Nog maar 7 weken geleden werd ‘t ineens stil. Geen wekelijkse blog meer bij Bert om te mauwen, geen dagelijkse verhalen meer van vrienden en vriendinnen. Bert had met de laatste letters voor z’n vertrek over de Regenboogbrug zijn blog afgesloten, het was een hele mooie tijd geweest…
Kriebelen
En toen kreeg ik ineens een mailtje van mevrouw Bert, vorig weekend. Of ik het leuk zou vinden om weer te komen bloggen op de nieuwe site van Ollie, de huiskater die nu bij haar woont. Want Ollie had haar laten weten dat hij ook letters wilde maken, en z’n eerste blog was al klaar.
Het begon weer te kriebelen bij mij. Ik had zoooveel verhalen in m’n kop, dat ik gewoon niet zo goed wist waar ik moest beginnen.
En zou dit dan weer m’n eerste blog worden, of zou ik door mogen tellen en deze m’n vierentwintigste mogen noemen? Of toch m’n drieëntwintigste, omdat ik m’n allerlaatste blog aan Bert nooit op zijn site heb geschreven maar als afscheid en eerbetoon aan hem op m’n eigen FB pagina heb gezet?
Hoe dan ook, ik ben heel blij dat Ollie bij mevrouw Bert heeft aangegeven dat hij ook letters wil gaan maken en katkatkat, hij is een natuurtalent dat ons weer allemaal samen brengt op z’n nieuwe site.
Kouder
Inmiddels is volgens m’n personeel de herfst al begonnen en zijn de blaadjes aan m’n kersenboom rood aan het kleuren. De bruine blaadjes van andere bomen in de buurt waaien door m’n tuin heen en over ‘t achterpad, en ik heb er bijna een dagtaak aan om die allemaal te vangen. Ze maken ook zo’n leuk geluid als ik ze te pakken heb, precies als één van m’n speelgoedmuizen binnen, als ik daarmee in gevecht ben. Of zoals ‘t matje op de armleuning van de bank, als ik daar op spring.
Er is zóveel te ontdekken nu, ‘t is ook pas m’n allereerste herfst buiten. Want vorig jaar om deze tijd was ik nog maar een kitten van een half jaar jong en bekeek ik de wereld vanaf de vensterbank binnen. ‘k Had ook helemaal geen tijd om me bezig te houden met wat er buiten allemaal gebeurde, want ik was té druk bezig met spelen, eten en slapen. En alle hoekjes van m’n eigen huis te ontdekken, te knuffelen met m’n personeel en groter en sterker te worden. Maar ik geloof dat me dat allemaal toch wel aardig gelukt is.
Nadeel van de herfst is dat ‘t nu ook best kouder wordt, vooral ‘s nachts. En als ik ergens een hekel aan heb dan is ‘t wel aan koude pootjes. En wind. Ik denk dat ik meer een lente- en zomerkat ben, hoewel ‘t begin van de herfst toch ook best wel leuk is. Maar als straks de kachel weer aan gaat dan wordt ‘t toch hoog tijd dat ik m’n kleedje boven de verwarming weer ga opzoeken.
Eerste zomer
M’n eerste zomer buiten is ook eigenlijk best wel een succes te noemen. Ik leerde de buurkatten kennen, heb de buurt aan de achter- én voorkant van m’n huis verkend en kennis gemaakt met de grote en kleine tweevoeters die in m’n huizenblok wonen. Maar het allerlekkerste van de zomer vond ik ‘t toch om de hele dag buiten in de zon te liggen. En als me dat te warm werd, lekker onder de hortensia’s een plekje in de schaduw te zoeken. ‘s Avonds en ‘s nachts bleef ik ‘t liefst in de tuinstoel op ‘t kussen naar de sterren te kijken. Heel eerlijk gemauwd, ik kwam weken lang alleen maar binnen als ik hoorde dat m’n voorraadkast open ging. Want ik had al snel door dat het drinken wél, maar het eten níet op het terras geserveerd werd. Dat is trouwens nog wel even een dingetje om volgend voorjaar toch ‘s over te hebben met m’n personeel, want die service is best wel voor verbetering vatbaar…
Zelfs het knuffelen en spelen met m’n personeel gebeurde van de zomer buiten, want ook zij waren elk moment dat ze maar even konden in de tuin te vinden. En da’s altijd wel lekker, als je weet waar je personeel uithangt.
Binnen
Nu de dagen korter en de nachten langer worden loop ik m’n straatcontroles meestal alleen, en er valt eerlijk gemauwd weinig te beleven. M’n buurkatten zitten bijna allemaal alweer binnen als ‘t regent en de tuinen zijn leeg, want ook de tweebeners hebben hun tafels, stoelen en de barbecues alweer in de schuur gezet. En dat is best wel even wennen, zo zonder die gezellige drukte langs ‘t achterpad.
Gelukkig was er deze week naast alle nattigheid ook nog wat zon, en dan leek het weer even zomer. Tot de volgende bui weer losbrak en de temperatuur flink daalde. Brrr… Dan denk ik er toch hard over om ook maar weer lekker huiskater te worden.
Stevige poot en zachte kopjes,
Joep
Lieve Joep,
Wat fijn dat jij nu ook weer op zaterdag op de site van Ollie gaat bloggen. Vrouwtje en ik hadden er al wel een beetje opgehoopt want we genoten altijd al zo van je verhalen op de site van Bert.
Wij denken niet dat jij echt een binnenkater wil zijn maar nu het kouder wordt blijf je vast niet zo lang buiten. Je hebt wel een hele fijne zomer gehad zo te lezen. Ik trouwens ook maar ’s nachts mocht ik nooit buiten blijven. Eigenlijk flauwekul maar ze zegt altijd je draagt een zwarte jas en die is niet goed in het donker te zien en je zou onder een auto kunnen komen. Maar ik kan toch opletten?
Joep lieve groeten van ons ook voor je personeel,
Figo🐈⬛
Ooo, dank je wel lieve Figo, ik heb het verhalen schrijven ook gemist, dus ben heel blij dat Ollie ook letters wilde maken!
Ik denk dat ik echt wel een zomerkat ben, en een beetje herfst- en lentekat. ’t Wordt pas m’n eerste winter dat ik naar buiten mag, want vorig jaar was ik nog te jong om alleen naar buiten te mogen. Dus ik moet nog even afwachten hoe de winter is, misschien valt ’t mee en wandel ik gewoon lekker buiten.
Jij hebt toch een afgesloten achtertuin, waar je tuincaravan staat? Mag je daar ’s avonds in het donker ook niet naar toe? Ik snap je vrouwtje wel hoor, dat ze je liever ’s nachts binnen heeft. Ik woon gelukkig in een rustige wijk waar de tweevoeters zelden ’s nachts op straat zijn en heel weinig auto’s rijden, maar ik vind ’t nu al te koud worden als ’t donker is. Gewoon lekker binnen blijven is helemaal niks mis mee. Ik denk dat winter juist bedoeld is om extra te knuffelen met ’t personeel, lekker warm bij de kachel. En de snekkies natuurlijk!
Lieve groetjes terug van m’n personeel en kopjes voor jou en je vrouwtje van mij, vriend!
Hoi Joep,
Hier Moby, mooi hé dat we weer saame zijn??
Zoals je weet ben ik een buitenkater geweest maar ik geef je toch het advies om binnenkater te worden nu het kouder wordt!!!!
Dan heb je de zomer binnen en ik kan je vertellen dat is heerlijkkkkkk!!!!
Dikke knuffel van ons allemaal
😽😽😽😽🐔🐔😘
Hee Moby,
Jaaaaaa, heerlijk dat we weer saame zijn, dat heb ik echt wel gemist de afgelopen weken!
Ik zit er inderdaad heel hard aan te denken om lekker binnen te blijven nu het kouder wordt maar ja, ik moet er toch af en toe uit om de straatcontroles te doen hè…
Dikke knuffels en kopjes terug voor jullie allemaal!
😽😻🐾
Heeee lieve vriend Joep, wat ben ik blij dat jij er ook weer bent!!, het was allemaal zooo ferdrietig toen Bert een ster werd, ook al zijn hij en Loes nau weer SAAME, dat is natuurlijk fantasties want dat hoort ook zo, maar hier op aarde was er zoveel gemis en leegte, zo zonder Bertje… fooral bij mevrouw Bert natuurlijk, maar wij als zijn vrienden missen hem ook, en de blog hield op toen Bertje een ster werd, dat is logies, maar daardoor misten we ook elkaar!, en nau is er weer een nieuw begin, dat is geweldig, en in de pootspooren van Bertje gaan we ferder met Ollie en zijn blog, het wordt vast heel mooi, want SAAME is gewoon het allerfijnste!, o en ik begrijp je helemaal, met die herfst, er is buiten dan niet zo veel te doen, er zijn weinig beestjes, andere katten zijn binnen en hoe hard ik ook toeter, mijn mensen willen niet buiten komen zitten, erg hè?, dus nau ben ik ook veel vaker binnen, in mijn heerlijke kerstmand, die mand heb ik van mevrouw TJ-tjes gekregen en ik kan daar zo heeeeeerlijk in slapen, dat is haast niet te gelofen!, als je wilt mag je altijd langskomen hoor, dan kunnen we met zijn tweetjes in de mand, hij is groot genoeg, en op een dag is het dan zomaar ineens weer lente, met zon en warmte, ik ferheug me er nau al op!!!, heeeeeeel veel lieve kopjes voor jau en je personeel, ze zijn van je vriend Kever!, en ik heb bij je achterdeur een berg snekkies neergelegd, en er staat een kommetje warme poezensoep, eet smakelijk!!
