heb hier als de wind verkeerd staat ook vliegtuigen die overkomen, maar die maken gelukkig niet zo’n herrie omdat ze nog hoog vliegen. Dus dat scheelt.
Dikke knuffels voor jou en je vrouwtje!
Dag Joep.
Bij ons is ut ietsje anders maar we begreipe je wel een beetje.
Wij hadden heel veel krullies familie.En dat was best feel gesellug.Alletijt wel een krullie om mee te speele.
Maar toen kwam onse scullery girl ons ophaale.
Toen onse foorgangers bij de Regenboog brug waare,was scullery girl een poos besig om na te denken of se na tante Muzette (zij was ut langste bij haar,tante Sparkle en oom Fynn waren eers naar se Regenboog brug gegaan) nog wel een katje wilde.
Toen dag se missgien een wat oudere kat.
Nou ja,toen kreeg de de footoo fan ons en wis se dat wij de katjes waare die bij der hoorde.Dus niet 1 maar 2 katjes en we wasse 8 maande out.Dus nie een oudere kat.
We woone nu bijna een jaar bij scullery girl.
Afijn,toen we opgehaald werde,fond ikke -Rannoch- ut moelijk.Ikke heb een paar daage achter s wasmasjien geseete.Maar scullery girl sei stees dat ikke net so lang mog doen over wenne as ik wilde.
Ik miste mijn famielje.
Aiydan was direct gewen aan scullery girl,want nog foor we meegingen naar Amsterdam,lag hij al een slaape te doen bij der op sgoot!!!
Nu benne we beide helegaar gewent dat we met se 2 tjes sijn.We sijn eefe oud want we benne egte broers uit ut selfde nes.
En nu weete we ook dat ut foordeel kan sijn met se 2.
We speele saame en scullery girl heb genoeg tijt om feel met ons te knuffele.Met feel moet je ook meer deele.Dus jij hoef helegaar niks te deelen!
Scullery girl seg 2 krullies is meer dan genoeg want we sijn errug aktief met eh…. kattenkwaad uithaale.
Wij segge ,we hellepe maar we sijn ut nie ofer alles eens……(Scullery girl seg krullies omdat we fan merk Selkirk Rex katte sijn.Die hebbe krullies. Rannoch heeft lange krullies en Aiydan korte krullies)
Dank je wel foor je mooie letters Joep.
Steefige poot fan Rannoch en Aiydan
Hoi Rannoch en Aiydan,
Wat een geluk dan dat jullie samen met Scullery Girl mee mochten!
Ik vond m’n drie zusjes veel te luidruchtig, en ik had m’n broertjes al laten merken dat ik geen zin had in hun druktemakerij, ik kon mezelf prima vermaken. Ik denk dat ik dat van m’n moeder heb meegekregen…
En eenmaal in m’n eigen huis kon ik lekker m’n gang gaan, racen vanuit de slaapkamer naar m’n woonkamer, in volle vaart naar ’t plafond via m’n krabzak en weer terug. Maar als ik wil kan ik ook heerlijk liggen niksdoen in de vensterbank of op de deurmat, zonder gestoord te worden door een andere viervoeter…
Stevige poot terug en ’n boomskop voor Scullery Girl!
Hajoooooo joep
Ikke ben ook een eenig kaaterman in huis. Me frauw hat me met mij wolkenbroertje in huis haalt. Maar naar 2 weeke wert me bwoertje heel siek. Hij hat fip. Me mense mogge maandelang geen nieuw fjientje haale ie. Vee. Emm besmetting. En ommedat ik sooooo hart gwoeite waare me mense bang dat ik te ruuw sau sijn. Ikke was met ses maande al net so gwoot as een follewasse kaaterman. Nu ben ikke aween en awwes isse mij hihihihihi. Me lui-je stoel oppe ballekon hoef ik niet te deele hihihihi.
Nou Dorus, je hebt net als ik ’t rijk alleen! Elk nadeel heeft z’n voordeel, denk ik wel ‘s…
Ik was ook al snel groter gegroeid toen ik een paar maanden hier was, ik pas al lang niet meer makkelijk in m’n horizontale krabton, maar soms wil ik daar nog wel ’s moeite voor doen hoor. En ik kan niet meer tussen m’n knikkerbaan onder tafel gaan staan, maar liggend gaat dat nog steeds prima!
