Er lag een tas in de huiskamer. Toch. De laatste keer vond ik zo’n tas heel erg eng maar ja dat was al best lang geleden.
Het was een grote tas van papier. Mijn vrouw had een winterjas gekocht. Dus daar was het van.
In de tas
“Bertje, wil je in de tas kijken?” vroeg ze. Ik wist waarom want ze wilde foto’s maken voor mijn Feesboek, ze had het fototoestel in haar handen. Als mediakater moet je af en toe een fotoshoot doen dat snap ik wel maar in een tas? Serieus?
Sneks
Ze ging naar de keuken en ik hoorde dat ze met een zakje ritselde. Zo’n zakje met sneks. Toen ze terug in de huiskamer was, legde ze partysneks in de tas. Met vis. Daar hou ik heel veel van maar wegens dat ik een sportdieet volg krijg ik die haast nooit meer.
Ik wist het even niet meer. De sneks lagen helemaal achterin de tas. Dus buiten pootbereik.
Trek
Ik voelde dat ik zooon zin had in die sneks. Echt, opeens had ik lekkere trek, mijn hele lichaam zei: eten, eten, eten.
Alleen lagen ze achterin die tas. En van vroeger van mijn straatleven weet ik nog dat als je ergens in gaat je helemaal niet vanzelf terug kan en je weet niet wat er dan allemaal gebeurt. Dus ik dacht doe ik niet. Maar ja, ik rook ze toch. Vis is superlekker. Maar een tas is eng.
Eten
Het was echt alleen omdat mijn vrouw heel dicht bij me zat dat ik opeens wist ik doe het. Dus ik dook in elkaar zodat mijn buik bijna op de grond kwam en ik spande mijn staart en daar ging ik!
Ik voelde me heel gespannen. Want ik wist geeneens of ik in gevaar was en als je dat niet weet dan ben je in gevaar zo zie ik dat.
De sneks lagen achterin. Kraak hap weg. Hup naar achter, uit de tas, zo snel mogelijk.
Uit de tas
Ik was blij dat mijn kop weer uit de tas was. Dat voelt gewoon beter.
De sneks waren lekker maar eerlijk waar, ik eet ze liever van een bordje of van een krant voor het oer-gevoel.
Van mijn vrouw kreeg ik knuffels en ook complimenten dat ik nou gemakkelijker in de tas durfde want vroeger had ik dat nooit gedaan, en ik had dan toch meer zelfvertrouwen gekregen zei ze.
Ja, misschien wel. Maar ik had vroeger geen partysneks met vis.
Bert wat moedig dat je naar die tas in durfde!!!
Ik hoop dat je erna toch nog een extra snek hebt gekregen voor je moed!!!!
????????????????????????
alleen complimenten dus niks te eten!!
Oooh Bert,
Bert ik ben zo trots op jou. Wat durf je nu veel van je eigen. Ik zag je in de tas. Ik dacht dat ik droomde. Ik werd wakker en toen zag ik het. Me Bert in de tas en ik rook vis. Ooooh dan zou ik ook in de tas van me vrouw gaan. Oooh Bert partiesneks die heb me vrouw ook weleens. Maar nooit in ze winterjas. Oooh als ze straks thuiskomt ga ik snuffelen. Misschien kan ze ook een jas kopen met een papieren tas. Ik voel nu zoveel oerhonger. Ooh en Bert ik vind jou mooi op ze footoos staan. Zo stoer en dapper. Ik vind dat je steeds meer durft van je eigen. Ik ben blij dat we verkering hebben Bert. Ik vind jou oerlief
Liefs van je Loesje
na de tas was ik best wel moe Loesje, en ik moet eerlijk zeggen dat de tas uit de kamer ging en dat ik me toen beter voelde. Een tas is even leuk voor de sneks en een tas zonder sneks dat heb ik liever niet. Dat is eng. Dus ik adviseer het niemand om aan een tas te beginnen. Ik durf wel iets meer maar echt nog niet heel veel meer. Liefs van je Bertje
Hallo Bert,
Wat heb jij een overwinning voor je eigen gedaan zeg, in een tas nog wel. Ik moest er echt even helemaal voor gaan zitten en bijkomen van verbazing. Ik riep vrouwtje erbij en miauwde: Kijk nou toch wat die Bert heeft gedaan, helemaal in een papieren tas gekropen om een lekker snackje eruit te halen. Bert lekker snackje of niet je hebt het gedaan en of je het ooit nog eens zal doen, niks mee te maken je hebt een overwinning helemaal voor jouw zelf gedaan hoor en niet voor ons. Ik ben kei trots op jou. Het is wat je miauwt, Je vroegere straatleven komt weer in je koppie en dat was meer dan onaangenaam. Je gaat erin maar je weet helemaal niet of je eruit kan en overzicht of het rondom je veilig is heb je niet. Nou ik snap het helemaal hoor. Die lekkere snackje had jij helemaal verdiend vind ik en door die sportbrokken smaakte ze nu dubbel zo lekker.
