KeverT schreef gisteren over wijze dingen. Over de toekomst die gaat komen waarvan je niet weet hoe en wat. Dat die groeit op wat er gisteren gebeurde en vandaag. Bij de post zat een kaart.
Met mijn naam en die van tante Cato in vrolijke letters. Poeslief staat er op dat we worden uitgenodigd voor onze apk die binnenkort nodig is. Ik hou daar niet van. Je weet het nooit met die witjassen. Bovendien heb ik andere zorgen aan mijn kop.
Het is wat langer dan een dag geleden dat dit begon en heeft nog steeds invloed op wat ons vandaag en morgen te wachten staat. Jullie moeten weten dat er heel wat voor nodig is om mijn mens boos te krijgen. Maar Mo kleinerend mevrouwtje noemen dat zet echt kwaad bloed. De stoomwolken uit haar oren waren in de wijde omtrek te zien. Ze furdient een Oscat dat ze ondanks alles beleefd is gebleven. Degene die dat tegen haar zei, mag blij zijn dat ik er niet bij was. Ik had hem met liefde kennis laten maken met mijn stiletto’s. Dit gebeurde er in een spreekkamer.
Salto
‘Ach mevrouwtje,’ begint de meneer, ‘het is de leeftijd.’ Bloedserieus vertelt hij dat ze een knie heeft van een oude vrouw. Of man, dat is niet helemaal duidelijk. Hij praat over ene Arthur Rose. Ze moet er maar mee leren leven, voegt hij er aan toe. Niet meer buigen en voortaan alles op een krukje doen.
Tja, daar legt Mo zich niet zomaar bij neer. ‘Ik ben 57, meneer, geen 87!’, reageert ze met opeengeklemde kaken. Ze wil weten of hij zorg voor dieren heeft. En of hij zelf wel eens iets in het huishouden doet. Het blijft verdacht stil aan de andere kant van het enorme bureau als ze uitlegt dat het leven niet vanaf een krukje geleefd kan worden. Zeker niet omdat het niks met die zogenaamde Arthur te maken heeft.
De klachten ontstonden na een val, vijf jaar geleden alweer. Je weet wel, toen ze over de kop ging met kickbiken. Geen aanrader trouwens, om een salto te maken en onelegant op het asfalt neer te ploffen. Alle aandacht ging destijds uit naar haar arm, die niet meer zo veel kon. Dat is inmiddels verleden tijd. Nu is haar knie aan de beurt die door aanhoudende zwelling geen zin meer heeft om te buigen. Alle jaren van oefenen met een fysiotherapeut heeft daar niets aan veranderd.
Kapot
De meneer is niet zomaar overtuigd dat er iets mee aan de poot is. ‘U loopt als een kievit,’ begint hij weer. Na een show van door de hurken gaan en niet meer omhoog kunnen komen, brokkelt zijn overtuiging af. Want ja, waarom kan de ene knie dit wel en de andere niet als ze allebei even oud zijn? Daar heeft hij geen antwoord op. Een film van de binnenkant laat overduidelijk zien dat het echt kapot is. En daar gaat diezelfde meneer morgen wat aan doen.
Eerlijk gemiauwd vind ik het een beetje spannend. Want hij gaat haar wel met een mes te lijf. Daarna krijgt ze extra benen om mee te lopen. Ook komen er extra benen in huis om Mo te helpen. Jullie weten, van menselijke hulptroepen *) worden wij allemaal heel nerveus. Mijn broer al helemaal. Sinds de stalen benen dreigend in de kamer staan, heeft hij last van paniekaanvallen. Ik weet niet wat ik er van moet denken. Dat is dat onzekere wat KeverT benoemt: je weet niet hoe en wat.
Eén ding weet ik wel, over die uitnodiging van witjas hoef ik me voorlopig niet druk te maken.
Koppie van Japie
*) noot voor iedereen die nu gaat vragen of ze iets kunnen doen. Alles is geregeld. Als er extra hulp nodig is, dan vraagt Mo daar zelf om. Echt waar!
Lieve Japie,
Kan me heel goed voorstellen dat er stoom uit de oren van Mo kwam, heel goed dat ze in duidelijk taal heeft uitgelegd hoe het zit.
Nu wordt er wat aan gedaan, en dat is superfijn voor Mo want dan kan ze straks weer vel beter alles doen toch!
Maar voor jullie is het extra spannend dat er hulptroepen komen, vooral ook omdat het eng is!