Heee lieve Joep, wat een belangrijke letters heb je gemaakt, over B.E.K. zijn!, ik moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken dat er hier in mijn huis nog meer katten zauden wonen, ik ben liefer enigst Kever, het is ook omdat ik een heleboel dingen niet goed snap die andere katten wel snappen, en dan word ik ferdrietig, dat weten mijn mensen omdat ze het hebben geprobeerd met Mikkie erbij, hij woont een stuk ferderop maar wil eigenlijk liefer hier wonen, Mikkie is een hele lieve jongen, maar het werd me toch te veel, fooral ook omdat Mikkie heeeeel slim is en alles kan, ik werd er nerfeus van, dus nau komt Mikkie gewoon weer fia het dak van het schuurtje op bezoek en krijgt hij daar knuffels en een snekkie van mijn mensen, en ik tetter naar hem want ik find het gezellig als hij flakbij is, maar NIET in mijn huis en tuin!, gelukkig maar dat jij ook mocht kiezen, je hebt helemaal gelijk dat dat het belangrijkste is, dat je ZELF mag kiezen, want voor iedereen is het weer anders, gelukkig maar dat jij en ik B.E.K. zijn!, dankjewel voor je mooie letters Joep!, ik stuur jau en je twee mensen heeeeeeeeel veel lieve kopjes, ze zijn van Kever!!
Lieve Kever, dat je sommige dingen niet snapt is helemaal niet erg, dat heb ik ook nog steeds hoor… Maar jij kunt wel hele mooie letters schrijven op zondag, en dat snappen anderen dan weer niet! Dus je bent purrrfect zoals je bent!
En als je een keer wilt spelen kun je met Mikkie naar buiten. Maar als ‘ie lelijk tegen je doet en zeg dat je niet slim bent moet je me dat maar laten weten, dan vertel ik ‘m wel dat ‘ie jou moet leren om net zo slim te kunnen worden als hemmes!
Want dat is ’t ‘m, lieve Kever. Een vriend is iemand die je geduldig dingen uit wil leggen, net zo lang totdat je ’t zelf door hebt. Maar ’t belangrijkste is dat jij jouw eigen talenten gaat ontdekken, wat jíj leuk en interessant vind. Want dan blijf je je eigen Kever, en daar is er maar ééntje van!
Ik ben trots op jou, Kever!
Heel veel kopjes voor jou en je mensen terug, en maak er weer een hele mooie dag van!
Hoi Joep,
Ikke ben ook enigst poes. Zou Frau echt niet willen delen dus snap je he-le-maal hoor! Lekker alle knuffels en snekkies en noepies foor mij alleen. Soms zie ik wel eens een poes of kat over de schutting lopen. Dan kijk ik altijd heel streng. Mijn tuin! Gelukkig lopen ze dan door. Foor een kitten mauw je al hele wijze letters. Miauw!
Pootje van Minnie
Dank je wel lieve Minnie, ik denk dat dat komt omdat ik Bewust Enig Kitten ben, en dan heb ik lekker de tijd om ook veel na te denken en rustig om me heen te kijken…
Dat streng kijken naar andere katten moet ik nog leren, voorlopig is iedereen in m’n buurt nog groter en sterker, dus die ga ik nog even uit de weg. Behalve als ze in mijn tuin komen, want dan weet ik dat m’n personeel achter me staat!
Maar snoepies delen met vrienden vind ik niet zo erg, want ik weet dat er genoeg is. Alleen moeten ze niet elke dag langskomen als ze zelf een huis hebben…
Pootje terug lieverd!
Lieve Joep, wat heb jij een leuk, gezellig blog geschreven. Mijn Pasa is ook enig kat hier in huis en dat bevalt ons allebei heel goed. Pasa is een kater van 7 jaar , hij is erg op zijn rust gesteld, houdt niet van drukte . Wij hebben het samen heel gezellig en spelen ook samen. Zijn grootste hobby’s zijn snoepen en slapen. Lieve Joep, we vinden het leuk om jou te leren kennen en zijn benieuwd naar jouw volgende blog. Knuffels van ons.
