Dit is Bram, hij is mijn Facebookvriend. Bram is net als ik onzeker en hij gaat er op zijn manier mee om. Ik vroeg hem om een interview en hij deed mee!!
Kun je iets over jezelf vertellen: hoe oud je bent en met wie je allemaal woont en wat er met je oog is gebeurd?
Ik ben Bram en ik ben een kater van 7 jaar. Vroeger toen ik nog heel klein was heette ik anders en woonde ik in het asiel. Ik laat mijn vrouw even de naam spellen want dat vind ik moeilijk. Ik heette One eyed Jack. Zoals je kan zien heb ik maar 1 oog. Zo ben ik niet geboren hoor, het gebeurde toen ik heel erg klein was. Ik was mijn mama kwijt en ik was haar gaan zoeken maar ik kon haar niet meer vinden. De mensen die mij vonden zeiden dat ze overreden was maar ik wist niet wat dat was. Ik wist wel dat ik me niet lekker voelde. Ik had zo’n honger en mijn hoofdje deed zo’n pijn dat ik naar een dokter moest. Toen ik wakker werd daar was de pijn weg maar het was anders Bertje. Ik had ineens maar 1 oog. Mijn vrouw vertelt me regelmatig dat ik het kantje boord was met mij en dat ze mij bijna hadden opgegeven. Maar mijn vrouw vond ik zo lief en warm en bij haar wilde ik wel eten en zo. En zo is eigenlijk het verhaal begonnen van hoe ik bij haar ben gekomen want mijn vrouw werkt in een dierenasiel.
Ik woon dus bij haar en dan heb ik een zusje, zij heet Mila. Ze is een poes van ongeveer 4 jaar volgens mij. Mijn vrouw heeft haar in het bos gevonden en nu woont ze bij mij. En dan heb ik nog een broertje maar dat is een hond en hij heet Toby. Toby is 5 jaar en heel rustig. En dan wonen er nog 2 andere mensen bij mijn vrouw. Best veel he, maar dat vind ik wel leuk hoor.
Ik vind het heel druk!! Dat je nog aan jezelf toekomt snap ik niet. Hoe gaat voor jou een gewone dag?
Dan sta ik op en wil ik eten. Ik ga naar mijn voerbak toe en dan miauw ik. Daarna wil ik heel graag altijd even de tuin in maar dat mag niet altijd. In de tuin is het spannend want daar zie ik vogeltjes en zo, en daar ruik ik van alles! Mijn staartje gaat bibberen als ik buiten ben. Mijn vrouw zegt dat ik dan blij ben. En dat is zo, Bertje! Als ik binnen ben, moet ik aandacht! Dan ga ik langs haar benen lopen of ik spring op tafel. Zodra ik mijn aandacht heb gehad, ga ik weer eten en dan ga ik slapen. Eigenlijk dus een normale dag. Eten, slapen en naar buiten. En als ik niet naar buiten mag dan ik met Mila spelen.
Het klinkt heel gezellig. Nou even wat anders. Ik weet dat je best onzeker kunt zijn, dat heb ik ook. Hoe merk je dat vooral en wat helpt dan daarbij?
Oja Bert, dat klopt wel hoor. Als ik iets eng vind dan ga ik “haaien”. Dat is rondjes rond de tafel lopen en dan ga ik zeuren. Want ik weet dan niet meer zo goed wat ik moet doen en mijn vrouw snapt dat. Dus als er iets is, ga ik dingen herhalen en dan weet ik dat mijn vrouw komt helpen. Ik ben niet zo van het wiewen Bertje want ik vind die geur een beetje raar en ik voel me dan niet meer zo veilig. Ik laat dat aan Mila over, zij kan dat!
Bij mij helpt aaien ook. Hoe wordt jij het liefste geaaid?
Het fijnst vind ik als ik op mijn vrouw lig en ze streelt me zachtjes als ik slaap. Dan voel ik haar. Ze trekt banen met haar vingers van mijn nek tot mijn staart en daar krijg ik kippevel van. Dan weet ik waar het veilig is! Dat deed ze vroeger ook toen ik ziek was. En als ik wakker ben dan heeft ze een speciale borstel en dan kamt ze mijn snorharen! Dat is zo lekker Bertje, ik ga er altijd van spinnen.
Klinkt goed Bram. Nou heb ik tot slot een lastige vraag. Wat vind je het allerfijnste van een dag? Dat je voelt: nou ben ik gelukkig.
Dit is niet zo’n moeilijke vraag. Allereerst wil ik mijn eten en mijn snacks, dan wil ik graag naar buiten en als mijn dag bijna om is met eten spelen en slapen dan gaat mijn vrouw een boek lezen en dan kruip ik tussen haar en dat ding in. Dat is mijn dag Bertje! Dan ben ik zo gelukkig want dan voel ik haar en dan praat ze tegen mij want ze leest dan hard op voor en dat vind ik zo fijn!
Gaaf, man!! Dankjewel voor dit interview!!
Eén gedachte over “Interview met kater Bram (hij van Mila)”