Wauw miauw, wat een hoop leuke en lieve reacties op mijn eerste furhaal. Ik ben er helemaal stil van. Terwijl mijn snorharen glimmen van trots zie ik mijn mens wit wegtrekken. Zweetdruppeltjes parelen op haar voorhoofd.
‘Wat is er aan de poot, Mo?’, miauw ik haar. ‘Het is toch hartstikke leuk dat iedereen zo enthousiast is?!’ Ze mompelt iets over een schrijversblok. Ik snap er helemaal niks van. We gebruiken helemaal geen blok om mijn furhaal op te schrijven. De letters komen uit een toetsenbord. ‘Wat bedoel je precies met een schijfblok?’, vraag ik. ‘Dat is dat je niet kunt schrijven, Japie, dat alles in je hoofd blokkeert, zodra je wilt gaan schrijven.’
Waargebeurd
Ik vind het klinkklare onzin en laat dat in duidelijke miauws aan haar weten. ‘Het is mìjn blog! En ik heb geen last van een blok. Ik ben juist de frisse wind die je nodig hebt om al die spinnenwebben uit je hoofd te blazen. Kom op, we gaan aan de slag! Waar zullen we starten? Met waar ik vandaan kom? Of over mijn hobby’s? Wie mijn familie is, wie mijn furriendjes zijn? Genoeg om over te furtellen. Zowiezo wil ik iedereen dank je wel meowen, omdat ze zo uitbundig zijn over mijn debuut.’ Onder de indruk van mijn betoog drukt ze het knopje van de computer in. Ik weet dat ik gewonnen heb. ‘We beginnen met een sprookje,’ miauw ik, ‘een waargebeurd sprookje. Natuurlijk eentje met een blij einde.’ Zodra het scherm licht geeft, zegt ze zachtjes: ‘Dat lijkt me een goed idee, Japie. Begin jij maar met vertellen, dan typ ik de letters.’
Er was eens
Er was eens een klein katertje. Moederziel alleen zwierf hij onder bosjes waar gemene stekels in zijn vacht prikten. Zijn lange haren waren nat en zaten vol modderige klitten. Zijn korte pootjes deden zeer van het lopen. Al dagen zocht hij naar zijn moeder. En naar zijn broertjes en zusjes. Waar waren ze toch gebleven? Achter welke boom hij ook keek, nergens een glimp van zijn familie. Hij stak zijn snotterige neusje in de wind om een vleugje van hun vertrouwde geur op te vangen. Tevergeefs. In een droog hoekje vond hij een stapel knisperende blaadjes. Daar krulde hij zich op, om heel even te rusten. Als hij sliep, voelde hij zijn pijnlijke buik niet. Die was leeg, want tijdens zijn zoektocht was hij nergens brokjes tegen gekomen. Of sappige stukjes vlees. Ook geen warme melk van zijn mama om z’n hongerige maag te vullen.
Tijdens zijn hazenslaapje voelde hij een spitse snuit in zijn smoezelige vacht porren.
‘Hij jij daar, je ligt in mijn bed’, tetterde iemand in zijn oor. Verschrikt vloog het katertje overeind en keek om zich heen. Twee glanzende kraaloogjes keken hem priemend aan. ‘Wie ben jij? Wat doe jij in mijn slaapkamer?’, wilde Kraaloog weten. Het katje dook in elkaar, bang om weggestuurd te worden, net nu hij een fijn plekje had gevonden. Stamelend vertelde hij dat hij helemaal alleen was, honger had als een paard en koude rillingen voelde. Terwijl hij zijn vermoeide lijfje overeind hees en zich honderdduizend maal verontschuldigde, biggelden tranen over zijn ingevallen wangen. Kraaloog bekeek hem wat beter, prikte hier en daar tegen zijn magere botten en zei toen: ‘Stil maar, Kleintje, ik bedoel het niet zo slecht. Volgens mij kun jij wel een beetje hulp gebruiken. Kom, dan stel ik je voor aan mijn stekelige vrienden.’
