Hier is Julius. Net als ik is hij media-kater. Maar Julius is van zichzelf weer heel anders. Volgens mij is hij nergens bang voor. Tijd voor een interview!!!
Is het echt waar dat je ook schrijver bent en waar schrijf je dan over?
Ja, ik ben een schrijver. Ik schrijf al sinds dat ik 2 jaar aan leef tijd heb. Mijn verhalen verschijnen in het tijdschrift Me and My Cat. Dat is een glanzend tijdschrift dat vol staat met katten. Ik mag elke keer een verhaal maken over wat ik maar wil en ik doe er ook pixels bij die passen bij het onderwerp. Ik heb al verhalen geschreven over dozen, veren, van het huis houden, regen, de bloemetjes en de bijtjes ( dat daar klitjes van komen), over mijn allerliefste en allermooiste Nora en klussen in huis. Ik houd ook van natuuronderwerpen als het oog, de kikker en spinnen. De inspiratie voor mijn verhalen krijg ik vanzelf en als ik eenmaal begin met schrijven kan ik maar moeilijk stoppen. Helaas mag ik maar 2500 woorden per verhaal gebruiken. Eigenlijk veels te weinig. Maar ik kan moeilijk het hele tijdschrift gaan vullen. Dan kan ik beter een boek gaan maken.
Ik zeg doen!! Nou even iets heel persoonlijks. Hoe oud ben je en hoe zwaar? En ben je op gewicht?
Ik ben in mei 2011 uit mijn moeder gekomen. De preciese dag weet ik niet. Hier in huis houden we dag 25 aan. Dat is de dag dat mijn pleegmoeder Kikki haar klitjes kreeg. Zij is een oosterse dame en toen ik hier net woonde mocht ik bij haar liggen als ik dat nodig had. Ik word dit jaar al weer 6 jaar aan leef tijd.
Hoe zwaar ik ben, weet ik eigenlijk niet. In ieder geval meer dan 6, maar misschien ook wel meer dan 7. Het is al een tijdje geleden dat ik op de weger ben geweest. Mijn Jacky zegt dat ik precies goed ben zoals ik ben. Ik ben het daarmee eens. Sommige vinden mij wel groot, maar dat komt omdat ik een kater ben, een hele dikke vacht heb en een lijf met heel veel spieren en grote botten. De witte jas vindt dat er wel iets van mij af kan. Ik vind dat raar, want welk deel moet er vanaf dan? Ik vind mijzelf ook goed zoals ik ben. Dat de witte jas mijn ballen heeft gestolen begrijp ik nu wel iets beter. Dat was om minder te gaan wegen.
Jacky is je vrouw. En met wie woon je nog meer? En hoe zit het tussen jou en Nora??
Ik woon met een heleboel in ons huis. Allereerst met mijn Jacky. Zij vond mij lief toen ik als klein klitje de wereld niet zag zitten. Ik kom namelijk uit de onrustige drugswereld en ik durfde mij niet te laten zien. Ik speelde ook niet, want dan viel ik op en werd ik opgetild. Toen ik ongeveer 8 weken aan leef tijd had kwam ik bij Jacky wonen. Daar was Kikki en die leerde mij kats te worden en te gaan spelen. Jacky heeft mij een boel beetjes vertrouwen in mezelf gegeven en ook vertrouwen in ons binnen en buiten. Sinds september 2013 wonen mijn allerliefste en allermooiste Nora en haar pleegzoon Ranec hier. Daar vorm ik een gezinnetje mee. Mijn Nora was een wilde poes die zwanger was. Zij woonde op een camping in ZeeLand en is daar gevangen. Via Stichting Scheldekat is ze hier gekomen. Ze heeft hier haar klitje Winnie gekregen. Na 2 weken zijn daar de pleegklitjes Ranec en Ayla bij gekomen. Hun moeder had geen melk meer en Nora had melk genoeg voor pleegklitjes. Toen werd ik verliefd op Nora. En zij op mij. Na een paar weken maakte Jacky bekend dat zowel Nora als Ranec hier bleven wonen. Ze had wel door dat ik smoorverliefd was op Nora! Ik ben graag bij mijn Nora in de buurt. Nora is de allermooiste en allerliefste poes die er bestaat. Er wonen hier ook andere katten, maar de meeste willen anoniem blijven. Namen die ik wel eens noem op facebook zijn Gert, Piep en Scarletti.
Ik vind liefde heel mooi. Nou over spelen. Hoe speel je het liefste en waarmee dan: de veer of de knisperende tunnel?
Ik combineer deze 2 dingen gewoon. Wel zo effesjent. Ik speel al mijn hele leven met veren. En dan het liefst met grote ganzenveren of met een veer van een ekster. De ekster is namelijk mijn lievelingsvogel. Het speelritueel gaat als volgt: elke ochtend ga ik in de knisperende tunnel liggen en als Jacky langs komt beweeg ik heel even. Jacky weet dan dat ik in de knisperende tunnel ben. Zij staakt vervolgens al haar bezigheden en gaat mijn grote veer pakken. Die steekt ze dan door het gat in de knisperende tunnel. Vervolgens pak ik de veer. En zo gaat dat door. Het is erg leuk. Heel af en toe maak ik overigens wel een gat in de vinger van Jacky. Dat is als zij een te korte veer in haar hand heeft. Dan kunnen dit soort ongelukken gebeuren. Het is haar eigen schuld.
Nou ik vind het toch zielig voor haar. Je bent toch samen. Wanneer voel je je het gelukkigste met Jacky?
Als mijn Jacky thuis is, ben ik op mijn gelukkigst. Dan ben ik graag vlak bij haar. Ik ga bijvoorbeeld elke ochtend mee naar de kamer om in te douchen. Daarna gaan we met de veer en de knisperende tunnel, proef ik haar ontbijt en als ze thuis blijft gaan we samen van het huis houden. Vooral kliederen met water, stok en handige doek vind ik leuk. Soms moet ze brokjes verdienen voor ons, maar dan ben ik bij haar zodra ze weer in ons binnen is. ’s Avonds ga ik mee naar bed en dan lig ik op haar benen of naast haar voeten. Als ze in haar grote dut is, controleer ik regelmatig of ze het nog doet. Dat geef ik zachtjes een tik met mijn poot in haar gezicht. Meestal is 1 tik voldoende om haar wakker te krijgen. Dan gaan we knuffelen en vallen we weer in een nieuwe dut. Ik ben er maar druk mee.
Dankjewel Julius voor dit interview!!