Hee lieve Keef,
Dank je wel voor de heerlijke poezensoep, hij was nog warm toen ik ‘m vond!
’t Is weer wel even wennen hoor, want nu er buiten niet meer zoveel te beleven is moet ik echt elke keer nadenken waar ik ga over mauwen… Heb jij dat ook?
Maar ’t voornaamste is dat we weer Saame zijn op Ollie z’n site. Wat ben ik blij dat hij ook mooie letters wil schrijven! En ‘k ben blij dat Mevrouw Bert nu ook over Bert verteld toen hij net bij haar kwam, want ik kende hem natuurlijk nog helemaal niet zo lang voordat hij naar zijn Loes vertrok.
Mijn personeel is ook niet meer zo vaak buiten, alleen als de zon schijnt. En dan zijn ze druk aan ’t werk. Er moeten nog bolletjes de grond in, dus binnenkort ga ik ze helpen met kuiltjes graven. Altijd leuk om saame bezig te zijn.
Ik ben natuurlijk heel benieuwd hoe jouw kerstmand ligt, lijkt me gezellig! Kom jij dan ook een keer bij mij? Kunnen we samen in m’n nieuwe krabpaal spelen, die heeft een heleboel planken om op te liggen en als je in de hangmat bovenin kruipt heb je een heel mooi uitzicht!
Heel veel lieve kopjes terug vriend, ook voor jouw personeel en ook van die van mij. En nog bedankt voor die hele berg snekkies, ww kregen de achterdeur bijna niet open…
Ik heb naast je voordeur een stapel kauwstikkies neergelegd, met tonijn want die zijn ’t lekkerst. O, en ook nog een leverworstmuis, want ik kan nog steeds geen verse weilandmuis vinden sinds het grote feest…
Liefste Joepiejo, ik ben zo, zo blij dat die lieve Ollie is begonnen met Saame.nl en jij en jullie weer mooie letters kunnen maken, ik heb jullie allemaal zo erg gemist in deze verdrietige periode😔 Maar nou gaan we met een frisse neus de herfst in hè🥰 ook al is het koud en nat maar voor je het weet is het lente en huppelen de lammetjes weer door de wei❤️ Dikke knuffel van mij❤️
Lieve Wanda,
Ja, ik was ook heel blij toen mevrouw Bert vroeg of ik weer mee wilde bloggen, en wat kan Ollie mooie letters schrijven hè…
’t Is pas m’n eerste herfst buiten, want vorig jaar was ik nog een beebiekitten en mocht ik niet alleen op pad. Maar ik weet nu al dat ik niet van kouwe pootjes hou, dus ik blijf nu wat vaker binnen. Is ook gezellig voor m’n personeel…
En lammetjes? Die heb ik nog nooit gezien, want er staan paarden in m’n weiland aan de overkant van de sloot. Maar die zijn nu ook vaker binnen, net als ik…
Dikke knuffel terug!
Hoi Joep,
Ach een leven als huiskater is ook prima toch, maar je kan het ook combineren misschien!
In de winter soms buiten en vaker binnen en in de zomer vaker buiten en soms binnen.
Zelf ben ik een echte binnenkaterman, vind de buitenwereld een beetje eng eigenlijk!
Zacht pootje van Tommy!
Hee Tommy!
Ja, ik denk dat ik als ’t kouder gaat worden liever binnen blijf, lekker bij de verwarming. Kan ik ook gelijk bijknuffelen met m’n personeel, want we hebben elkaar in de zomer niet zoveel gezien omdat ik alleen thuiskwam om te eten en daarna weer lekker naar buiten ging.
En je hebt groot gelijk hoor, om lekker binnen te blijven als het buiten een beetje eng is. Als ik buiten iets engs tegen kom ren ik ook altijd gelijk naar huis…
Zachte pootjes terug!
Nee toch, Joep 🙀
Hoe moet dat met het Katmutsfeest? Die feestelijke muizen komen niet vanzelf in je voerbak.
Huiskat zijn is te begrijpen, maar een beetje stoere kater trotseert af en toe een winters buitje. Toch?!
Kop van Japie
Hee Japie!
Katmusfeest? Waar? Wanneer?
Als je hulp nodig hebt om je bestellingen rond te krijgen, geef maar een mauw, ik kom wel helpen vangen!
Want met die winterse buien heb ik geen enkel probleem, zolang ik maar geen kouwe poten krijg want daar heb ik een hekel aan…
Koppie terug!