Wordt vervolgd
Verwoed knipper ik met mijn oogleden. Stiekem doet het me wel wat, het relaas van dat kleine katertje, al weet ik dat het goed eindigt. Ook ben ik moe van het vertellen. Hoewel ik er tegen vecht, vallen mijn ogen steeds weer dicht. Het toetsenbord stopt met rammelen. Menslief kijkt me vragend aan. ‘Hoe gaat het verder, Japie? Jouw lezers willen wel weten hoe dit afloopt.’ ‘Het is genoeg voor nu, Mo. Zal ik dat volgende keer miauwen?’
Koppie van Japie
Hoi Japie. Miauw, fijn dat je er weer bent. Zo’n blok heeft Frau ook wel eens. Meestal ga ik dan lekker tegen haar aan liggen spinnen. Dat helpt. Oh en mew ikke weet dat je sprookje goed afloopt maar toch zaten Frau en ik met een klein traantje. Tot de folgende keer Japie. Poot van Minnie ????
Lieve Minnie,
Dat is een slim idee ????
Spinnen zodat dat spinnenwebben die de boel blokkeren weer weg gaan.
Dat ga ik voortaan doen ????
Wat denkt u, is het nodig om bij het vervolg van het sprookje zakdoekjes uit te delen?
U als Minniester Purrresident hebt daar een wereldse kijk op.
Koppie van Japie
Hajooooooooo jaapiejoooo. Oooooh soon blok hat me frauw ook!! Met mij het errugste seg se. Met ooma katrien hat se dat nooit. Se seg sellufs datte se blogge vooruit sjreef saame met ooma. Maar nu niet meer hoor!! Hihihihi.
Oooooh neefie… wat ben ik bwij dat jouw furrhaal tog goed afloop. Ikke hat traantjes in me ooge sniksnik.
Pootjes????????
O, echt Dorus? Jullie ook al?
Het zal toch niet zo zijn dat onze mensen het blok aan onze poot worden? ????
Koppie van Japie
Haai kleine kerel,
Haai Haai
Hier is Oopa Floris
Hee kleine kerel mijn vrouw heeft net uhm…
Loes wat heeft mijn vrouw net gedaan?
Wat?
Een verhaal voorgelezen?
Daar was ik nie bij!
Hoezo was ik daar wel bij?
Waarom?
Omdat dit wie is?
Wat Japie?
Kleine Japie?
Haai boevemans hier is Oopa.
Wat zeg jij Loes?
Heeft de vrouw van Japie een blok voor haar kop?
Nou daar zie ik niks van!
Mevrouw mevrouw heeft u blauwe plekken?
Wat?
Een blok van schrijven?
Hee moet ik dit nog begrijpen?
Luister naar Oopa.
Jongeman uhm….
Wat?
Japie?
Ooh ja….
Jaap luister naar Oopa!
Als je snot aan je neus hebt.
Komt ie….
Heel hard tsssssssssjjiiiieee doen.
Keivet kerel.
Alles en iedereen onder.
Hee, samen met Oopa.
We zullen ze leren daar in uhm….
Loes?
Loehoes waar ben ik?
Wat?
Bij Japie?
Waarom zit ik hier dan alleen in mijn mand.
Heb jij een blok voor je kop?
Whaaaaaa haaaaaaaa
Gekke Loes!
Luister!
Iedereen blijft met zijn poten af van mijn vriendje.
En anders komt Oopa!
Horen jullie mij!
Goed zo!
Truste
Haai faif kereltje
Lieve kattastische Oopa Floris,
Dat tsssssssssjjiiiieee is echt lekker om te doen. Nu ruik ik de kipdingen nog beter ????
Wilt u ook een poot vol snackies. Samen eten is veel gezelliger. Misschien wilt u dan ook nog wat sterke furhalen van vroeger vertellen.
Koppie van Japie en al mijn stekelige furriendjes
Hoi Japie,
Dat gebeurd iedereen wel eens dat ze een blok hebben hoor Japie, zeg dat maar tegen je vrouwtje. Is heel normaal.
Heb met tranen in mijn ogen je blog gelezen, wat verdrietig!
Het loopt goed af, dat weet ik wel maar het is zo verdrietig hoe jou leventje er daarvoor uitzag.
Gelukkig heb je nu heel veel warmte, brokjes, kan je lekker slapen en knuffelen.
Ben benieuwd naar het vervolg, kijk er al naar uit.
Pootje van Tommy!
Meow toffe Tommy,
Dat ga ik zeker vertellen tegen Mo, dat het normaal is. Hopelijk doet ze dan niet meer zo stom als ze volgende keer mee helpt met typen.
Het begin van mijn leven was best wel een beetje moeilijk. Maar nu gaat het hartstikke goed met me.
Koppie van Japie
Heee lieve Japie, zo een blok dat je vrouw heeft is heel normaal hoor, dat heeft mijn vrouw ook wel eens, en Bolle en ik zelf ook!, dat je gewoon helemaal niks weet om over te schrijven, of dat je wel iets weet maar niet hoe je het gaat schrijven, ik begin dan altijd aan iets anders te schrijven en meestal lukt het dan wel!, o en wat een ferdrietig sprookje was het, van kleine Japie en de stekeltjes… gelukkig dat we allemaal weten hoe het afloopt, anders had ik er echt niet van kunnen slapen!, dankjewel voor je letters Japie, en mevrouw Mo bedankt voor het redden van het kleine katje uit het sprookje!!!, lieve Japie, heeeeeeeel veel lieve kopjes van Kever!!!, en ik heb voor jau en je famielie snekkies neergelegd natuurlijk!, voor nijntjes zijn er wortels, voor jau en Foppe en Cato en CW kipsnekkies en voor jullie vrouw heb ik muffins gemaakt!!
Lieve meneer Kever,
Dus gewoon maar beginnen met schrijven, miauwt u, als je het even niet. Dat is een fijne tip. Die ga gelijk tegen Mo zeggen.
Is het echt zo dat zij mij heeft gered? Misschien heb ik Mo wel gered, want sinds ik bij haar woon gebeurt er veel meer in haar leven.
Dank u wel voor alle lekkere hapjes. Iedereen zit hier nu met een bek vol.
Koppie van Japie
Heee lieve Japie, je hoeft geen meneer tegen mij te zeggen hoor, zo deftig ben ik niet!, mijn vrouw gaat als ze zo een blok heeft toch schrijven, gewoon zomaar zonder dat ze weet wat er van komt, zonder iedee eigelijk, en dat heeft ze mij ook geleerd, en Bolle ook natuurlijk, of soms weet je wel een stukje dat je middenin een ferhaal wilt schrijven, nau dan begin je daar aan te schrijven!, als je de letters vrij laat gaan ze vaak vanzelf meewerken, vind ik!!, heeeeeeeeel veel lieve kopjes van Kever!!!
Wat een goeie tips, men… eh Kever.
Daar kunnen we zeker wat mee.
Toen wij aan deze blok/g begonnen, wisten we ook nog niet dat het een sprookje zou worden. Zo bijzonder hoe letters zelf ook iets doen.
Dank u meow!
Koppie van Japie
Hallo Japie, hier met Gijsje. Wat heb jij een mooi blog geschreven. Vrouwtje en ik hebben het tranen in de ogen gelezen. Gelukkig loopt het sprookje voor jou goed af. Daar ben ik heel blij om.
Kopjes en knuffels van Gijsje en vrouwtje
Niet huilen hoor, lieve Gijsje.
Het loopt echt goed af met het katje.
Dikke knuffel voor jou en je vrouwtje, om te troosten.
Koppie van Japie
Hallo lieve Japie, nou hee, we hangen aan je snorharen hoor, bij wijze van spreken. Want we kunnen niet wachten hoe het afloopt. Nu zitten we met een brok in onze keel en vochtige ogen.
Wij zijn met onze inburgering bezig. Jouw furrhaal was ons pauze programma. Wij willen meer pauze!!!
lieve kopjes van je Griekse vrienden Bibi en Filos
Calimero (of was het nou Kalimera?) Bibi en Filos,
hoe gaat het met jullie inburgeringscursus? Is het moeilijk om Nederlands te leren miauwen? Ik – en met mij m’n grote broer Foppe en tante Cato en CW – zijn heel erg benieuwd hoe het is om hier te zijn als je al zo lang in een ander land hebt gewoond.
Ik zal jullie mens een kattenbelletje sturen om te zeggen dat jullie meer pauze nodig hebben!
Koppie van Japie
Hoi Japie,
Ik ben Fietje, Ik woon in het huis van Kater Vlo, die over de Regenboogbrug is gegaan.
Oh wat en verhaal!!! Ik mopper altijd als mijn vrouwmens een deel van de brokjes die eigenlijk van mij zijn, buiten in de tuin zet voor die stekelbeestjes!
Dat zal ik nooit meer doen nu ik weet dat ze kleine, zielige katertjes helpen!!
Ik zal zelfs vragen of ze wat meer krijgen, het zijn tenslotte mijn brokjes!!
Wat een mooie naam heb jij. Ik woonde eerst bij een andere baas, GoedBaas Jaap, maar die is vorig jaar over de Regenboogbrug gegaan. Toen hij uit zijn pelsje gestapt was, ging ik bij zijn zus wonen, waar Kater Vlo dus ook gewoond heeft. Ze boffen maar daar over de Regenboogbrug. Niemand kan zo goed achter je oortjes kriebelen als hij!! Ome Sjaak zal hem vast al gevonden hebben.
Jullie heten dus hetzelfde, want mijn vrouw noemde hem ook vaak Japie.
Bijna was ik mijn leventje ook zo begonnen als dat kleine katertje. Maar een mevrouw heeft mij gevonden. Maar zij had al een huis mer 40 katten, waarvan al een heleboel weg moesten. Allemaal kregen ze een huisje, behalve ik, maar toen kwam Baas Jaap, en mocht ik mee. Dikke Rooie woonde ook bij Baas Jaap, en die heeft mij geleerd hoe ik kat moest worden. Er woonden nog andere katten ook, maar Dikke Rooie was helemaal top, al heb ik heel wat tikken van hem gehad voor ik een nette poes werd 🙂 !!
Oh, ik kan bijna niet wachten tot de rest van het verhaal, zo spannend!! Hoewel ik natuurlijk wel weet hoe het afloopt, maar dat geeft niet gelukkig maar, ik zou er niet van kunnen slapen denk ik.
Kopjes jou en voor de hele Beestenboel , en natuurlijk ook voor Mo!
Fietje.
Wat lief van jou, poes Fietje, om extra brokjes aan de egeltjes te geven. Die kunnen ze zelf heel goed gebruiken. Ook voor katjes die geen thuis hebben.
Jouw verhaal zorgt bij ons voor vochtige ogen en een dikke keel. Dat is een bijzonder zoals jij alles op poot. Er spreekt heel veel liefde uit. Hoe iedereen voor elkaar heeft gezorgd en nog steeds zorgt.
Was die Dikke Rooie niet voor de poes? Hij heeft jou wel keurig opgevoed. Net zoals Oom Sjakie hier het grote katerhandboek met m’n grote broer Foppe heeft doorgenomen.
Kom je volgende keer ook weer op de blog, Fietje?
Koppie van Japie voor jullie allemaal, dichtbij en verweg
Ja Japie, Dikke Rooie was de Opperkater in “De Katsburgh” , want zo heet het huis waar nu het nichtje van mijn vrouwmens, de jongste dochter van Baas Jaap woont samen met Burnsey de driepootpoes, en de katten Baby en Murk… en.. oh ja, haar man woont er ook 🙂 . . Hij was heel oud, en heel wijs. Hij is een paar maanden voor Baas Jaap over de Brug gegaan.
Ik ben veel te benieuwd naar je verhalen Japie, dus je ziet me wel weer verschijnen op de blog.
Kopje van Fietje.
Hoi Japie,
Wat een mooi verhaal voor vandaag en nog spannend ook, al weten we door jouw facebook al een klein beetje hoe het afloopt. Wij hebben zelf geen facebook, maar onze vrouw leest wel heel graag verhalen van andere facebook-poezels aan ons voor. Wij zijn binnen katten en zo komen wij ook het een en ander van andere katten te weten en hoe die leven en wat ze meemaken en zo.
Maar jij hebt in je leven al behoorlijk wat meegemaakt, begrijpen we. En zelfs een avontuur met stekelige vriendjes. Wij zijn nieuwsgierig naar die vriendjes, want we hebben geen idee wat dat voor dieren zijn, maar dat lezen we vast een volgende keer.
Lieve Japie, we zijn benieuwd naar je volgende verhaal. Veel zachte kopjes van Cindel, Fenneke, Jillie en Ivar en veel liefs van onze vrouw.
Wat een mooie namen hebben jullie, Cindel, Fenneke, Jillie en Ivar.
Ik ben een beetje binnen- en een beetje buitenkat. Buiten vind ik heel fijn. Daar kan ik in bomen klimmen en meows uitwisselen met mijn furriends uit de buurt. De meesten zijn katten, net als jullie. En een aantal heeft stekels, zoals Kraaloog die mee heeft geholpen om mij, eh… het katje, te redden.
Binnen slaap ik vooral om bij te komen van al mijn avonturen buiten. Daar staat ook mijn etensbakje en plastic plasdoos (al plas ik liever met wind onder mijn staart. Niet doormiauwen hoor!). Binnen is ook voor kroelsessies met mijn mens.
Kunnen jullie binnen ook klimmen en klauteren?
Koppie van Japie
Hoi Japie,
Wat een verhaal……..en het is nog niet eens af!!!!!!
We vonden het al heel zielig voor het katertje ????
Vrouw zegt dat we moeten wachten tot volgende week……en dat het goed gaat aflopen…….ppfffff volgende week is wel nog lang!!!!!
Maar Japie je hebt Mo goed op weg geholpen hoor!!!
Daar mag je trots op zijn!!!
Dikke knuffel van ons allemaal
????????????????????????????????????
Sorry Tica, Izzy, Panda, Belle, Moby en Dopey en Pippie & Dotje,
het is zelfs nog 14 lichts en donkers voor het sprookje verder gaat. Volgende week zijn de letters van de poot van mijn catlega Lucky.
Wat een lief catpliment. Het was best hard werken om Mo dat zetje in de goeie richting te geven. Jullie aanmoedigingen hebben hier heel veel bij geholpen. Zo tof. Dank jullie miauw.
Negen koppies van Japie
Lieve Japie, oh wat een mooi verhaal over jouw leven, het was zo ontroerend dat bij mij en Pasa de tranen over onze wangen biggelden. Gelukkig weten we nu dat het verhaal goed afloopt en jij een heerlijk leven hebt bij jouw lieve Mo. Pasa en ik kijken uit naar het vervolg in jouw volgende blog. Dikke knuffel van Ina en Pasa. ????????????❤❤
Lieve Ina en lieve Pasa,
sorry dat jullie verdrietig werden van het sprookje. Het gaat hartstikke goed met het katertje, hoor. Doe maar niet meer huilen. Alleen maar als het vreugdetranen zijn
Koppie van Japie.
ha die Japie, wat een verdrietig begin van je leven had je als je zo alleen was zeg. Ik ben zelf als kitten ook pas later gevonden en waarschijnlijk zowat twee dagen alleen geweest. Daarom heb ik nu altijd honger ook al heb ik eten genoeg en wil nooit graag alleen zijn. Als mijn mensen weg zijn dan kan ik gelukkig bij mijn mama en zus blijven en de konijntjes zijn er dan ook nog. Dus helemaal alleen ben ik nooit. Ik vind het wel heel erg voor jou dat jij zo alleen en koud en eenzaam en zo was en snap wel dat je een fijn holletje op opzocht. ben erg benieuwd naar het vervolg van je verhaal en als je vrouw soms niet weet wat te schrijven…nou, dat is hier ook wel eens zo en dan probeer ik haar te helpen. Dat kan ik goed zegt ze want ik ben haar assistent. Die soms ook wel eens wat in de weg ligt trouwens.
knuffels van Lucky en de rest