Dank je wel, zo te horen lijken Pasa en ik best wel veel op elkaar! Behalve dat ik nog een broekie van nog geen jaar ben, dus ik wil nog heel veel ontdekken en leren…
Knuffels terug voor jullie allebei!
Heeee Joepie!
Fersgil moet er weeze. Ik kan nie sonder me broers ookal klaag ik wel eens oofer se. Maar ik fint het goet fan je dat je vertelt dat BEK echt niet erg is.
Ik seg je eerlek ik kon het niet. Ik werd echt zooo ferdrieteg alleen. Daarom fint ik je een stoere Joep egt heus waar.
Liefs fan Leootje
Ayo Leootje,
Als ik net zulke lieve broers als jij zou hebben zou ik ’t ook niet erg vinden om m’n huis te delen hoor, maar ja, dat weet je dus niet van tevoren…
En er is ook helemaal niks mis mee om vrienden om je heen te hebben, want van eenzaam voelen wordt je niet gelukkig. En da’s ’t allerbelangrijkste Leootje, dat je gelukkig bent!
Heeft weinig met stoer te maken denk ik, ’t is meer een karaktertrekje dat ik van m’n moeder heb meegekregen. Ik weet zeker dat jij veel stoerderder bent dan ik, omdat je broers hebt!
Heel veel liefs terug, en kopjes voor je broers en personeel!
Ha die Joep,
Wat heb jij een leuk verhaal geschreven. We hebben gelijk maar even je vorige blog gelezen, zodat we goed op de hoogte zijn . Vorige week kwam onze vrouw laat thuis en mochten wij niet meer op de laptop.
Zoals je nu wel zult begrijpen zijn hier meerdere poezels. Wij moeten er eigenlijk niet aan denken om alleen te zijn. Dat komt zo: toen onze vrouw tientallen jaren geleden voor het eerst een kater uit het asiel haalde, was zij nog druk aan het werk. Ze vond het maar zielig dat hij de hele dag alleen was en zo kwamen er meer in huis. Nu zijn we hier nog steeds met ons drietjes en wij vinden dat reuze gezellig. Maar vroeger zijn hier wel meer dan drie poezels tegelijk geweest die wij natuurlijk niet allemaal gekend hebben. Drie poezels vindt onze vrouw wel genoeg, omdat ze nu ook heel vaak thuis is.
Wij zijn alle drie seniorkatten, dus we zijn niet meer zo druk en slapen soms veel.
Erg leuk dat jij nu ook aan het bloggen bent. Natuurlijk missen wij die lieve Bram, maar jij doet het ook heel goed, hoor!
Heel veel kopjes van Cindel, Jillie en Ivar en een knuffel van onze vrouw.
Hoi Cindel, Jillie en Ivar,
Als ik later seniorkat ben, vind ik het misschien ook wel leuk om samen te wonen met een andere seniorkat. Maar nu nog even niet hoor! Ik ben nog té druk bezig om m’n eigen personeel te trainen, al hebben ze nog maar weinig te leren. Maar ik hou ze nog wel steeds in de gaten.
Ik mis Brammie ook nog steeds, maar ik vind ’t een hele grote eer dat ik zijn zaterdag mocht overnemen! ‘k Moet daar nog wel een beetje m’n weg in vinden, maar Bram kijkt met me mee, dus dat gaat zeker lukken!
Kopjes terug aan jullie en je vrouw, goed om te horen dat jullie m’n blogs leuk vinden!
Heeey Joep!
Nou ik denk dat Leootje het ook geen probleem had gevonden als hij hier ook alleen zou zijn.
Maarja,delen met Tiga Chester en Simon moet nu dan wel.bij houd ook veel van alledrie.
Maar zou hij hier alleen geweest zijn dan was er ook niks te delen dus alle catisfactions en cosmosnoepies zouden dan voor hem geweest zijn…
Helaas Leootje,sjerring is kerring.????????
Hayo Rodger,
Misschien kun je Leootje z’n reactie hierboven terug lezen, hij mauwt dat ‘ie ook blij is dat Chester, Tiga en Simon z’n broers zijn! ’t Leven draait natuurlijk niet alleen maar om Cosmosnoepies en Catisfactions… Ik denk dat Leootje ook wel weet dat delen vermenigvuldigen is! ????????