Sinds de openingstijden van het vogelrestaurant in onze ieniemienie achtertuin zijn verruimd, is het een drukte van jewelste. Als een lopend vuurtje gaat het nieuws door de wijk: ‘Heb je het al gehoord? De Fly-Inn in de jungle van Japie is deze winter weer non-stop geopend!’ De vleugels kwetteren het aan elkaar door. Van heinde en ver komen ze aanvliegen op de goed gevulde voederplank.
Hongerige koolmezen en vinken doen zich te goed aan de keur van zaden. Duiven schooieren tussen de gevallen pitjes op de grond onder plank. Deugnieten van kauwen eten op het dak van de schuur waar ze hun eigen dis krijgen voorgeschoteld. Mussen nemen de heg in beslag van waaruit ze massaal toeslaan. Vrolijke fluiters met hun felblauwe petjes bepalen vanuit de top van mijn boom hun strategie. Merels en lijsters met holle magen eten liever in het strookje aan de voorkant. In de prikkelbosjes zitten felgekleurde bessen waar ze dol op zijn. Tussen het afgevallen blad woelen ze naar wormen en insecten. Het is de hele dag door een vrolijk gekwebbel. Zelf zit ik op de boomstam in de hoek, de purrfecte plek om vogelteevee te kijken.
Rust verstoord
Alles is pais en vree. Tot buur langsloopt met overvolle boodschappentassen en mij ziet zitten. ‘Ksssst’, schreeuwt buur en komt woest naderbij, ‘ksssst!’ Dapper blijf ik op mijn post. ‘KSSSSST, WEG JIJ DAAR!’ De vogels schieten verschrikt op. Ik hol naar binnen, het kattenluik kleppert luid. Mijn mens komt af op de commotie, ziet boze buur weglopen en maakt de optelsom. ‘Ik deed helemaal niks,’ miauw ik furschrikt, ‘ik keek alleen maar.’ Mo aait over mijn bol en zegt sussend: ‘Dat weet ik toch, jochie. Jij houdt meer van muis dan van mus. Dat is meer iets voor je furkering. In onze tuin komen gelukkig nog vogels.’
Ze loopt naar buur toe. Ik sluip achter haar aan en verschans me tussen uitpuilende kliko’s. Wat er niet meer in past, ligt op de grond. Ik knoop in mijn staart dat ik hier vannacht even terug moet komen. Dat kan nog wel eens wat interessants opleveren. Mo blijft in de poort staan van de verder smetteloze tuin waar een zware azijnlucht op haar longen slaat. Buur heeft de grote tegels grondig geboend. Sprietjes groen krijgen er geen kans. Zandkorrels ontsnappen niet aan de aandacht als de hoge drukreiniger het werk doet. Happend naar adem vraagt ze wat er aan de hand is. ‘Jouw kat loert naar de vogels. Dat is zielig voor die beestjes.’
Natuurliefhebber
Ze kijkt langs de kale omheining die opgeleukt is met fel knipperende kerstverlichting. ‘Tja, dat doen katten soms’, antwoordt ze. Mijn mens heeft allang geleerd om discussies te vermijden over mijn buiten zijn en verandert het onderwerp van gesprek. ‘Komen de kinderen eten met Kerst?’ Buur begint te glunderen. ‘Ja, alle kinderen en kleinkinderen komen. Dochterlief en schoonzoon vliegen over vanuit Verwegistan.’ Het is buur gegund dat het reislustige gezin compleet is om in deze tijd van het jaar Saame te kunnen zijn. Hoewel ze het al weet – de kiloknallers puilen uit de tassen – informeert ze naar het menu.
Na het uitwisselen van de beleefdheden wenst ze buur een fijne tijd met elkaar. Als ze weg wil lopen, voegt buur er aan toe dat ze lekker met zijn allen naar het bos gaan om een frisse neus te halen.
Het gezin is dol op de natuur. Het is gelijk aanleiding om naar de egels te informeren. Want die zijn zo schattig. Ik weet dat de Stekels zich de laatste weken hebben volgevreten en inmiddels tevreden liggen te snurken in hun huisjes. ‘Die zijn pas in winterslaap gegaan’, zegt Mo met een warme glimlach. ‘O, vandaar, ik zag ze al niet meer langs je tuin lopen. Leuke beestjes hoor, maar ja, het geeft wel een hoop troep, hè?! Net als die vetbollen voor de vogels. Geeft dat geen vlekken op je tegels?’ Mijn mens houdt wijselijk haar mond, en glimlacht nog een keer vriendelijk voor ze zich eindelijk omdraait.
Val
’s Avonds ga ik terug naar de etensresten. Ik hoop op een bingo. Het is lang geleden dat ik een sappige muis op heb. Het water loopt me in de bek als ik denk aan zo’n grote bruine knoeperd. Dat zou toch een purrrrfect kerstmenu zijn. Als ik dichterbij kom, zie ik ze al scharrelen. Dat wordt een makkie. Maar dan vanuit het niets opeens een harde klap van dichtslaand metaal. Nog een laatste piep gevolgd door een ijzige stilte. De nietsvermoedende diertjes schieten alle kanten. Ook ik maak dat ik weg kom voordat mijn staart gegrepen kan worden door zo’n gemene klem. Wat is de kerstgedachte toch mooi. Net als de natuur. Al hangt het er wel van af hoe het vogeltje gebekt is.
Koppie van Japie
Hoi Japie,
Wat een vreemde buur heb je zeg, die kan volgens mij niet zo heel veel hebben als het om dieren gaat.
