Joep over bloggen en over feesten

Wat gaat de tijd toch snel… ‘t Lijkt wel alsof ik vorige week m’n allereerste blog op de pagina van Bert mocht schrijven, en nou is dit alweer m’n twintigste!

Bloggen

De aanleiding dat ik begon met bloggen was eigenlijk wel heel erg verdrietig. Een week eerder was Kater Bram, die op zaterdag bij Bert altijd zijn verhalen mocht mauwen, over de Regenboogbrug gegaan omdat zijn leef-tijd op was. En toen voelde ‘t ineens heel erg leeg, terwijl ik Bram pas kort daarvoor had gevonden op FB. Hij was heel wijs en had heel veel kattenkennis, en als kitten had ik graag nog een hoop van hem willen leren…
Daarom heb ik echt wel even getwijfeld toen Bert me vroeg of ik de Brammiezaterdagblog wilde overnemen. Bram had voor hij vertrok gemauwd dat ‘ie al een echte Joepsaurus in me zag, maar ik heb hem nooit meer kunnen vragen wat dat nou precies betekende. Misschien bedoelde hij dat ik, net als hij al zo lang gedaan had, ook blogs kon gaan schrijven?
Dus ik besloot ja te mauwen tegen het aanbod van Bert. Omdat ik wist dat goed zou komen, want Brammiesaurus zit voor altijd in m’n hart.
Toch vond ik het in ‘t begin best wel een beetje eng hoor, om zo’n blog zelf te maken. Want waar moest ik ‘t over hebben?

Begin

Sinds m’n personeel en ik Bert z’n pagina’s gevonden hadden kreeg ik elke dag wel een blog voorgelezen van de schrijvers die al zóveel meer ervaring hadden als ik met verhalen mauwen, dat ik daar best wel een beetje stil van werd. Maar ik vond het ook een hele eer om als kitten van nog geeneens een jaar oud tussen al die ervaren bloggers te mogen staan, en dan ook nog ‘s op de zaterdag!
De allereerste blog was achteraf ook best wel makkelijk, want ‘t is altijd wel zo netjes om jezelf even voor te stellen als je ergens nieuw bent. En toen ik eenmaal begonnen was ging het eigenlijk vanzelf. Ik mauwde Junior de oren van d’r hoofd, zij vertaalde alles en tikte dat braaf in. Maar dat werden best lange blogs omdat ik gewoon niet van ophouden wist want ik wilde gelijk al zó veel delen met jullie…
Gelukkig heeft Bert als ervaren schrijver me daarmee kattastisch geholpen, en nu voelt ‘t alsof ik nooit anders gedaan heb dan schrijven. En vooral, wegstrepen. Want tegenwoordig komt soms nog maar de helft van wat ik wil mauwen ook écht in m’n blog terecht. Ik heb veel geleerd in twintig weken, en hoop nog heel lang elke zaterdag met jullie te mogen delen wat er allemaal in m’n koppie omgaat. Zoals ik ook graag elke dag op de pagina van Bert lees wat jullie allemaal weer meegemaakt hebben…

Buurpoes

De afgelopen week begon lekker rustig.
Ik vond dat ik na m’n eerste week vakantie best nog wel een tweede week vrij had verdiend, want het is nog steeds heel stil in de straat vanwege de vakantie en de buurpoes die mijn rondes heeft overgenomen verveelt zich eigenlijk een beetje te pletter. Dus af en toe komt ze gezellig even langs en dan mauwen we wat met elkaar. Ze is ook een hele beleefde poes, want ze blijft netjes op ‘t achterpad zitten terwijl ik bij de schutting in m’n tuin lig. Altijd leuk, en ze woont maar drie deuren verderop dus we komen elkaar regelmatig tegen.
Maar soms heeft ze geen tijd of zin voor een kletsmauwtje en blaast ze alleen even naar me terwijl ze voorbij loopt. In ‘t begin schrok ik daar best wel van, maar dat zal haar manier wel zijn om aan te geven dat ze liever even alleen op pad gaat. En dan laat ik ‘r maar met rust. Want ik snap nog helemaal niet veel van poezendames, maar ik weet al wel wanneer ik beter uit de buurt kan blijven.

Feesten

Wisten jullie trouwens dat er alweer een tweede Weilandfeest aankomt? Deze keer organiseert mijn vriend Ropi ‘t, ergens in september. En omdat ik toch nog vakantie had en al wat ervaring heb met feesten heeft hij gevraagd of ik wilde meehelpen. Veel van onze vrienden zijn ook weer van de partij om workshops te geven, Chef Tiga komt met z’n grill en de Hibatsjie en Japie zorgt dat al dat lekkers ook deze keer weer piepend vers door de Chef kan worden omgezet naar heerlijk hapjes.
Natuurlijk ontbreekt ook de grote wokkelglijbaan deze keer niet, maar die eindigt nu op een groot springkussen in plaats van in de sloot, dus de feestneuzen met watervrees durven er nu misschien ook van af.
Maar het mooiste is toch wel dat met dit Grote Weilandfeest van Ropi een donatie actie wordt gestart. Nee, we gaan geen toegangskaartjes verkopen of met een collectebus rond. Het plan is om zoveel mogelijk mooie, lieve, leuke of spannende verhalen van jullie eigen poot te verzamelen. Dat mogen je eigen belevenissen zijn of iets dat je helemaal uit je wolfsklauw zuigt, ‘t mag een kort verhaal zijn of heel lang, dat maakt niet uit.
Het vrouwtje van Ropi maakt daar dan een heel mooi digitaal boekje van, dat daarna te koop is voor maar twee eurootjes. ‘t Geld dat daarmee dan binnenkomt gaat allemaal naar de Stichting DierenDonatie.nl, voor dieren die het hard nodig hebben.
Dus zet je personeel of baasjes achter de peecee, teblet of telefoon en mauw of blaf je eigen verhaal. En zoek er een mooie foto van jezelf bij om mee te sturen!
Op het feest van Ropi kun je, als je dat wilt, je verhaal dan voorlezen onder de Verhalenboom, maar dan niet het einde verklappen hè, want hoe beter het boekje gaat verkopen omdat iedereen wil weten hoe ‘t afloopt, hoe meer geld we naar de Stichting kunnen overmaken…
Zelf vind ik dat een kattastisch idee, want ik hou van schrijven en help graag mee voor het goede doel. ‘k Moet er alleen nog even voor gaan zitten om een mooie foto voor bij m’n verhaal te zoeken…