Kijk ik durf wel in tassen en dozen en onder dekens te kruipen, maar ik ben net als jij ook een angstige en onzekere Jip en er zullen best wel katers en poezen zijn die denken dat ik een stoere ben, maar helaas is dat echt niet zo. Ik weet wel dat als mijn vrouwtje iets lekkers als beloning zou geven als ik iets zou doen wat ik echt niet durf, dat ze dan kan wachten tot ze een ons weegt. Want ik durf het dan echt niet. Al onze vriendjes en vriendinnetjes die veel hebben meegemaakt weten waar we het over hebben hoor.
Ja jij hebt heel veel zelfvertrouwen en angst overwinning gekregen en mijn vrouwtje merkt het ook bij mij wel, er zit in onze sportbrokken ook iets tegen de stress en dat merkt vrouwtje nu ook bij mij, want als de deurbel gaat ben ik en vandoor, maar ik kruip niet meer weg onder het dekbed, ik ga nu onder het bed of achter het gordijn of stoel zitten en kan dan de boel in de gaten houden. Als de kust veilig is roept vrouwtje mij weer dan zegt ze dat het weer goed is en kom ik weer terug en niet sluip-sluip hoor, maar wel voorzichtig kijken en luisteren of het wel goed is. Ik krijg dan ook een knuffel en compliment van haar en dat doet mij heel goed in mijn Jippe koppie.
Zo nu ga ik maar eens een dutje doen in een warm holletje wat vrouwtje voor mij heeft gemaakt van mijn deken in mijn stoel, want het is koud vandaag en ik ben nu eenmaal Jip de koukleum.Fijne dag Bert met je vrouwtje en knufjes van vrouwtje en poot en kopje van je grote vriend die trots op je is. Jip
dat is zo Jip als je iets niet durft dan durf je het gewoon niet, dan gaat het niet. Jouw vrouw snapt dat gelukkig en mijn vrouw ook. Jij schrikt van de deurbel nou wij hebben geeneens een deurbel omdat mijn vrouw er altijd van schrok en toen wilde ze het niet meer. Ze zegt het moet stil zijn en dat vind ik ook. Wat gaaf dat het spul in de sportbrokken je een beetje sterker in jezelf maken dan is je dag toch weer wat gemakkelijker en dat is belangrijk. poot van je vriend Bert
Ooooooh bert. Wat ben jij een moedige katerman. Dat je zomaar in die enge tas ging om jouw sneks te pakken. Ooooooh je bent een held!!
Gaf je vrouw je wel een ekstra belooning?
erna kreeg ik complimenten maar eerlijk waar Katrien, ik had liever nog wat sneks gehad. Met vis.
Stoer hoor!
dank jullie wel!!
Dag Bert,
Hier Bolle.
Wat dapper van je, dat je in de tas ging.
Mijn mensen kunnen in een papieren zak leggen wat ze willen, maar ik ga er niet in. En ook niet in een plastic zak.
Ik durf nu wel in dozen, maar die bewegen tenminste niet zo.
Popje en Beer durfden wél in tassen, en die gingen dan vaak met de de tas rondkruipen. Dan moesten mijn mensen altijd heel erg lachen, want dan bewoog zo’n plastic tas door de hele kamer.
Ik vind het ook eng dat een papieren zak zo ritselt. Net alsof er iets of iemand inzit.
Dus complimenten dat je het hebt aangedurfd Bert!
En weet je wat mijn man altijd zegt als mijn vrouw probeert me iets te laten doen omdat zij dat leuk vindt? Dan zegt hij “Bolle is geen circusaapje”. En dat is ook zo, want ik ben een kat. En ik weet niet precies wat een circus is.
Misschien is dit met die tassen,net als met spiegels en brokjesballen, zoiets wat vrouwen leuk vinden. Tja, het blijft toch geven en nemen, dat samenwonen.
Een lief kopje van Bolle.
hoi Bolle dat snap ik ook wel een tas is gewoon eng. Maar dozen vind ik helemaal eng daar kan ik niks mee, ik ben geen dozenjongen. Ook al ligt er ik weet niet wat in, dan probeer ik wel of ik erbij kan maar ik wil er niet in. Goed dat je man voor je opkomt. Mannen moeten elkaar helpen zo zie ik dat of je nou kater bent mens of weer wat anders. kopje van Bert