En wat een engelengeduld heeft Mo met hem, heel knap hoor.
Soms heb je er mensen bij zitten die snappen niet zo goed hoe dieren in elkaar zitten, en vinden ze maar raar.
Die mensen zijn zelf eigenlijk een beetje raar maar dat vergeven we ze maar toch!
Geniet jij nu maar van alles wat er rondvliegt en loopt in je tuin, en kijk maar of er nog heerlijke sappige muisjes rondlopen.
Een high pootje van Tommy!
Meow toffe Tommy,
mensen zijn soms vreemde wezens. Zij snappen mij meestal niet. En eerlijk gemiauwd snap ik de mensen ook niet altijd.
Ondertussen ga ik gewoon mijn eigen gang hoor. Ik laat me echt niet zo maar wegjagen. Hoogste tijd om nog even naar buiten te gaan. Wie weet kan ik nog een sappige muis scoren.
High paw terug van Japie
Nou zeg, wat een nare mensen heb je toch, houden niet van dieren, laat alles maar volop genieten in de tuin!!! En Mo houdt zich op de vlakte, heel verstandig , maar soms……. Aai van mij over je kopje 😻
Dag mevrouw Elly,
wat leuk om hier van u te lezen. Veel mensen houden wel van dieren, maar dan op een manier die bij hun past.
Dat die manier anders is dan die van Mo, tja…. we zijn allemaal verschillend.
Koppie terug van Japie
Hoi Japie,
In mijn tuin is ook een vogelrestaurant maar wij hebben nauwelijks klandizie en dat vindt mijn vrouwtje heel jammer. Het komt ook niet omdat ik buiten loop want ik heb er in de winter geen zin in om buiten te zijn. Ook hebben wij gelukkig niet zo’n gekke buur die zegt van de natuur te houden maar dat vragen wij ons wel af.
Vrouwtje en ik🐈⬛ wensen jullie een veilig uiteinde en een heel goed 2025
Hay Figo,
nou ja zeg, dat is jammer dat de vogels jullie restaurant nog niet weten te vinden. Misschien kunnen jullie er richtingaanwijzers bij plaatsen? Als ze eenmaal door hebben hoeveel lekkers er is, kwetteren ze het vast en zeker door aan elkaar. Dan wordt het dringen geblazen.
Wij blijven thuis met het einde van het jaar dat van getal gaat wisselen. Wel zo veilig en gezellig voor ons allemaal.
Tot in het meowe jaar, Figo.
Koppie van Japie, ook voor je Vrouwtje
Heeee lieve Japie, ooo wat erg als je zo een buur hebt!, ik geloof jau helemaal dat je geen vogels fangt, want dat doe ik zelf ook niet, en Bolle deed het ook nooit, er zijn best veel katten die nooit vogels fangen, maar wel muisjes, en er zijn ook katten die helemaal niets fangen!,mijn vrouw zegt dat wij zo een buurman hebben ferderop, die strooit allemaal giftige korrels in zijn tuin voor alle beestjes die er bestaan, nau ja!!, gelukkig dat jij en je famielie een fijne tuin hebben, en ik ook, want het is belangrijk om foorsichtig te zijn met de natuur, dat find ik, en mijn mensen ook, en ik find zo een klem voor muizen zooooo zielig!, muisjes hooren nau eenmaal in de natuur, net als andere dieren, en nau ik er zo over nadenk hooren mensen miscchien eigenlijk niet in de natuur…🙀, heeeeeel veel lieve kopjes voor jau en je famielie, ze zijn van KeverT!!, doen jullie foorsichtig met die nacht met dat fuurwerk?, ik heb voor jau en Foppe en Cato kipsnekkies gestrooid, en voor je mens staat er een stuk witte sjookoolaadetaart in de keuken!!
Miauw toffe KeverT,
Mijn mens is bang dat ik een keer een bruine knoeperd op eet die van zulke korrels heeft gesnoept. Katzijdank heb ik die nog nooit op.
Als we elkaar weer een keer treffen bij een feest kunnen we misschien een boom opzetten over hoe de natuur er op zijn mooist uit zou kunnen zien. Misschien kunnen we Minnie als Minniester Purrresident vragen of zij dat dan kan regelen.
Wij kruipen heel dicht bij elkaar als de knallen en boemsen de lucht in gaan. En komen pas weer tevoorschijn als alles stil is.
Heel veel lieve koppies van Japie, ook voor jouw mensen en jouw furriendjes in de tuin
Hoi Japie,
Nou nou wat een buur zeg!!!
Als ze een beetje zouden opletten weten ze hoe lief jij bent.
Maar je buur is eigenlijk ook wel een beetje zielig…….een beetje alleen…….beetje teveel tijd over.
Wij denken dat buur nog wel iets van jou zou kunnen leren!!!
Dikke knuffel van ons allemaal
😽😽😽😽🐔🐔😘
Miauw Moby en Izzy en Dopey en Belle en Pippie en Dotje,
onze buur vindt mij wel lief hoor. Alleen mag ik niet naar vogels kijken. En dat vind ik stom. Katten kijken nu eenmaal graag naar vogels. Toch?
Bij jullie thuis wonen de katten en kippies toch ook bij elkaar?
Dat gaat toch prima.
doen jullie allemaal voorzichtig als de knallen komen. Misschien kunnen jullie alle zes bij mevrouw Ceciel op schoot gaan zitten. Dat lijkt me supergezellig zo Saame.
Koppie van Japie