Stevige poot en zachte kopjes,

Joep

7 gedachten over “Joep over bloggen en over feesten

  1. Hoi Joep,

    Het is heel verdrietig dat Brammiesaurus over de regenboogbrug is gegaan, we missen hem nog allemaal.
    Hij heeft in jou een goeie opvolger gevonden want je verhalen zijn super leuk en mooi, misschien heeft het zo moeten zijn dat jij zijn opvolger werd Joep.
    Weet zeker dat Bram supertrots op je is, en zit te stralen van trots hoe goed je het doet.

    Wat super dat Ropi ook een eiland feest gaat organiseren , zelfs met een mooie goed doel erbij.
    Een mooie idee omdat zo te doen vind ik.

    G eens nadenken over wat ik de afgelopen 14 jaar heb meegemaakt en als ik het durf dan zal ik het mauwen hoor.

    Pootje van Tommy!

    1. Lieve Tommy,

      Ja, ik denk echt dat het allemaal zo moest lopen, al had ik graag nog heel veel meer van Brammie willen leren…
      Maar dankzij hem heb ik nu ook weer nieuwe vrienden ontmoet, dus zo leer ik weer verder! ‘k Zwaai ook elke avond naar ‘m als er geen wolken hangen, en dan krijg ik een dikke knipoog van ‘m terug, dus ik weet dat hij trots op me is…

      Heb je ook een FB pagina, Tommy? Want dan kun je ook alles volgen over het Grote Weilandfeest van Ropi. En op m’n eigen FB pagina ga ik er natuurlijk ook nog aandacht aan geven, want dat goede doel is een extra extra reden om zoveel mogelijk verhalen te verzamelen…

      Denk dat je best wel mooie verhalen kunt bedenken, je zal in 14 jaar al vast heel wat beleefd hebben en ik kijk er al naar uit om het te horen en natuurlijk voor later terug te kunnen lezen…

      Pootje terug, vriend! ????????

      Je komt ook naar ’t feest begrijp ik? Maar als je ’t eng vindt hoef je je verhaal niet onder de Grote Verhalen Boom te vertellen hoor, je mag ’t ook doormailen naar ’t vrouwtje van Ropi want zij verzameld alles om er dat boekje van te maken. Al hoop ik eigenlijk dat ’t een BOEK gaat worden, een bestseller. Dan kunnen we een mooi bedrag naar de Stichting overmaken…

  2. Halliehallo Joepiejo, ik mis Brammie net zo, maar je bent een heel waardig opvolger, je doet het super❤️???????? En wat een geweldig idee van Lied en een verhalenboekje en dat jullie dat moeten voorlezen onder de Verhalenboom, mooi hoor❤️ Zacht neusje van mij❤️

  3. Hoi Joep,
    Je doet het geweldig hoor!!!!!
    Bram zal megatrots op je zijn!!!!

    Dikke knuffel van ons allemaal
    ????????⭐️????????????????????????

  4. Hoi Joep,

    Het is een heel goed en mooi idee om een boek te maken met verhalen en dat de opbrengst dan naar Stichting Dierendonatie gaat. Ik zal ook proberen om mijn bijdrage voor het boek te leveren. We krijgen zeker nog wel de gegevens etc waar we het heen moeten sturen.
    Ik heb ook zeker weer zin in dat feest. De wokkelglijbaan die nu uitkomt op een springkussen lijkt me ook geweldig want dan vlieg je zeker eerst een stuk in de lucht als je erop komt.

    Trouwens ik vind dat je heel gezellig en goed blogt en dat voor zo’n jonge katerman.

    Lieve groeten ook voor je bedienden van Figo????‍⬛ en zijn vrouwtje

  5. Heee lieve vriend Joep, wat een mooie letters heb je gemaakt, over Bram, die zo een fantastiese blogs maakte, met hele zachte en gefoelige letters, want zo was Brammie, maar hij was ook dapper, hij was mijn friendferkeering, mijn vlinderleeuw, en ik mis hem heel erg, en ik find het heel biesonder dat Brammie jau een Joepsaurus fond, dat is een heeeeeel groot kompliement!, en ik ben blij dat ik er nau een vriend bij heb en dat ben jij!, o en miouw jij ook zoveel?, ik ook!, gezellig toch?, en wat leuk dat je soms met de buurpoes praat, en dat blaasen…tja, damespoesen weeten echt heel goed wat ze willen en zijn veel stoerder dan jongens, daar ben ik al lang achter!, o en wat een gaaf idee van Ropi, ik doe mee!!, lieve Joep ik stuur jau en je mensen heeeeeeeel veel lieve kopjes, ze zijn van je vriend Kever!!, en ik heb een stapel kouwstiks voor je neergelegd!!

  6. Wat een goed initiatief dat boekje voor het goede doel! Mijn kater Charlie staat te popelen om een stukje te schrijven, waar kan ik het voor hem heen sturen?

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *