Ons huishouden is van een rustig en voorspelbaar soort. Dat helpt tante Cato en Foppe om zo min mogelijk spanning te hebben. Vooral mijn broer heeft snel last van stress en benat dan ons huis op plekken die daar niet voor bedoeld zijn. Daarom gaat Mo meestal zelf naar haar vrienden en familie toe. Eerlijk gemiauwd zijn de mensen die hier wel langs komen altijd stuk voor stuk aardige gasten, die rekening houden met wat goed is voor ons.
Daarom was ik niet bevreesd toen Conall van de week onverwacht op de stoep stond. Ik keek al uit naar de snackjes die ik meestal krijg als er visite is. Dat is om mij te paaien om de bezoeker gedag te komen miauwen. Ik speel het spelletje graag mee. Alles voor een snoepie.
Nu ik er op terug kijk, was die Conall een onguur type die hier van mij nooit meer op bezoek mag komen. Mijn broer en tante zijn het er roerend mee eens. Wat heeft die gast huisgehouden zeg! Of is het tuin gehouden? Want daar heeft die naarling een flinke ravage aangericht.
(On)gewoon
Het is een dag midden in de week zoals alle andere dagen midden in de week. Mo gaat naar haar werk zoals altijd. Het enige wat ze anders doet, is dat ze gaat lopen in plaats van fietsen. Omdat het weer wat onstuimig is en haar benen niet zo hard willen trappen. Dat doet ze vaker, dus niemand is ongerust. Geen vuiltje aan de lucht zou je denken. Alleen 
grijze wolken die hun druppels laten vallen. Oopa Floris lijkt alle registers open te trekken. Na een nacht op stap en een uitgebreid ontbijt plof ik drijfnat op de bank voor een heel lange slaap. Alles om komend donker weer fris en fruitig op stap te kunnen.
De alarmbellen gaan nog niet rinkelen als ze eerder dan verwacht verwaaid thuis komt. Haar haren pieken alle kanten op. Met haar natte jas nog aan vult ze gehaast onze voerbakken. Terwijl we staan te smikkelen, gaat ze naar de schuur om het eten voor de stekels te pakken. Daar wordt ze bijna omver geblazen, terwijl ze toch echt geen lichtgewicht is. Met een wilde blik in haar ogen komt ze terug de keuken in. Ik wil net naar buiten gaan voor een eerste inspectieronde. Maar daar krijg ik geen kans voor. Mo grijpt me vast, geeft een kus op mijn kop en fluistert in mijn oor dat het nu even niet kan. Ze lokt ons alle drie de huiskamer in waar rijkelijk kipsnackjes in de rondte zijn gestrooid. Kattenklaas is vroeg dit jaar. Als ze deur dicht trekt, gaan mijn voelsprieten aan. Opgesloten worden betekent ellende. Opgelucht haal ik adem als witjas niet aan de orde blijkt. Ons mens stroopt haar mouwen op om een gevecht aan te gaan met dat ongure type die het gemunt heeft op mijn boom.
Sterren
Vanachter het raam zie ik haar spierballen bollen als ze de paal terug op zijn plek duwt die mijn boom stut. De enorme takken gaan rakelings langs haar hoofd. Een hoge trap wiebelt vervaarlijk als ze gewapend met een enorm scherp ding vanaf de bovenste tree de schaar zet in de top. De delen die de meeste wind vangen, moeten er aan geloven. Met lede ogen kijk ik toe hoe de afgezaagde takken steeds hoger worden opgestapeld. Zo blijft er toch niets van mijn boom over?!
Nadat code oranje is weggejaagd, gaat het kattenluik van het slot. Buiten inspecteer ik het slordige werk van mijn mens. Ik ben er niet over uit wie de grootste ravage heeft aangericht. Was het die Conall of was het Mo? Treurig staar ik naar de stapel waar ik niet over heen kan kijken. Tante Cato komt bij me zitten. ‘Kijk eens omhoog, ventje, naar je boom’, meowt ze zacht. Ik richt mijn blik naar opzij en zie em staat, afstekend tegen de prachtig blauwe hemel. Fier staat hij overeind! Met bonzend hart klauter ik naar boven, naar dat ene plekje. Door het felle licht kan ik ze nu niet zien, maar ik weet dat ze daar zijn. De sterren. Er zijn er dit jaar heel veel bij gekomen. Zittend op mijn tak voel ik de rust neerdalen en weet dat ook deze storm ons niet omver heeft geblazen.
Koppie van Japie
Hoi Japie,
Wat naar iemand is die Conall zeg, om zomaar aan je boom te willen slopen.
Ben blij dat hij nu weg is hoor, maar gelukkig is je boom er nog toch.
En kan je er inklimmen om naar de sterren te kijken en alles te overdenken!
Pootje van Tommy!
Je slaat de brok op zijn kop, Toffe Tommy.
Mijn boom is sterker dan die Conall.
Vanavond klim ik gewoon weer naar boven om te zwaaien.
Koppie van Japie
Hoi Japie wat erg dat Conall het op je boom gemunt had. Hij is inderdaad een onprettig gast. Gelukkig kun je er nog wel in om naar de sterren te kijken.
Liefs van Figo en zijn vrouwtje.
Miauw Figo en vrouwtje van Figo,
die Conall heeft mooi het nakijken gehad.
Door onze krachten te bundelen waren we sterker dan de storm.
En kan ik gewoon mijn boom weer in.
Koppie van Japie
Heee lieve Japie, fandaag maar een klein berichtje van mij, maar ik stuur je een heleboel 💝💝💝💝💝 en ook kipsnekkies!!, zwaai je ook voor mij naar jullie lieve sterren alsjeblieft?, heeeeeeeeel veel knuffels voor jau en je famielie van KeverT!!!
Miauw KeverT,
ik heb driedubbele tijd uitgetrokken om te zwaaien naar alle 🌟✨💫💖
Als je nu naar je tuin rent zie je ze terug fonkelen.
Heeeeeeeeel veeeeeeeeel knuffels terug voor jou en je lieve vrouw en je man en je furrienden in de tuin en aan de sterrenhemel.
Koppie van Japie
Hoi lieve Japie,
Nou zeg dat was een spannend verhaal!!
En wat dapper van Mo om naar buiten te gaan om jou boom te redden!!
Dat is haar gelukkig goed gelukt!!
En wij zwaaien elke avond mee naar onze sterren ⭐️
Dikke knuffel van ons allemaal
😽😽😽😽🐔🐔😘
Lieve allemaal,
onze sterren voelen dat, dat we allemaal naar ze zwaaien.
Dat is liefde. Die kan dwars door de lucht zo direct naar het sterrenstelsel.
Koppie van Japie
Iieve Japie. Gelukkig dat jouw boom er nog staat . Wat zal dat een opluchting voor je zijn geweest. En wat flink van Mo dat ze met de zaag aan de slag is gegaan. Die lelijke Conall heeft geen kans gekregen om jouw boom te pakken te nemen. We blijven zwaaien naar de sterren lief vriendje. Knuffels van ons.
Lieve mevrouw Ina en lieve Pasa,
Mo heeft er spierpijn van gekregen. Maar het was alle inspanning waard. Ook voor de vogeltjes die in de boom schuilen.
We zwaaien ook altijd naar jullie Floortje. Ze straalt purrachtig ⭐
Koppie van Japie
Lieve Japie,
jeetje wat een stormachtige letters heb je gemaakt. En wat een naar bezoek kregen jullie. Beter had Oopa Floris gewoon persoonlijk langs kunnen komen. Maar zoals je zelf al zegt, hij trekt graag van boven alle registers open. Daar heeft heel Nederland met enige regelmaat last van vrees ik. Maar hij zorgt er zo wel voor dat we hem nooit vergeten, geloof me Japie zelfs hier in huis duikt hij nog regelmatig op. Beter gezegd, hij ruikt regelmatig op!!
Maar terug naar de storm. Jullie vrouw is toch maar een sterke, dappere vrouw die weer en wind trotseert en jullie terrein veilig houdt. Daar kan Conall een puntje aan zuigen zoals wij dat als mensen zeggen.
Gelukkig kon je s’avonds weer in je boom en daalde de rust van de Sterre op je neer. Ja het was een stormachtig jaar voor de Sterre. Maar als jij op de uitkijk blijft Japie kunnen we iedere storm omarmen. Met dank aan je lieve vrouw…
Liefs van mevrouw Loes en Zusje, ook voor je grote broer Foppe, tante Cato en je lieve vrouw Mo
Lieve Mevrouw Loes en lieve Zus,
Jullie Oopa Floris laat zich heel vaak voelen. Mijn jas is bijna iedere donker doorweekt. Dat is wel fijn opdrogen onder de dekens bij Mo.
Maar wat schrijft u nu?! U ruikt Oopa Floris zelfs nog 🙀 Hij heeft in heel veel opzichten een onuitwisbare indruk achter gelaten 😻
Wij denken nog heel vaak aan hem. En aan alle sterren. Mijn staart zwaait en zwaait en zwaait. Ieder donker opnieuw.
Koppie van Japie