Weet dat het maar tijdelijk is totdat Mo alle weer zelf kan, komt goed.
Maar!! Elk Nadeel heeft ook een Voordeel………..je hoeft voorlopig even niet naar de witjas, dat is dan ook wel fijn.
Heel veel sterkte met alles Mo, en een zacht kopje voor jullie allemaal van mij(Tommy)
Pootje van Tommy!
Heel feel sterrekte foor jullie Mo, nau sijn jullie mantelpoes!
As jullie wat noodeg hebbe aan kat-ondersteunende saake so als meer snoepies dan moet je het segge hoor!
Wij sijn der!
Liefs fan Leootje en se broers
Lieve Japie,
We wensen Mo alvast beterschap en jullie veel sterkte.
Voorlopig zijn jullie nu de NZBBB (niet zo blije beestenboel) vanwege de hulptroepen en de ijzeren benen.
Bemoedigingskopjes van Ginger en Abby
Hoi Japie,
Miauw! Je moet mij of Frau ook niet mevrouwtje noemen hoor. Groot gelijk dat je je stielletoos wilde laten zien. Mrawr! Sterkte met furrpleegpoezen/kateren.
Pootje van Minnie.
Heeee lieve Japie, o wat een toestanden bij jau thuis, ik ben erfaringsdeksundige… nee erfaringsdusken…nee er-fa-rings-des-kun-di-ge met die ekstra benen die jauw Mo krijgt, en ik fond ze erg moeilijk, ze hebben me nooit iets gedaan, daar moet ik eerlijk over zijn, maar toch was ik er bang voor, maar ik kan jullie wel fertellen dat ze in de nacht slapen, en dat ze weer weggaan!, en wie zegt er nau nog Mevrouwtje?!, dat is toch iets van honderd jaar geleeden!, als ik dat tegen mijn vrouw of mijn Milamuis zau zeggen zau ik heeeeeel hard gaan rennen, dat weet ik nau al!, lieve Japie ik stuur jau en je hele famielie heeeeeeel veel lieve kopjes, ze zijn van KeverT!!, en je mens mag altijd aan mijn man fragen hoe en wat, omdat hij ook met die stokken moest lopen!, ik heb voor jau en Foppe en Cato en CW en Vriendje en de Rossige kipsnekkies neergelegd, en voor je vrouw heb ik een heeeeele grote doos witte sjookoolaadebonbons op taafel gezet, het is van KeverT!!!
Hoi lieve Japie,
Jeetje, dan ben je straks mantelJapie en moet je goed voor Mo gaan zorgen hoor. Wij wensen haar alvast heel veel sterkte en beterschap. Die extra benen lijken ons wel raar hoor. Hopelijk doen haar eigen benen het snel weer en kunnen die extra benen weer weglopen uit jullie huis. En heeft niemand er meer stress van.
Heel veel beterschapskopjes van ons, Binti & Zooka
Ha die Japie,
Wat een onrustig gedoe bij jullie in huis. Eerst die uitnodiging voor de dierenarts. Als die bij ons kwam probeerden we die kaart altijd te verstoppen. Maar helaas vond onze vrouw hem altijd terug.
En dan nu weer de zenuwen voor wat er met jouw vrouw gaat gebeuren. Dat zouden wij ook heel erg spannend vinden, maar het komt vast wel weer goed.
Voor die ijzeren benen hoef je echt niet bang te zijn. Die staan hier ook nog steeds. Nu wel ongebruikt, want onze vrouw heeft ze niet meer nodig. Wij waren er gelukkig niet bang voor. Maar we schrokken ons alleen bijna bewusteloos wanneer ze door een van ons omvielen. Dat gaf dan zo’n knal, dat we allemaal tegelijk naar boven renden.
Hopelijk gaat het weer heel snel goed met je vrouw, want dan weten wij zeker dat het ook weer goed met jullie gaat.
Heel veel sterktekopjes van Cindel, Jillie en Ivar en veel liefs van onze vrouw. En van ons allemaal: veel beterschap voor je vrouw toegewenst.
Lieve Japie, dat is allemaal niet zo leuk hè dat Mo haar knie niet in orde is en geopereerd moet worden. Fijn dat jullie nu ff niet naar de witte jas hoeven. Heel veel sterkte en beterschap voor Mo en jullie veel succes bij het mantelpoezen en mantelkateren. Knuffels van ons.